Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Czy czynność sprzedaży działek stanowiących majątek osobisty podatnika (który nie został nabyty w celu dalszej odsprzedaży) zostaje wykonana poza działalnością gospodarczą przez co nie mają do niej zastosowania przepisy ustawy o VAT, zaś podatnik z tytułu powyższych czynności nie staje się podatnikiem podatku VAT?

sygnatura: ILPP1/443-1028/08-4/AT

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2009-01-22

słowa kluczowe:działki, grunty rolne, opodatkowanie, podatnik, rolnicy, sprzedaż gruntów

Wniosek ORD-IN: [ 415 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2008 r. (data wpływu 31 października 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2009 r. (data wpływu 19 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 stycznia 2009 r. o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik jest właścicielem nieruchomości rolnej gruntowej zakupionej w roku 1990 do majątku osobistego. Podatnik zakupił grunt do użytku własnego bez chęci dalszej odsprzedaży. Nieruchomość ta wykorzystywana była od chwili nabycia do działalności rolniczej podatnika. W wyniku zmiany planu zagospodarowania rzeczona nieruchomość gruntowa stanowi teren pod projektowaną zabudowę jednorodzinną. W wyniku tego zostały wydzielone z nieruchomości działki budowlane lecz podatnik nie podzielił całego posiadanego gruntu na działki, nie dokonywał również czynności polegających na przygotowaniu działek do sprzedaży. Działki sprzedane oraz te które będą wydzielone w celu sprzedaży były od chwili nabycia w roku 1990 wykorzystywane przez podatnika do działalności rolniczej. Po zmianie planu zagospodarowania przestrzennego podatnik zaniechał na tych gruntach prowadzonej działalności rolniczej, przez co grunty zostały faktycznie wyłączone z majątku gospodarstwa rolnego.

Jak wynika z pisma uzupełniającego z dnia 15 stycznia 2009 r.:

  • Wnioskodawca nie posiada ani nie posiadał nigdy statusu rolnika ryczałtowego,
  • Zainteresowany zaniechał wykorzystywania gruntów w prowadzonej działalności rolniczej z chwilą przekształcenia w planie zagospodarowania przestrzennego gminy rzeczonego gruntu z nieruchomości rolnej na nieruchomość pod zabudowę mieszkaniową,
  • nieruchomość rolna nie jest ani nie była nigdy przedmiotem umowy najmu, dzierżawy czy użyczenia,
  • do dnia 27 października 2008 r. zostały sprzedane 2 działki, Wnioskodawca nie potrafi określić swoich planów, co do reszty rzeczonej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko podatnika, że czynność sprzedaży działek stanowiących majątek osobisty podatnika, (który nie został nabyty w celu dalszej odsprzedaży) zostaje wykonana poza działalnością gospodarczą przez co nie mają do niej zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, zaś podatnik z tytułu powyższych czynności nie staje się podatnikiem podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek wydzielonych z nieruchomości nabytej na majątek prywatny, która była uprzednio użytkowana rolniczo nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT i nie powinna podlegać opodatkowaniu, zaś podatnik dokonujący tej sprzedaży nie staje się z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług. Fakt sprzedaży nawet wielokrotnej części prywatnego majątku, który nie został przeznaczony lub nabyty do celów związanych z działalnością (w świetle ustawy o VAT), nie może być uznany za taką działalność w rozumieniu przepisów krajowych i unijnych. Nie można również uznać podatnika dokonującego czynności sprzedaży za podatnika podatku VAT z powodu tego, iż nie działa w tych transakcjach w tym charakterze. Status podatnika podatku od towarów i usług uprawniający do odliczenia podatku VAT został wprowadzony, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów podatku od towarów i usług zapłaconego lub podlegającego zapłacie, w toku jego działalności gospodarczej. W przedmiotowej sprawie podatnik nie ma i nigdy nie miał możliwości odliczenia podatku VAT z uwagi na to, że grunty rolne nie były objęte systemem VAT. Podatnik uważa, że opodatkowanie sprzedawanego gruntu rolnego podatkiem VAT spowodowałoby opodatkowanie całości przychodu podatnika, co sprzeczne jest z art. 1 ust. 2 Dyrektywy. Nie jest również w świetle przepisów krajowych i unijnych dopuszczalne aby, ten sam przedmiot opodatkowania (grunt) w związku z tą samą transakcją w świetle ustawy o podatku VAT był traktowany jako grunt rolny, a raz jako grunt opodatkowany podatkiem VAT (pod budownictwo). Zdaniem podatnika, również przepisy krajowe i unijne nie dają podstaw do uznania za działalność gospodarczą czynności dotyczących sprzedaży majątku prywatnego mających na celu zwiększenie efektu finansowego (wydzielenia z nieruchomości działek). Takie działanie nie nadaje podatnikowi statusu producenta, handlowca, usługodawcy, rolnika lub innej osoby wymienionej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pojęcie towaru zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 6 ww. ustawy, zgodnie z którym przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przytoczone wyżej unormowania wskazują, iż grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami podatku od towarów i usług, w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przez działalność gospodarczą, w świetle ust. 2 powołanego artykułu, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy. Dla celów ustalenia, czy dostawa działek wyczerpuje znamiona pojęcia ,,działalność gospodarcza" koniecznym jest ustalenie, czy zamiarem wykonania czynności jest jej dokonywanie w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia ,,zamiar", jak również nie precyzuje pojęcia ,,sposób częstotliwy", w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie).

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Zgodnie z art. 2 pkt 15, pkt 19, pkt 20 i pkt 21 ustawy o podatku od towarów i usług:

  • przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą (...), a także świadczenie usług rolniczych;
  • przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych;
  • przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim;
  • przez usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Należy wskazać, iż definicję działalności gospodarczej wypełnia również rolnik ryczałtowy dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze. Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Rolnik sprzedający grunt wykorzystywany w działalności rolniczej nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Wobec powyższego osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, nie korzystającym ze zwolnienia od podatku, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w roku 1990 dokonał zakupu nieruchomości rolnej gruntowej z przeznaczeniem na własny użytek. Podatnik zakupił grunt do majątku osobistego bez chęci jego dalszej odsprzedaży. Przedmiotowa nieruchomość obejmująca zarówno 2 działki już sprzedane, jak również te które będą wydzielone w celu sprzedaży od chwili jej nabycia, była wykorzystywana do działalności rolniczej podatnika, jednak Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku informuje, iż nie jest i nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym. Działki zostały wydzielone z gruntu w wyniku zmiany planu zagospodarowania przestrzennego i stanowią teren przeznaczony pod zabudowę jednorodzinną. Wnioskodawca nie dokonywał jednak czynności polegających na przygotowaniu działek do sprzedaży. Zainteresowany informuje, iż po zmianie planu zagospodarowania przestrzennego podatnik zaniechał na tych gruntach prowadzonej działalności rolniczej, przez co grunty zostały faktycznie wyłączone z majątku gospodarstwa rolnego. Nieruchomość rolna nie jest ani nie była nigdy przedmiotem umowy najmu, dzierżawy czy użyczenia.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż dostawa działek jest realizowana z zamiarem ich powtarzania i zmierza do nadania im zorganizowanego charakteru. Dostawy kilku działek nie można zaliczyć do czynności jednorazowej. Istotnym jest, aby w momencie dokonywania pierwszej dostawy działki Wnioskodawca miał zamiar dokonać kolejnej czynności tego rodzaju.

W przedmiotowej sprawie czynność dostawy nieruchomości gruntowych, która obejmuje działki już sprzedane, a także te będące przedmiotem planowanych transakcji sprzedaży w przyszłości podlega opodatkowaniu ze względu na częstotliwy i zamierzony charakter dostaw ww. gruntów zarówno wówczas, gdy były one wykorzystywane w działalności rolniczej, jak i wówczas, gdy działalności tej nie służyły.

Sprzedaż działek budowlanych, służących uprzednio działalności rolniczej, podlega wówczas opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a dokonujący dostawy uzyskuje status podatnika podatku VAT już przy dokonaniu pierwszej dostawy.

Stosownie do przepisu art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W związku z powyższym, stwierdza się, że sprzedaż działek w przedmiotowej sprawie nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonujący dostawy tych działek Wnioskodawca wykonuje czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%. Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jaki i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, korzysta ze zwolnienia od podatku. Natomiast, dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%.

Należy podkreślić, iż zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług, do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę - niezależnie od wielkości obrotów - nie stosuje się zwolnień podmiotowych, o których mowa w art. 113 ust. 1 i 9.

Reasumując, sprzedaż działek przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę jednorodzinną, wykorzystywanych uprzednio do działalności rolniczej, należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa gruntów stanowiących tereny budowlane lub przeznaczonych pod zabudowę podlega wówczas opodatkowaniu według 22% stawki podatku VAT, a Wnioskodawca uzyskuje status podatnika podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY