Na podstawie art. 55 ust. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350 i Nr 100, poz. 442) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ilekroć w zarządzeniu mowa jest o:

§ 2. 1. W celu dokonania przeliczenia, o którym mowa w art. 55 ust. 6 ustawy podatkowej, organy rentowe obowiązane są zwiększyć wysokość emerytur i rent, zwanych dalej świadczeniami, należnych od 1 stycznia 1992 r. na zasadach określonych w § 3 - 5.

2. Za wysokość świadczenia podlegającego przeliczeniu od 1 stycznia 1992 r. uważa się - z uwzględnieniem ust. 3 - wysokość świadczenia ustaloną w wyniku ostatniej waloryzacji lub, jeśli świadczenie po rewaloryzacji nie było waloryzowane - wysokość świadczenia ustaloną podczas rewaloryzacji.

3. Jeżeli świadczenie podlegające przeliczeniu wypłacane jest w dniu 1 stycznia 1992 r. w kwotach wynikających z art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. lub z art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 17 października 1991 r., nową wysokość świadczenia ustala się przez:

§ 3. 1. Jeżeli kwota bazowa określona została od wynagrodzeń z okresu sprzed dnia 1 stycznia 1992 r., to świadczenia, które w myśl przepisów emerytalno-rentowych ustalone są w relacji do przeciętnego wynagrodzenia, po dniu 31 grudnia 1991 r. oblicza się jako określoną w przepisach relację do kwoty bazowej, uwzględniającej zwiększenie z tytułu wprowadzenia podatku dochodowego, przeliczonej zgodnie z ust. 2.

2. Kwotę bazową uwzględniającą zwiększenie z tytułu wprowadzenia podatku dochodowego oblicza się przez podzielenie przez 0,8 różnicy pomiędzy kwotą bazową określoną od wynagrodzeń sprzed 1 stycznia 1992 r. a kwotą 104.400 zł, po zaokrągleniu do pełnego tysiąca złotych w górę.

3. Ilekroć przepisy emerytalno-rentowe ustalają świadczenia w relacji do najniższej emerytury, po 31 grudnia 1991 r. oblicza się je jako określoną w przepisach relację do najniższej emerytury, ustalonej zgodnie z przepisami ust. 1 i 2.

4. Zwiększenie świadczeń emerytalno-rentowych następuje od 1 stycznia 1992 r. przez:

5. Jeżeli w wyniku przeliczenia, o którym mowa w ust. 4, kwota świadczenia obliczona według zasad wynikających z ust. 4 pkt 2 byłaby wyższa od wynikającej z pkt 1, ustala się - z zastrzeżeniem ust. 6 - nowe, podwyższone wskaźniki wysokości świadczenia oraz wskaźniki wysokości podstawy wymiaru. Wskaźniki te stosuje się do ustalania wysokości świadczeń od kwot bazowych uwzględniających zwiększenie z tytułu wprowadzenia podatku dochodowego, poczynając od miesiąca następnego po miesiącu, od którego nastąpiło przeliczenie wskaźników. Sposób ustalania nowych wskaźników wysokości podstawy i wysokości świadczenia jest określony:

6. Jeżeli wskaźnik wysokości podstawy ustalony zgodnie z ust. 5 przekroczy 250% przeliczonej kwoty bazowej, ulega on ograniczeniu do 250%, a wysokość zwiększonych świadczeń ustala się przez ponowne ich obliczenie od kwoty bazowej, z zastosowaniem ograniczonego wskaźnika wysokości podstawy, określając nowy wskaźnik wysokości świadczenia.

7. Podstawę wymiaru renty inwalidzkiej i renty rodzinnej, przysługującej na podstawie ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, przelicza się w sposób określony w załączniku nr 1 do zarządzenia, zwiększając podstawę dodatkowo o kwotę 45.000 zł.

8. Przy przeliczaniu wysokości świadczeń w myśl ust. 4 - 6 uwzględnia się kwotę świadczeń wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych, dodatku pielęgnacyjnego i dodatku dla sierot zupełnych, a także dodatków kombatanckiego i ryczałtu energetycznego dla kombatantów oraz dodatku z tytułu tajnego nauczania, których wysokość ustalona jest odrębnie.

§ 4. Świadczenia emerytalno-rentowe przyznane przez organy rentowe Ministerstwa Obrony Narodowej, Ministerstwa Sprawiedliwości oraz Policji, Urzędu Ochrony Państwa i Służby Granicznej od 1 stycznia 1992 r. zwiększa się stosując odpowiednio zasady określone w § 3, z tym że nie stosuje się ograniczeń wynikających z przepisu § 3 ust. 6.

§ 5. 1. W razie wypłacania części świadczenia lub obliczania wysokości świadczenia jako części innego świadczenia, kwoty zwiększone oblicza się dla wysokości pełnego świadczenia, po czym świadczenie podwyższone dzieli się odpowiednio.

2. W razie wypłacania więcej niż jednego świadczenia w wyniku zbiegu prawa do świadczeń, każde z nich podwyższa się w myśl § 3, z uwzględnieniem ust. 3.

3. W przypadku zbiegu uprawnień do więcej niż jednego świadczenia, określonych w ustawie z dnia 17 października 1991 r. lub w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 45, poz. 199, Nr 103, poz. 448, Nr 104, poz. 450 i Nr 107, poz. 464) albo z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej - przy przeliczaniu świadczenia wypłacanego w pełnej wysokości kwoty podwyższenia wynikające z załącznika nr 1 zwiększa się dodatkowo o kwotę 45.000 zł, chyba że w całości wypłaca się świadczenie rolne - wtedy o dodatkową kwotę 45.000 zł podwyższa się świadczenie wypłacane w połowie.

4. Jeżeli świadczenie wypłacane jest w wysokości ograniczonej do 100% podstawy wymiaru, dla ustalenia wskaźników wysokości świadczenia oraz wysokości podstawy określa się zwiększoną kwotę świadczenia, jaka by przysługiwała, gdyby świadczenie nie było ograniczone. Po ustaleniu wskaźników świadczenie wypłaca się w kwocie nie przekraczającej 100% nowej podstawy wymiaru.

§ 6. Przeliczenia, o którym mowa w art. 55 ust. 6 ustawy podatkowej, dokonuje się z urzędu, a jeśli prawo do świadczeń było zawieszone - przy wznowieniu ich wypłaty.

§ 7. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1992 r.