Na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654) oraz art. 9 pkt 1, 2 i 4, art. 13 ust. 1, art. 18 ust. 3 i art. 38 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 85, poz. 426) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1. Opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych, zwanym dalej "ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych", z zastrzeżeniem § 3, podlegają przychody uzyskane przez osoby fizyczne z prowadzonej działalności gospodarczej.

2. Opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych podlegają również przychody z działalności, o której mowa w ust. 1, jeżeli działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, zwanej dalej "spółką".

3. Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności określonej w ust. 1, jeżeli:

4. Jeżeli podatnik w roku poprzedzającym rok podatkowy prowadził działalność samodzielnie, a także w formie spółki, opłaca w roku podatkowym od przychodów ewidencjonowanych:

5. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych opłacają również podatnicy, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy prowadzili działalność samodzielnie lub w formie spółki, z której przychody były opodatkowane wyłącznie w formie karty podatkowej lub za część roku były opodatkowane w formie karty podatkowej i za część roku na zasadach ogólnych, a łączne przychody 1995 r. nie przekroczyły kwoty 208 000 zł; w tym przypadku przychody opodatkowane w formie karty podatkowej oblicza się wyłącznie na podstawie wystawionych faktur lub rachunków. Do podatników tych stosuje się odpowiednio przepisy ust. 3 i 4.

§ 2. Do podatników rozpoczynających działalność gospodarczą w roku podatkowym, którzy w poprzednim roku podatkowym nie prowadzili tej działalności, opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych stosuje się od dnia uzyskania pierwszego przychodu. W wypadku nowo utworzonej spółki za rozpoczęcie działalności uważa się datę uzyskania pierwszego przychodu przez spółkę.

§ 3. 1. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do podatników:

2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się również do podatników, którzy rozpoczęli działalność samodzielnie lub w formie spółki, jeżeli podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników, przed rozpoczęciem działalności w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy, wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres działalności podatnika lub spółki.

3. Jeżeli podatnicy, wymienieni w ust. 2, nie zamierzają wykonywać działalności na rzecz byłych lub obecnych zakładów pracy, mogą do dnia rozpoczęcia działalności, o którym mowa w § 2, zawiadomić właściwy urząd skarbowy o korzystaniu z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W wypadku gdy podatnik lub spółka dokona sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów, lub uzyska przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego zakładu pracy, traci prawo do ryczałtu i poczynając od dnia uzyskania tego przychodu płaci podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

4. Jeżeli podatnik w roku poprzedzającym rok podatkowy nie uzyskał przychodu z działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z dniem uzyskania przychodów z tych rodzajów działalności i od tego dnia opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

§ 4. 1. Podatnik może zrzec się opodatkowania w formie ryczałtu, o którym mowa w § 1, za dany rok. Zrzeczenie może być dokonane nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego lub do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, jeżeli podatnik rozpoczyna działalność w roku podatkowym.

2. Zrzeczenia, o którym mowa w ust. 1, podatnik dokonuje przez złożenie właściwemu urzędowi skarbowemu pisemnego oświadczenia. W wypadku prowadzenia działalności w formie spółki wszyscy wspólnicy składają wspólne oświadczenie urzędom skarbowym właściwym ze względu na miejsce zamieszkania każdego ze wspólników.

3. W razie zrzeczenia się opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, podatnik może płacić podatek dochodowy w innej formie zryczałtowanej, jeżeli spełnia warunki określone w odrębnych przepisach, albo płacić podatek dochodowy na ogólnych zasadach, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą".

§ 5. 1. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:

2. Jeżeli podatnik prowadzi działalność, z której przychody są opodatkowane różnymi stawkami określonymi w ust. 1, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych ustala się według stawki właściwej dla przychodów z każdego rodzaju działalności, pod warunkiem że prowadzi ewidencję przychodów w sposób umożliwiający określenie przychodów z każdego rodzaju działalności. W razie gdy podatnik nie prowadzi ewidencji w sposób zapewniający ustalenie przychodów dla każdego rodzaju działalności, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 9,5% przychodów.

3. Jeżeli działalność, o której mowa w ust. 1, wykonywana jest przez wspólników, przychody ustala się osobno dla każdego wspólnika w stosunku, w jakim pozostają udziały wspólników w dochodach spółki. W braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe.

§ 6. 1. Za działalność usługową, o której mowa w § 5 ust. 1, uważa się działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności określone w Klasyfikacji wyrobów i usług, wydanej na podstawie odrębnych przepisów.

2. Za działalność gastronomiczną, o której mowa w § 5 ust. 1, uważa się usługi związane z przygotowaniem posiłków oraz sprzedażą posiłków i towarów.

3. Za działalność usługową w zakresie handlu, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 3 lit. b), uważa się sprzedaż w stanie nie przetworzonym nabytych uprzednio produktów (wyrobów) i towarów, w tym również takich, które zostały przez sprzedawcę zapakowane lub rozważone w mniejsze opakowania albo rozlane w butelki, puszki lub mniejsze pojemniki.

4. Sprzedaż wyrobów własnej produkcji, prowadzona przez podatnika, jest zaliczana do działalności wytwórczej.

§ 7. 1. Podatnicy i spółki, których wspólnicy są opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani prowadzić ewidencję przychodów, zwaną dalej "ewidencją", według określonego wzoru, stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, oraz wykaz środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, zwany dalej "wykazem", a także posiadać i przechowywać dowody zakupu towarów.

2. Za towary, o których mowa w ust. 1, uważa się towary handlowe, surowce i materiały podstawowe, z tym że:

3. Podatnik jest obowiązany zbroszurować ewidencję i kolejno ponumerować jej karty.

4. Obowiązek prowadzenia ewidencji, z zastrzeżeniem ust. 5, powstaje od dnia, od którego ma zastosowanie opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Podatnicy są obowiązani zawiadomić właściwy urząd skarbowy o założeniu ewidencji lub ewidencji dla celów podatku od towarów i usług, o której mowa w § 10, do dnia 20 stycznia roku podatkowego, w którym będą opłacali ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

5. Podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności w ciągu roku podatkowego są obowiązani złożyć zawiadomienie, o którym mowa w ust. 4, w terminie siedmiu dni od dnia rozpoczęcia działalności, a zapisów w ewidencji dokonywać od dnia, o którym mowa w § 2.

6. Jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki, zawiadomienie składa jeden ze wspólników. W przypadku gdy jeden ze wspólników ma miejsce zamieszkania na terenie objętym właściwością miejscową urzędu skarbowego, na którym również znajduje się siedziba spółki, obowiązek złożenia zawiadomienia określonego w ust. 4 i 5 ciąży na tym wspólniku.

7. Ewidencję oraz dowody, na których podstawie dokonywane są zapisy, należy przechowywać w miejscu wykonywania działalności lub w miejscu wskazanym przez podatnika jako jego siedziba, albo w biurze rachunkowym, któremu zostało powierzone prowadzenie ewidencji. Jeżeli na zlecenie podatnika prowadzenie ewidencji zostało powierzone biuru rachunkowemu, podatnik jest obowiązany w terminie siedmiu dni od dnia zawarcia umowy z biurem rachunkowym zawiadomić o tym urząd skarbowy, w którym zostało złożone zawiadomienie o prowadzeniu ewidencji, wskazując nazwę i adres biura oraz miejsce (adres) przechowywania ewidencji i dowodów związanych z jej prowadzeniem.

8. Ewidencję wraz z dowodami należy przechowywać przez okres pięciu lat, licząc od końca roku podatkowego, którego dotyczy.

§ 8. 1. Zapisy w ewidencji są dokonywane na podstawie wystawionych faktur, rachunków (rachunków uproszczonych), jeżeli sprzedaż jest dokumentowana fakturami, rachunkami (rachunkami uproszczonymi), a w razie sprzedaży bez faktur, rachunków (rachunków uproszczonych) - na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie jest wykazana wartość tych przychodów za ten dzień z podziałem na przychody objęte poszczególnymi stawkami ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W zakresie pozostałych przychodów zapisy są dokonywane na podstawie dowodów potwierdzających ich uzyskanie.

2. Podatnicy, opłacający na podstawie odrębnych przepisów podatek od towarów i usług, mogą w ciągu roku podatkowego ewidencjonować przychody w dacie wystawienia faktury (rachunku uproszczonego). W ostatnim dniu roku podatnicy są obowiązani wpisać do ewidencji przychodów kwoty przychodów (wg poszczególnych stawek) odnoszące się do wydanych towarów lub wykonanych usług do dnia 31 grudnia danego roku, na które zostaną wystawione faktury (rachunki uproszczone) w roku następnym, a po ich wystawieniu odnotować w ewidencji przychodów za rok podatkowy w kolumnie - uwagi, przy każdej pozycji odnoszącej się do danej transakcji - numery i daty faktur (rachunków uproszczonych). Ewidencjonując przychody w roku następnym podatnicy nie wykazują wartości przychodów wynikających z faktur (rachunków uproszczonych) odnoszących się do przychodów z roku poprzedniego.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w razie likwidacji działalności, zmiany umowy spółki lub zmiany wspólnika w ciągu roku podatkowego, jeżeli podatnik ewidencjonował przychody w dacie wystawienia faktury (rachunku uproszczonego).

4. Zapisy dotyczące przychodów mogą być również dokonywane na podstawie dziennego zestawienia faktur, rachunków (rachunków uproszczonych). Zestawienie to musi zawierać co najmniej: datę, numer zestawienia, numery i daty faktur, rachunków (rachunków uproszczonych) objętych zestawieniem oraz łączną wartość przychodów wynikającą z tych faktur, rachunków (rachunków uproszczonych), z podziałem na przychody objęte poszczególnymi stawkami ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

5. Zapisy są dokonywane w porządku chronologicznym na podstawie dowodów, o których mowa w ust. 1-4, w czasie zapewniającym prawidłowe i terminowe rozliczenie należnego zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych, jednak nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

6. Po zakończeniu miesiąca w terminie, o którym mowa w ust. 5, należy zapisy podsumować oraz obliczyć i wpisać kwotę należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W razie prowadzenia więcej niż jednej ewidencji, sumy miesięczne zapisów z poszczególnych ewidencji należy przenieść do jednej z nich i podsumować.

7. Jeżeli podatnik w roku podatkowym dokonuje odliczeń od przychodów, o których mowa w art. 9 i 26 ust. 1 ustawy, jest obowiązany wykazać odliczenia w odrębnych pozycjach ewidencji i zmniejszyć o te kwoty wartość przychodu stanowiącego podstawę opodatkowania.

8. Jeżeli podatnik uzyskuje przychody opodatkowane różnymi stawkami i dokonuje odliczeń przysługujących na podstawie art. 9 i 26 ust. 1 ustawy, odliczeń tych, do wysokości określonej w ustawie, dokonuje od każdego rodzaju przychodu w takim stosunku, w jakim w roku podatkowym pozostają poszczególne przychody opodatkowane różnymi stawkami w ogólnej kwocie przychodów.

9. W przypadku prowadzenia ewidencji lub ewidencji dla celów podatku od towarów i usług, o której mowa w § 10, przy użyciu komputera, należy zapewnić możliwość wydruku danych w każdym czasie. Po zakończeniu miesiąca dane dotyczące przychodów należy wpisać w jednej pozycji do odpowiednich kolumn ewidencji.

10. Podatnicy, o których mowa w art. 30 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670 oraz z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703), zwanej dalej "ustawą VAT", mogą ewidencjonować przychody w ewidencji łącznie z podatkiem od towarów i usług, z tym że na koniec miesiąca pomniejsza się przychód o należny podatek od towarów i usług.

11. Jeżeli podatnik jest obowiązany do wykazania i doliczenia do przychodów roku podatkowego kwot wydatków w przypadkach, o których mowa w art. 45 ust. 3a ustawy, doliczeń tych dokonuje na koniec roku podatkowego do każdego rodzaju przychodów w takim stosunku, w jakim w roku podatkowym pozostają poszczególne przychody opodatkowane różnymi stawkami w ogólnej kwocie przychodów. Podatnik jest obowiązany doliczone kwoty wydatków wykazać w odrębnych pozycjach ewidencji i zwiększyć o te kwoty wartość przychodów podlegających opodatkowaniu.

§ 9. 1. Podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję prawidłowo, zarówno pod względem formalnym (niewadliwie), jak i materialnym (rzetelnie). Ewidencja jest prawidłowa pod względem formalnym (niewadliwa), jeżeli jest prowadzona zgodnie z przepisami rozporządzenia. Ewidencja jest prawidłowa pod względem materialnym (rzetelna), jeżeli jest prowadzona zgodnie ze stanem rzeczywistym.

2. Ewidencję uznaje się za rzetelną również, gdy:

§ 10. Jeżeli podatnik prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 27 ust. 1 lub 4 ustawy VAT, może zrezygnować z prowadzenia ewidencji na zasadach określonych w rozporządzeniu, pod warunkiem że:

§ 11. 1. Podatnicy, o których mowa w § 1, są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na koniec każdego roku podatkowego i wpisać do ewidencji. Spis z natury towarów należy sporządzić również w razie zmiany wspólnika lub likwidacji działalności.

2. Spis z natury musi zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko i imię właściciela zakładu (nazwę firmy), datę sporządzenia spisu, numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury, szczegółowe określenie towaru, jednostkę miary, ilość stwierdzoną w czasie spisu, cenę w złotych i groszach za jednostkę miary, wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową, łączną wartość spisu z natury oraz klauzulę "Spis zakończono na pozycji...", podpisy osób sporządzających spis oraz podpis właściciela zakładu (wspólników).

3. Podatnik wycenia spis z natury towarów według cen zakupu albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu, a także gdy nie jest możliwe ustalenie ceny zakupu. Przez cenę zakupu rozumie się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie - powiększoną o należne cło i podatek akcyzowy, podatek importowy, opłaty wyrównawcze oraz opłaty celne dodatkowe, zaś w przypadku otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku - wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

4. Podatnik jest obowiązany wycenić spis z natury najpóźniej w terminie 14 dni od jego zakończenia.

5. Podatnik jest obowiązany wpisać do ewidencji spis z natury towarów według poszczególnych rodzajów jego składników lub w jednej pozycji (sumie), jeżeli na podstawie spisu zostało sporządzone odrębne szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników. Zestawienie to powinno być przechowywane łącznie z ewidencją.

§ 12. 1. Podatnicy są obowiązani przechowywać w porządku chronologicznym dowody zakupu towarów, o których mowa w § 7 ust. 1, przez okres pięciu lat, licząc od końca roku podatkowego, którego dotyczą.

2. Za dowody zakupu, o których mowa w ust. 1, uważa się otrzymane faktury, rachunki (rachunki uproszczone), paragony, dowody wewnętrzne oraz opis otrzymanego towaru. Do udokumentowania zakupów towarów stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

§ 13. 1. Wykaz, o którym mowa w § 7 ust. 1, musi zawierać co najmniej następujące dane: datę nabycia, datę przyjęcia do używania, numer dowodu zakupu, nazwę środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej, cenę ich nabycia lub koszt wytworzenia, datę likwidacji (w tym również datę sprzedaży lub darowizny) oraz przyczynę likwidacji. Za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne uważa się składniki majątkowe, o których mowa w odrębnych przepisach.

2. Zapisów dotyczących nabycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w wykazie najpóźniej w dniu przekazania ich do używania.

§ 14. 1. Podatnicy dokonujący pracownikom wypłat należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ustawy, są obowiązani prowadzić indywidualne (imienne) karty przychodów pracowników, zwane dalej "kartami". Karta musi zawierać co najmniej następujące dane: imię i nazwisko, kwotę osiągniętych w danym miesiącu przychodów brutto w gotówce i w naturze, koszty uzyskania przychodu, dochód za miesiąc, razem dochód, narastająco, od początku roku i kwotę należnej zaliczki na podatek dochodowy.

2. Podatnik jest obowiązany wypełnić karty najpóźniej w terminie przewidzianym dla przekazania zaliczki na podatek dochodowy do właściwego urzędu skarbowego.

3. Podatnicy wypłacający osobom fizycznym należności, o których mowa w art. 13 pkt 2-8 ustawy, są obowiązani przechowywać listy płac lub dowody wypłat przez okres pięciu lat, licząc od końca roku podatkowego, którego dotyczą.

§ 15. Podatnicy opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych mogą korzystać z częściowego zwolnienia od tego podatku z tytułu szkolenia uczniów lub z tytułu zatrudnienia pracowników w celu nauki zawodu, a także w razie prowadzenia praktycznej nauki zawodu, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach, z tym że kwotę ulgi odlicza się od zryczałtowanego podatku dochodowego.

§ 16. 1. Podatnik jest obowiązany za każdy miesiąc obliczać zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień do dnia 31 stycznia następnego roku - na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

2. Podatnik jest obowiązany złożyć we właściwym urzędzie skarbowym informację, według ustalonego wzoru, o wysokości uzyskanego przychodu i wysokości dokonanych odliczeń za I półrocze roku podatkowego w terminie do dnia 31 lipca każdego roku. Po upływie roku podatkowego podatnik jest obowiązany złożyć zeznanie, według określonego wzoru, o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku.

§ 17. 1. Podatnicy, którzy zrzekli się opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani w terminie siedmiu dni od dnia złożenia oświadczenia o zrzeczeniu złożyć:

2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, może być również złożone w tym samym oświadczeniu, w którym podatnik zrzeka się opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

§ 18. Opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym podlegają przychody:

§ 19. 1. Wytwórczością ludową i artystyczną, o której mowa w § 18 pkt 3, jest działalności polegająca na wytwarzaniu w sposób rękodzielniczy, w tym również przy zastosowaniu wstępnej obróbki maszynowej surowca, wyrobów wymienionych w Systematycznym wykazie wyrobów Głównego Urzędu Statystycznego w podbranży SWW: 2882, zakwalifikowanych przez komisje etnograficzno-artystyczne Stowarzyszenia Twórców Ludowych, Fundacji "Cepelia" - Polska Sztuka i Rękodzieło oraz Fundacji Ochrony i Rozwoju Twórczości Ludowej, których wykaz stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Na równi z usługami, o których mowa w § 18 pkt 3, traktuje się wytwarzanie wyrobów o charakterze ludowym i artystycznym z materiałów powierzonych oraz naprawę tych wyrobów.

§ 20. Zryczałtowany podatek dochodowy wynosi:

§ 21. 1. Osoby prawne i inne jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące podmiotami gospodarczymi, zwane dalej "płatnikami", na których rzecz jest wykonywana działalność wymieniona w § 18, są zobowiązane do obliczania i poboru zryczałtowanego podatku dochodowego przy każdorazowej wypłacie należności.

2. Płatnicy nie są obowiązani do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, jeżeli podatnik przed pierwszą wpłatą należności w roku podatkowym zawiadomi, że:

3. Do podatników, o których mowa w ust. 2 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy § 17.

§ 22. 1. Płatnicy przekazują kwoty pobranego zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do siódmego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty należności - na rachunek urzędu skarbowego właściwego dla siedziby płatnika.

2. W terminie, o którym mowa w ust. 1, płatnicy są obowiązani przesłać właściwym urzędom skarbowym:

3. W terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku podatkowym płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom określonym w § 18 pkt 3 oraz urzędowi skarbowemu właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika imienne informacje o wysokości przychodu i pobranym zryczałtowanym podatku dochodowym, sporządzone według ustalonego wzoru.

§ 23. 1. Podatnik jest obowiązany zbroszurować książkę zamówień , o której mowa w § 18 pkt 3 lit. c), i kolejno ponumerować jej karty. W książce zamówień dokonuje się następujących zapisów: liczba porządkowa, nazwa i adres płatnika, data wystawienia rachunku, kwota należna za wykonane świadczenia, rodzaj świadczenia (sprzedaż wyrobów usług), stawka i kwota ryczałtu, kwota wypłaty netto oraz rodzaj, numer i data dowodu wypłaty, podpis osoby upoważnionej przez płatnika.

2. Zapisów w książce zamówień, o której mowa w ust. 1, dokonuje płatnik każdorazowo przy złożeniu rachunku przez podatnika i przy każdej wypłacie należności.

§ 24. 1. Jeżeli podatnik wykonuje działalność, o której mowa w § 18 pkt 1 i 2, wyłącznie na rzecz osób fizycznych nie będących podmiotami gospodarczymi, jest obowiązany prowadzić ewidencję przychodu, o której mowa w § 7.

2. W razie nieprowadzenia lub nierzetelnego prowadzenia ewidencji przychodu podatnik traci prawo do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od początku roku podatkowego, w którym podatnik nie prowadził ewidencji lub którego dotyczy stwierdzona nierzetelność.

3. Do podatników, o których mowa w ust. 1, przepisy § 16 stosuje się odpowiednio.

§ 25. 1. W razie utraty warunków do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym, podatnicy, o których mowa w § 18 pkt 1 i 2 oraz w § 24 ust. 2, są obowiązani płacić podatek dochodowy na ogólnych zasadach, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków. Za podstawę ustalenia podatku na ogólnych zasadach przyjmuje się dochód osiągnięty od dnia utraty warunków do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

2. W razie utraty warunków do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przez podatników, o których mowa w § 18 pkt 3, obowiązek opłacania podatku na ogólnych zasadach następuje od dnia utraty warunków. Za podstawę ustalenia podatku na ogólnych zasadach przyjmuje się dochód od początku roku podatkowego, z tym że pobrana kwota zryczałtowanego podatku dochodowego jest zaliczana na poczet podatku dochodowego obliczonego na ogólnych zasadach.

3. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 2, są obowiązani założyć podatkową księgę przychodów i rozchodów od dnia utraty warunków do opłacania zryczałtowanego podatku dochodowego. Przepisy § 17 ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio.

§ 26. Dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w niniejszym rozporządzeniu, z zastrzeżeniem § 25 ust. 2, nie łączy się z innymi dochodami.

§ 27. 1. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1994 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych (Dz. U. Nr 140, poz. 786 i z 1995 r. Nr 9, poz. 43), z tym że przepisy § 13 mają zastosowanie do rozliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego za rok 1995.

2. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 sierpnia 1992 r. w sprawie zryczałtowania podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 63, poz. 318 i z 1994 r. Nr 126, poz. 621).

§ 28. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1996 r., z tym że przepisy § 9 stosuje się także do postępowań wszczętych, lecz nie zakończonych przed tym dniem decyzją ostateczną, oraz przy kontroli ewidencji prowadzonych przez podatnika w latach poprzedzających wejście w życie rozporządzenia.