Czy firma nie posiadająca statusu składu podatkowego, ani zarejestrowanego handlowca, która do produkcji produktów spożywczych zużywa alkohol etylowy zwolniony z podatku ze względu na jego przeznaczenie uprawniona jest do dokonania nabycia wewnątrzwspólnotowego powyższego alkoholu w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy?

sygnatura: 410000-WPA-9116-23/05

autor: Izba Celna w Rzepinie

data: 2005-08-12

DECYZJA

Na podstawie:Ř art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.),Ř art. 2 pkt 2, art. 26 ust. 1 pkt 3, art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 29, poz. 257, ze zm.),Ř § 3 ust. 1 i § 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie procedury zawieszenia poboru akcyzy i jej dokumentowania (Dz.U. Nr 89, poz. 849, ze zm.),Ř § 18 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 97, poz. 966, ze zm.),

po rozpatrzeniu zażalenia pełnomocnika strony z dnia 29 kwietnia 2005 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w Zielonej Górze z dnia 20 kwietnia 2005 r., nr 411000-PA-910-29/05, którym udzielił Spółce X pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uznając stanowisko Strony za niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa w zakresie podatku akcyzowego,

Dyrektor Izby Celnej w Rzepinie postanawia utrzymać w mocy postanowienie organu I instancji

UZASADNIENIE

Pismem nr 203/2005 z dnia 10 lutego 2005 r. Spółka X, reprezentowana przez pełnomocnika, radcę prawnego X, zwróciła się do Naczelnika Urzędu Celnego w Zielonej Górze z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sytuacji dotyczącej nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobu akcyzowego zharmonizowanego tj. alkoholu etylowego nieskażonego o objętościowej mocy alkoholu 60% (kod CN 2208) zużywanego do produkcji wyrobów czekoladowych (wpływ do UC w dniu 17 lutego 2005 r.). Do wniosku załączono fax-ową kopię pełnomocnictwa dla radcy prawnego X. W ocenie wnioskodawcy Strona uprawniona jest do dokonania nabycia wewnątrzwspólnotowego powyższego alkoholu w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy a następnie do zużycia go w procesie produkcji wyrobów czekoladowych z zastosowaniem zwolnienia od podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie w trybie określonym w § 18 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 97, poz. 966, ze zm.). Powyższy wniosek został uzupełniony przez pełnomocnika pismem nr 407/2005 z dnia 1 marca 2005 r. (wpływ do UC w dniu 4 marca 2005 r.). Pełnomocnik pismami nr 433/2005 z dnia 8 marca 2005 r., nr 429/2005 z dnia 11 marca 2005 r. i nr 452/2005 z dnia 22 marca 2005 r. uzupełnił pierwotny wniosek o dodatkową argumentację mającą potwierdzić stanowisko Strony.W dniu 20 kwietnia 2005 r. Naczelnik Urzędu Celnego w Zielonej Górze postanowieniem numer 411000-PA-910-29/05 udzielił Spółce X pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uznając stanowisko Strony w powyższej sprawie za niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa w zakresie podatku akcyzowego. Postanowienie doręczono pełnomocnikowi strony, radcy prawnemu X, w dniu 25 kwietnia 2005 r.

Pismem nr 463/2005 z 29 marca 2005 r. pełnomocnik strony, radca prawny X, reprezentujący spółkę na podstawie pełnomocnictwa z dnia 22 grudnia 1999 r. (załączone do pisma), wniósł zażalenie na powyższe postanowienie, wnosząc o:- zmianę zaskarżonego postanowienia w części w której organ celny uznał, iż firma X nie może nabywać w procedurze zawieszenia poboru akcyzy alkoholu etylowego zużywanego do zwolnionej z opodatkowania podatkiem akcyzowym produkcji pralin, oraz- wydanie decyzji, w której Dyrektor Izby Celnej uzna, iż wnioskodawca w przedstawionym we wniosku nr 203/2005 z dnia 10 lutego 2005 r. stanie faktycznym może nabywać w procedurze zawieszenia poboru akcyzy w składzie podatkowym w Niemczech alkohol etylowy kod CN 2208 i zużyć go do zwolnionej z opodatkowania produkcji pralin.

Zaskarżonemu postanowieniu pełnomocnik strony zarzucił naruszenie prawa procesowego, w szczególności poprzez (cyt.):- rażące naruszenie art. 120 ustawy Ordynacja podatkowa w związku z art. 87 Konstytucji RP poprzez pominięcie w wydanej opinii przepisów Traktatu Unii Europejskiej oraz art. 27 ust. 1 pkt f Dyrektywy Rady nr 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych, które zakazują dyskryminacji towarów pochodzących z krajów Unii Europejskiej oraz wprowadzania w krajach Wspólnoty środków podobnych do ceł oraz nakładania na towary pochodzące z innego kraju Unii Europejskiej podatków wyższych niż na towary krajowe. Uznanie przez Naczelnika UC, iż strona nie może nabywać alkoholu ze składu podatkowego w Unii Europejskiej i zużyć go do produkcji pralin w zakładzie produkcyjnym w Polsce, zwolnionej z opodatkowania, narusza podstawowe zasady Traktatów ustanawiających Wspólnotę Europejską,- rażące naruszenie art. 121, 122, 124, 125, 180, 187 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez pominięcie w postępowaniu, w którym zostało wydane zaskarżone postanowienie, wniosków i dowodów przedstawionych przez stronę, polegające na tym, iż strona w kolejnych pismach kierowanych do Naczelnika UC podnosiła, iż stanowisko jej znajduje oparcie w przepisach Unii Europejskiej oraz potwierdzenie w przepisach dotyczących obrotu towarami akcyzowymi, które obowiązują w innych krajach Unii Europejskiej a Naczelnik UC w wydanym postanowieniu w ogóle nie odniósł się do przedstawionych mu dowodów i wniosków.Ponadto skarżący zarzucił naruszenie prawa materialnego, w szczególności poprzez (cyt.):- rażące naruszenie rozporządzenia Komisji EWG nr 2719/92 z dnia 11 września 1992 r. w sprawie towarzyszącego dokumentu urzędowego dotyczącego przepływu w ramach systemu zawieszenia podatku wyrobów objętych podatkiem akcyzowym w związku z art. 87 Konstytucji RP poprzez to, iż Naczelnik Urzędu Celnego w Zielonej Górze w zaskarżonym postanowieniu uznał, iż wnioskodawca może przemieszczać i otrzymać dokument ADT przy nabyciu produktu akcyzowego ze składu podatkowego położonego w kraju, natomiast nie może przemieszczać i otrzymać dokumentu ADT przy przemieszczaniu towaru akcyzowego pomiędzy krajami Wspólnoty Europejskiej;- rażące naruszenie art. 27 ust. 1 pkt f dyrektywy Rady EWG nr 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych w związku z art. 87 Konstytucji RP poprzez brak zastosowania przedmiotowego przepisu wprost i uznanie, że produkty nabyte w składzie podatkowym na terytorium innego kraju Unii Europejskiej nie mogą być nabyte w celu zużycia do produkcji pralin bez powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym;- rażące naruszenie art. 3, 23, 49, 50, 90, 91 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską w związku z art. 87 Konstytucji RP poprzez to, iż Naczelnik UC w wydanym postanowieniu uznał, iż produkty nabywane w składzie podatkowym w Niemczech są w Polsce traktowane odmiennie niż produkty nabywane w składzie podatkowym usytuowanym w Polsce. Produkty nabywane w Polsce są zdaniem Naczelnika UC uprzywilejowane, gdyż można je zużywać do zwolnionej z opodatkowania produkcji pralin, natomiast produkty zakupione w składzie podatkowym w Niemczech podlegają w Polsce opodatkowaniu i nie mogą być zwolnione z akcyzy z powodu ich zużycia do produkcji pralin.

Postanowieniem nr 410000-WPA-9116-23/05 z 26 czerwca 2005 r., Dyrektor Izby Celnej w Rzepinie, wyznaczył stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się co do materiału dowodowego zebranego w postępowaniu. Strona nie skorzystała z przysługującego jej prawa.

Po analizie zebranego materiału dowodowego w przedmiotowej sprawie oraz po rozpatrzeniu zażalenia, Dyrektor Izby Celnej w Rzepinie zważył co następuje:

Jak wynika z akt sprawy, Spółka X jest producentem wyrobów czekoladowych, do produkcji których zużywa alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 60% (kod CN 2208) w ilościach nieprzekraczających 8,5 litra czystego alkoholu na 100 kg produktu. Alkohol ten, zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 97, poz. 966, ze zm.), jest zwolniony z podatku akcyzowego ze względu na jego przeznaczenie. Spółka zamierza w przyszłości dokonywać zakupu ww. alkoholu etylowego u kontrahenta zagranicznego, mającego siedzibę w Niemczech, tj. wykonywać czynności nabycia wewnatrzwspólnotowego. Nabywając alkohol Spółka chciałaby korzystać z procedury zawieszenia poboru podatku akcyzowego.W związku z powyższym, pismem nr 203/2005 z dnia 10 lutego 2005 r., uzupełnionym kolejnymi pismami z dnia 1, 8, 11 i 22 marca 2005 r. X, reprezentowana przez pełnomocnika, radcę prawnego X, zwróciła się do Naczelnika Urzędu Celnego w Zielonej Górze z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w przedstawionej przez siebie sytuacji. W ocenie wnioskodawcy Strona uprawniona jest do dokonania nabycia wewnątrzwspólnotowego powyższego alkoholu w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy a następnie do zużycia go w procesie produkcji wyrobów czekoladowych z zastosowaniem zwolnienia od podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie w trybie określonym w § 18 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 97, poz. 966, ze zm.).Naczelnik Urzędu Celnego w Zielonej Górze, po analizie powyższego wniosku, postanowieniem nr 411000-PA-910-29/05 z dnia 20 kwietnia 2005 r. udzielił Spółce X pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uznając stanowisko Strony w powyższej sprawie za niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa w zakresie podatku akcyzowego. Naczelnik Urzędu Celnego wskazał na fakt, że Wnioskodawca nie jest podmiotem uprawnionym do dokonywania wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, ponieważ nie posiada statusu prowadzącego skład podatkowy, zarejestrowanego handlowca czy też niezarejestrowanego handlowca. Tym samym Spółka nie posiada numeru akcyzowego, który winien być umieszczony w rubryce 4 Administracyjnego Dokumentu Towarzyszącego. Dokument ten powinien być dołączony do przewożonych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Z powyższą argumentacją nie zgodził się pełnomocnik strony, który w zażaleniu na postanowienie podtrzymał własne stanowisko przedstawione we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

Odnosząc się do kwestii możliwości dokonania przez Spółkę wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, Dyrektor Izby Celnej w Rzepinie przyjmuje następujące stanowisko. Alkohol etylowy o symbolu PKWiU 15.91.10 (pozycja CN 2208), wymieniony jest w pozycji 19 załącznika nr 2 do ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 29, poz. 257, ze zm.), a więc zgodnie z art. 2 pkt 2 tej ustawy, alkohol etylowy jest wyrobem akcyzowym zharmonizowanym. Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym pobór akcyzy od wyrobów akcyzowych zharmonizowanych jest zawieszony, jeżeli wyroby są zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie lub dostarczane nabywcom upoważnionym do nabycia zwolnionego od akcyzy wyrobu. Art. 27 ust. 3 ustawy stanowi, że warunkiem zawieszenia poboru akcyzy od wyrobów akcyzowych zharmonizowanych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie jest zaświadczenie potwierdzające zamówienie na odbiór przez podatnika wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, wydane przez właściwego naczelnika urzędu celnego, natomiast ust. 4 tego artykułu precyzuje, że w przypadku, gdy procedura zawieszenia poboru akcyzy jest związana z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, to warunkiem zawieszenia poboru akcyzy jest łączne spełnienie przez podatnika dwóch warunków, tj. dołączenie do przewożonych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych administracyjnego dokumentu towarzyszącego oraz złożenie we właściwym urzędzie celnym zabezpieczenia akcyzowego. Zgodnie z art. 26 ust. 2 pkt 1 , art. 37 ust. 1 i art. 40 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, jedynymi podmiotami upoważnionymi do dokonywania wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy są: prowadzący skład podatkowy, zarejestrowany handlowiec i niezarejestrowany handlowiec.Jest to rozwiązanie identyczne jak w art. 15 i 16 Dyrektywy Rady nr 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 roku w sprawie ogólnych zasad dotyczących wyrobów akcyzowych oraz w sprawie posiadania, przemieszczania i kontroli tych wyrobów (Dz.U. WE L nr 76 z 23 marca 1992 r., ze zm.). Zbieżność unormowań wynika z faktu, iż zgodnie z zasadami obowiązującymi w Unii Europejskiej ustawa implementuje do polskiego porządku prawnego przepisy dyrektywy wspólnotowej. Ponieważ dyrektywy wydawane są na podstawie norm przyjętych w traktatach założycielskich, z poszanowaniem zasady enumeratywnego upoważnienia jednostkowego oraz podlegają ocenie ważności i wykładni dokonywanej przez Trybunał Sprawiedliwości należy przyjąć, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym odwzorowujące odpowiednie uregulowania z Dyrektywy Rady nr 92/12/EWG nie pozostają w kolizji z Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Gospodarczą na podstawie którego wydano dyrektywę, ani z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską. Jak z tego wynika, skoro powyższe artykuły ustawy o podatku akcyzowym są identyczne z art. 15 i 16 Dyrektywy Rady nr 92/12/EWG, to są one też zgodne z traktatami założycielskimi, w tym z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską. Biorąc powyższe pod uwagę, Dyrektor Izby Celnej uznał, że Naczelnik Urzędu Celnego w Zielonej Górze słusznie stwierdził, że Strona nie jest uprawniona do dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia alkoholu etylowego z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Odnosząc się do postawionych w zażaleniu przez Pełnomocnika strony zarzutów dotyczących naruszenia art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) w związku z art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez pominięcie w wydanej opinii przepisów Traktatu ustanawiającego Unię Europejska oraz art. 27 ust. 1 pkt f dyrektywy Rady nr 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz.U.WE L Nr 316 z 31 października 1992 r.), Dyrektor Izby Celnej w Rzepinie wyjaśnia co następuje. Norma prawna zawarta w art. 120 Ordynacji podatkowej stanowi, że organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa, natomiast Konstytucja w art. 87 wymienia obowiązujące w Polsce źródła prawa, sytuując wśród nich umowy międzynarodowe. Stwierdzenie, że w świetle tych przepisów zostały złamane sformułowane w przepisach Unii Europejskiej zakazy dotyczące praktyk protekcjonistycznych czy ustanawiania ceł i opłat o skutkach równoważnych do ceł, nie zostało poparte przez podatnika wskazaniem, które konkretnie przepisy zostały złamane. Uznanie przez Naczelnika Urzędu Celnego, iż strona nie może nabywać wewnątrzwspólnotowo alkoholu ze składu podatkowego w Unii Europejskiej (w procedurze zawieszenia poboru akcyzy) i zużywać go następnie do produkcji pralin w Polsce, korzystając ze zwolnienia z opodatkowania, wynika wprost z brzmienia art. 26 ust. 2 pkt 1 , art. 37 ust. 1 i art. 40 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, które wprowadzają do polskiego systemu prawnego rozwiązania przyjęte w art. 15 i 16 Dyrektywy Rady nr 92/12/EWG. Ponieważ podatnik nie posiada żadnego z wymienionych wcześniej statusów, jest oczywiste, że nie może dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego ani na gruncie polskich przepisów, ani w oparciu o rozwiązania obowiązujące w całej Unii Europejskiej. Przywołane przepisy ustawy o podatku akcyzowym oraz dyrektywy Rady nr 92/12/EWG w żaden sposób nie przyczyniają się do tworzenia barier protekcjonistycznych ani ustanawiania ceł lub opłat o skutkach równoważnych do ceł. Należy również zwrócić uwagę, iż przywołany przez stronę art. 27 ust. 1 pkt f dyrektywy Rady nr 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. został dosłownie przeniesiony na grunt prawa polskiego jako § 18 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 97, poz. 966, ze zm.) i został wykorzystany w przedmiotowej sprawie, a więc nie ma mowy o tym, aby pominięte lub naruszone zostały przepisy unijne.

Odnośnie zarzutu naruszenia art. 121, 122, 124, 125, 180 i 187 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.), polegającego zdaniem pełnomocnika strony na pominięciu przez Naczelnika Urzędu Celnego w trakcie postępowania wniosków i dowodów przedstawionych przez stronę, Dyrektor Izby Celnej wyjaśnia co następuje.Akty i czynności objęte regulacją art. 14a § 1-4 nie wchodzą w zakres postępowania podatkowego pojmowanego w granicach wyznaczonych przepisami działu IV Ordynacji podatkowej. W artykule tym nie ma delegacji do stosowania unormowań dotyczących postępowania podatkowego poza art. 169 § 1 i 2 i art. 170 § 1 - tym samym zarzut naruszenia art. 121, 122, 124, 125, 180 i 187 jest więc formalnie bezpodstawny.Poza tym, należy zwrócić uwagę na fakt, iż przedmiotem postępowania jest informacja podatnika o określonym stanie faktycznym i jego stanowisko, jakie przepisy jego zdaniem, należy zastosować w danym przypadku. W ekstremalnej sytuacji wniosek strony dotyczyć może okoliczności zupełnie hipotetycznej, gdzie z powodów oczywistych nie można przedstawić lub nadać dowodów na potwierdzenie słuszności przedstawionej przez stronę oceny prawnej. Zadaniem organu podatkowego jest więc tylko ocena stanowiska podatnika ze względu na jego zgodność z obowiązującymi przepisami.Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać zarzut strony w tym zakresie za chybiony.

Ustosunkowując się do zarzutu naruszenia rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2719/92 z dnia 11 września 1992 r. w sprawie towarzyszącego dokumentu urzędowego dotyczącego przepływu w ramach systemu zawieszenia podatku wyrobów objętych podatkiem akcyzowym (Dz.U.WE L Nr 276 z 19 września 1992 r., ze zm.) poprzez błędne, zdaniem skarżącego, uznanie przez Naczelnika Urzędu Celnego w Zielonej Górze, iż wnioskodawca może przemieszczać wyroby akcyzowe zharmonizowane w procedurze zawieszenia poboru akcyzy z zastosowaniem dokumentu ADT przy nabyciu produktu akcyzowego ze składu podatkowego położonego w kraju, natomiast nie może przemieszczać wyrobów akcyzowych zharmonizowanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy z zastosowaniem dokumentu ADT przy przemieszczaniu towaru akcyzowego pomiędzy krajami Wspólnoty Europejskiej, Dyrektor Izby Celnej w Rzepinie wyjaśnia co następuje.Zgodnie z art. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2719/92 z dnia 11 września 1992 r. w sprawie towarzyszącego dokumentu urzędowego dotyczącego przepływu w ramach systemu zawieszenia podatku wyrobów objętych podatkiem akcyzowym (Dz.U.WE L Nr 276 z 19 września 1992 r., ze zm.) wskazówki dotyczące wypełniania administracyjnego dokumentu towarzyszącego (ADT) znajdują się na odwrocie egzemplarza 1 tego dokumentu w tzw. Notach Wyjaśniających. Zgodnie z punktem 2 Not Wyjaśniających w rubryce 4 dokumentu ADT należy podać numer identyfikacyjny podatku akcyzowego odbiorcy, jeżeli jest nim uprawniony właściciel składu lub zarejestrowany handlowiec, a w przypadku handlowca niezarejestrowanego należy wskazać numer zezwolenia przesyłki przyznany przez właściwą władzę skarbową.Powyższe rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2719/92 zostało zmienione przez rozporządzenie Komisji (EWG) Nr 2225/93 z dnia 27 lipca 1993 r. zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2719/92 w sprawie towarzyszącego dokumentu urzędowego dotyczącego przepływu w ramach systemu zawieszenia podatku wyrobów objętych podatkiem akcyzowym (Dz.U.WE L Nr 198 z 7 sierpnia 1993 r.). W przedmiotowej sprawie istotne znaczenie ma to, że w preambule rozporządzenia 2225/93 zawarte jest stwierdzenie, iż "fakt, że wszystkie Państwa Członkowskie nadają obecnie numery identyfikacyjne podatku akcyzowego swym zatwierdzonym składom i rejestrowanym kupcom wymaga obligatoryjnego zamieszczania numeru identyfikacyjnego podatku akcyzowego w dokumencie towarzyszącym".Ponieważ przepisy rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2719/92 i zmieniającego go rozporządzenia Komisji (EWG) Nr 2225/93 wymagają obligatoryjnego wypełnienia rubryki nr 4 dokumentu ADT a strona, tj. Spółka X, nie posiada jednego z trzech ww. statusów, a więc i numeru akcyzowego lub numeru zezwolenia, to nie może, zgodnie z prawem europejskim, otrzymać dokumentu ADT, w związku z czym nie może dokonywać przemieszczania na terytorium kraju alkoholu nabytego wewnątrzwspólnotowo z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy. Polski ustawodawca, w ramach upoważnienia zawartego w art. 27 ust. 1 dyrektywy Rady nr 92/83/EWG stworzył własne przepisy dotyczące zwolnień z podatku akcyzowego i system zabezpieczający przed nadużyciami w korzystaniu ze zwolnień. System ten nie wymaga posiadania i umieszczania w ADT numeru akcyzowego lub numeru zezwolenia, wprowadza natomiast wymóg potwierdzania zamówienia i obejmuje zwolnione od akcyzy wyroby szczególnym nadzorem podatkowym. Biorąc powyższe pod uwagę, Dyrektor Izby Celnej w Rzepinie uznaje za chybiony zarzut strony, dotyczący naruszenia rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2719/92 z dnia 11 września 1992 r. w sprawie towarzyszącego dokumentu urzędowego dotyczącego przepływu w ramach systemu zawieszenia podatku wyrobów objętych podatkiem akcyzowym (Dz.U.WE L Nr 276 z 19 września 1992 r., ze zm.).

Odnośnie zarzutu naruszenia art. 27 ust. 1 pkt f dyrektywy Rady nr 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych w związku z art. 87 Konstytucji RP poprzez brak zastosowania przedmiotowego przepisu wprost i uznanie, że produkty nabyte w składzie podatkowym na terytorium innego kraju Unii Europejskiej nie mogą być nabyte w celu zużycia do produkcji pralin bez powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym, Dyrektor Izby Celnej w Rzepinie wyjaśnia co następuje.Przepis art. 27 ust. 1 pkt f dyrektywy Rady nr 92/83/EWG mówi, że Państwa Członkowskie zwalniają produkty objęte tą dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów. Przytoczony fragment dyrektywy nakazuje więc zwolnienie określonych wyrobów z akcyzy, przy czym warunki tego zwolnienia określa odrębnie każde z państw Wspólnoty Europejskiej. Wymóg stawiany w tej kwestii przez ustawodawcę unijnego dotyczy tylko zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów. W związku z tym polskie przepisy nie są sprzeczne z prawem unijnym a stanowią jedynie jego wykonanie. Należy również podkreślić, iż przedmiotowy przepis art. 27 ust. 1 pkt f dyrektywy Rady nr 92/83/EWG nie musi być stosowany wprost, gdyż sam nakazuje wydanie przepisu krajowego.W związku z powyższym zarzut strony w tym zakresie należy uznać za bezzasadny.

Odnośnie zarzutu naruszenia art. 3, 23, 49, 50, 90 i 91 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, poprzez to, iż zdaniem skarżącego, Naczelnik Urzędu Celnego uznał, że zwolnienie alkoholu etylowego z podatku akcyzowego ma zastosowanie przy nabyciu alkoholu etylowego w kraju, a nie znajduje zastosowania w przypadku towarów akcyzowych nabywanych w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego ze składu podatkowego znajdującego się na terytorium innego kraju UE, Dyrektor Izby Celnej w Rzepinie wyjaśnia co następuje.Należy zauważyć, że art. 3 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską wymienia dziedziny objęte działalnością Wspólnoty Europejskiej, art. 49 i 50 dotyczą swobody świadczenia usług a art. 91 zwrotu podatków w przypadku wywozu towarów z terytorium państwa członkowskiego, a więc nie stanowią regulacji dotyczących niniejszej sprawy, w związku z czym Dyrektor Izby Celnej uważa zarzut naruszenia tych artykułów za bezzasadny.Przepisy art. 23 i 90 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską wprowadzają zakaz tworzenia barier protekcjonistycznych i ustanawiania ceł lub opłat o skutkach równoważnych do ceł.Dyrektor Izby Celnej nie dopatruje się w stanowisku Naczelnika Urzędu Celnego naruszenia tych przepisów, gdyż ustosunkowując się do stanowiska strony, zawartego w jej wniosku, Naczelnik zastosował prawidłową wykładnię obowiązujących przepisów polskich tj. art. 26 ust. 2 pkt 1 , art. 37 ust. 1 i art. 40 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym i § 18 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 97, poz. 966, ze zm.), odwzorowujących odpowiednie przepisy art. 15 i 16 dyrektywy Rady nr 92/12/EWG i art. 27 ust. 1 pkt f dyrektywy Rady nr 92/83/EWG. W efekcie należy uznać, że polskie przepisy, zgodne z przepisami unijnymi, nie mogą tworzyć barier protekcjonistycznych, zakazanych prawem wspólnotowym.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.

POUCZENIE

Zgodnie z art. 128 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.), niniejsza decyzja jest ostateczna w postępowaniu podatkowym w toku instancji. Od niniejszej decyzji służy Stronie prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp., za pośrednictwem Dyrektora Izby Celnej w Rzepinie, który wydał niniejszą decyzję, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia art. 53 § 1, art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270, ze zm.).