Koszty pakietu profilaktycznej opieki medycznej ponoszony przez Spółkę za jednego pracownika z tytułu profilaktycznych świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązują Spółkę przepisy Kodeksu pracy i innych ustaw nie stanowi przychodu pracownika, - a dotyczących świadczeń dodatkowej opieki medycznej ponoszone przez Spółkę za jednego pracownika i koszty pakietów medycznych ponoszone przez Spółkę za członków rodziny pracownika z tytułu świadczeń zdrowotnych, które nie wynikają z przepisów Kodeksu pracy i innych ustaw, stanowią przychód pracownika ze stosunku pracy.

sygnatura: IPPB2/415-1510/08-2/AS

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

data: 2009-01-30

słowa kluczowe:

obowiązek płatnika, podatek dochodowy od osób fizycznych, przychody ze stosunku pracy, świadczenia medyczne

Wniosek ORD-IN: [ 488 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30.10.2008 r. (data wpływu 05.11.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń medycznych na rzecz pracowników i ich rodzin:

• jest prawidłowe, w części dot. kosztów pakietu profilaktycznej opieki medycznej ponoszony przez Spółkę za jednego pracownika z tytułu profilaktycznych świadczeń zdrowotnych do których ponoszenia zobowiązują Spółkę przepisy Kodeksu pracy i innych ustaw,
• jest nieprawidłowe, w części dot. świadczeń dodatkowej opieki medycznej ponoszone przez Spółkę za jednego pracownika i koszty pakietów medycznych ponoszone przez Spółkę za członków rodziny pracownika z tytułu świadczeń zdrowotnych, które nie wynikają z przepisów Kodeksu pracy i innych ustaw.

UZASADNIENIE

W dniu 05.11.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń medycznych na rzecz pracowników i ich rodzin.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 30.07.2007 r. Spółka z o.o. zawarła z Centrum M Sp. z o.o. :

• Umowę dotyczącą świadczenia usług medycznych dla pracowników Spółki, rodzin pracowników Spółki oraz osób współpracujących ze Spółką, oraz
• Porozumienie definiujące zakres i koszt poszczególnych pakietów zdrowotnych.

W dniu 30.04.2008 r. Spółka zawarła Aneks do Umowy o odpłatne świadczenie profilaktycznej opieki medycznej (lekarskiej i pielęgniarskiej) precyzujący zakres usług świadczonych w ramach profilaktycznej opieki medycznej (do ponoszenia której zobowiązują Spółkę przepisy Kodeksu pracy i innych ustaw) oraz zakres dodatkowych świadczeń medycznych nie będących profilaktyką w rozumieniu odpowiednich przepisów (do ponoszenia których nie zobowiązują Spółki przepisy Kodeksu pracy i innych ustaw). W par 6 Aneksu zostały wskazane koszty ponoszone przez Spółkę za profilaktyczną opiekę medyczną i dodatkowe usługi. Aneks ten wszedł w życie w dniu 1.05.2008 r. Należy zaznaczyć, iż Centrum M nie sporządza raportu dotyczącego ilości i wartości wykonanych świadczeń zdrowotnych.

Spółka dokonuje ryczałtowych płatności na rzecz Centrum M, które uzależnione są od ilości osób objętych abonamentem medycznym i rodzaju pakietu medycznego. Przed dniem 1.05.2008 r. Spółka otrzymywała co kwartał 1 fakturę obejmującą zryczałtowany koszt opieki medycznej bez podziału na koszty opieki zdrowotnej i dodatkowej. Od dnia 1.05.2008 r., w terminach kwartalnych, Spółka otrzymuje od Centrum M fakturę VAT obejmującą 3 pozycje, których wartość jest oddzielnie określona profilaktyczna opieka medyczna, dodatkowe świadczenia medyczne, opieka medyczna dla rodziny pracownika.

Kopie wyżej wskazanej Umowy wraz z Aneksem i Porozumienie oraz kopie przykładowych faktur wystawianych kwartalnie przez Centrum M na rzecz Spółki zostały załączone do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy koszty pakietu profilaktycznej opieki medycznej ponoszony przez Spółkę za jednego pracownika z tytułu profilaktycznych świadczeń zdrowotnych do których ponoszenia zobowiązują Spółkę przepisy Kodeksu pracy i innych ustaw stanowi przychód pracownika podlegający opodatkowaniu... Jeśli odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca, w jaki sposób należy ten przychód opodatkować i zadeklarować do urzędu skarbowego...
2. Czy koszty pakietów dotyczących świadczeń dodatkowej opieki medycznej ponoszone przez Spółkę za jednego pracownika i koszty pakietów medycznych ponoszone przez Spółkę za członków rodziny pracownika z tytułu świadczeń zdrowotnych, które nie wynikają z przepisów Kodeksu pracy i innych ustaw, stanowią przychód pracownika lub przychód poszczególnych członków jego rodziny podlegający opodatkowaniu... Jeśli odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca, w jaki sposób należy ten dochód opodatkować i zadeklarować do urzędu skarbowego...

Zdaniem Wnioskodawcy:

W świetle przepisów art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ,,za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych."

Równocześnie, na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnione zostały z podatku dochodowego od osób fizycznych świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, które przysługują podatnikowi tego podatku na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych przepisów.

Stosownie do art. 229 Kodeksu pracy pracodawca zobowiązany jest do poniesienia:

1. kosztów wstępnych badań lekarskich,
2. kosztów okresowych badań lekarskich,
3. kosztów kontrolnych badań lekarskich, a także
4. innych kosztów związanych z profilaktyczną opieką zdrowotną nad pracownikiem, jaka jest niezbędna z uwagi na warunki pracy.

W związku z powyższym, wydatki w formie miesięcznego ryczałtu ponoszone przez Spółkę na abonament medyczny wynikające z przepisów Kodeksu pracy i innych ustaw nie stanowią przychodu podatkowego pracownika. Również nie stanowi ani przychodu podatkowego pracownika Spółki ani poszczególnych członków rodziny wynagrodzenie ryczałtowe mające ogólny charakter płatne za nieobowiązkowe usługi medyczne - gdyż wynagrodzenie opłacane za pracowników i członków jego rodziny w formie miesięcznego ryczałtu daje jedynie możliwość skorzystania z usług medycznych i nie jest możliwe określenie wartości świadczenia, z jakiego konkretny pracownik/członek rodziny skorzystał.

Podobne stanowisko zajął Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie w piśmie Nr US72/RPŁ/423-87/04/GK z dnia 22 lipca 2004 r., w piśmie Nr US 72/ROP1/420-364/04/EZ z dnia 14 kwietnia 2004 r. czy też Izba Skarbowa w Gdańsku w piśmie Nr Bl/005/0166/04 z dnia 8.07.2004 r.

Również w interpelacji poselskiej z dnia 27.09.2002 r. Ministra Finansów czytamy "uwzględnienie kosztów usług medycznych w przychodach pracownika jednak nie zawsze jest możliwe. Przykładowo może mieć to miejsce w sytuacji, gdy pracodawca wykupuje usługi medyczne jednakże opłatę za te usługi wnosi w sposób zryczałtowany (bez względu na rzeczywistą wartość wykonanych usług) albo w sposób uniemożliwiający identyfikację ceny konkretnej usługi ponoszonej na rzecz konkretnego pracownika. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje bowiem doliczania do dochodu pracownika wartości świadczeń ponoszonych przez pracodawcę na rzecz pracowników w sytuacji, gdy nie można określić wartości świadczenia z jakiego podatnik faktycznie skorzystał.

Jednocześnie uprzejmie informuję, iż na podstawie art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy.

Stąd też doliczanie do dochodu pracownika wartości świadczeń usług medycznych jedynie przypadających na pracownika na podstawie opłacanego miesięcznego abonamentu medycznego (a nie faktycznie otrzymanych) byłoby sprzeczne z postanowieniami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji sprzeczne z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej.

Również WSA w wyroku III SA/Wa 625/08 z dnia 20.08.2008 r. potwierdził powyższe stanowisko stwierdzając, iż ,,...wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń ustala się zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu (....) art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi iż przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Według regulacji zawartej w przytoczonym przepisie, ażeby pieniądze i wartości pieniężne mogły być traktowane jako przychód - wystarczy, by były one postawione do dyspozycji podatnika, natomiast ażeby świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia były uznane za przychód konieczne jest otrzymanie tych świadczeń.

Reasumując, stwierdzić należy, że w przypadku gdy wartości świadczeń medycznych nie można przyporządkować do świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego pracownika, czyli w takim jak w niniejszej sprawie, gdzie opłata jest wnoszona ryczałtowo za wszystkich pracowników bez względu na to, czy pracownik z usług korzystał, czy też nie korzystał, brak jest podstaw do ustalenia dla konkretnego pracownika kwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowania przez pracodawcę kosztów usług medycznych. Nie sposób bowiem stwierdzić, czy pracownik rzeczywiście otrzymał owo świadczenie i jaka jest jego wartość.

Tak samo jak w przypadku pracowników, nie można ustalić czy dany członek rodziny skorzystał z postawionych do jego dyspozycji usług medycznych, nie jest też znana cena zakupu usług dla poszczególnego członka rodziny."

Uwzględniając powyższe, zdaniem Spółki, w związku z Umową wraz z Aneksem i Porozumieniem zawartymi przez Spółkę z Centrum M, wydatki ponoszone na rzecz pracowników związane z profilaktyczną opieką medyczną wynikającą z przepisów Kodeksu pracy i innych ustaw nie stanowią przychodu podatkowego dla pracownika. Nieobowiązkowe świadczenia medyczne stanowiłyby przychód podatkowy pracownika w postaci świadczenia nieodpłatnego tylko wówczas, gdyby było możliwe ustalenie wartości usług, z której korzysta dany pracownik/członek rodziny. Ponieważ Spółka zarówno nie może ustalić wartości nieodpłatnych świadczeń faktycznie otrzymywanych przez pracownika i członków jego rodziny jaki opłaca miesięczny abonament medyczny stanowiący jedynie gotowość do wykonania określonego pakietu usług przez Centrum M na rzecz grupy pracowników i członków ich rodzin, koszt miesięcznych opłat ryczałtowych ponoszonych przez Spółkę z tytułu abonamentu medycznego dotyczącego nieobowiązkowych świadczeń medycznych nie stanowi przychodu podatkowego ani pracowników ani członków ich rodzin.

Reasumując, wydatki Spółki na abonament medyczny dla pracowników i członków ich rodzin wynikające z podpisanej Umowy wraz z Aneksem i Porozumienia nie stanowią ich przychodu podatkowego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 -16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot ,,w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Jak wynika z przepisu zawartego w art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się - jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, iż w przypadku zakupu przez pracodawcę pakietu usług medycznych uprawniających poszczególnych pracowników do skorzystania z określonych świadczeń, wykraczających poza zakres świadczeń wynikających z medycyny pracy, ich wartość, stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1.

W przypadku opłacania abonamentu medycznego za członków rodzin pracowników, to łączna wartość kosztów poniesionych przez zakład pracy przypadająca na pracownika i członków jego rodziny stanowi przychód ze stosunku pracy dla pracownika. Abonament medyczny dla członków rodziny jest nieodpłatnym świadczeniem otrzymywanym przez pracownika. Należy zwrócić uwagę, iż gdyby nie łączący pracownika z pracodawcą stosunek pracy członek rodziny nie otrzymałby tego świadczenia. Podkreślenia wymaga, iż o powstaniu przychodu ze stosunku pracy nie przesądza fakt skorzystania przez pracownika z konkretnej usługi medycznej, lecz samo otrzymanie przez pracownika abonamentu medycznego (o określonej wartości pieniężnej). Objęcie pracownika nieobowiązkową opieką medyczną stanowi nieodpłatne świadczenie, którego wartość ustala się według cen jego zakupu. Ryczałtowy sposób opłacania przez pracodawcę kosztów związanych z otoczeniem pracowników i członków ich rodzin nieobowiązkową opieką medyczną w ramach pakietu rodzinnego, nie stanowi przeszkody w ustaleniu wartości świadczenia przypadającego na każdego uprawnionego pracownika.

Jak wynika z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego pracownicy Spółki na mocy zawartej umowy przez pracodawcę z Centrum Medycznym mają prawo do świadczeń medycznych dla pracowników Spółki, rodzin pracowników Spółki oraz osób współpracujących ze Spółką.

Zawarte porozumienie definiujące zakres i koszt poszczególnych pakietów zdrowotnych.

W dniu 30.04.2008 r. Spółka zawarła Aneks do Umowy o odpłatne świadczenie profilaktycznej opieki medycznej (lekarskiej i pielęgniarskiej) precyzujący zakres usług świadczonych w ramach profilaktycznej opieki medycznej (do ponoszenia której zobowiązują Spółkę przepisy Kodeksu pracy i innych ustaw) oraz zakres dodatkowych świadczeń medycznych nie będących profilaktyką w rozumieniu odpowiednich przepisów (do ponoszenia których nie zobowiązują Spółki przepisy Kodeksu pracy i innych ustaw).

Spółka dokonuje ryczałtowych płatności na rzecz Centrum M, które uzależnione są od ilości osób objętych abonamentem medycznym i rodzaju pakietu medycznego. Przed dniem 1.05.2008 r. Spółka otrzymywała co kwartał 1 fakturę obejmującą zryczałtowany koszt opieki medycznej bez podziału na koszty opieki zdrowotnej i dodatkowej. Od dnia 1.05.2008 r., w terminach kwartalnych, Spółka otrzymuje od Centrum M fakturę VAT obejmującą 3 pozycje, których wartość jest oddzielnie określona profilaktyczna opieka medyczna, dodatkowe świadczenia medyczne, opieka medyczna dla rodziny pracownika.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w przypadku zakupu przez pracodawcę świadczeń medycznych uprawniających poszczególnych pracowników i ich rodziny do skorzystania ze świadczeń, do których pracodawca nie jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa pracy, to ta wartość stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy bowiem zwrócić uwagę, iż gdyby nie łączący pracownika z pracodawcą stosunek pracy, członkowie rodziny pracownika nie otrzymałby tego świadczenia.

Z uwagi na fakt realizacji zawartej umowy o udzielenie świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników i ich rodzin Spółka, jako płatnik w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych na rzecz pracowników, winna uwzględniać wartość tych świadczeń przy ustalaniu podstawy opodatkowania pracowników.

Ponadto należy pamiętać, iż zgodnie z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, ze zm.), wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzone na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy.

Wartość tego rodzaju świadczeń, otrzymanych przez pracownika od pracodawcy, nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, iż w przypadku zakupu przez pracodawcę pakietu usług medycznych uprawniających poszczególnych pracowników do skorzystania z określonych usług medycznych, wykraczających poza zakres świadczeń wynikających z medycyny pracy, wartość abonamentu medycznego otrzymanego przez pracownika na podstawie przyznanego pakietu medycznego, stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1.

W odniesieniu do zakupionych usług medycznych dla osób współpracujących ze Spółką, z wniosku nie wynika na jakiej podstawie współpraca jest wykonywana.

Należy zauważyć, że w stosunku do osób zatrudnionych w ramach umów cywilno - prawnych (umowy zlecenia i o dzieło) Wnioskodawca winien postąpić stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, w myśl którego osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast w wypadku współpracy z osobami, z którymi nie zawarto ww. umów, Wnioskodawca, jako podmiot, który nie jest związany z powyżej wskazanymi osobami, żadną z wyżej wymienionych umów, tj. umową o pracę oraz umową cywilno - prawną, winien postąpić stosownie do art. 42a ustawy, w myśl którego osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek - mają obowiązek sporządzić informację według ustalonego wzoru PIT-8C o wysokości osiągniętego przychodu w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego. Kwoty przychodów wskazane w PIT-8C należy wykazać w zeznaniu rocznym składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, zgodnie z art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując:

1. Koszty pakietu profilaktycznej opieki medycznej ponoszony przez Spółkę za jednego pracownika z tytułu profilaktycznych świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązują Spółkę przepisy Kodeksu pracy i innych ustaw nie stanowi przychodu pracownika.
2. Koszty pakietów dotyczących świadczeń dodatkowej opieki medycznej ponoszone przez Spółkę za jednego pracownika i koszty pakietów medycznych ponoszone przez Spółkę za członków rodziny pracownika z tytułu świadczeń zdrowotnych, które nie wynikają z przepisów Kodeksu pracy i innych ustaw, stanowią przychód pracownika ze stosunku pracy. Pracodawca ma obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w stosunku do osób współpracujących w ramach umów cywilno - prawnych Wnioskodawca jest obowiązany do poboru zaliczek na podatek na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W stosunku do osób, z którymi nie zawarto ww. umów Wnioskodawca nie jest obowiązany do poboru zaliczek na podatek i zgodnie z art. 42a ma obowiązek wystawić informację PIT-8C.

Jednocześnie należy stwierdzić, iż powołane przez Spółkę pism wydanych przez Urzędy Skarbowe, Izbę Skarbową oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego sygn. III SA/wa 625/08 z dnia 20.08.20 r. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, dotyczą konkretnych spraw podatników, osądzonych w określonym stanie faktycznym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Do wniosku Spółka dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

W związku z tym, dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.