Na podstawie art. 9 pkt 1, art. 18 ust. 3 i art. 38 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27, poz. 111) oraz art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 45, poz. 226) zarządza się, co następuje:

§ 1. Podatnicy wykonujący działalność zarobkową w zakresie i na warunkach określonych w rozporządzeniu mogą opłacać podatki obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej lub ryczałtu umownego albo opłatę skarbową zamiast tych podatków.

§ 2. 1. Podatnicy prowadzący działalność opodatkowaną podatkami obrotowym i dochodowym w formie karty podatkowej lub ryczałtu umownego albo uiszczający opłatę skarbową zwolnieni są od obowiązku prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych, deklaracji o obrocie i dochodzie oraz opłacania zaliczek na podatki obrotowy i dochodowy. Podatnicy ci są obowiązani jednak wydawać na żądanie klienta kolejno numerowane rachunki stwierdzające sprzedaż wyrobu lub wykonanie usługi oraz przechowywać w kolejności numerów kopie tych rachunków w okresie pięciu lat podatkowych, licząc od początku roku, w którym wystawiono rachunek.

2. Do podatników, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy opłacali podatki obrotowy i dochodowy na ogólnych zasadach albo w formie innego ryczałtu niż ryczałt umowny lub karta podatkowa albo którzy w roku podatkowym rozpoczęli działalność, z wyjątkiem uiszczających opłatę skarbową, nie stosuje się zwolnień, o których mowa w ust. 1, w okresie przed doręczeniem decyzji ustalającej opodatkowanie w formie karty podatkowej lub ryczałtu umownego.

§ 3. 1. W razie osiągania przez podatników określonych w § 1 dochodów z innych źródeł, podlegających opodatkowaniu tylko podatkiem dochodowym, dochody te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach. Do dochodu osiągniętego z tych źródeł przychodów stosuje się stopę podatku odpowiadającą dochodowi osiągniętemu ze wszystkich źródeł przychodów podatnika i jego małżonka, z wyjątkiem przychodów zwolnionych od podatku dochodowego bądź odrębnie opodatkowanych tym podatkiem z mocy przepisów szczególnych.

2. Przepis ust. 1 zdanie drugie nie ma zastosowania do podatników opłacających opłatę skarbową zamiast podatków obrotowego i dochodowego.

§ 4. Podatki obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej mogą opłacać podatnicy:

§ 5. 1. Podatnicy określeni w § 4 opłacają kartę podatkową, jeżeli:

2. Jeżeli podatnik wykonujący działalność określoną w § 4 pkt 1 ma uprawnienie do wykonywania różnych rodzajów rzemiosł, łączne zatrudnienie nie może przekroczyć stanu zatrudnienia określonego dla rodzaju rzemiosła, dla którego przewidziano najniższy stan zatrudnienia.

3. Podatnicy wykonujący działalność określoną w § 4 pkt 1 i 2 opłacają kartę podatkową również w wypadku, gdy działalność ta wykonywana jest przez wspólników, pod warunkiem że wszyscy wspólnicy są wymienieni w dokumencie uprawniającym do wykonywania działalności, a łączna liczba wspólników oraz zatrudnionych pracowników nie przekracza stanu zatrudnienia określonego w tabeli.

4. Do liczby pracowników nie wlicza się zatrudnionych z zakładzie rzemieślniczym:

5. W rodzajach rzemiosł, o których mowa w § 4 pkt 1, wykonywanych na podstawie zezwolenia, do liczby pracowników nie wlicza się - poza osobami wymienionymi w ust. 4 - również pracowników nie zatrudnionych bezpośrednio przy wykonywaniu rzemiosła (sprzedaż wyrobów, utrzymywanie czystości, prowadzenie kasy), pod warunkiem że podatnik określił na piśmie szczegółowy zakres czynności tych pracowników.

§ 6. Podatnicy opłacający kartę podatkową zwolnieni są od obowiązku uiszczania opłat związanych ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku obrotowego.

§ 7. 1. Wysokość karty podatkowej ustala się według stawek miesięcznych, określonych w tabeli.

2. W wypadkach, o których mowa w § 5 ust. 3, wysokość karty podatkowej ustala się według stawki określonej dla stanu zatrudnienia odpowiadającego łącznej liczbie wspólników i pracowników.

3. Jeżeli podatnik ma uprawnienie do wykonywania różnych rodzajów rzemiosł, dla których przewidziane są różne wysokości stawek karty podatkowej, wysokość karty podatkowej ustala się według stawki właściwej dla tego rodzaju rzemiosła, dla którego przewidziana jest najwyższa stawka.

4. Liczbę mieszkańców miejscowości określonych w tabeli przyjmuje się według stanu w dniu 1 stycznia roku podatkowego.

5. Za miejscowość, w której wykonywana jest działalność, uważa się miejscowość wymienioną w uprawnieniu do wykonywania tej działalności. Jeżeli jednak podatnik wykonuje działalność nie wymagającą zorganizowanego zakładu i przeważającą część obrotu osiąga ze świadczeń wykonywanych w miejscowości, dla której ustalone są w tabeli różne stawki karty podatkowej, stawkę ustala się w wysokości właściwej dla tej miejscowości.

§ 8. Jeżeli w ciągu roku podatkowego nastąpi zwiększenie liczby mieszkańców danej miejscowości, w następnym roku podatkowym kartę podatkową ustala się według stawki właściwej dla tej miejscowości, z zastosowaniem obniżki o połowę różnicy pomiędzy tą stawką a stawką właściwą dla tej miejscowości przed wzrostem liczby mieszkańców.

§ 9. 1. Stawki karty podatkowej określone w częściach I i II tabeli obniża się:

2. Stawki karty podatkowej określone w części I tabeli, a w wypadku określonym w ust. 1 - po zastosowaniu obniżki przewidzianej w tym przepisie, obniża się o 10% dla podatników mających tytuł mistrza rzemiosła artystycznego i wykonujących rzemiosło artystyczne. Obniżka ta przysługuje w razie stwierdzenia przez właściwą izbę rzemieślniczą wykonywania rzemiosła artystycznego, po dokonaniu oceny działalności wytwórczej lub usługowej podatnika przez komisję rzemiosł artystycznych. Obniżkę przyznaje się poczynając od wskazanego przez izbę rzemieślniczą miesiąca, w którym podatnik rozpoczął wykonywanie rzemiosła artystycznego. Obniżkę cofa się poczynając od miesiąca, w którym nastąpiło zaprzestanie wykonywania rzemiosła artystycznego. Izba rzemieślnicza zawiadamia organ podatkowy o rozpoczęciu i zaprzestaniu wykonywania rzemiosła artystycznego przez podatnika.

3. Stawki karty podatkowej określone w części II tabeli obniża się:

4. W wypadkach określonych w § 5 ust. 3 obniżkę stawki karty podatkowej stosuje się, jeżeli wszyscy wspólnicy spełniają warunki określone w ust. 1 pkt 1.

§ 10. 1. W razie zatrudnienia przez podatnika pełnoletnich członków rodziny, nie licząc małżonka, a w wypadkach określonych w § 5 ust. 3 - nie licząc małżonka jednego ze wspólników, a także w razie zatrudnienia osób, o których mowa w § 5 ust. 4 pkt 3, podwyższa się stawkę karty podatkowej z tytułu zatrudnienia każdej z tych osób za miesiące, w których była zatrudniona:

2. Zasadę określoną w ust. 1 stosuje się również w razie zatrudnienia przez podatnika każdej z osób, o których mowa w § 5 ust. 4 pkt 4 i ust. 5, z tym że podwyżka właściwej stawki karty podatkowej z tytułu zatrudnienia każdej z tych osób wynosi odpowiednio: 30%, 20%, 15%, 10% i 5%.

§ 11. 1. Kartę podatkową opłaca podatnik, który złoży właściwemu organowi podatkowemu wniosek o zastosowanie karty podatkowej, zawarty w deklaracji według ustalonego wzoru, w terminie do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, od którego ma być zastosowana karta. Podatnik, który rozpoczął wykonywanie działalności w ciągu roku podatkowego, powinien złożyć wniosek przed rozpoczęciem tej działalności. Złożenie wniosku jest równoznaczne ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego w zakresie objętym wnioskiem. Jeżeli do końca każdego roku podatkowego objętego opodatkowaniem kartą podatkową podatnik nie zgłosił zaprzestania na stałe wykonywania działalności, uważa się, że wykonuje on nadal działalność i że zgłosił obowiązek podatkowy na rok następny.

2. Do wniosku stosuje się odpowiednio odrębne przepisy dotyczące deklaracji składanych w związku ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego.

3. Podatnik może w terminie do końca roku podatkowego zrzec się zastosowania karty podatkowej poczynając od roku następnego.

§ 12. Podatnicy opłacający kartę podatkową bez wezwania w terminie do dnia 7 każdego miesiąca za miesiąc ubiegły, a za miesiąc grudzień - w terminie do dnia 28 grudnia roku podatkowego.

§ 13. Opłatę skarbową zamiast podatków obrotowego i dochodowego uiszczają podatnicy wykonujący rzemiosło wyłącznie na podstawie potwierdzenia zgłoszenia wykonywania rzemiosła, zwanego dalej "potwierdzeniem zgłoszenia", w rodzajach rzemiosł określonych w części I tabeli - przy zatrudnieniu nie przekraczającym jednego pracownika.

§ 14. 1. Przepisy § 5 ust. 1 i 4, § 7, § 8, § 9 ust. 1 i 2, § 10, § 11 ust. 3 i § 12 stosuje się odpowiednio do opłaty skarbowej, z zastrzeżeniem ust. 2-7.

2. Nie wyłącza uiszczania opłaty skarbowej wykonywanie przez małżonka we własnym imieniu działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem obrotowym.

3. Do liczby pracowników nie wlicza się również pracowników, nie więcej niż dwóch, zatrudnionych okresowo, łącznie do dwóch miesięcy w ciągu roku podatkowego, za zgodą organu, który wydał potwierdzenie zgłoszenia, przy wykonywaniu rzemiosł: mechanika pojazdowa, blacharstwo pojazdowe, lakiernictwo pojazdowe, mycie oraz smarowanie pojazdów i motocykli oraz inne drobne usługi nie związane z ich naprawą, blacharstwo budowlane, murarstwo, ciesielstwo, dekarstwo, instalatorstwo sanitarne i ogrzewania, malarstwo i tapeciarstwo oraz zdunstwo.

4. Stawki opłaty skarbowej określone w części I tabeli obniża się o 80% dla podatników, którzy zatrudnieni w uspołecznionych zakładach pracy w pełnym wymiarze godzin, jeżeli wykonują za zgodą zakładu pracy wyłącznie usługi i nie zatrudniają pracownika oraz osób, o których mowa w ust. 3 i w § 5 ust. 4; podatnicy ci nie mogą równocześnie korzystać z obniżek przewidzianych w § 9 ust. 1 i 2.

5. Na wniosek podatnika organ podatkowy może obniżyć stawkę opłaty skarbowej określoną w części I tabeli, nie więcej jednak niż:

6. W razie zatrudnienia przez podatnika pracowników, o których mowa w ust. 3, podwyższa się opłatę skarbową z tytułu zatrudnienia każdej z tych osób w sposób określony w § 10 ust. 1; w tym wypadku nie przysługuje obniżka przewidziana w § 9 ust. 1.

7. Opłatę skarbową pobiera się od podatników, którzy we wniosku o wydanie potwierdzenia zgłoszenia zgłoszą wykonywanie rzemiosła w warunkach dopuszczających opodatkowanie w tej formie. Podatnik może zrzec się zastosowania opłaty skarbowej.

§ 15. Ulgi podatkowe i zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego stosuje się odpowiednio w zakresie opłaty skarbowej.

§ 16. 1. Podatki obrotowy i dochodowy w formie ryczałtu umownego mogą opłacać podatnicy wykonujący działalność w zakresie:

2. Stan zatrudnienia pracowników, łącznie z czeladnikami, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b), przy wykonywaniu rodzajów działalności określonych w ust. 1, nie może być jednak wyższy od określonego w posiadanym przez podatnika uprawnieniu do wykonywania tej działalności.

3. Do liczby pracowników nie wlicza się zatrudnionych członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym z podatnikiem, a ponadto:

§ 17. 1. Podatnicy, o których mowa w § 16 ust. 1, opłacają ryczałt, jeżeli:

2. Ryczałt może być opłacany również, w razie gdy działalność jest wykonywana przez wspólników, pod warunkiem że wszyscy wspólnicy są wymienieni w uprawnieniu do wykonywania tej działalności oraz że łączna liczba wspólników i zatrudnionych pracowników nie przekracza stanu zatrudnienia określonego dla poszczególnych rodzajów działalności.

3. W razie wykonywania w ramach jednego zakładu więcej niż jednego rodzaju działalności łączne zatrudnienie nie może przekroczyć stanu zatrudnienia określonego w § 16 ust. 1 dla rodzaju działalności, dla którego przewidziano najwyższy stan zatrudnienia, a w poszczególnych rodzajach działalności - stanu zatrudnienia przewidzianego dla tych rodzajów działalności.

§ 18. Wysokość ryczałtu ustala się na okres jednego roku podatkowego.

§ 19. Ryczałt może być zastosowany do podatnika, który przy zgłoszeniu obowiązku podatkowego złoży organowi podatkowemu wniosek według ustalonego wzoru o zastosowanie ryczałtu.

§ 20. 1. Przy ustalaniu wysokości ryczałtu podstawę stanowi całoroczna działalność podatnika bez uwzględnienia przerw w jej wykonywaniu. Jeżeli jednak ustalony ryczałt dotyczy takiego rodzaju działalności, która z reguły w danej miejscowości jest wykonywana w ciągu roku podatkowego najwyżej przez okres 10 miesięcy i podatnik we wniosku o zastosowanie ryczałtu określi miesiące, w których nie będzie wykonywał działalności, przy ustalaniu wysokości ryczałtu na cały rok podatkowy podstawę stanowi okres wykonywania, działalności określony przez podatnika; w takim wypadku w decyzji w sprawie ustalenia wysokości ryczałtu określa się miesiące roku podatkowego, w których podatnik będzie wykonywał działalność.

2. Jeżeli działalność jest wykonywana przez wspólników, ustala się łączny wymiar ryczałtu dla spółki.

3. Terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego może, na wniosek właściwej izby rzemieślniczej, zastosować na terenie województwa obniżkę wysokości ryczałtu nie więcej niż o 10% dla podatników mających tytuł mistrza rzemiosła artystycznego i wykonujących rzemiosło artystyczne. Obniżka ta może dotyczyć wszystkich lub niektórych rodzajów rzemiosł artystycznych, których rozwój na terenie województwa jest szczególnie potrzebny. W takich wypadkach przepis § 9 ust. 2 w zakresie postępowania przy przyznawaniu i cofaniu obniżki stosuje się odpowiednio.

§ 21. 1. Podatnicy opłacają ryczałt bez wezwania w równych ratach miesięcznych do dnia 7 każdego miesiąca za miesiąc ubiegły, a za miesiąc grudzień w terminie do dnia 28 grudnia roku podatkowego. Na wniosek podatnika organ podatkowy może ustalić raty miesięczne w różnej wysokości, uwzględniającej w szczególności sezonowość wykonywanej działalności.

2. Do czasu doręczenia decyzji w sprawie ryczałtu podatnicy, którzy złożyli wniosek o zastosowanie ryczałtu, obowiązani są wpłacać na poczet ryczałtu w terminie do dnia 7 każdego miesiąca za miesiąc ubiegły kwoty odpowiadające miesięcznej racie ryczałtu, miesięcznej kwocie karty podatkowej lub opłaty skarbowej za rok ubiegły, a w razie opłacania w ubiegłym roku podatków obrotowego i dochodowego na ogólnych zasadach - kwoty odpowiadającej średniej kwocie zaliczki miesięcznej na te podatki za rok ubiegły.

3. Podatnicy, którzy utracili warunki do opłacania karty podatkowej lub opłaty skarbowej w ciągu roku podatkowego i zgłosili wniosek o zastosowanie ryczałtu, obowiązani są wpłacać miesięcznie kwoty karty podatkowej lub opłaty skarbowej.

4. Podatnicy, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy opłacali podatek obrotowy i dochodowy w formie innego ryczałtu niż ryczałt umowny lub karta podatkowa albo rozpoczną wykonywanie działalności w ciągu roku podatkowego, obowiązani są wpłacać kwoty odpowiadające zaliczce obliczonej na podstawie obrotów i dochodów za miesiąc ubiegły.

5. Jeżeli wpłacone kwoty, zgodnie z ust. 2-4, okażą się niższe od kwoty przypadającej do uiszczenia na podstawie decyzji w sprawie ryczałtu na bieżący rok podatkowy, powstałą różnicę podatnicy obowiązani są wpłacić w terminie czternastu dni od dnia otrzymania decyzji.

§ 22. 1. Jeżeli wniosek o zastosowanie karty podatkowej nie zostanie uwzględniony, a podatnik wykonuje działalność w warunkach uprawniających do zastosowania ryczałtu, organ podatkowy w decyzji odmawiającej zastosowania karty podatkowej zawiadamia podatnika o możliwości opłacania ryczałtu, gdy podatnik zgłosi wniosek o zastosowanie tej formy opodatkowania w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia decyzji.

2. Jeżeli z wniosku o wydanie potwierdzenia zgłoszenia wynika brak warunków do opłacania przez podatnika opłaty skarbowej, a podatnik w terminie siedmiu dni od daty wydania potwierdzenia zgłoszenia nie zgłosi obowiązku podatkowego w podatkach obrotowym i dochodowym, organ podatkowy wzywa podatnika do zgłoszenia tego obowiązku w terminie siedmiu dni. Jeżeli podatnik wykonuje działalność w warunkach uprawniających do zastosowania karty podatkowej lub ryczałtu, organ podatkowy jednocześnie zawiadamia go o możliwości zastosowania jednej z tych form opodatkowania, pod warunkiem zgłoszenia w tym terminie właściwego wniosku.

3. Jeżeli brak jest warunków do zastosowania karty podatkowej, opłaty skarbowej lub ryczałtu, podatnik jest obowiązany do opłacania podatków obrotowego i dochodowego na ogólnych zasadach. Podatnicy korzystający dotychczas ze zwolnienia od obowiązku prowadzenia ksiąg obowiązani są do założenia i prowadzenia ksiąg (handlowych, podatkowych), poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została im doręczona decyzja odmawiająca zastosowania karty podatkowej lub ryczałtu.

§ 23. 1. Podatnikowi przysługuje zrzeczenie się zastosowania karty podatkowej, opłaty skarbowej lub ryczałtu w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji.

2. W razie zrzeczenia się zastosowania opłaty skarbowej podatnik obowiązany jest zgłosić obowiązek podatkowy w podatku obrotowym. W tym wypadku, jeżeli podatnik wykonuje działalność w warunkach uprawniających do opłacania karty podatkowej lub ryczałtu, może zgłosić wniosek o zastosowanie takiej formy opodatkowania w terminie siedmiu dni od daty zrzeczenia się. W razie zaś zrzeczenia się zastosowania karty podatkowej, jeżeli podatnik wykonuje działalność w warunkach uprawniających do opłacania ryczałtu, może w tym samym terminie zgłosić wniosek o zastosowanie tej formy opodatkowania.

3. W razie zrzeczenia się zastosowania opłaty skarbowej lub karty podatkowej, jeżeli nie zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 2, oraz w razie zrzeczenia się zastosowania ryczałtu powstaje obowiązek opłacania podatków obrotowego i dochodowego na ogólnych zasadach. Obowiązek zaprowadzenia ksiąg, jeżeli podatnik dotychczas nie miał obowiązku ich prowadzenia, powstaje w tym wypadku od pierwszego dnia miesiąca następującego po zrzeczeniu się zastosowania karty podatkowej, opłaty skarbowej lub ryczałtu.

§ 24. 1. W razie rozpoczęcia wykonywania działalności w ciągu roku podatkowego kartę podatkową, opłatę skarbową lub ryczałt za pierwszy miesiąc ustala się w pełnej wysokości należnej za ten miesiąc, chyba że wykonywanie działalności rozpoczęto po dniu 15 tego miesiąca; wówczas ustala się kartę podatkową, opłatę skarbową lub ryczałt za okres od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do końca miesiąca w wysokości ¹/₃₀ miesięcznej należności za każdy dzień.

2. W razie zaprzestania na stałe wykonywania działalności w ciągu roku podatkowego i zgłoszenia tego organowi podatkowemu, kartę podatkową, opłatę skarbową lub ratę ryczałtu za ostatni miesiąc wykonywania działalności pobiera się w pełnej wysokości należnej za ten miesiąc, chyba że zaprzestanie działalności nastąpiło przed dniem 16 tego miesiąca; w tym wypadku pobiera się kartę podatkową, opłatę skarbową lub ratę ryczałtu za okres do dnia zaprzestania działalności w wysokości ¹/₃₀ miesięcznej należności za każdy dzień.

§ 25. 1. W razie zgłoszenia przez podatnika przerwy w wykonywaniu działalności nie pobiera się karty podatkowej, opłaty skarbowej lub ryczałtu za pełny okres przerwy trwającej nieprzerwanie co najmniej 10 dni w wysokości ¹/₃₀ miesięcznej należności za każdy dzień przerwy. Zgłoszenie przerwy przez podatnika powinno nastąpić w terminie trzech dni od jej rozpoczęcia. Nie uwzględnia się przerw w wykonywaniu działalności, które zostały uwzględnione przy ustalaniu ryczałtu umownego (§ 20 ust. 1 zdanie drugie).

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników wykonujących przewóz osób taksówkami i dorożkami konnymi. Podatnicy ci obowiązani są prowadzić książkę ewidencji przerw w wykonywaniu działalności. Przed rozpoczęciem zapisów książka powinna być przedstawiona do poświadczenia organowi podatkowemu.

3. Zapisy w książce ewidencji przerw powinny być potwierdzone, w razie przerwy spowodowanej chorobą - przez właściwą organizację samorządu społeczno-zawodowego podatników na podstawie zaświadczenia o czasowej niezdolności do pracy, a w pozostałych wypadkach - przez organ właściwy do wydawania uprawnień do wykonywania działalności zarobkowej, któremu uprawnienie powinno być złożone na okres przerwy.

4. Książka ewidencji przerw powinna być zbroszurowana, ponumerowana i zawierać: liczbę porządkową, datę wpisu, okres przerwy, przyczynę przerwy oraz potwierdzenie zapisu przez organizację lub organ, o których mowa w ust. 3. Zapisy powinny być dokonywane atramentem, ołówkiem kopiowym lub długopisem na oddzielnej karcie dla każdego półrocza roku podatkowego.

5. Książka ewidencji przerw za pierwsze półrocze roku podatkowego powinna być złożona organowi podatkowemu w terminie do dnia 7 lipca tego roku, a za drugie półrocze - w terminie do dnia 7 stycznia roku następującego po roku podatkowym.

6. Od podatników, o których mowa w ust. 2-5, nie pobiera się karty podatkowej lub ryczałtu za każdy pełny okres przerwy trwającej nieprzerwanie co najmniej 3 dni w wysokości ¹/₃₀ miesięcznej należności za każdy dzień przerwy.

§ 26. 1. Podatnicy opłacający kartę podatkową, opłatę skarbową lub ryczałt, jeżeli przy wykonywaniu działalności zatrudniają pracowników, w tym również wymienionych w § 5 ust. 4 i 5, § 14 ust. 3 i § 16 ust. 3, z wyjątkiem małżonka, obowiązani są prowadzić książkę ewidencji zatrudnienia tych osób. Przed rozpoczęciem zapisów książka powinna być przedstawiona do poświadczenia organowi podatkowemu.

2. Książka ewidencji zatrudnienia powinna być zbroszurowana, ponumerowana i zawierać: liczbę porządkową, imię i nazwisko osoby zatrudnionej, daty: rozpoczęcia i zakończenia pracy przez tę osobę oraz adnotacje o przerwach w zatrudnieniu. Zapis dotyczący zatrudnienia danej osoby powinien być dokonany nie później niż przed rozpoczęciem pracy przez tę osobę.

§ 27. 1. Podatnicy opłacający kartę podatkową, opłatę skarbową lub ryczałt obowiązani są zawiadomić organ podatkowy o zmianach, jakie zaszły w stosunku do stanu faktycznego podanego w złożonym wniosku o wydanie potwierdzenia zgłoszenia albo we wniosku o zastosowanie karty podatkowej lub ryczałtu, a jeżeli małżonek podatnika prowadzi odrębną działalność zarobkową na terenie objętym właściwością innego organu podatkowego - również o zmianach w stosunku do stanu faktycznego podanego we wniosku małżonka, a mianowicie:

2. Nie uważa się za zwiększenie stanu zatrudnienia czasowego zatrudnienia pracownika lub pełnoletniego członka rodziny na miejsce nieobecnego stałego pracownika, którego nieobecność jest uzasadniona szczególnymi względami, np. chorobą, urlopem, powołaniem na ćwiczenia wojskowe i trwa nie przerwanie co najmniej 10 dni.

3. O zmianach, o których mowa w ust. 1, podatnik obowiązany jest zawiadomić pisemnie organ podatkowy najpóźniej w terminie siedmiu dni od powstania okoliczności powodujących zmiany. Jeśli zawiadomienie dotyczy zatrudnienia osoby, o której mowa w § 5 ust. 5 i w § 16 ust. 3 pkt 1 lit. d), należy w nim również podać szczegółowy zakres czynności, które osoba ta ma wykonywać.

§ 28. W razie zawiadomienia o zmianach, o których mowa w § 27 ust. 1 pkt 2, zmiana wysokości karty podatkowej, opłaty skarbowej lub ryczałtu następuje poczynając od miesiąca, w którym zaszły okoliczności powodujące zmianę. Należność za ten miesiąc pobiera się w wysokości ¹/₃₀ dotychczasowej miesięcznej należności za każdy dzień części miesiąca przed dniem, w którym nastąpiła zmiana, zwiększonej lub zmniejszonej o ¹/₃₀ nowej miesięcznej należności za każdy dzień pozostałej części tego miesiąca.

§ 29. 1. Zwiększenie stanu zatrudnienia ponad stan przyjęty przy ustalaniu karty podatkowej lub ryczałtu przez podatników opłacających odrębnie podatki obrotowy i dochodowy od przychodów ze świadczeń na eksport, uzasadnione odpowiednią do zwiększonego stanu zatrudnienia wielkością świadczeń na eksport, nie powoduje utraty warunków do opłacania karty podatkowej lub ryczałtu albo zmiany wysokości opodatkowania w tych formach jeżeli:

2. Organ podatkowy obniża tymczasowo wysokość ryczałtu za miesiące, w których podatnik wykonuje świadczenia na eksport, do wysokości odpowiadającej obrotom ze świadczeń na rynek krajowy. Obniżenie to następuje na wniosek podatnika złożony po rozpoczęciu wykonywania świadczeń na eksport. Podatnik jest obowiązany powiadomić organ podatkowy o zaprzestaniu wykonywania świadczeń na eksport w terminie do końca miesiąca, w którym zaprzestał wykonywania tych świadczeń.

3. W wypadku, o którym mowa w ust. 2, organ podatkowy po zaprzestaniu przez podatnika wykonywania świadczeń na eksport, dokonuje rozliczenia za miesiące, w których wykonywane były świadczenia na eksport, i wydaje decyzje w sprawie zmiany wysokości ryczałtu od przychodów ze świadczeń na rynek krajowy.

§ 30. 1. Podatnicy, którzy zawiadomią organ podatkowy o utracie warunków do uiszczania opłaty skarbowej, są obowiązani opłacać podatki obrotowy i dochodowy, poczynając od miesiąca, w którym nastąpiła utrata tych warunków. Do podatników tych za tę część roku, w której nie przysługuje im zastosowanie opłaty skarbowej, może być zastosowana karta podatkowa lub ryczałt, jeżeli wykonują działalność w warunkach uzasadniających zastosowanie tych form opodatkowania i zgłoszą odpowiedni wniosek w terminie określonym w § 27 ust. 3.

2. Podatnicy, którzy zawiadomią organ podatkowy o utracie warunków do opłacania karty podatkowej, są obowiązani opłacać podatki obrotowy i dochodowy na ogólnych zasadach lub w formie ryczałtu, poczynając od miesiąca, w którym nastąpiła utrata tych warunków. Do podatników tych za tę część roku, w której nie przysługuje im karta podatkowa, może być zastosowany ryczałt, jeżeli wykonują działalność w warunkach uzasadniających zastosowanie tej formy opodatkowania i złożą odpowiedni wniosek w terminie określonym w § 27 ust. 3.

3. Podatnicy, którzy zawiadomią organ podatkowy o utracie warunków do opłacania ryczałtu, są obowiązani opłacać podatki obrotowy i dochodowy na ogólnych zasadach, poczynając od miesiąca, w którym nastąpiła utrata tych warunków.

4. Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, obowiązani są do założenia właściwych ksiąg od pierwszego dnia miesiąca, w którym nastąpiła utrata warunków do opłacania karty podatkowej, opłaty skarbowej lub ryczałtu, chyba że są zwolnieni od tego obowiązku, a ponadto podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 2 - do uiszczenia opłaty związanej ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego.

5. Do podatników, o których mowa w ust. 1-3, podlegających za część roku opodatkowaniu na ogólnych zasadach, za podstawę do ustalania podatku dochodowego za ten okres przyjmuje się dochód osiągnięty w tym okresie i stosuje się zasadę określoną w art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym (Dz. U. z 1972 r. Nr 53, poz. 339, z 1976 r. Nr 40, poz. 231 i z 1980 r. Nr 27, poz. 111).

§ 31. 1. Podatnicy którzy:

2. Utrata warunków do opłacania karty podatkowej i opłaty skarbowej powoduje obowiązek uiszczenia opłaty związanej ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego. W wypadkach określonych w ust. 1 obowiązek założenia właściwych ksiąg powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została doręczona ostateczna decyzja wyłączająca podatnika z zastosowania karty podatkowej, opłaty skarbowej lub ryczałtu.

§ 32. W razie wyłączenia podatnika z zastosowania karty podatkowej, opłaty skarbowej lub ryczałtu kwoty wpłacone z tego tytułu zalicza się na opłatę związaną ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego oraz na podatki obrotowy i dochodowy za dany rok podatkowy, ustalone na ogólnych zasadach.

§ 33. Podatnikowi przysługuje zrzeczenie zastosowania karty podatkowej, opłaty skarbowej lub ryczałtu w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji zmieniającej wysokość karty podatkowej, opłaty skarbowej lub ryczałtu. Przepisy § 23 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

§ 34. Wniosek o zastosowanie karty podatkowej lub ryczałtu na rok 1982 powinien być złożony w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie rozporządzenia. W tym samym terminie podatnik może wycofać już złożony wniosek albo zrzec się zastosowania opłaty skarbowej.

§ 35. 1. Do czasu doręczenia decyzji w sprawie karty podatkowej lub opłaty skarbowej w roku 1982 podatnicy obowiązani są wpłacać w terminie do dnia 7 każdego miesiąca za miesiąc ubiegły na poczet karty podatkowej lub opłaty skarbowej kwoty w wysokości miesięcznej raty karty podatkowej lub opłaty skarbowej za 1981 r., a w razie opłacania w tym roku podatków obrotowego i dochodowego na ogólnych zasadach - kwoty odpowiadającej średniej kwocie zaliczki miesięcznej na te podatki za 1981 r. Podatnicy, którzy w 1981 r. opłacali podatki obrotowy i dochodowy w formie innego ryczałtu niż ryczałt umowny lub karta podatkowa, obowiązani są wpłacać na poczet karty podatkowej lub opłaty skarbowej kwoty w wysokości zaliczki obliczonej na podstawie obrotów i dochodów za miesiąc ubiegły.

2. Określone w ust. 1 i § 21 ust. 2 terminy płatności należności na poczet karty podatkowej, opłaty skarbowej i ryczałtu za miesiące styczeń i luty 1982 r., z wyjątkiem ustalonych decyzjami, o których mowa w § 36 ust. 2, przesuwa się do dnia 7 kwietnia 1982 r.

§ 36. 1. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 stycznia 1977 r. w sprawie opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła (Dz. U. z 1977 r. Nr 5, poz. 23, z 1979 r. Nr 11, poz. 79 i z 1980 r. Nr 28, poz. 129).

2. Decyzje w sprawie opłaty skarbowej, wydane na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, w zakresie działalności wykonywanej w miejscowościach o liczbie mieszkańców do 25.000 pozostają w mocy do dnia 28 lutego 1982 r.

§ 37. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie od roku podatkowego 1982.