Na podstawie art. 11 i art. 12 ust. 3 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 49, poz. 452 z późniejszymi zmianami) oraz art. 3, art. 18 ust. 1, art. 76 ust. 3 i art. 101 ust. 2 i 5 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1963 r. Nr 11, poz. 60 z późniejszymi zmianami) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1. Osoby wykonujące działalność zarobkową w zakresie i na warunkach określonych rozporządzeniem mogą opłacać zryczałtowane podatki obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej lub ryczałtu umownego. Wymiaru i poboru tych podatków dokonuje terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego, właściwy do wydania uprawnienia do wykonywania działalności zarobkowej, zwany dalej "właściwym organem".

2. W razie osiągania przez osoby określone w ust. 1 dochodów ze źródeł przychodów podlegających tylko podatkowi dochodowemu dochody te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych; do dochodu osiągniętego z tych źródeł przychodów stosuje się stopę podatku odpowiadającą dochodowi osiągniętemu ze wszystkich źródeł przychodów podatnika i jego małżonka.

§ 2. 1. Podatnicy opłacający zryczałtowane podatki obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej lub ryczałtu umownego są zwolnieni w zakresie działalności objętej tymi formami opodatkowania od obowiązków przewidzianych w przepisach o postępowaniu podatkowym i o zobowiązaniach podatkowych dotyczących prowadzenia ksiąg podatkowych i handlowych, składania zeznań podatkowych, deklaracji o obrocie i dochodzie oraz opłacania zaliczek na podatki obrotowy i dochodowy. Podatnicy ci obowiązani są jednak wydawać na żądanie klienta kolejno numerowane rachunki, stwierdzające sprzedaż wyrobu lub wykonanie usługi, oraz przechowywać w kolejności numerów kopie tych rachunków w okresie trzech lat od końca roku podatkowego.

2. W stosunku do podatników, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy opłacali podatki obrotowy i dochodowy na zasadach ogólnych albo w formie innego ryczałtu niż ryczałt umowny lub karta podatkowa albo którzy w roku podatkowym rozpoczęli działalność, nie stosuje się zwolnień, o których mowa w ust. 1, w okresie poprzedzającym doręczenie decyzji ustalającej opodatkowanie w formie karty podatkowej lub ryczałtu.

§ 3. 1. Zryczałtowane podatki obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej, zwane dalej "kartą podatkową", mogą opłacać następujący podatnicy:

2. Kartę podatkową mogą również opłacać rzemieślnicy wykonujący rzemiosło na podstawie potwierdzenia zgłoszenia lub zezwolenia w warunkach określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 31 stycznia 1977 r. w sprawie opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła (Dz. U. Nr 5, poz. 23).

§ 4. 1. Podatnicy, o których mowa w § 3, opłacają kartę podatkową, jeżeli:

2. Kartę podatkową opłacają również podatnicy w wypadku, gdy działalność, z wyjątkiem określonej w § 3 ust. 1 pkt 3 i 4, wykonywana jest przez wspólników, pod warunkiem, że wszyscy wspólnicy są wymienieni w dokumencie uprawniającym do wykonywania działalności, a łączna liczba wspólników oraz zatrudnionych pracowników nie przekracza stanu zatrudnienia określonego w tabeli.

3. Przy ocenie prawa do karty podatkowej do liczby pracowników nie wlicza się zatrudnionych w zakładzie rzemieślniczym:

§ 5. Podatnicy opłacający kartę podatkową zwolnieni są od obowiązku uiszczania opłat związanych ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego, określonych w przepisach o postępowaniu podatkowym.

§ 6. 1. Opłatę za kartę podatkową ustala się na okres trzech lat według stawek rocznych określonych w tabeli.

2. W wypadkach, o których mowa w § 3 ust. 2, opłatę za kartę podatkową ustala się w wysokości stawki opłaty skarbowej właściwej dla rodzaju i miejsca wykonywania rzemiosła. W wypadkach, o których mowa w § 4 ust. 2, opłatę za kartę podatkową dla spółki ustala się według stawki określonej przy stanie zatrudnienia odpowiadającym łącznej liczbie wspólników i pracowników.

3. Jeżeli rzemieślnik wykonuje różne rodzaje rzemiosł, dla których przewidziane są różne wysokości stawek opłaty za kartę podatkową, opłatę za kartę podatkową ustala się w wysokości właściwej dla tego rodzaju rzemiosła, dla którego przewidziana jest najwyższa stawka.

4. Liczbę mieszkańców i rodzaj miejscowości określonych w tabeli przyjmuje się według stanu w dniu 1 stycznia roku podatkowego.

5. Za miejscowość, w której jest wykonywana działalność, uważa się miejscowość wymienioną w dokumencie uprawniającym do wykonywania tej działalności. Jeżeli jednak podatnik wykonuje działalność nie wymagającą zorganizowanego zakładu i przeważającą część obrotu osiąga ze świadczeń wykonywanych w miejscowości, dla której ustalone są wyższe lub niższe stawki opłaty za kartę podatkową, opłatę pobiera się według stawki właściwej dla tej miejscowości.

§ 7. Jeżeli zmiana stawki opłaty za kartę podatkową miałaby nastąpić tylko wskutek wzrostu liczby mieszkańców danej miejscowości albo zmiany charakteru miejscowości, stawka nie ulega zmianie do końca roku podatkowego. W następnych dwóch latach podatkowych opłatę za kartę podatkową ustala się w kwocie dotychczasowej podwyższonej w pierwszym roku o ¹/₃, a w drugim roku o ²/₃ różnicy pomiędzy stawką nową a dotychczasową. W trzecim roku ustala się stawkę opłaty za kartę podatkową właściwą dla danej miejscowości.

§ 8. 1. Stawki opłaty za kartę podatkową określone w części I tabeli obniża się o 20% dla rzemieślników świadczących usługi dla ludności lub rolnictwa; nie dotyczy to wypadków, o których mowa w § 3 ust. 2.

2. Za usługi dla ludności i rolnictwa uważa się usługi określone w przepisach o rozwoju usług. Rzemieślnika uważa się za świadczącego usługi dla ludności lub rolnictwa w rozumieniu ust. 1, jeżeli osiągnięty przez niego obrót z wykonywania tych usług wynosi co najmniej połowę ogólnego obrotu rocznego. Przy ustalaniu ogólnego obrotu rocznego nie bierze się jednak pod uwagę obrotu osiągniętego z doraźnego wykonania usługi dla innego odbiorcy niż ludność lub rolnictwo, w razie gdy zwłoka w wykonaniu takiej usługi mogłaby spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi albo mienia, jeżeli okoliczność tę stwierdzi odbiorca usługi na kopii rachunku za usługę.

3. W celu uzyskania obniżki stawki opłaty za kartę podatkową, określonej w ust. 1, rzemieślnik powinien złożyć oświadczenie we wniosku, o którym mowa w § 11 ust. 1, że będzie wykonywał usługi dla ludności lub rolnictwa w rozmiarze co najmniej połowy ogólnego obrotu rocznego.

§ 9. 1. Stawki opłaty za kartę podatkową określone w częściach I i II tabeli oraz stawki określone w części I tabeli - po zastosowaniu obniżki przysługującej na podstawie § 8 ust. 1, obniża się o 20% dla podatników, którzy ukończyli do dnia 1 stycznia roku podatkowego 60 lat życia lub którzy są inwalidami zaliczonymi przez komisję do spraw inwalidztwa i zatrudnienia co najmniej do III grupy inwalidów, jeżeli:

2. Stawki opłaty za kartę podatkową określone w części I tabeli, a w wypadku określonym w § 8 ust. 1 - po zastosowaniu obniżki przewidzianej w tym przepisie, obniża się o 10% dla rzemieślników mających tytuł mistrza rzemiosła artystycznego i wykonujących rzemiosło artystyczne, także w razie korzystania z obniżki stawki, o której mowa w ust. 1 pkt 1.

3. Stawki opłaty za kartę podatkową określone w części II tabeli obniża się o 10% dla podatników wykonujących transport osobowy taksówkami i dorożkami konnymi bez zatrudnienia pracowników i pełnoletnich członków rodziny, jeżeli działalność tę wykonywali co najmniej przez 10 lat, a nie korzystają z obniżki przewidzianej w ust. 1 pkt 2.

4. W wypadkach określonych w § 4 ust. 2 obniżkę stawki opłaty za kartę podatkową stosuje się, jeżeli wszyscy wspólnicy spełniają warunki określone w ust. 1 lub 2.

§ 10. 1. W razie zatrudnienia przez podatnika przy wykonywaniu rzemiosła pełnoletnich członków rodziny, nie licząc małżonka, a w wypadkach określonych w § 4 ust. 2 - nie licząc małżonka jednego ze wspólników, podwyższa się opłatę za kartę podatkową z tytułu zatrudnienia każdej z tych osób za miesiące, w których była zatrudniona:

2. Zasadę określoną w ust. 1 stosuje się również w razie zatrudnienia przez podatnika przy wykonywaniu rzemiosła każdej z osób wymienionych w § 4 ust. 3 pkt 3 i 4, z tym że podwyżka właściwej stawki opłaty za kartę podatkową wynosi odpowiednio: 30%, 20%, 15%, 10% i 5%.

§ 11. 1. Karta podatkowa przysługuje podatnikowi, który złoży właściwemu organowi wniosek zawarty w deklaracji według ustalonego wzoru, w terminie do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego pierwszy rok podatkowy okresu trzyletniego, na który ma być przyznana karta podatkowa. Podatnik, który rozpoczął wykonywanie działalności w ciągu roku podatkowego, obowiązany jest do złożenia wniosku przed rozpoczęciem tej działalności. Złożenie wniosku jest równoznaczne ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego w zakresie objętym wnioskiem. Wniosek składa się raz na trzy lata. Jeżeli do końca każdego roku podatkowego, objętego prawem do opłacania karty podatkowej, podatnik nie zgłosił zaprzestania na stałe wykonywania działalności, uważa się, że wykonuje on nadal działalność i że zgłosił obowiązek podatkowy na rok następny. Rzemieślnik może jednak w terminie do końca roku podatkowego zrzec się opłacania karty podatkowej w roku następnym.

2. Do wniosku stosuje się tryb przewidziany w przepisach o postępowaniu podatkowym dla deklaracji składanych w związku ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego.

3. Właściwy organ w terminie dwóch tygodni od otrzymania wniosku wydaje decyzję ustalającą opodatkowanie kartą podatkową, a gdy stwierdzi brak warunków do opłacania karty podatkowej, wydaje decyzję odmowną.

§ 12. 1. Roczna opłata za kartę podatkową płatna jest bez wezwania w równych ratach:

2. Na wniosek podatnika lub z urzędu właściwy organ może ustalić raty w różnej wysokości uwzględniającej sezonowość wykonywanej działalności.

§ 13. 1. Zryczałtowane podatki obrotowy i dochodowy w formie ryczałtu umownego, zwane dalej "ryczałtem", mogą opłacać podatnicy wykonujący działalność w zakresie:

2. Stan zatrudnienia pracowników przy wykonywaniu rodzajów działalności określonej w ust. 1 nie może być jednak wyższy od wynikającego z posiadanego przez podatnika uprawnienia do wykonywania tej działalności.

3. Podatnicy określeni w ust. 1 opłacają ryczałt, jeżeli z prowadzonej działalności:

4. Pozostali podatnicy określeni w ust. 1 - poza wymienionymi w ust. 3 - opłacają ryczałt bez względu na wysokość osiągniętego obrotu.

5. Przy ocenie prawa do ryczałtu do liczby pracowników nie wlicza się zatrudnionych członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym z podatnikiem, a w zakładach rzemieślniczych ponadto:

§ 14. 1. Podatnicy, o których mowa w § 13 ust. 1, opłacają ryczałt, jeżeli:

2. Ryczałt jest opłacany również w razie, gdy działalność, z wyjątkiem określonej w § 13 ust. 1 pkt 2, jest wykonywana przez wspólników, pod warunkiem, że wszyscy wspólnicy są wymienieni w dokumencie uprawniającym do wykonywania tej działalności oraz że łączna liczba wspólników oraz zatrudnionych pracowników nie przekracza stanu zatrudnienia określonego dla poszczególnych rodzajów działalności.

§ 15. Ryczałt ustala się w kwotach rocznych:

§ 16. Podatnicy ubiegający się o opodatkowanie ryczałtem powinni przy zgłoszeniu obowiązku podatkowego złożyć wniosek - według ustalonego wzoru - o zastosowanie ryczałtu. Podatnicy wymienieni w § 15 pkt 1 składają wniosek przy zgłaszaniu obowiązku podatkowego na pierwszy rok podatkowy okresu trzyletniego, na który ma być ustalony ryczałt.

§ 17. Właściwy organ wydaje decyzję o zastosowaniu ryczałtu oraz o jego rocznej wysokości i wysokości rat miesięcznych w terminie do końca marca roku podatkowego lub pierwszego roku podatkowego okresu trzyletniego, na który ustala się ryczałt. W razie rozpoczęcia wykonywania przez podatnika działalności w ciągu roku podatkowego po dniu 1 marca termin wydania decyzji wynosi jeden miesiąc od dnia złożenia wniosku o zastosowanie ryczałtu. W tych samych terminach właściwy organ wydaje decyzję o odmowie zastosowania ryczałtu, jeżeli stwierdzi brak warunków do jego opłacania.

§ 18. 1. Przy ustalaniu wysokości ryczałtu bierze się za podstawę całoroczny okres działalności, z uwzględnieniem tylko przerwy urlopowej. Jeżeli jednak ustalony ryczałt dotyczy takiego rodzaju działalności, która z reguły w danej miejscowości jest wykonywana w ciągu roku podatkowego najwyżej przez okres 10 miesięcy, i podatnik we wniosku o zastosowanie ryczałtu określi miesiące, w których nie będzie wykonywał działalności, przy ustalaniu wysokości ryczałtu na cały rok podatkowy bierze się za podstawę okres wykonywania działalności określonej przez podatnika; w takim wypadku w decyzji w sprawie ryczałtu określa się, które miesiące roku podatkowego zostały przyjęte przy ustalaniu ryczałtu jako te, w których podatnik będzie wykonywał działalność.

2. Jeżeli działalność objęta ryczałtem jest wykonywana przez wspólników, ustala się łączny wymiar ryczałtu dla wszystkich wspólników (spółki).

§ 19. 1. Roczny ryczałt płatny jest bez wezwania w równych ratach miesięcznych do dnia 7 każdego miesiąca za miesiąc ubiegły. Na wniosek podatnika uzasadniony sezonową działalnością (§ 18 ust. 1 zdanie drugie), złożony równocześnie z wnioskiem o ryczałt, właściwy organ, zachowując ustaloną wysokość rocznego ryczałtu, dostosowuje liczbę rat miesięcznych oraz ich płatność do liczby miesięcy okresu wskazanego przez podatnika, w którym będzie wykonywana działalność. Na wniosek podatnika lub z urzędu właściwy organ może ustalić raty miesięczne w różnej wysokości, uwzględniającej sezonowość wykonywanej działalności.

2. Do czasu doręczenia decyzji ustalającej ryczałt podatnicy, którzy złożyli wniosek o zastosowanie ryczałtu, obowiązani są wpłacać w terminie do dnia 7 każdego miesiąca za miesiąc ubiegły na poczet ryczałtu kwoty odpowiadające miesięcznej racie ryczałtu lub opłaty za kartę podatkową za rok ubiegły, a w razie opłacania w ubiegłym roku podatków obrotowego i dochodowego na zasadach ogólnych - kwoty odpowiadające średniej kwocie zaliczki miesięcznej na podatki za rok ubiegły. Podatnicy, którzy utracili prawo do karty podatkowej i zgłosili wniosek o zastosowanie ryczałtu, obowiązani są wpłacać kwoty miesięcznych rat z tytułu opłaty za kartę podatkową. Podatnicy, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy opłacali podatki obrotowy i dochodowy w formie innego ryczałtu niż ryczałt umowny lub karta podatkowa albo rozpoczną wykonywanie działalności w ciągu roku podatkowego, obowiązani są wpłacać kwoty odpowiadające zaliczce obliczonej na podstawie obrotów i dochodów za miesiąc ubiegły. Podatnicy, który w roku poprzedzającym rok podatkowy lub w ubiegłych miesiącach roku podatkowego opłacali opłatę skarbową z tytułu wykonywania rzemiosła na podstawie potwierdzenia zgłoszenia, obowiązani są wpłacać kwoty odpowiadające miesięcznej racie opłaty skarbowej za rok lub okres ubiegły.

3. Jeżeli wpłacone kwoty, zgodnie z ust. 2, okażą się mniejsze od kwoty przypadającej do uiszczenia na podstawie decyzji w sprawie ryczałtu na bieżący rok podatkowy, powstałą różnicę podatnicy obowiązani są wpłacić w terminie dwóch tygodni od dnia otrzymania decyzji.

§ 20. 1. Jeżeli wniosek o zastosowanie karty podatkowej nie zostanie uwzględniony, a podatnik wykonuje działalność w warunkach uprawniających do opłacania ryczałtu, właściwy organ w decyzji odmawiającej zastosowania karty podatkowej zawiadamia podatnika o możliwości opłacania ryczałtu, gdy podatnik zgłosi wniosek o zastosowanie tej formy opodatkowania w terminie tygodniowym od dnia doręczenia decyzji.

2. Jeżeli wniosek o zastosowanie karty podatkowej lub ryczałtu nie zostanie uwzględniony, podatnik jest obowiązany do opłacania podatków obrotowego i dochodowego na zasadach ogólnych. W tym wypadku podatnicy korzystający dotychczas ze zwolnienia od prowadzenia ksiąg na podstawie § 2 ust. 1 obowiązani są do założenia i prowadzenia właściwych ksiąg podatkowych lub handlowych, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została im doręczona ostateczna decyzja odmawiająca zastosowania karty podatkowej lub ryczałtu.

§ 21. 1. Od decyzji odmawiającej zastosowania karty podatkowej lub ryczałtu albo ustalającej opłatę za kartę podatkową lub ryczałt w kwocie wyższej od wymienionej we wniosku przez podatnika przysługuje w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji prawo wniesienia odwołania albo zrzeczenia się karty podatkowej lub ryczałtu.

2. W razie zrzeczenia się karty podatkowej lub ryczałtu powstaje obowiązek opłacania podatków obrotowego i dochodowego na zasadach ogólnych. Obowiązek prowadzenia ksiąg, jeżeli podatnik dotychczas nie miał obowiązku ich prowadzić, powstaje w tym wypadku od pierwszego dnia miesiąca następującego po zrzeczeniu się karty podatkowej lub ryczałtu.

§ 22. 1. W razie rozpoczęcia wykonywania działalności w ciągu roku podatkowego opłatę za kartę podatkową lub ryczałt za pierwszy rok działalności ustala się w wysokości należnej za okres od miesiąca, w którym rozpoczęto wykonywanie działalności, do końca roku. Opłatę za kartę podatkową lub ryczałt za pierwszy miesiąc pobiera się w pełnej wysokości należnej raty za ten miesiąc, chyba że wykonywanie działalności rozpoczęto po dniu 15 tego miesiąca; wówczas nie pobiera się opłaty za kartę podatkową lub ryczałtu za okres od początku miesiąca do dnia rozpoczęcia wykonywania działalności w wysokości po ¹/₃₀ miesięcznej raty lub ¹/₉₀ kwartalnej raty za każdy dzień.

2. W razie zaprzestania na stałe działalności w ciągu roku podatkowego i zgłoszenia tego właściwemu organowi nie pobiera się opłaty za kartę podatkową lub ryczałtu za okres od zaprzestania działalności do końca roku. Opłatę za kartę podatkową lub ryczałt za ostatni miesiąc wykonywania działalności pobiera się w pełnej wysokości należnej raty za ten miesiąc, chyba że zaprzestanie działalności nastąpiło przed dniem 16 tego miesiąca; w tym wypadku nie pobiera się opłaty za kartę podatkową lub ryczałtu za okres od dnia zaprzestania działalności do końca miesiąca w wysokości po ¹/₃₀ miesięcznej raty lub ¹/₉₀ kwartalnej raty za każdy dzień.

3. W razie uzyskania przez podatnika zgody właściwego organu na czasową przerwę w wykonywaniu działalności, trwającą nieprzerwanie co najmniej 15 dni, i faktycznego zaprzestania wykonywania działalności w tym czasie nie pobiera się opłaty za kartę podatkową lub ryczałtu w wysokości ¹/₃₀ miesięcznej raty lub ¹/₉₀ kwartalnej raty za każdy dzień przerwy. Nie uwzględnia się przerw urlopowych w rozmiarze jednego miesiąca w roku podatkowym. Nie uwzględnia się również przy opłacaniu karty podatkowej przerw, które wiążą się ze specyfiką danej działalności i z reguły występują corocznie przy wykonywaniu niektórych rzemiosł. Ponadto nie uwzględnia się innych czasowych przerw w wykonywaniu działalności, które zostały uwzględnione przy ustalaniu ryczałtu umownego (§ 18 ust. 1).

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się, jeżeli nie jest wymagane uzyskanie przez podatnika zgody na czasową przerwę w wykonywaniu działalności. W takim wypadku, w razie zgłoszenia przez podatnika przerwy, która nie przekracza łącznie jednego miesiąca w roku podatkowym, pobiera się opłatę za kartę podatkową lub ryczałt za cały rok podatkowy. W razie przerwy przekraczającej jeden miesiąc nie pobiera się opłaty za kartę podatkową albo ryczałtu w wysokości ¹/₃₀ miesięcznej raty lub ¹/₉₀ kwartalnej raty za każdy dzień przerwy ponad jeden miesiąc, trwającej nieprzerwanie co najmniej 15 dni. Nie uwzględnia się czasowych przerw w wykonywaniu działalności, które zostały uwzględnione przy ustalaniu ryczałtu umownego (§ 18 ust. 1).

§ 23. 1. Podatnicy opłacający kartę podatkową lub ryczałt obowiązani są zawiadomić właściwy organ o zmianach, jakie zaszły w stosunku do stanu faktycznego podanego w złożonym wniosku o zastosowanie tych form opodatkowania, a jeżeli małżonek podatnika prowadzi odrębną działalność opodatkowaną ryczałtem na terenie objętym właściwością innego organu administracji państwowej, również o zmianach w stosunku do stanu faktycznego podanego we wniosku małżonka, a mianowicie:

2. Nie uważa się za zwiększenie stanu zatrudnienia czasowego zatrudnienia pracownika lub pełnoletniego członka rodziny zamiast nieobecnego stałego pracownika, jeżeli jego nieobecność jest uzasadniona szczególnymi okolicznościami, np. dłuższą chorobą, urlopem, powołaniem na ćwiczenia wojskowe, i trwa nieprzerwanie co najmniej 15 dni.

3. O zmianach, o których mowa w ust. 1, podatnik obowiązany jest zawiadomić pisemnie właściwy organ najpóźniej w terminie siedmiu dni od powstania okoliczności powodujących zmiany. Jeżeli jednak zmiana dotyczy zatrudnienia dodatkowej osoby, powodującego utratę warunków do opłacania karty podatkowej lub ryczałtu albo mającego wpływ na wysokość opłaty za kartę podatkową lub ryczałt, obowiązek zawiadomienia powstaje najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień rozpoczęcia pracy przez daną osobę.

§ 24. W razie zawiadomienia o zmianach, o których mowa w § 23 ust. 1 pkt 2, zmiana wysokości opłaty za kartę podatkową lub ryczałtu następuje poczynając od miesiąca, w którym zaszły okoliczności powodujące zmianę. Ratę za ten miesiąc pobiera się w wysokości ¹/₃₀ dotychczasowej miesięcznej raty lub ¹/₉₀ dotychczasowej kwartalnej raty za każdy dzień części miesiąca przed dniem, w którym nastąpiła zmiana, zwiększonej lub zmniejszonej o ¹/₃₀ nowej miesięcznej raty lub ¹/₉₀ nowej kwartalnej raty za każdy dzień pozostałej części tego miesiąca.

§ 25. 1. Podatnicy, którzy zawiadomią właściwy organ o utracie prawa do karty podatkowej, są obowiązani opłacać podatki obrotowy i dochodowy na zasadach ogólnych lub w formie ryczałtu, poczynając od miesiąca, w którym nastąpiła utrata tego prawa. Do podatników tych za tę część roku, w której nie przysługuje im prawo do karty podatkowej, stosuje się ryczałt, jeżeli wykonują działalność w warunkach uprawniających do opłacania ryczałtu i w terminie określonym w § 23 ust. 3 zgłoszą wniosek o zastosowanie ryczałtu.

2. Podatnicy, którzy zawiadomią właściwy organ o utracie prawa do ryczałtu, są obowiązani opłacać podatki obrotowy i dochodowy na zasadach ogólnych od początku roku podatkowego w razie przekroczenia granicy obrotu określonej w § 13 ust. 3 lub poczynając od miesiąca, w którym nastąpiła utrata prawa do ryczałtu - w pozostałych wypadkach.

3. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 2, obowiązani są do założenia właściwych ksiąg podatkowych lub handlowych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła utrata prawa do opłacania karty podatkowej lub ryczałtu, jeżeli nie zachodzą okoliczności wyłączające ten obowiązek, a ponadto podatnicy, o których mowa w ust. 1, do uiszczenia opłaty związanej ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego.

4. Do podatników, o których mowa w ust. 1 i 2, podlegających za część roku opodatkowaniu na zasadach ogólnych za podstawę do ustalenia podatku dochodowego za ten okres przyjmuje się dochód osiągnięty w tym okresie i stosuje się przepis art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym (Dz. U. z 1972 r. Nr 53, poz. 339 i z 1976 r. Nr 40, poz. 231).

§ 26. 1. Podatnicy, którzy:

2. W razie opodatkowania w formie karty podatkowej oraz jeżeli ryczałt został ustalony na okres trzyletni, utrata prawa do karty podatkowej lub ryczałtu albo obciążenie wyższą opłatą za kartę podatkową następuje poczynając od roku podatkowego, w którym powstały okoliczności powodujące utratę prawa do karty podatkowej lub ryczałtu albo obciążenie wyższą opłatą. Utrata prawa do karty podatkowej lub ryczałtu w pierwszym lub drugim roku okresu trzyletniego, na który zastosowano kartę podatkową lub ryczałt, nie stoi na przeszkodzie opłacaniu podatków w tych formach od następnego roku podatkowego, jeżeli podatnik odpowiada od tego roku warunkom określonym w rozporządzeniu i złoży we właściwym terminie odpowiedni wniosek.

3. Utrata prawa do karty podatkowej powoduje obowiązek uiszczenia opłaty związanej ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego za poszczególne lata podatkowe. W wypadku określonym w ust. 1 pkt 3 obowiązek założenia właściwych ksiąg podatkowych lub handlowych powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została doręczona ostateczna decyzja o utracie przez podatnika karty podatkowej.

§ 27. W stosunku do małżonków opłacających odrębnie ryczałt utrata prawa do ryczałtu przez jednego z małżonków i opodatkowanie go na zasadach ogólnych powoduje równocześnie utratę prawa do ryczałtu przez drugiego małżonka.

§ 28. W razie utraty przez podatnika prawa do karty podatkowej lub ryczałtu kwoty wpłacone na poczet opłaty za kartę podatkową lub ryczałtu zalicza się na opłatę związaną ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego oraz na podatki obrotowy i dochodowy za dany rok podatkowy ustalone na zasadach ogólnych.

§ 29. Od decyzji o utracie prawa do karty podatkowej lub ryczałtu albo zmieniającej wysokość opłaty za kartę podatkową lub ryczałtu podatnik może w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji złożyć odwołanie albo zrzec się karty podatkowej lub ryczałtu. Przepis § 21 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 30. Wniosek o zastosowanie karty podatkowej na lata 1977