Art. 1. 1. Ustala się dochody budżetu Państwa w wysokości   2.400.860.835 tys. zł

2. Ustala się wydatki budżetu Państwa w wysokości  2.555.545.485 tys. zł

3. Zobowiązuje się Radę Ministrów do wygospodarowania dodatkowych dochodów w kwocie określonej w ust. 1 pkt 11 przez aktywne pobudzanie rozwoju produkcji rynkowej i eksportowej, poprawę efektywności gospodarowania, należyte wykorzystywanie instrumentów systemu ekonomiczno-finansowego oraz inne przedsięwzięcia zmierzające do zwiększenia dochodów budżetu.

4. Niedobór budżetu wynosi 154.684.650 tys. zł.

5. Upoważnia się Ministra Finansów do zaciągnięcia w Narodowym Banku Polskim kredytu na pokrycie niedoboru budżetu.

Art. 2. Ustala się w zakresie budżetu centralnego:

Art. 3. 1. Ustala się dla przedsiębiorstw państwowych i organizacji spółdzielczych ogólną kwotę dotacji przedmiotowych na finansowanie produkcji wyrobów i świadczenia usług sprzedawanych odbiorcom krajowym w wysokości 478.576 mln zł.

2. Upoważnia się Radę Ministrów do zwiększenia kwoty określonej w ust. 1 w ramach ogólnej kwoty wydatków ustalonych w niniejszej ustawie.

3. Rada Ministrów określi grupy wyrobów i usług dotowanych z budżetu.

4. Minister Finansów ustali stawki dotacji do wyrobów i usług, o których mowa w ust. 3.

Art. 4. 1. Ustala się w zakresie budżetów województw na 1982 r.:

2. Kwoty dochodów własnych budżetów terenowych z części podatku od płac, stanowiące podstawę do rozliczeń, o których mowa w art. 9 ust. 2 lub w ust. 3, określone są w załączniku nr 3.

3. Minister Finansów ustali zasady naliczania udziałów oraz przekazywania z budżetu centralnego dotacji, o których mowa w ust. 1.

Art. 5. 1. Dodatkowe kredyty zwiększające ogólną kwotę wydatków ustalonych w niniejszej ustawie, z wyjątkiem wypadków określonych w ust. 2, mogą być uchwalone przez Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

2. Upoważnia się Radę Ministrów do zwiększenia wydatków budżetowych na uzupełnienie środków na zakup taboru dla komunikacji miejskiej, jeżeli tych wydatków nie będzie można pokryć z ogólnej kwoty wydatków budżetowych w drodze wykorzystania rezerw i przeniesień kredytów.

3. Przeniesienia kredytów między częściami i działami budżetu centralnego mogą być dokonywane z rezerw budżetowych oraz w wypadkach przewidzianych w art. 3 ust. 2 i art. 18.

Art. 6. Ustala się etaty dla:

Art. 7. 1. Dochodami własnymi budżetów terenowych są:

2. Dochodami własnymi budżetów terenowych stopnia podstawowego, poza dochodami wymienionymi w ust. 1, są:

3. Dochodami własnymi budżetów województw, poza dochodami wymienionymi w ust. 1, są:

4. Dochodami własnymi budżetów województw są również udziały w dochodach budżetu centralnego, ustalane w stosunku procentowym do wartości sprzedaży detalicznej i usług uspołecznionych jednostek handlowych i usługowych objętych planem centralnym i terenowym.

5. Wojewódzka rada narodowa może ustalać udziały lub wpłaty wyrównawcze:

6. Jeżeli w miastach stopnia wojewódzkiego pobór niektórych dochodów skoncentrowany jest w jednym urzędzie dzielnicowym, rada narodowa tego miasta może ustalić udziały w tych dochodach budżetów innych dzielnic oraz budżetu miasta stopnia wojewódzkiego.

7. W wypadku gdy pobór podatków i opłat z obszaru działania kilku jednostek administracyjnych stopnia podstawowego jest skoncentrowany w jednej z tych jednostek, urząd pobierający przekazuje pobrane kwoty na dochód właściwych budżetów terenowych. Wojewódzka rada narodowa może ustanowić zasadę rozliczeń pobranych podatków i opłat w formie odpowiednich udziałów poszczególnych jednostek administracyjnych w pobranych kwotach.

Art. 8. Dochody budżetowe nie będące dochodami budżetów terenowych są dochodami budżetu centralnego.

Art. 9. 1. Minister Finansów ustali dla budżetów województw, w terminie 30 dni od uchwalenia budżetu Państwa, wysokość stawek procentowych dochodów, o których mowa w art. 7 ust. 4, oraz zasady pobierania tych dochodów.

2. W wypadku nieosiągnięcia dochodów, o których mowa w art. 7 ust. 4, w kwotach ustalonych w załączniku nr 2 oraz dochodów własnych z tytułu części podatku od płac określonych w załączniku nr 3, Minister Finansów wyrówna z budżetu centralnego powstały niedobór do wysokości 99% tych kwot.

3. W wypadku osiągnięcia dochodów ze źródeł określonych w art. 7 ust. 4 oraz dochodów własnych z tytułu części podatku od płac w kwotach wyższych, niż ustalono w załącznikach nr 2 i 3, nadwyżka w granicach 1% tych kwot pozostaje w budżecie terenowym.

Art. 10. 1. Terenowe organy administracji państwowej wprowadzą w uchwalonych budżetach terenowych zmiany wynikające z ustawy budżetowej.

2. W wypadku nieuchwalenia budżetów terenowych na 1982 rok przed wejściem w życie ustawy budżetowej rady narodowe uchwalą je w ciągu 30 dni od wejścia w życie ustawy, stosując podział dochodów i wydatków na działy i rozdziały.

3. Kwoty określone w załącznikach nr 2 i 3 są dla budżetów województw wiążące.

4. Kwoty dotacji celowych na inwestycje, innych dotacji celowych i dotacji wyrównawczych, udziałów w dochodach własnych budżetów terenowych oraz kwoty wpłat wyrównawczych, wynikające z uchwał budżetowych wojewódzkich rad narodowych, są wiążące dla budżetów terenowych stopnia podstawowego.

5. W uchwalanych budżetach terenowych źródłem pokrycia wydatków może być również nadwyżka budżetowa z lat ubiegłych, z uwzględnieniem przepisu art. 14 ust. 1.

6. Przepisy ust. 3-5 mają zastosowanie również w wypadku uchwalenia budżetu województwa na podstawie projektu ustawy budżetowej przedłożonego Sejmowi przez Radę Ministrów, a budżetu stopnia podstawowego na podstawie projektu budżetu województwa przedstawionego wojewódzkiej radzie narodowej przez wojewodę.

7. Terenowe organy administracji państwowej, w wypadku określonym w ust. 6, wprowadzają w toku wykonywania budżetu zmiany wynikające z ustawy budżetowej lub uchwały budżetowej wojewódzkiej rady narodowej.

8. Decyzje w sprawie zmian, o których mowa w ust. 1 i 7, powinny być przedłożone radom narodowym na najbliższej sesji.

Art. 11. W budżetach terenowych tworzy się rezerwę budżetową na wydatki nie przewidziane w wysokości 0,5% kwoty wydatków bieżących.

Art. 12. 1. Terenowe organy administracji państwowej obowiązane są czuwać bieżąco nad zachowaniem równowagi budżetowej, zapewniać terminową realizację dochodów oraz zapobiegać wydatkom, które przekraczałyby kwotę osiągniętych dochodów i środków terenowego funduszu zasobowego.

2. Minister Finansów, w porozumieniu z Prezesem Narodowego Banku Polskiego, ustali zasady i częstotliwość bankowej kontroli zachowania równowagi budżetów terenowych.

3. Jeżeli okaże się, że równowaga budżetu terenowego stopnia podstawowego nie jest zachowana, terenowy organ administracji państwowej występuje z wnioskiem o udzielenie zwrotnego zasiłku kasowego z funduszu zasobowego województwa.

Art. 13. 1. W wypadku uruchomienia obiektów i urządzeń w terminie późniejszym, niż planowano, środki przewidziane w budżetach terenowych na 1982 r. na realizację zadań w tych obiektach i urządzeniach podlegają odpowiedniemu zmniejszeniu, a kwota, o którą zmniejsza się środki, podlega przekazaniu do końca grudnia 1982 r. do budżetu centralnego.

2. Rodzaje obiektów (urządzeń) i zasady rozliczeń, o których mowa w ust. 1, określi Minister Finansów.

Art. 14. 1. Z nadwyżki budżetu terenowego osiągniętej w 1981 r.:

2. Rady narodowe dysponują pozostałą częścią nadwyżki budżetu terenowego, przeznaczając ją na finansowanie dodatkowych, bieżących potrzeb gospodarczych, socjalnych i kulturalnych oraz innych bieżących potrzeb terenowych, a także na dofinansowanie kapitalnych remontów i popieranie czynów społecznych.

Art. 15. 1. Terenowy fundusz zasobowy stanowi rezerwę kasową budżetu terenowego.

2. Terenowy fundusz zasobowy nie może przekraczać 5% planowanych wydatków bieżących budżetu terenowego.

3. Terenowy fundusz zasobowy może być przeznaczony na:

4. O przeznaczeniu terenowego funduszu zasobowego na pokrycie niedoborów budżetowych oraz na cele określone w ust. 3 pkt 1 decyduje właściwa rada narodowa, a o udzieleniu z tego funduszu zwrotnych zasiłków kasowych - terenowy organ administracji państwowej.

Art. 16. Rada narodowa ustala zakres i terminy składania przez terenowy organ administracji państwowej informacji o zmianach w budżecie.

Art. 17. Naruszeniem dyscypliny budżetowej, oprócz wypadków określonych w art. 84 ust. 2 Prawa budżetowego, jest:

Art. 18. Upoważnia się Ministra Finansów do:

Art. 19. Upoważnia się Ministra Finansów - w ramach wydatków budżetowych przeznaczonych na inwestycje - do zwiększenia lub zmniejszenia dotacji na inwestycje dla ministerstw, urzędów centralnych i urzędów wojewódzkich, jeżeli w trakcie realizacji inwestycji okaże się, że przeliczenie nakładów w cenach 1982 r. ukształtowało się na poziomie odbiegającym od przyjętego przy opracowaniu planu sfinansowania inwestycji.

Art. 20. Upoważnia się Ministra Finansów do:

Art. 21. 1. Upoważnia się Ministra Finansów do przejęcia na scentralizowany rachunek Ministerstwa Finansów w Narodowym Banku Polskim pozostałości środków pochodzących z przeszacowania zapasów w związku ze zmianą cen zbytu surowców, materiałów i innych środków produkcji od przedsiębiorstw państwowych oraz z niektórych likwidowanych funduszów zjednoczeń tych przedsiębiorstw i przeznaczenia tych środków na:

2. Upoważnia się Ministra Finansów do przejęcia na rachunek, o którym mowa w ust. 1, środków pochodzących z przeszacowania zapasów w związku ze zmianą cen zbytu surowców, materiałów i innych środków produkcji od spółdzielni i ich związków oraz od organizacji społecznych prowadzących działalność gospodarczą, w wysokości 50% wyników przeszacowania tych zapasów.

3. Uspołecznione jednostki handlowe wpłacają do budżetu centralnego 70% wyników przeszacowania zapasów w związku ze zmianą cen towarów, na które ustalane są ceny urzędowe i regulowane.

Art. 22. 1. Przedsiębiorstwa państwowe, z wyjątkiem banków i Państwowego Zakładu Ubezpieczeń, organizacje spółdzielcze oraz organizacje społeczne w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, zwane dalej jednostkami gospodarczymi, dokonują wpłat na rzecz Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej, z tytułu obciążenia przyrostu przeciętnych wynagrodzeń wypłacanych w ciężar kosztów w 1982 r. w stosunku do 1981 r. oraz wynagrodzeń z tytułu nagród i premii wypłaconych z zysku do podziału.

2. Obciążenie, o którym mowa w ust. 1, płacone jest z zysku do podziału pomniejszonego o odpis na fundusz rezerwowy, z tym że kwota obciążenia z tytułu wypłat nagród i premii pomniejsza fundusz załogi.

3. Środki wydatkowane na przyrost wynagrodzeń wypłaconych w ciężar kosztów działalności podlegają obciążeniu według następującej skali:

4. Przeciętne wynagrodzenie ustala się jako iloraz sumy wydatków na wynagrodzenia w ciągu roku oraz przeciętnego zatrudnienia w danym roku.

5. Przy obliczaniu obciążenia, o którym mowa w ust. 3, procent przyrostu przeciętnego wynagrodzenia zmniejsza się o procent zmniejszenia przeciętnego zatrudnienia w 1982 r. w stosunku do 1981 r., nie więcej jednak niż o 5%.

6. Obciążenie, o którym mowa w ust. 1, płatne jest także wówczas, gdy jednostka gospodarcza poniosła stratę.

7. Wynagrodzenia z tytułu nagród i premii wypłaconych z zysku do podziału podlegają obciążeniu w zależności od tego, jaki procent stanowi kwota przeciętnej nagrody i premii przypadająca na pracownika w 1982 r. do kwoty przeciętnego wynagrodzenia wypłaconego w 1981 r., według następującej skali:

8. Obliczania ogólnej kwoty obciążenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się metodą składaną, mnożąc kwotę obciążenia przyrostu przeciętnego wynagrodzenia przez liczbę przeciętnego zatrudnienia.

9. Rada Ministrów, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, może zmniejszyć obciążenie, o którym mowa w ust. 1,

Art. 23. 1. Rocznego rozliczenia należnej kwoty obciążenia podlegającej przekazaniu na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej jednostki gospodarcze dokonują na podstawie danych księgowych dotyczących wypłat wynagrodzeń, wypłat nagród i premii z zysku oraz sprawozdawczości dotyczącej zatrudnienia.

2. Jednostki gospodarcze dokonują zaliczkowych wpłat obciążenia na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej w następujących terminach:

3. Podstawą do ustalenia przyrostu wynagrodzeń wypłaconych w ciągu 1982 r. w ciężar kosztów i zaliczkowej kwoty obciążenia jest różnica między kwotą przeciętnego wynagrodzenia wypłaconego i obliczonego narastająco od początku roku do końca kwartału, za który dokonuje się wpłaty obciążenia, a kwotą przeciętnego wynagrodzenia za 1981 r.

4. Podstawą do ustalenia obciążenia wypłaconych w ciągu roku nagród i premii z zysku do podziału jest stosunek procentowy kwoty przeciętnej nagrody i premii do przeciętnego wynagrodzenia za 1981 r.

5. Wypłata w ciągu 1982 r. nagród i premii z zysku do podziału może nastąpić tylko w granicach zysku osiągniętego w rachunku narastającym od początku roku, po uprzednim dokonaniu z tego zysku odpisu na fundusz rezerwowy, wpłaty zaliczkowych obciążeń na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej oraz spłaty rat kredytów inwestycyjnych przypadających za ubiegły okres.

Art. 24. 1. Z nadwyżki wynikającej z rocznego rozliczenia dochodów Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej nad wydatkami z tego funduszu pozostawia się część środków na pokrycie wydatków w 1983 r., nie więcej jednak niż 25% planowanych wydatków na 1982 r. Pozostała część środków tego funduszu stanowi lokatę w budżecie Państwa.

2. Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych, będący dysponentem funduszu, przekazuje do budżetu Państwa co kwartał bieżące nadwyżki dochodów nad wydatkami, kierując się zatwierdzonym planem dochodów i wydatków funduszu na 1982 r. oraz przebiegiem jego realizacji.

Art. 25. Środki finansowe i zobowiązania Funduszu Aktywizacji Zawodowej podlegają przekazaniu na rzecz Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej.

Art. 26. 1. Państwowe przedsiębiorstwa gospodarki rolnej i państwowe gospodarstwa rolne dokonują wpłaty obciążenia, o którym mowa w art. 22 ust. 1, począwszy od roku gospodarczego 1982/1983. Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych, w porozumieniu z Ministrem Finansów oraz Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, określi skalę obciążenia, szczegółowe zasady wpłaty oraz wykorzystania tych środków.

2. Organizacje spółdzielcze, organizacje społeczne prowadzące działalność gospodarczą i inne jednostki gospodarcze nie zobowiązane dotychczas do dokonywania wpłat na rzecz Funduszu Aktywizacji Zawodowej dokonują wpłaty obciążenia na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej, począwszy od trzeciego kwartału 1982 r. Dla obliczenia przyrostu wynagrodzeń okresem porównawczym jest drugie półrocze 1982 r. w stosunku do pierwszego półrocza 1982 r.

Art. 27. Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych, w porozumieniu z Ministrem Finansów, określi szczegółowe zasady ustalania przyrostu wynagrodzeń, wysokości obciążeń i zaliczkowych wpłat tych obciążeń na rzecz Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej.

Art. 28. Rada Ministrów podwyższy wysokość składki na ubezpieczenia społeczne z 25% do 33% funduszu płac na częściowe pokrycie niedoboru środków na te ubezpieczenia.

Art. 29. 1. Osoby fizyczne oraz nie będące jednostkami gospodarki uspołecznionej osoby prawne i inne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, które prowadziły w 1981 r. i prowadzą w 1982 r. działalność zarobkową w zakresie rzemiosła, handlu wewnętrznego i przemysłu gastronomicznego oraz opłacają podatki obrotowy i dochodowy w formach zryczałtowanych lub opłatę skarbową z tytułu wykonywania rzemiosła albo są okresowo zwolnione od tych podatków (opłaty skarbowej), są obowiązane dokonać jednorazowej, dodatkowej wpłaty podatku dochodowego z tytułu różnicy wartości surowców, materiałów i innych przedmiotów pracy oraz towarów handlowych, związanej ze zmianą cen.

2. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może zwolnić od obowiązku dokonania wpłaty grupy osób, które ze względu na rodzaj prowadzonej działalności zarobkowej z reguły nie posiadają surowców, materiałów i innych przedmiotów pracy o większej wartości.

3. Wpłata wynosi:

4. Wpłata od osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą oraz od osób mających obce obywatelstwo i posiadających karty stałego pobytu na obszarze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, które wykonują działalność określoną w ust. 1 i prowadzą księgi handlowe, jeżeli według stanu na dzień 1 stycznia 1982 r. korzystały z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego - wynosi 50% różnicy między wartością remanentu surowców, materiałów, półfabrykatów, wyrobów gotowych i towarów handlowych na dzień 1 stycznia 1982 r. według cen obowiązujących po tym dniu a wartością tego remanentu według cen zakupu lub wytworzenia. Przy ustalaniu różnicy tych wartości wyłącza się surowce i materiały nabyte za waluty wymienialne.

5. Dodatkowej wpłaty podatku dochodowego, o której mowa w ust. 1, dokonuje się bez wezwania w terminie do dnia 31 sierpnia 1982 r.

Art. 30. 1. Wprowadza się jednorazowy podatek stabilizacyjny od jednostek gospodarki uspołecznionej, osiągających - po odliczeniu należnego podatku dochodowego i spłaty należnych rat kredytów inwestycyjnych - zysk przekraczający 10% kosztów przerobu.

2. Jednorazowy podatek stabilizacyjny wynosi w stosunku do pozostałości zysku po odliczeniach, o których mowa w ust. 1:

3. Rada Ministrów:

Art. 31. Z zysku Narodowego Banku Polskiego osiągniętego w 1982 r. nie uzupełnia się funduszu statutowego tego banku.

Art. 32. Zobowiązuje się Ministra Finansów oraz Ministra do Spraw Cen do wzmożenia nadzoru nad kształtowaniem się kosztów w przedsiębiorstwach, ze szczególnym uwzględnieniem przedsiębiorstw korzystających z dotacji budżetowych.

Art. 33. 1. Przepisy ustawy dotyczące:

2. Ilekroć w ustawie jest mowa o budżetach terenowych stopnia podstawowego, rozumie się przez to budżety miast, dzielnic i gmin (miast i gmin).

Art. 34. W 1982 r. nie stosuje się art. 5 ust. 2 pkt 1 w zakresie budżetów terenowych, art. 16-21, art. 39 ust. 4, art. 40 ust. 1 i 2, art. 43 ust. 1 pkt 2 w zakresie podziału budżetu terenowego na części, art. 43 ust. 2, art. 44 ust. 1, art. 57, art. 59 ust. 1, art. 61, art. 63, art. 67 ust. 1 w zakresie przeniesień kredytów między częściami oraz art. 75-78 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 29, poz. 244).

Art. 35. 1. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1982 r., z wyjątkiem:

2. Do czasu wejścia w życie ustawy o Państwowym Funduszu Aktywizacji Zawodowej organizacje gospodarcze, z wyjątkiem określonych w ust. 3, zobowiązane do dokonywania wpłaty obciążeń z tytułu przyrostu wynagrodzeń na rzecz Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej, zgodnie z art. 22 ust. 1, przekazują należne z tego tytułu kwoty obciążeń na istniejący Fundusz Aktywizacji Zawodowej w wysokości i na zasadach ustalonych w art. 22 i 23 niniejszej ustawy.

3. Spółdzielnie Inwalidów przekazują kwoty obciążeń z tytułu przyrostu wynagrodzeń, ustalone zgodnie z przepisem ust. 2, na właściwe scentralizowane fundusze ochrony pracy osób zatrudnionych w spółdzielniach inwalidów, utworzone przez centralne związki spółdzielcze.

4. Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych, w porozumieniu z Ministrem Finansów, określi szczegółowe zasady dokonywania w 1982 r. wpłat obciążeń z tytułu przyrostu przeciętnych wynagrodzeń na Fundusz Aktywizacji Zawodowej w jednostkach gospodarczych wymienionych w art. 26 ust. 2.

5. Ze środków Funduszu Aktywizacji Zawodowej finansowane są potrzeby jednostek gospodarczych wymienionych w art. 26 ust. 2, z wyjątkiem jednostek określonych w ust. 3, na zasadach stosowanych w przedsiębiorstwach państwowych.

6. Z Funduszu Aktywizacji Zawodowej finansuje się także dotacje podmiotowe dla przedsiębiorstw państwowych, w których zajdzie konieczność:

7. Przepisy art. 1 ust. 1 pkt 9 oraz art. 24 stosuje się odpowiednio do zasad dysponowania środkami zgromadzonymi na rachunku Funduszu Aktywizacji Zawodowej.