Kara za niestawienie się w fiskusie może być dotkliwa

W ramach postępowania podatkowego organ podatkowy jest zobligowany do podejmowania wszelkich czynności niezbędnych do wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy w postępowaniu podatkowym. Wobec czego niejednokrotnie w prowadzonym postępowaniu organy przeprowadzają dowody z zeznań świadków.

W ramach przesłuchania danej osoby w charakterze świadka, w prowadzonym postępowaniu, organ podatkowy korzysta z instytucji wezwania unormowanej w art. 155 § 1 Ordynacji podatkowej.

Prawidłowo wezwana osoba jest zobligowana do stawienia się we właściwym urzędzie. Przy czym niezrealizowanie powyższego obowiązku może zostać usankcjonowane karą porządkową. W myśl art. 262 Ordynacji podatkowej świadek, który mimo prawidłowego wezwania organu podatkowego nie stawił się osobiście bez uzasadnionej przyczyny może zostać ukarany karą porządkową do 2700 zł. Nałożenie kary porządkowej następuje w formie postanowienia. Osoba, na którą została nałożona kara porządkowa, jest zobligowana do jej uiszczenia w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia, którym została nałożona kara porządkowa (art. 262 § 5a Ordynacji podatkowej).

KALKULATOR ODSETEK

W sytuacji gdy niestawiennictwo świadka jest usprawiedliwione może on w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o nałożeniu kary porządkowej, wnieść pismo z wnioskiem o uchylenie kary. Uchylenie kary jest uzależnione od pozytywnego rozpatrzenia usprawiedliwienia przyczyny niestawiennictwa (art. 262 § 6 Ordynacji podatkowej). Na postanowienia o odmowie uchylenia kary porządkowej przysługuje zażalenie.

Przepisy Ordynacji podatkowej przyznają również prawo do złożenia zażalenia na postanowienie o nałożeniu kary porządkowej, w terminie 7-dniowym od dnia doręczenia postanowienia.

Należy przy tym zaznaczyć, iż obawa nałożenia kary porządkowej istnieje wyłącznie w sytuacji, gdy świadek został prawidłowo wezwany. Zatem każde wezwanie powinno czynić zadość wymogom formalnym, a tym samym zawierać:

• nazwę i adres organu podatkowego,
• imię i nazwisko osoby wzywanej,
• wskazanie jakiej sprawy dotyczy,
• wskazanie, iż osoba zostaję wezwana w charakterze świadka w celu złożenia zeznań,
• wskazanie iż świadek jest zobligowany do osobistego stawiennictwa,
• dzień i godzinę oraz miejsce stawiennictwa,
• informację o konsekwencjach niezastosowania się do wezwania.

Warto wspomnieć, iż zasadniczo wezwania, doręczane przez pocztę są wysyłane za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, które stanowi dowód doręczenia wezwania.

Na koniec należy również zaznaczyć, że osoba wezwana jest zobligowana do stawienia się wyłącznie na obszarze województwa w którym zamieszkuje lub przebywa. (art. 156 § 1 O.p.). W sytuacji gdy osoba wezwana do osobistego stawiennictwa zamieszkuje lub przebywa na obszarze innego województwa niż to, w którym prowadzone jest postępowanie organ prowadzący postępowanie powinien zwrócić się do organu podatkowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu tej osoby o wezwanie jej w celu złożenia wyjaśnień lub zeznań albo dokonania innych czynności, związanych z prowadzonym postępowaniem.

Powyższa zasada nie znajduje zastosowania w przypadkach, gdy charakter sprawy lub czynności wymaga osobistego stawienia się przed organem podatkowym prowadzącym postępowanie.