Wypowiedzenie umowy o pracę. Kiedy jest skuteczne?

–_ Kwestie _ _ związane _ _ z _ _ wypowiadaniem _ _ umów _ _ o _ _ pracę _ _ zarówno _ _ przez _ _ pracownika _ _ jak _ _ i _ _ pracodawcę _ _ precyzyjnie _ _ reguluje _ _ kodeks _ _ pracy. _ _ Znajomość _ _ prawa _ _ w _ _ tym _ _ zakresie _ _ na _ _ pewno _ _ pozwoli _ _ uniknąć _ _ wzajemnych _ _ nieporozumień _ – tłumaczy Weronika Florkowska executive assistant w firmie PrimeSoft Polska.

Aby doręczenie wypowiedzenia było skuteczne musi posiadać odpowiednią formę, niezależnie od tego czy składa je pracodawca czy pracownik. Dokument powinien zawierać stosowne oświadczenie wraz z wymaganymi danymi (np. datą złożenia) i być podpisany przez osobę, która go składa. Pracownik lub pracodawca powinni mieć możliwość zapoznania się z treścią wypowiedzenia tak, aby potwierdzić drugiej stronie jego odbiór.

W momencie odebrania lub złożenia wypowiedzenia umowy na czas nieokreślony pracownik wchodzi w tzw. okres wypowiedzenia, którego długość zależy od długości stażu. W przypadku umowy zawartej na czas nieokreślony, okres wypowiedzenia może wynieść nawet trzy miesiące – pod warunkiem, że u danego pracodawcy było się zatrudnionym przez przynajmniej trzy lata.

W przypadku zatrudnienia przez minimum pół roku, okres wypowiedzenia wynosi jeden miesiąc. Należy też pamiętać, że osobom przebywającym na okresie wypowiedzenia przysługują dni wolne na poszukiwanie nowej pracy.

Powyższy opis dotyczy jednak dość standardowej formy zakończenia współpracy. Pracownicy nie mogą zapomnieć, że ich pracodawca ma prawo (w przypadkach określonych w przepisach) zwolnić ich dyscyplinarnie, czyli bez zachowania okresu wypowiedzenia. Kiedy tak się stanie? Wyróżnia się trzy konkretne sytuacje. Pierwsza z nich to ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych. Może ono przybrać różne oblicza w zależności od rodzaju wykonywanej pracy, choć istnieją także _ uniwersalne _ naruszenia np. picie alkoholu podczas wykonywania obowiązków.

Drugi powód do dyscyplinarnego zwolnienia daje popełnienie przez pracownika (w czasie trwania umowy o pracę) przestępstwa, które uniemożliwia dalsze jego zatrudnianie. Trzeci powód to zawiniona utrata uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na sprawowanym stanowisku. Tak dzieje się np. w sytuacji, gdy zawodowy kierowca traci prawo jazdy.

Jak widać, zwolnienie dyscyplinarne możliwe jest tylko w kilku przypadkach, którym pracownik może dosyć łatwo zapobiec pod warunkiem, że poważnie podchodzi do swoich obowiązków. W przypadku zaistnienia konfliktu (dotyczącego nie tylko dyscyplinarki) sprawę skierować można do sądu pracy, który będzie ją rozpatrywał. To już jednak ostateczność.

W praktyce okazuje się, że najlepiej mają ci pracodawcy i pracownicy, którzy sami potrafią dojść do porozumienia. – _ Kluczową rolę odgrywa nie tylko znajomość przysługujących praw, ale także wzajemny szacunek i uczciwość _– uważa Dawid Nowicki z firmy Neptis S.A.