Art. 1. Podatnikom podatków obrotowego i dochodowego nie będącym jednostkami gospodarki uspołecznionej, posiadającym wymagane uprawnienia do wykonywania działalności gospodarczej i wykonującym ją zgodnie z tymi uprawnieniami, przysługują na warunkach określonych przez Radę Ministrów ulgi podatkowe z tytułu inwestycji, zwane dalej ulgami inwestycyjnymi, jeżeli po dniu 31 grudnia 1970 r.:
1) wybudują, odbudują lub rozbudują własne budynki albo części takich budynków na potrzeby własnych zakładów,
2) nabędą i zainstalują we własnych zakładach nowe maszyny lub urządzenia należące do środków trwałych,
3) przeprowadzą kapitalne remonty budynków, maszyn lub urządzeń, o których mowa w pkt 1 i 2.
Art. 2. Ulgi inwestycyjne nie przysługują podatnikom, którzy w okresie dokonywania inwestycji osiągnęli, choćby w jednym roku podatkowym, dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym. Jeżeli podatnik osiągnął dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym w okresie korzystania z ulgi, traci prawo do dalszego korzystania z przyznanej ulgi, poczynając od roku podatkowego następującego po roku, w którym zaszła ta okoliczność.
Art. 3. Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia:
1) grupy podatników, do których stosuje się ulgi inwestycyjne, oraz obszary kraju, na których ulgi te mają zastosowanie,
2) zasady ustalania wysokości poniesionych nakładów inwestycyjnych oraz rozmiary ulg, z tym jednak że kwota ulgi nie może przekroczyć 50% nakładów,
3) warunki, których spełnienie uprawnia do uzyskania ulg inwestycyjnych, sposób ich potrącania z ustalonych podatków, a także okoliczności powodujące utratę prawa do korzystania z przyznanych ulg,
4) czasokres, w którym dokonanie inwestycji upoważnia do korzystania z ulgi; czasokres nie może być jednak krótszy niż 5 lat.
Art. 4. Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia rozciągnąć przepisy ustawy na inne rodzaje nakładów inwestycyjnych niż wymienione w art. 1.
Art. 5. Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia upoważnić prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) do wyłączania z ulg inwestycyjnych na obszarze województwa (miasta wyłączonego z województwa) lub jego części niektórych grup podatników, jak również do zmiany rozmiaru ulg w granicach określonych w art. 3 pkt 2.
Art. 6. Minister Finansów, w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Drobnej Wytwórczości, określi w drodze rozporządzenia:
1) jakie maszyny i urządzenia uważa się za środki trwałe,
2) w jakich przypadkach remonty przedmiotów określonych w art. 1 uważa się za remonty kapitalne,
3) warunki i tryb nabywania maszyn i urządzeń uzasadniające korzystanie z ulg oraz przypadki, w których nabycie używanych maszyn i urządzeń albo złożonych z części używanych należy traktować na równi z nabyciem nowych maszyn i urządzeń,
4) kwoty rocznych obrotów, których przekroczenie przez podatników opłacających podatki obrotowy, dochodowy i wyrównawczy w formie ryczałtu jest dla celów ulg inwestycyjnych równoznaczne z osiągnięciem dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym,
5) tryb postępowania przy stosowaniu ulg.
Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i stosuje się do inwestycji zakończonych po dniu 31 grudnia 1970 r., z wyjątkiem art. 2, który stosuje się również do inwestycji rozpoczętych po wejściu w życie ustawy, jeżeli nawet zostały zakończone do dnia 31 grudnia 1970 r.