Na podstawie art. 38 pkt 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27, poz. 111) zarządza się, co następuje:

§ 1. Podatnicy podatku obrotowego nie będący jednostkami gospodarki uspołecznionej, z wyjątkiem określonych w § 2, są obowiązani prowadzić księgi podatkowe według ustalonych wzorów:

§ 2. Obowiązek prowadzenia ksiąg podatkowych nie dotyczy podatników, którzy:

§ 3. Księgi podatkowe oraz związane z ich prowadzeniem dokumenty powinny stale znajdować się w miejscu określonym jako siedziba wykonywanej działalności. W uzasadnionych wypadkach organ podatkowy właściwy w sprawie podatku obrotowego, zwany dalej "organem podatkowym" może zezwolić na prowadzenie i przechowywanie ksiąg wraz z dokumentami w innym określonym miejscu.

§ 4. Upoważnia się organy podatkowe do zwalniania, na wniosek podatnika, ze względu na szczególne okoliczności, od obowiązku prowadzenia ksiąg podatkowych, jak również od poszczególnych czynności z zakresu księgowości oraz zmiany terminów dokonywania tych czynności. Wniosek należy złożyć w terminie do dnia 31 października roku poprzedzającego rok podatkowy, którego dotyczy, a w razie rozpoczęcia wykonywania działalności zarobkowej w ciągu roku podatkowego - w terminie siedmiu dni od rozpoczęcia jej wykonywania.

§ 5. 1. Księgi podatkowe powinny być prowadzone zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia i objaśnieniami zamieszczonymi we wzorach poszczególnych ksiąg.

2. Przed rozpoczęciem zapisów księgi podatkowe powinny być przedstawione do poświadczenia organowi podatkowemu.

3. Zapisy w księgach podatkowych dotyczące zakupu surowców, materiałów i towarów handlowych powinny być dokonywane niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

§ 6. 1. Zapisy w księgach podatkowych dotyczące wydatków za świadczenie rzeczy i usług, z wyjątkiem określonych w ust. 2, powinny być udokumentowane rachunkami odpowiadającymi warunkom określonym w odpowiednich przepisach.

2. Na udokumentowanie zapisów w księgach podatkowych, dotyczących wydatków, mogą być przedstawione dowody, które określają: przy zakupie - rodzaj towaru oraz ilość i jego cenę jednostkową, a w innych wypadkach - cel wydatków oraz zaopatrzone są w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków, i dotyczą:

§ 7. 1. Podatnicy prowadzący księgi podatkowe, z wyjątkiem ksiąg nr 2, 3 i 6, obowiązani są przed zaprowadzeniem ksiąg i na dzień 31 grudnia każdego roku podatkowego, a także w razie zmiany osoby podatnika (wspólnika) lub zakończenia działalności zarobkowej, sporządzić z natury spis remanentu surowców, materiałów, półwyrobów, wyrobów gotowych, towarów handlowych, braków i odpadków. O zamiarze spisu remanentu w innym terminie niż 31 grudnia podatnicy obowiązani są zawiadomić organ podatkowy w terminie tygodniowym przed datą sporządzenia tego spisu.

2. Remanent powinien być wyceniony najpóźniej w terminie przewidzianym do złożenia zeznania podatkowego. Remanent nabytych surowców, materiałów, półwyrobów i towarów handlowych wycenia się według kosztów nabycia albo według ceny rynkowej z dnia sporządzenia spisu, jeżeli cena jest niższa od kosztów nabycia; remanent półwyrobów, wyrobów gotowych i braków własnej produkcji wycenia się według kosztu wytworzenia, a odpadków - w wartości jednego złotego.

3. Remanent powinien być wpisany do księgi podatkowej według poszczególnych rodzajów jego składników. Remanent może być wpisany do księgi podatkowej w jednej pozycji (sumie), jeżeli na podstawie spisu remanentu zostało sporządzone szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników. Zestawienie to powinno być złożone organowi podatkowemu wraz z księgą podatkową przy zeznaniu o wysokości obrotu.

§ 8. 1. Podatnicy prowadzący księgi podatkowe nr 1, 7 i 8 obowiązani są prowadzić kontrolę ilościową przychodu surowców, materiałów, półwyrobów, wyrobów gotowych, towarów handlowych, braków i odpadków, odrębnie dla każdego rodzaju, grup rodzajowych i gatunków:

2. Zaprowadzenie kontroli ilościowej w wypadkach, o których mowa w ust. 1, powinno być poprzedzone sporządzeniem ilościowego spisu remanentu.

3. Obowiązek prowadzenia kontroli ilościowej nie dotyczy podatników wykonujących działalność w zakresie rzemiosła piekarstwo, którzy stosownie do odrębnych przepisów obowiązani są prowadzić książkę wypieku.

§ 9. 1. Zapisy w kontroli ilościowej powinny być dokonywane bezzwłocznie, z powołaniem się na dowód zapisu.

2. Bieżącą kontrolą ilościową można nie obejmować przychodu półwyrobów własnej produkcji, gdy biorą one nieprzerwany udział w następnych fazach procesu produkcyjnego w danym przedsiębiorstwie, a w zakładach i punktach gastronomicznych - również potraw, przypraw i napojów, sporządzanych we własnym zakresie. Jednak na koniec roku należy te półwyroby i wyroby objąć kontrolą ilościową.

3. Kontrolą ilościową można także nie obejmować materiałów pomocniczych, gdy ich koszt łączny nie przekracza 1% kosztu materiałów podstawowych zużytych do wytwarzania.

§ 10. Wniosek, o którym mowa w § 4, w sprawie prowadzenia ksiąg podatkowych w 1982 r. przez podatników wykonujących działalność zarobkową w dniu wejścia w życie rozporządzenia, może być złożony w terminie do dnia 15 marca 1982 r.

§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 15 marca 1982 r.