INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 listopada 2015 r. (data wpływu do Biura - 4 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny od ojczyma - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny od ojczyma.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Jego matka (zmarła 13 maja 2013 r.) pozostawała od 1986 r. w związku małżeńskim z osobą niebędącą ojcem Wnioskodawcy (dalej: ,,ojczym"). Ojczym nie dokonał przysposobienia Wnioskodawcy, o którym mowa w przepisach art. 114 i następnych ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy.

Wnioskodawca jako pasierb rozważa możliwość przyjęcia od ojczyma darowizny, której przedmiotem byłoby prawo do własnościowego lokalu mieszkalnego, a wartość jej przekroczy kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn i w prawdopodobnie wyniesie około 75.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako pasierb zostanie zaliczony do I grupy podatkowej i czy w związku z tym, zwolnieniu od podatku od spadków i darowizn określonym w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, będzie podlegało otrzymanie przez Wnioskodawcę darowizny wyżej wymienionego prawa do lokalu mieszkalnego... Reasumując, czy nabycie w drodze darowizny prawa do własnościowego lokalu mieszkalnego przez pasierba od ojczyma, będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn...

Wnioskodawca wskazał, że w myśl art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest oczywistym, że otrzymanie przez niego darowizny od ojczyma będzie podlegało zwolnieniu określonemu w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawca powołuje się na art. 1 ust. 1 pkt 2 oraz art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn wskazując, iż zwolnienie z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn darowizny wynikające z przepisu art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn) może mieć zastosowanie m.in. w przypadku otrzymania darowizny przez pasierba.

Ustawodawca, ustalając zakres podmiotowy zwolnienia określonego w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, wskazał, że osobą uprawnioną do skorzystania z tego zwolnienia podatkowego przy spełnieniu pozostałych warunków (wśród których brak jest warunku przysposobienia pasierba przez ojczyma/macochę) jest również pasierb jako nabywca własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze m.in. darowizny.

Wnioskodawca wskazał, że pasierbami są dzieci małżonka, niebędące zarazem dziećmi drugiego ze współmałżonków. Pomiędzy tymi osobami (ojczym/macocha, pasierb) z chwilą zawarcia małżeństwa z rodzicem pasierba powstaje stosunek powinowactwa, o którym mowa w art. 618 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

W związku z faktem, iż Wnioskodawca jest synem żony ojczyma, to w stosunku do swojego ojczyma jest on pasierbem. Zdaniem Wnioskodawcy, tak też należy traktować go na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Uzasadniając swoje stanowisko, Wnioskodawca przywołał interpretację indywidualną potwierdzającą jego stanowisko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 86, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej ,,podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Ponieważ ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia ,,darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.). Na podstawie art. 888 § 1 tej ustawy przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Jednakże stosownie do przepisu art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz.U. Nr 243, poz. 1762, ze zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa m.in. w ust. 1, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Przy czym, w myśl art. 4a ust. 4 przedmiotowej ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

Jak wynika zatem z wyżej powołanych przepisów prawa nabycie w drodze umowy darowizny rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powyżej kwoty 9.637 zł, dokonane przez osoby wymienione w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jest zwolnione z podatku od darowizny, jeżeli zostaną spełnione warunki wymienione w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W tym miejscu należy zauważyć, że pkt 2 tego przepisu dotyczy jedynie sytuacji, gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Jego matka (zmarła 13 maja 2013 r.) pozostawała od 1986 r. w związku małżeńskim z osobą niebędącą ojcem Wnioskodawcy. Ojczym nie dokonał przysposobienia Wnioskodawcy, o którym mowa w przepisach art. 114 i następnych ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy.

Wnioskodawca jako pasierb rozważa możliwość przyjęcia od ojczyma darowizny, której przedmiotem byłoby prawo do własnościowego lokalu mieszkalnego, a wartość jej przekroczy kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego należy wskazać, że pasierbami są dzieci małżonka niebędące zarazem dziećmi drugiego ze współmałżonków. Pomiędzy tymi osobami (ojczym/macocha, pasierb) z chwilą zawarcia małżeństwa z rodzicem pasierba powstaje stosunek powinowactwa, o którym mowa w art. 618 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Ustawodawca, ustalając zakres podmiotowy zwolnienia określonego w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, wskazał, że osobą uprawnioną do skorzystania z tego zwolnienia podatkowego przy spełnieniu pozostałych warunków (wśród których brak jest warunku przysposobienia pasierba przez ojczyma/macochę) jest również pasierb jako nabywca własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze m.in. darowizny.

Przenosząc powołane powyżej przepisy na grunt analizowanej sprawy należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że nabycie przez niego - tytułem darowizny - prawa do własnościowego lokalu mieszkalnego od ojczyma będzie korzystało - przy spełnieniu przesłanek określonych w art. 4a ww. ustawy - ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Jak bowiem wyżej wskazano brak przysposobienia Wnioskodawcy przez ojczyma nie wpływa na możliwość zastosowania tego zwolnienia. Wśród osób, o których mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn jest bowiem wprost wymieniony pasierb.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.