Czy dostawy wewnatrzwspólnotowe opisane w stanie faktycznym udokumentowane w sposób opisany w 8 różnych przypadkach w świetle art. 42 ust. 1 w związku z art. 42 ust. 3 i 11 ustawy o VAT powinny być opodatkowane % stawką VAT?
sygnatura: ILPP2/443-938/08-5/AK
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
data: 2009-01-07
słowa kluczowe: | dokumentacja, dostawa wewnątrzwspólnotowa, wywóz towarów |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2008 r. (data wpływu 14 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka jest producentem pasków napędowych do pojazdów samochodowych i urządzeń przemysłowych. Odbiorcami jej produktów są międzynarodowe firmy produkujące samochody osobowe, jak również inne podmioty będące producentami urządzeń przemysłowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje ona wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: WDT) na rzecz nabywców z innych państw członkowskich, posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. W celu zastosowania 0% stawki VAT, zgodnie z przepisem art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), Spółka gromadzi dokumenty potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z Polski dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski.
Dokumentacja ta obejmuje:
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy dostawa udokumentowana w opisany sposób w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i ust.1 ustawy o VAT, powinna być opodatkowana 0% stawką VAT...
Wnioskodawca uważa, iż w przedstawionym stanie faktycznym, dostawy udokumentowane w opisany sposób, powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.
Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z przepisem art. 13 ust. 1 ustawy o VAT ,,rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...)".
Stosownie do treści art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, jednym z warunków zastosowania 0% stawki VAT dla WDT, jest posiadanie przez podatnika, przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów potwierdzających, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.
Natomiast, zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami, są:
Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, iż wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim, również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, dokumentami. Wnioskodawca uważa również, iż przepisy art. 42 ust. 11 nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zgromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Tym samym, zdaniem Spółki, dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty dodatkowe miały formę elektroniczną, bądź też były przesłane w formie elektronicznej albo przy zastosowaniu faksu. Zainteresowany pragnie zwrócić uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi analiza wyroku WSA w Warszawie z dnia 25 lutego 2006 r. (sygn. akt III SA/Wa 2140/07), w którym Sąd stwierdził, iż: ,,Nie ma wymogu, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę ,,papierową". Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem".
Zainteresowany pragnie ponadto zwrócić uwagę, iż poza zgromadzeniem odpowiednich dokumentów, pozostałe warunki, jakie należy spełnić w celu zastosowania 0% stawki VAT, w przypadku wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, są następujące:
Jak wynika ze stanu faktycznego, Zainteresowany spełnia te dwa warunki. Tym samym, warunkiem, jaki ewentualnie powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia, czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT, w przypadku tej dostawy, jest warunek posiadania przez nią dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim.
Na wstępie Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż jest on podmiotem dostarczającym towary między innymi na potrzeby producentów pojazdów samochodowych. Odbiorcami jego produktów są w większości duże międzynarodowe koncerny, które w ramach realizowanej produkcji korzystają z bardzo wielu poddostawców. Z oczywistych względów - nabywcy produktów Spółki posiadają dalece silniejszą pozycję rynkową i ,,biznesową", aniżeli będąca jednym z ich wielu poddostawców - Spółka. Bezpośrednią konsekwencją tego stanu rzeczy jest, iż w przypadku, gdy Wnioskodawca nie jest w pełni usatysfakcjonowany z przedstawionej jemu przez tych nabywców dokumentacji potwierdzającej otrzymanie dostarczonych przez niego towarów, zasadniczo nie dysponuje on instrumentami, które pozwoliłyby na skłonienie tych nabywców do jakiegokolwiek uzupełnienia takowej dokumentacji. W takich przypadkach, w celu zapewnienia sobie prawa do zastosowania 0% stawki VAT dla dokonywanych przez niego wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, zmuszony jest sięgać po szereg dokumentów, które niejako ,,pośrednio" (acz jednoznacznie) potwierdzałyby fakt dokonania wewnątrzwspólnotowych dostaw. Najlepszym tego przykładem jest przedstawiony w stanie faktycznym - przypadek, jaki występuje u Zainteresowanego, jeżeli chodzi o potwierdzenie dokonania WDT. Z uwagi na opisaną powyżej sytuację, Spółka wyraża nadzieję, iż rozpatrując wniosek, organ podatkowy spojrzy na przepisy dotyczące dokumentacji potwierdzającej WDT przez pryzmat jej sytuacji rynkowej i weźmie ją pod uwagę wydając decyzję w tej sprawie.
W jej opinii, w przedstawionym stanie faktycznym, posiada ona wszystkie dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, tj.:
Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż dokument CMR nie jest opatrzony ani pieczęcią ani też podpisem nabywcy bądź osoby go reprezentującej - posiadana przez Spółkę dokumentacja określona w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie może zostać uznana za jednoznacznie potwierdzającą fakt dostarczenia tych towarów dostarczanych w ramach tych dostaw do nabywców w innych niż Polska państwach członkowskich. Dlatego też, aby zabezpieczyć możliwość skorzystania z 0% stawki VAT, Zainteresowany zgromadził dodatkowe dokumenty, o których mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Dokumenty te w połączeniu z posiadanymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT jednoznacznie potwierdzają, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.
Spółka stwierdza, że zgromadzone przez nią tzw. dokumenty dodatkowe w połączeniu z dokumentacją, o której mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT jednoznacznie potwierdzają, iż towary będące przedmiotem dostawy opisanej w powyższym stanie faktycznym zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim. Zainteresowany pragnie zwrócić uwagę, że:
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Tut. Organ informuje, iż zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), od dnia 1 grudnia 2008 r. zmianie uległ przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
W zakresie pozostałych stanów faktycznych dotyczących udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wydano w dniu 7 stycznia 2009 r. odrębne interpretacje o numerach: ILPP2/443-938/08-2/AK, ILPP2/443-938/08-3/AK, ILPP2/443-938/08 -4/AK, ILPP2/443-938/08-6/AK, ILPP2/443-938/08-7/AK, ILPP2/443-938/08-8/AK, ILPP2/443 -938/08-9/AK.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Referencje