Na podstawie art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym (Dz. U. z 1972 r. Nr 53, poz. 338 i z 1976 r. Nr 40, poz. 232), art. 20 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym (Dz. U. z 1972 r. Nr 53, poz. 339 i z 1976 r. Nr 40, poz. 231), art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 45, poz. 226), art. 3, 11 i 12 ust. 3 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 49, poz. 452 z późniejszymi zmianami) oraz art. 76 ust. 3 i art. 101 ust. 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1963 r. Nr 11, poz. 60 z późniejszymi zmianami) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1. Zwalnia się, na warunkach określonych w rozporządzeniu, od podatków obrotowego i dochodowego, zwanych dalej "podatkami", oraz od opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła, zwanej dalej "opłatą skarbową", podatników osiągających przychody z nowo uruchomionej działalności zarobkowej w zakresie:

2. Zwolnienie od podatków określone w ust. 1 pkt 4 nie obejmuje przychodów osiąganych w zakładach (punktach) gastronomicznych ze sprzedaży piwa.

3. Uruchomienie działalności w zakładzie rzemieślniczym, zakładzie (punkcie) gastronomicznym lub w pensjonacie nabytym, wydzierżawionym albo przejętym w użytkowanie na podstawie innego tytułu nie uważa się za uruchomienie nowej działalności, jeżeli zakład ten był czynny w okresie ostatnich pięciu lat.

4. Uruchomienie działalności w zakładzie rzemieślniczym nabytym od rzemieślnika przechodzącego na emeryturę lub rentę przez osobę wyszkoloną na czeladnika uważa się za uruchomienie nowej działalności, jeżeli osoba ta podejmuje po raz pierwszy wykonywanie rzemiosła we własnym imieniu i nie jest spokrewniona z tym rzemieślnikiem. Warunek, aby nabywca był wyszkolony na czeladnika, nie dotyczy rzemiosł: metaloplastyki, kaflarstwa, garncarstwa, wytwarzania wyrobów ceramiki szlachetnej, rzeźbiarstwa w drewnie, kilimiarstwa, powroźnictwa, bieliźniarstwa, krawiectwa lekkiego, wytwarzania pantofli i trepów, usługowego wędzenia ryb i mięsa, wytwarzania napojów chłodzących, zabawkarstwa, obsługi maszynowej produkcji rolniczej i ogrodniczej, maglowania, prania pierza i puchu, wypożyczania sprzętu i garderoby - jeżeli nabywca był zatrudniony w tym zakładzie rzemieślniczym co najmniej przez okres dwóch lat.

§ 2. 1. Zwolnienie od podatków (opłaty skarbowej) przysługuje podatnikom, którzy:

2. Warunek określony w ust. 1 pkt 1 nie ma zastosowania, jeżeli prowadzenie działalności zarobkowej było zwolnione od podatków (opłaty skarbowej) z mocy prawa.

3. Warunki określone w ust. 1 pkt 1 i 4 powinien spełniać również małżonek podatnika.

§ 3. 1. Przy ocenie uprawnienia do zwolnienia od podatków (opłaty skarbowej) do liczby pracowników nie wlicza się członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym z podatnikiem oraz emerytów lub rencistów - nie więcej niż dwóch, a w zakładzie rzemieślniczym ponadto:

2. Zwolnienie od podatków stosuje się również, gdy nowo uruchomiona działalność, z wyjątkiem określonej w § 1 ust. 1 pkt 1 lit. b), prowadzona jest przez wspólników, pod warunkiem, że wszyscy wspólnicy wymienieni są w dokumencie uprawniającym do prowadzenia działalności oraz że łączna liczba wspólników i zatrudnionych pracowników nie przekracza stanu zatrudnienia określonego dla poszczególnych rodzajów działalności. Poza tymi pracownikami mogą być zatrudnieni małżonek i członkowie rodziny tylko jednego ze wspólników.

§ 4. Zwolnienie od podatków (opłaty skarbowej) obejmuje okres:

§ 5. Podatnicy zwolnieni od podatków obowiązani są do zgłaszania obowiązku podatkowego na każdy rok podatkowy objęty zwolnieniem i uiszczania opłaty związanej z tym zgłoszeniem. Obowiązek ten nie dotyczy podatników wykonujących rzemiosło na podstawie potwierdzenia zgłoszenia, jeżeli spełnialiby warunki do pobierania od nich z tego tytułu opłaty skarbowej.

§ 6. W okresie zwolnienia od podatków podatnik zwolniony jest od przewidzianych w przepisach o postępowaniu podatkowym obowiązków dotyczących prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych oraz deklaracji o obrocie i dochodzie.

§ 7. Zwolnienie od podatków (opłaty skarbowej) następuje na podstawie decyzji właściwego organu na pisemny wniosek podatnika, zgłoszony temu organowi równocześnie ze złożeniem po raz pierwszy deklaracji w sprawie zgłoszenia obowiązku podatkowego w podatkach obrotowym i dochodowym, bądź po złożeniu wniosku o wydanie potwierdzenia zgłoszenia wykonywania rzemiosła, jeżeli podatnik spełnia warunki do opłacania z tego tytułu opłaty skarbowej. We wniosku o zwolnienie od podatków (opłaty skarbowej) podatnik powinien złożyć oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia określone w rozporządzeniu dla danego rodzaju działalności. Właściwy organ wydaje decyzję w terminie dwóch tygodni od dnia złożenia wniosku.

§ 8. 1. Podatnik obowiązany jest zawiadomić pisemnie właściwy organ o utracie warunków do zwolnienia od podatków (opłaty skarbowej), najpóźniej w terminie siedmiu dni od dnia powstania okoliczności powodujących utratę warunków do zwolnienia. Jeżeli utrata warunków ma nastąpić na skutek zatrudnienia dodatkowej osoby, podatnik jest obowiązany dokonać zawiadomienia najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień rozpoczęcia pracy przez tę osobę.

2. Podatnik, który w terminie określonym w ust. 1 zawiadomi właściwy organ o utracie warunków do zwolnienia od podatków (opłaty skarbowej) traci prawo do tego zwolnienia, poczynając od miesiąca, w którym utracił te warunki.

3. Podatnik, który nie dopełnił obowiązku terminowego zawiadomienia właściwego organu o utracie warunków do zwolnienia od podatków (opłaty skarbowej), traci prawo do tego zwolnienia, poczynając od roku podatkowego, w którym utracił te warunki.

4. Podatnik, który wprowadził właściwy organ w błąd co do spełnienia warunków, od których uzależnione jest zwolnienie od podatków (opłaty skarbowej), traci prawo do tego zwolnienia za cały okres działalności.

§ 9. 1. W razie przerwy w prowadzeniu działalności spowodowanej chorobą lub powołaniem na ćwiczenia wojskowe, która trwała nieprzerwanie co najmniej dwa miesiące, okres zwolnienia od podatków (opłaty skarbowej) przedłuża się o cały okres przerwy, jeżeli podatnik lub osoba działająca w jego imieniu zawiadomi właściwy organ o tej przerwie w terminie siedmiu dni od dnia jej rozpoczęcia i od dnia jej zakończenia.

2. Innych przerw niż spowodowane okolicznościami, o których mowa w ust. 1, nie odlicza się od okresu zwolnienia od podatków (opłaty skarbowej).

§ 10. 1. Przekroczenie przez podatnika w ciągu roku podatkowego rozmiarów produkcji cegły określonych w § 1 ust. 1 pkt 2 lit. a) nie powoduje utraty warunków do zwolnienia od podatków w zakresie przychodów osiągniętych w tych rozmiarach.

2. Od ilości cegły przekraczającej rozmiary produkcji określone w § 1 ust. 1 pkt 2 lit. a) pobiera się zryczałtowany podatek obrotowy i dochodowy w wysokości 0,30 zł od jednej sztuki cegły, a w razie usługowego wypału cegły surowej - w wysokości 0,20 zł od jednej sztuki cegły.

3. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, obowiązani są w terminie do dnia 12 miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło przekroczenie rozmiarów produkcji, składać bez wezwania właściwemu organowi deklarację o ilości wyprodukowanych sztuk cegły ponad rozmiary produkcji określone w § 1 ust. 1 pkt 2 lit. a) oraz wpłacić w tym terminie zryczałtowany podatek od tej ilości.

§ 11. 1. Podatnicy prowadzący zakłady (punkty) gastronomiczne i korzystający ze zwolnienia określonego w § 1 ust. 1 pkt 4 opłacają od obrotów osiągniętych ze sprzedaży piwa zryczałtowany podatek obrotowy i dochodowy w wysokości:

2. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, obowiązani są w terminie do dnia 12 miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnęli przychody ze sprzedaży piwa, składać bez wezwania właściwemu organowi deklarację o wysokości osiągniętego z tej sprzedaży obrotu i wpłacić w tym terminie zryczałtowany podatek od tego obrotu.

§ 12. Podatnicy, którzy bez usprawiedliwionych przyczyn nie dopełnili obowiązku terminowego złożenia po raz pierwszy deklaracji, o których mowa w § 10 ust. 3 i § 11 ust. 2, tracą prawo do zwolnienia od podatków (opłaty skarbowej), poczynając od roku podatkowego, w którym nie dopełnili tego obowiązku.

§ 13. Zwalnia się na okres dwóch lat, licząc od dnia rozpoczęcia działalności w nowo założonym zakładzie, od podatku od nieruchomości budynki lub ich części zajęte przez właścicieli na nowo założone zakłady rzemieślnicze, należące do grupy rzemiosł w zakresie materiałów budowlanych, oraz od podatku od lokali - lokale zajęte na takie zakłady, jeżeli przedmiotem działalności jest produkcja materiałów budowlanych określonych w § 1 ust. 1 pkt 2.

§ 14. W wypadkach uzasadnionych potrzebami miejscowymi terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego może:

§ 15. 1. Zwolnienia od podatków (opłaty skarbowej) przewidziane rozporządzeniem stosuje się poczynając od roku podatkowego 1978.

2. Wnioski o zwolnienie od podatków (opłaty skarbowej) podatników, którzy uruchomili w 1978 r. przed wejściem w życie rozporządzenia nową działalność określoną w § 1 ust. 1, powinny być złożone w terminie 1 miesiąca od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

§ 16. 1. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 czerwca 1973 r. w sprawie zwolnienia od podatków i opłaty skarbowej podatników osiągających przychody z niektórych nowo założonych zakładów rzemieślniczych i gastronomicznych (Dz. U. z 1973 r. Nr 24, poz. 141, z 1974 r. Nr 10, poz. 62 i z 1976 r. Nr 17, poz. 107).

2. W stosunku do podatników zwolnionych od podatków na podstawie przepisów rozporządzenia wymienionego w ust. 1 w wypadkach, gdy decyzja w sprawie zwolnienia obejmuje okres po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, mają zastosowanie przepisy dotychczasowe, a ponadto przepisy niniejszego rozporządzenia, jeżeli są korzystniejsze dla podatnika, z wyjątkiem okresu zwolnienia od podatków (opłaty skarbowej).

§ 17. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.