Trwa ładowanie...
Zaloguj
Notowania
Przejdź na

Jak wprowadzić do firmy prywatny komputer?

0
Podziel się:

Podatnik sam decyduje o zaliczeniu składników majątku prywatnego do środków trwałych lub wyposażenia.

Jak wprowadzić do firmy prywatny komputer?
(torres21/CC/Flickr)

*Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą często wykorzystują na potrzeby swojej działalności składniki majątku nabyte wcześniej w celach prywatnych. *

Przepisy nie zabraniają wprowadzania do majątku firmy składników majątku nabytych i użytkowanych uprzednio przez podatnika do celów prywatnych. Podatnik sam decyduje o zaliczeniu składników stanowiących jego majątek prywatny do środków trwałych lub wyposażenia.

W ewidencji środków trwałych dokonuje się zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których cena nabycia lub koszt wytworzenia przekracza 3.500 zł, albo okres ich użytkowania jest dłuższy niż jeden rok.

Co zaliczyć do wyposażenia?

Ewidencja wyposażenia obejmuje natomiast środki trwałe, których cena nabycia lub koszt wytworzenia jest większy niż 1.500 zł i mniejszy niż 3.500 zł (np. narzędzia).

Środki wykazane w jednej ewidencji nie mogą być jednocześnie wykazane w drugiej. Dlatego w praktyce czasami lepiej jest prowadzić jedną ewidencję, do której będą wpisywane wszystkie narzędzia użytkowane dłużej niż rok - ewidencję środków trwałych. Niepotrzebna jest wtedy ewidencja wyposażenia. Wpisanie narzędzia do ewidencji środków trwałych nie przesądza bowiem, czy wpisany wydatek odzwierciedlający dany środek trwały będzie jednorazowym kosztem uzyskania przychodu, czy też będzie wpisywany w koszty w miarę upływu czasu poprzez amortyzację.

Co jest środkiem trwałym?

O kwalifikacji podatkowej danego przedmiotu jako środka trwałego decyduje przede wszystkim przewidywany okres jego używania oraz wartość początkowa, która wpływa na sposób ujęcia danego składnika w kosztach oraz w ewidencji. Jeśli przewidywany okres użytkowania danego przedmiotu jest dłuższy niż rok, to wówczas stanowi on środek trwały. Podstawą do ustalenia wartości początkowej środka trwałego zasadniczo jest cena nabycia, również w przypadku przedmiotów już używanych w celach prywatnych.

Cena nabycia jest to kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania oraz pomniejszona o kwotę VAT, z wyjątkiem przypadków, gdy podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Kiedy obowiązuje wycena?

Jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji środków trwałych, wartość początkową tych środków trwałych przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji oraz stanu i stopnia ich zużycia.

Koszt zaliczany jednorazowo

Jeżeli wartość początkowa środka trwałego - niezależnie od sposobu jej ustalenia - nie będzie przekraczać 3500 zł, to wówczas można wartość początkową zaliczyć jednorazowo w koszty podatkowe. Przy czym w omawianym przypadku komputer wraz z drukarką należy potraktować jako jeden zestaw komputerowy i zsumować ich wartość.

Inaczej jednak wygląda sytuacja w przypadku drukarki sieciowej, którą podłączono do kilku komputerów. Wtedy należy uznać za osobny środek trwały komputer, i osobno drukarkę sieciową.

Dokumentowanie wartości

W celu udokumentowania przekazania środka trwałego na potrzeby prowadzonej działalności podatnik obowiązany jest sporządzić odpowiedni dokument. Dokument ten powinien zawierać dane potwierdzające fakt dokonania takiej operacji i określać:

  • 1) datę jej dokonania,
    • 2) rodzaj środka trwałego będącego przedmiotem przekazania,
    • 3) dane niezbędne do wprowadzenia środka trwałego do ewidencji i prawidłowego ustalenia odpisów amortyzacyjnych np. wartość początkową.

Dokumentem takim może być oświadczenie podatnika wraz z dokumentacją potwierdzającą prawidłowość wyceny.

Jeżeli od wprowadzonych składników dokonujemy odpisów amortyzacyjnych, musimy pamiętać o wyłączeniu z kosztów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. b u.p.d.o.f.

Na jego podstawie wyłączone są z kosztów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych nabytych przed 1 stycznia 1995 r. i niezaliczonych przed tą datą do środków trwałych.

wiadomości
porady
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
KOMENTARZE
(0)