Na podstawie art. 4 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 19 lutego 1947 r. o ustroju i zakresie działania najwyższych organów Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy z dnia 21 lipca 1950 r. o upoważnieniu Rządu do wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 29, poz. 271) - Rada Ministrów postanawia, a Rada Państwa zatwierdza, co następuje:

Art. 1. 1. Obowiązkowi podatkowemu według zasad niniejszego dekretu podlegają:

2. W przypadkach określonych w art. 3 ust. 1 i art. 6 ust. 5 podmiotem opodatkowania (podatnikiem) są małżonkowie sądownie nierozłączeni.

Art. 2. 1. Od podatku dochodowego wolne są:

2. Ponadto w poszczególnym roku podatkowym wolne są od podatku dochodowego osoby prawne oraz stowarzyszenia nie posiadające osobowości prawnej, jeżeli zgodnie ze statutem obróciły w całości w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym wszystkie osiągnięte w roku podatkowym dochody bezpośrednio na cele ogólnej użyteczności, naukowe, oświatowe, kulturalne, sportowe, kultu religijnego, dobroczynne i opieki społecznej. Za dochód w rozumieniu zdania poprzedzającego uważa się sumę wszystkich przychodów po potrąceniu kosztów funkcjonowania osoby prawnej lub stowarzyszenia nie posiadającego osobowości prawnej wydatków związanych z posiadanymi już źródłami przychodów oraz wydatków na doraźnie urządzane imprezy przewidziane statutem. Wymienione w zdaniu pierwszym osoby i stowarzyszenia podlegają jednak obowiązkowi podatkowemu od dochodu ze źródeł przychodów, które podlegają podatkowi obrotowemu i nie są od tego podatku zwolnione.

Art. 3. 1. Małżonkowie podlegają opodatkowaniu łącznemu od sumy ich dochodów. Wymiaru podatku dokonuje się na imię obojga małżonków.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do małżonków, co do których istnieje prawomocne orzeczenie sądowe o rozłączeniu.

3. Dochody krewnych zstępnych dolicza się do dochodów krewnego wstępnego, jeżeli mu służy prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów tych zstępnych.

Art. 4. Podatnicy wymienieni w art. 1, o ile mają swe miejsce zamieszkania lub pobytu, siedzibę lub zarząd na obszarze Państwa Polskiego, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swych dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Art. 5. 1. Podatnicy wymienieni w art. 1, o ile nie mają na obszarze Państwa Polskiego miejsca zamieszkania lub pobytu, siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu od dochodów, które osiągają na obszarze Państwa Polskiego z następujących źródeł przychodów (ograniczony obowiązek podatkowy):

2. Za wykonywanie świadczeń rzeczy lub usług, podlegających podatkowi obrotowemu, uważa się również udział w spółkach jawnych i spółkach nie będących spółkami prawa handlowego, jeżeli spółka wykonuje świadczenia podlegające podatkowi obrotowemu.

3. Minister Finansów może w drodze rozporządzeń określać inne źródła przychodów, z których osiąganie dochodów na obszarze Państwa Polskiego powoduje powstanie obowiązku podatkowego u podatników wymienionych w ust. 1.

Art. 6. 1. Przedmiotem opodatkowania są dochody cząstkowe, a nadto dochód ogólny.

2. Dochodem cząstkowym jest obliczona odrębnie w każdej grupie źródeł przychodów (art. 8) suma nadwyżek z poszczególnych źródeł należących do jednej grupy bez potrącania niedoborów z poszczególnych źródeł tej grupy.

3. Dochodem ogólnym jest suma dochodów cząstkowych po potrąceniu niedoborów z tych źródeł przychodów, które dały niedobory, z wyjątkiem jednak niedoborów ze sprzedaży przedmiotów i praw majątkowych. Dochodem ogólnym jest także jeden tylko dochód cząstkowy, jeżeli podatnik nie posiada innych dochodów cząstkowych.

4. U podatników, u których suma nadwyżek ze źródeł przychodów wymienionych w art. 8 przekracza 10.800 zł rocznie, a którzy osiągają nadto przychody podlegające podatkowi od wynagrodzeń, do dochodu ogólnego w rozumieniu ust. 3 dolicza się łączną sumę otrzymanych w ciągu roku podatkowego przychodów podlegających podatkowi od wynagrodzeń bez względu na ich wysokość i bez potrącenia należnego od nich podatku od wynagrodzeń.

5. Przy ustalaniu dochodu ogólnego małżonków do dochodu cząstkowego bądź do sumy dochodów cząstkowych dolicza się przychody obojga małżonków podlegające podatkowi od wynagrodzeń, choćby dochód cząstkowy lub suma dochodów cząstkowych ze źródeł przychodów wymienionych w art. 8 osiągnięta była tylko przez jednego małżonka, a drugi małżonek nie posiadał żadnych źródeł przychodów wymienionych w art. 8.

Art. 7. Dochody z udziału w spółce jawnej, wspólnej własności, wspólnym posiadaniu lub wspólnym użytkowaniu opodatkowuje się osobno dla każdego uczestnika w stosunku do jego udziału pod warunkiem, że wspólność udziału zostanie uzasadniona umową pisemną. W razie braku takiej umowy wymiaru dokonuje się od całego dochodu na imię jednego z uczestników, pozostali zaś uczestnicy nie podlegają opodatkowaniu od swych udziałów w zysku.

Art. 8. 1. Źródła przychodów dzielą się na następujące grupy:

2. Źródłem przychodów w rozumieniu ust. 1 pkt 5) lit. e) jest sprzedaż:

3. Sprzedaż przedmiotów i praw majątkowych uzyskanych przez podatnika w drodze spadku lub zapisu nie stanowi źródła przychodów.

4. Ministrowi Finansów służy prawo zaliczania w drodze rozporządzeń poszczególnych źródeł przychodów nie wymienionych w niniejszym artykule do jednej z grup źródeł przychodów wymienionych w ust. 1, jak również prawo przeniesienia poszczególnych źródeł przychodów z jednej grupy do drugiej.

Art. 9. 1. Nadwyżką lub niedoborem ze źródła przychodów jest różnica pomiędzy sumą przychodów z tego źródła (art. 10) a kosztami ich uzyskania (art. 12), osiągnięta w ciągu roku podatkowego.

2. Minister Finansów może w drodze rozporządzeń ustalać w odniesieniu do poszczególnych źródeł przychodów odmienne od zasady wyrażonej w ust. 1 pojęcie nadwyżki z tych źródeł oraz określać sposób obliczania tej nadwyżki.

Art. 10. 1. Przychodami są pieniądze lub wartości pieniężne rzeczywiście otrzymane z jednego ze źródeł przychodów, jak również wartość użytkowa tych źródeł lub ich części, jeżeli prawo pobierania pożytków służy podatnikowi lub członkowi jego rodziny w przypadku łącznego opodatkowania (art. 3).

2. U podatników, prowadzących księgi handlowe, należy się kierować zasadami księgowości, to jest brać w rachubę również takie zaksięgowane przychody, które mają dopiero wpłynąć, oraz takie koszty, które zostały już zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do danego roku rachunkowego.

3. Wartość pieniężną przychodów w naturze oblicza się według przeciętnych cen rynkowych z okresu opodatkowania w miejscu, w którym znajduje się źródło tych przychodów.

Art. 11. 1. Wolne od podatku są:

2. Minister Finansów może w drodze rozporządzenia zwalniać od podatku całkowicie lub częściowo poszczególne rodzaje przychodów w całym Państwie lub na poszczególnych jego obszarach i określać warunki tego zwolnienia.

Art. 12. 1. Kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty ponoszone w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 13.

2. Są przeto również kosztami uzyskania przychodów:

3. Koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

4. Ponadto za koszt uzyskania przychodów mogą być uznane również odpisy na zużycie na warunkach, które określi rozporządzenie Ministra Finansów; rozporządzenie to określi przedmioty, co do których mogą być dokonywane odpisy na zużycie, zasady dokonywania tych odpisów oraz tworzenia funduszów amortyzacyjnych i rozporządzania nimi.

Art. 13. 1. Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

2. Upoważnia się Ministra Finansów do rozciągania przepisu ust. 1 pkt 11) na inne podatki oraz do uznawania niektórych rodzajów wydatków, o których mowa w ust. 1, za koszty uzyskania przychodów.

Art. 14. 1. Podstawę opodatkowania stanowią dochody cząstkowe (art. 6 ust. 2) oraz dochód ogólny (art. 6 ust. 3, 4 i 5) osiągnięte w roku podatkowym.

2. Rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy lub rachunkowy, w którym dochód został osiągnięty.

3. Jeżeli w roku podatkowym źródła przychodów (art. 8) były czynne przez okres krótszy niż rok podatkowy, za podstawę opodatkowania przyjmuje się dochód osiągnięty w tym okresie i stosuje się do niego stopę podatku odpowiadającą dochodowi, obliczonemu w stosunku rocznym.

4. Jeżeli okres rachunkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, opodatkowaniu podlega dochód osiągnięty w okresie rachunkowym. Okres rachunkowy powinien w zasadzie obejmować 12 miesięcy, jednak w przypadku założenia przedsiębiorstwa, zaprowadzenia ksiąg handlowych oraz gospodarczo uzasadnionego przejścia przy księgach handlowych z roku kalendarzowego na rok rachunkowy nie pokrywający się z rokiem kalendarzowym lub odwrotnie, w wyniku czego okres rachunkowy obejmuje mniej lub więcej niż 12 miesięcy, dochód osiągnięty w okresie rachunkowym podlega opodatkowaniu według tej stopy podatku ze skali art. 15 i 17, jaka przypada od dochodu osiągniętego w tym okresie rachunkowym.

5. U osób, które przybyły do Polski na pobyt czasowy, z góry określony co do czasu trwania, nie przekraczający jednak sześciu miesięcy, w celu prowadzenia przedsiębiorstwa, wykonywania zajęcia zawodowego lub jakiegokolwiek innego zatrudnienia zarobkowego, przyjmuje się za podstawę opodatkowania dochód osiągnięty w okresie wykonywania tych czynności i stosuje się do niego stopę podatku odpowiadającą temu dochodowi, obliczonemu w stosunku rocznym. Jeżeli z góry przewiduje się pobyt dłuższy niż sześć miesięcy, osoby te podlegają obowiązkowi podatkowemu na podstawie art. 4.

Art. 15. 1. Podatek od dochodów cząstkowych wymierza się według następującej skali:

2. Od dochodów cząstkowych osiągniętych ze źródeł przychodów należących do pierwszej grupy źródeł przychodów wymierza się podatek według skali ust. 1 obniżony o 25%.

3. Od dochodów cząstkowych osiągniętych ze źródeł przychodów należących do drugiej grupy źródeł przychodów wymierza się podatek według skali ust. 1 obniżony o 20%.

4. Od dochodów cząstkowych osiągniętych ze źródeł przychodów należących do trzeciej grupy źródeł przychodów wymierza się podatek według skali ust. 1 obniżony o 10%.

5. Od dochodów cząstkowych osiągniętych ze źródeł przychodów należących do piątej grupy źródeł przychodów wymierza się podatek według skali ust. 1 podwyższony o 25%.

6. Jeżeli podatek posiada źródła przychodów należące do różnych grup źródeł przychodów, wówczas dla obliczenia podatku od poszczególnych dochodów cząstkowych stosuje się stopę podatku ze skali ust. 1 odpowiadającą łącznej sumie dochodów cząstkowych z uwzględnieniem zniżek bądź zwyżki, o których mowa w ust. 2, 3, 4 i 5.

7. Jeżeli księgami handlowymi podatnika objęte są wyniki ze źródeł przychodów należących do różnych grup źródeł przychodów, sposób zaś prowadzenia ksiąg nie daje możności ustalenia wysokości nadwyżek z poszczególnych źródeł, wówczas cały dochód wykazany księgami podlega opodatkowaniu według skali właściwej dla tego źródła przychodów, które należy do najwyżej opodatkowanej grupy źródeł przychodów.

Art. 16. Podatnicy, których dochód ogólny (art. 6 ust. 3, 4 i 5) przekracza 10.800 zł rocznie, podlegają nadto opodatkowaniu od dochodu ogólnego według skali z art. 17.

Art. 17. 1. Podatek od dochodu ogólnego wymierza się według następującej skali:

2. Podatek od dochodu ogólnego wraz z podatkiem od dochodów cząstkowych, a w przypadku przewidzianym w art. 6 ust. 4 i 5 również wraz z podatkiem od wynagrodzeń nie może przekroczyć 65% dochodu ogólnego.

Art. 18. 1. Podatnicy, których suma dochodów cząstkowych osiągniętych ze wszystkich posiadanych przez nich źródeł przychodów nie przekracza 10.800 zł rocznie, opłacają podatek od dochodów cząstkowych ze źródeł przychodów należących do pierwszych czterech grup źródeł przychodów, obniżony o:

Całkowite zwolnienie tych podatników od podatku należnego od dochodów cząstkowych ze źródeł przychodów należących do pierwszych czterech grup następuje, gdy mają więcej niż sześcioro dzieci na utrzymaniu.

Przepisów tych nie stosuje się do podatników wymienionych w art. 5.

2. Wymieniona w ust. 1 zniżka przysługuje na dzieci do lat 18: własne, przysposobione i pasierbów, jak również dzieci ofiar wojny przyjęte na wychowanie, jeżeli nie posiadają własnych źródeł przychodów.

3. Ta sama zniżka przysługuje również na dzieci starsze do ukończenia przez nie 24 lat życia, jeżeli pobierają naukę lub odbywają praktykę zawodową i jeżeli nie posiadają własnych źródeł przychodów.

4. Jeżeli podatnikiem jest kobieta, ulga o której mowa w ustępach poprzedzających następuje: w rozmiarze 25%, gdy ma na utrzymaniu dwoje lub troje dzieci, w rozmiarze 50%, gdy ma na utrzymaniu czworo dzieci. Całkowite zwolnienie następuje, gdy ma na utrzymaniu więcej niż czworo dzieci. W przypadku, gdy mąż pobiera wynagrodzenie, ta zniżka nie przysługuje.

5. Jeżeli w przypadku przewidzianym w art. 3 wymiaru podatku dokonano na imię obojga małżonków, zniżkę przyznaje się w rozmiarze określonym w ust. 1, gdy zachodzą warunki w tym ustępie przewidziane.

6. Ulgi, o których mowa w tym artykule, stosuje się tylko w przypadkach, gdy dzieci znajdują się na wyłączonym utrzymaniu podatnika.

Art. 19. Nadzwyczajne okoliczności osłabiające zdolność płatniczą podatnika, którego dochód ogólny (art. 6 ust. 3, 4 i 5) nie przekracza 14.400 zł, np. długotrwała choroba, nieszczęśliwy wypadek, śmierć pozostającego na utrzymaniu podatnika członka rodziny, koszty związane z urodzeniem dziecka itp. mogą być podstawą do zmniejszenia przez organ finansowy (wymiarowy lub odwoławczy) podatku lub zaliczek na podatek w stosunku do kwoty faktycznie z tego tytułu poniesionych wydatków, jeżeli organ finansowy uzna, że podatnik tej ulgi potrzebuje.

Art. 20. 1. Podatek obliczony według skali z art. 15, a jeżeli podatnik podlega nadto opodatkowaniu od dochodu ogólnego, łączną sumę podatku obliczonego według skal z art. 15 i 17 podwyższa się o 20% dla podatników w wieku ponad 21 lat:

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy osoby wymienione w tym ustępie miały na utrzymaniu dzieci co najmniej przez okres 10 lat.

3. Gdyby skutkiem zastosowania podwyżki podatku przewidzianej w ust. 1 łączna suma podatku od dochodów cząstkowych i od dochodu ogólnego, a w przypadku przewidzianym w art. 6 ust. 4 i 5 również i podatku od wynagrodzeń - przekroczyła 65% dochodu ogólnego, podwyższenia podatku należy dokonać w takiej wysokości, aby łączna suma podatku nie stanowiła więcej niż 65% tego dochodu.

Art. 21. 1. Obowiązek podatkowy rozpoczyna się z chwilą osiągnięcia przychodów.

2. Obowiązek podatkowy kończy się z upływem roku podatkowego, w ciągu którego ustał przychód.

3. W razie śmierci podatnika podatek wymierza się na imię zmarłego podatnika od dochodu uzyskanego przed śmiercią.

Art. 22. 1. W odniesieniu do podatników wymienionych w art. 1 tracą moc obowiązującą z dniem wejścia w życie dekretu przepisy:

2. Przepisy uchylone z mocy przepisu ust. 1 stosuje się jednak do podatku dochodowego, przypadającego za lata podatkowe do 1950 r. włącznie.

3. Rozporządzenia wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują moc obowiązującą do chwili zastąpienia ich nowymi rozporządzeniami opartymi na niniejszym dekrecie, o ile nie są z nim sprzeczne.

Art. 23. Wykonanie dekretu porucza się Ministrowi Finansów.

Art. 24. Dekret wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1951 r.