Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących sprzedaż samochodów osobowych.

sygnatura: ILPP2/443-1114/08-4/JK

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2009-02-27

Wniosek ORD-IN: [ 574 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2008 r. (data wpływu 9 grudnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 lutego 2009 r. (data wpływu 16 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 lutego 2009 r. (data wpływu 16 lutego 2009 r.) o pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jego głównym rodzajem działalności jest handel owocami i warzywami. Przedmiotem działalności Zainteresowanego jest również m.in. sprzedaż detaliczna pojazdów mechanicznych. Odpowiednie adnotacje o takim profilu działalności Spółki zawarte są w umowie oraz zostały ujawnione w odpisie z Krajowego Rejestru Sądowego. Dnia 19 września 2008 r. Wnioskodawca nabył samochód osobowy (w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług). W dniu 17 września 2008 r. Zainteresowany nabył samochód osobowy (w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług). Ww. samochody osobowe zostały zakupione w celu ich odprzedaży. Dnia 6 października 2008 r. Spółka sprzedała samochody po tej samej cenie, po której dokonała ich nabycia, na rzecz towarzystwa leasingowego. W okresie między nabyciem a sprzedażą samochody nie był przez Wnioskodawcę użytkowane - zostały uznane za towary handlowe, które będą odprzedane. W dniu 6 października 2008 r. Zainteresowany zawarł z towarzystwem leasingowym umowę leasingu operacyjnego ww. samochodu osobowego, oraz dnia 13 października 2008 r. ww. samochodu osobowego. Opisane transakcje stanowiły tak zwany leasing zwrotny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej kwocie z faktur dokumentujących nabycie wyżej wymienionych samochodów osobowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonego w fakturze (...) - nie więcej jednak niż 6.000 zł. Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a ww. ustawy, przepis ten nie dotyczy podatników w przypadku, gdy przedmiotem ich działalności jest odsprzedaż tych samochodów (pojazdów). Zdaniem podatnika, w zakresie opisanych transakcji nabycia samochodów osobowych spełnia on warunek zawarty w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a cyt. ustawy, a tym samym ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego. Decydują o tym następujące przesłanki:

• sprzedaż detaliczna pojazdów mechanicznych jest działalnością faktycznie przez Wnioskodawcę wykonywaną (podatnik kupił i sprzedał samochody, a więc wykonał czynności o których wyżej mowa),
• w umowie Spółki jako jeden z przedmiotów działalności wpisana jest ,,Sprzedaż detaliczna pojazdów mechanicznych" (zostało to też ujawnione w KRS).

Zdaniem Zainteresowanego to, że odsprzedaż samochodów nie stanowi głównej działalności podatnika nie stanowi żadnej przeszkody. Należy bowiem podkreślić, iż ustawodawca nie wymaga aby działalność polegająca na odsprzedaży samochodów osobowych była jedyną lub główną działalnością gospodarczą podatnika, ani żeby była ona wykonywana przez dłuższy czas lub żeby przynosiła zyski. Ustawodawca nie precyzuje przy tym, co należy rozumieć pod pojęciem ,,przedmiot działalności". Przepis art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług jest sformułowany w sposób bardzo ogólny, jednak w stanie faktycznym opisanym powyżej, wszystkie przesłanki do jego zastosowania zostały przez podatnika spełnione, a wątpliwości co do zakresu stosowania przepisu powinny być rozstrzygnięte za pomocą zasady in dubio pro tributario. Zgodnie z nią, jeżeli rezultaty wykładni językowej nie są jednoznaczne, podmioty stosujące prawo są zobowiązane do przyjęcia rozstrzygnięcia korzystniejszego dla podatnika. Tym samym, zasada ta uniemożliwia szukanie takiej wykładni, która byłaby niekorzystna dla podatnika. Co więcej, brak możliwości odliczenia całego podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup ww. samochodów, które następnie zostały odsprzedane towarzystwu leasingowemu, spowodowałyby dwukrotne zastosowanie ograniczenia w zakresie odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 83 ust. 3 ustawy, w odniesieniu do tego samego samochodu. Pierwszy raz ograniczenie to wystąpiłoby w odniesieniu do faktur dokumentujących zakup samochodów, a drugi raz w odniesieniu do faktur dokumentujących zapłatę rat leasingowych na rzecz towarzystwa leasingowego. Takie stosowanie przepisów doprowadziłoby do dyskryminacji podatkowej zastosowanej przez Spółkę formy nabycia samochodów, co nie powinno mieć miejsca.

Podkreślenia wymaga fakt, iż istotą podatku od towarów i usług jest opodatkowanie wartości dodanej. Natomiast Spółka dokonując zakupu ww. samochodów, a następnie odsprzedając je towarzystwu leasingowemu nie wykreowała żadnej wartości dodanej, która mogłaby zostać objęta opodatkowaniem. Pozbawienie podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu naruszałoby więc w rzeczywistości zasadę neutralności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, kluczową dla jego funkcjonowania.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż pozbawienie podatnika prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących zakup ww. samochodów osobowych byłoby nieuzasadnione i niezgodne z zamierzeniem ustawodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty - art. 2 pkt 6 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 3 ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Natomiast art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy stanowi, iż przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów).

Należy zauważyć, że tego rodzaju działalność powinna być przez podatnika rzeczywiście prowadzona albo też co najmniej z okoliczności towarzyszących nabyciu samochodów powinno wynikać, że podatnik miał zamiar podjąć tego rodzaju działalność. Nie wystarczy w tym przypadku sama tylko deklaracja podatnika, że prowadzi tego rodzaju działalność (stosowny wpis określający przedmiot działalności w odpowiednich organach ewidencyjnych), jeśli nie towarzyszą temu okoliczności przemawiające za tym, że odprzedaż samochodów, bądź też oddawanie ich do używania na podstawie wskazanych w przepisie umów stanowi rzeczywisty przedmiot działalności podatnika. Podatnik może się wówczas narazić na zarzut działania w celu obejścia przepisów prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu owocami i warzywami. Przedmiotem jego działalności jest także sprzedaż detaliczna pojazdów mechanicznych, potwierdzona wpisem do Krajowego Rejestru Sądowego. Zainteresowany dokonał odpłatnej dostawy nabytych w tym celu samochodów osobowych. W okresie między nabyciem a sprzedażą samochody te nie były przez Spółkę użytkowane, ponieważ zostały uznane za towary handlowe, które będą odsprzedane.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej kwocie z faktur dokumentujących nabycie wyżej wymienionych samochodów osobowych.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności ceny sprzedanych pojazdów oraz zawartej umowy leasingowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.