Czy ustalając dochód ze sprzedaży samochodu osobowego,dochodem będzie różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych wymienionych w art. 22h ust. 1 pkt 1, w tym odpisy nie uznawane za koszty uzyskania przychodów, tzn. czy przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży można uwzględnić w sumie odpisów amortyzacyjnych także i te odpisy, które nie były zarachowane do kosztów uzyskania przychodów?
sygnatura: 1419/udd-415/81/07/GS
autor: Urząd Skarbowy w Płocku
data: 2007-09-07
| słowa kluczowe: |
P O S T A N O W I E N I E
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1-4 w związku z art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, oceniając stanowisko Wnioskodawcy odnośnie możliwości uwzględnienia, przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży samochodu osobowego stanowiącego środek trwały, odpisów amortyzacyjnych nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, przedstawione we wniosku z dnia 25.06.2007r. (data wpływu do urzędu 26.06.2007r.) o udzielenie interpretacji, jako prawidłowe.
U Z A S A D N I E N I E
Stan faktyczny przedstawiony przez WnioskodawcęW czerwcu 2002r. Podatnik nabył samochód osobowy o wartości przekraczającej równowartość 20.000 EURO, który ujął w ewidencji środków trwałych i dokonywał odpisów amortyzacyjnych zgodnie z obowiązującymi przepisami. Aktualnie Podatnik zbył w/w samochód i zobowiązany jest do ustalenia dochodu z jego sprzedaży, stosownie do przepisów art. 24 ust. 2 w związku z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)
Przedmiot interpretacjiCzy ustalając dochód ze sprzedaży samochodu osobowego, w świetle postanowień w/w przepisów, dochodem będzie różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych wymienionych w art. 22h ust. 1 pkt 1, w tym odpisy nie uznawane za koszty uzyskania przychodów, tzn. czy przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży można uwzględnić w sumie odpisów amortyzacyjnych także i te odpisy, które nie były zarachowane do kosztów uzyskania przychodów?
Stanowisko WnioskodawcyZdaniem podatnika zgodnie z przytoczonymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. art. 22 ust. 2, art. 14 ust. 2 pkt 1, art. 22h ust. 1 pkt 1, dochód ze sprzedaży w/w środka trwałego winno ustalić się w ten sposób, że powinna nim być różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, tzn. zarówno odpisów, które były zaliczane do kosztów uzyskania przychodu w dacie ich dokonywania, jak też i odpisów, których nie zaliczono do kosztów uzyskania przychodu.
Ocena prawna stanowiska WnioskodawcyZgodnie z przepisami art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 26n lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi.Natomiast w myśl przepisów art. 24 ust. 2 w/w ustawy dochodem lub stratą z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych, oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.W myśl powołanego przepisu art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Wprawdzie przepis art. 22 ust. 8 w/w ustawy stanowi, iż kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, jednak w tym zakresie ustawodawca przewidział ograniczenia zawarte w art. 23. W myśl bowiem art. 23 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania. Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz stan faktyczny przedstawiony przez Podatnika, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości uwzględnienia przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży samochodu osobowego stanowiącego środek trwały, odpisów amortyzacyjnych zarówno tych, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów i odpisów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, jest prawidłowe. Biorąc pod uwagę powyższe postanowiono, jak w sentencji.
Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.
Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).