Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego

dot. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaconego na mocy wyroku sądowego wynagrodzenia z tytułu bezprawnego korzystania z praw autorskich do utworów reklamowych wraz z odsetkami za zwłokę

sygnatura: 1401/BP-I/4230Z-95/06/KK

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2006-09-08

słowa kluczowe:cel wydatku, odstąpienie od umowy, odszkodowania, prawa autorskie, wynagrodzenia, wyrok

D E C Y Z J A


Na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a w związku z art. 239 i art. 14 b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. ), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 01.08.2006 r. Towarzystwa Emerytalnego na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 24.07.2006 r. Nr 1472/SOI/423-10/06/BLG w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych


o r z e k a


zmienić postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 24.07.2006 r. Nr 1472/SOI/423-10/06/BLG i uznać stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 28.04.2006 r. za prawidłowe.


U Z A S A D N I E N I E


W dniu 04.05.2006 r. Spółka wystąpiła z wnioskiem w trybie art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa do Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaconego na mocy wyroku sądowego wynagrodzenia z tytułu bezprawnego korzystania z praw autorskich do utworów reklamowych wraz z odsetkami za zwłokę.
Podatnik ( Spółka ) jako reklamodawca zawarł z Agencją Reklamową umowę. Agencja Reklamowa między innymi zobowiązała się przenieść na Spółkę prawa autorskie do utworów stworzonych w ramach kampanii reklamowej prowadzonej na zlecenie Spółki oraz udzielić licencji na wykorzystywanie utworów zakupionych na zlecenie Spółki. W wyniku sporu pomiędzy stronami nie doszło do podpisania umowy licencyjnej i umowy o przeniesieniu praw autorskich. Towarzystwo emerytalne przyjęło stanowisko, że mimo nie podpisania stosownych umów prawa autorskie zostały przeniesione na mocy pierwotnie podpisanej umowy o wykonanie kampanii reklamowej oraz na skutek zapłaty należnego wynagrodzenia. Spółka wykorzystała w swojej działalności utwór reklamowy, będący przedmiotem umowy. W wyniku takiego działania przeciwko Podatnikowi został wniesiony pozew sądowy, w którym Agencja Reklamowa domagała się zaprzestania naruszeń praw autorskich. W efekcie Sąd uznał, iż faktycznie Spółka dopuściła się naruszenia praw autorskich należących do powoda i został wydany wyrok zasądzający od Spółki na rzecz powoda kwotę 916.065,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11 sierpnia 2000 r. do dnia zapłaty. Zasądzona kwota stanowi wynagrodzenie należne Agencji Reklamowej z tytułu bezprawnego korzystania przez Towarzystwo z praw autorskich do utworów wytworzonych przez Agencję. Kwota zasądzona została przez Spółkę zapłacona. Zdaniem Spółki wypłacone odszkodowanie z tytułu naruszenia praw autorskich wraz z odsetkami stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodów, gdyż istnieje wyraźny związek między tym odszkodowaniem a osiąganymi przez Spółkę przychodami. Korzystanie przez Spółkę z owego utworu reklamowego przyczyniało się do zwiększenia rozpoznawalności marki Spółki i tym samym zwiększonej akwizycji członków otwartego funduszu emerytalnego zarządzanego przez Spółkę.


W wydanym w dniu 24.07.2006 r. postanowieniu Nr 1472/SOI/423-10/06/BLG Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe.
Zdaniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie korzystanie z utworu reklamującego Towarzystwo Emerytalne ma lub może mieć wpływ na wysokość osiąganych przychodów. Zauważa jednak, że poniesiony przez Spółkę wydatek z tytułu wypłaconego odszkodowania za bezprawne korzystanie z praw autorskich Agencji Reklamowej nie został poniesiony w celu uzyskania przychodów, lecz w celu naprawienia szkody, której Spółka dokonała naruszając prawa autorskie innego podmiotu.
W ocenie organu podatkowego I instancji zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów zasądzonego wyrokiem sądu odszkodowania (wraz z odsetkami) byłoby przerzuceniem na budżet Państwa skutków niezgodnego z prawem działania podatnika, co stoi w sprzeczności z konstytucyjną zasadą powszechności opodatkowania oraz treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto stworzyłoby sytuację, w której podatnik działający niezgodnie z prawem pozostaje pod względem podatkowym uprzywilejowany wobec tego, który zgodnie z art. 16b ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zalicza prawo do korzystania z praw autorskich i licencji do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie poprzez odpisy amortyzacyjne.


W dniu 01.08.2006 r. podatnik wniósł zażalenia na powyższe postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznając przedstawione stanowisko jako całkowicie nietrafne i sprzeczne z obowiązującymi przepisami prawa.
Towarzystwo nie zgadza się z opinią, jakoby poniesiony wydatek z tytułu "odszkodowania" za korzystanie z praw autorskich nie został poniesiony w celu uzyskania przychodów lecz w celu naprawienia szkody, której Spółka dokonała naruszając prawa autorskie innego podmiotu gospodarczego. Twierdzi, że analizowany wydatek to wynagrodzenie należne Powodowi z tytułu korzystania przez Towarzystwo z praw autorskich, a nie -jak uznał Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego-"odszkodowanie" za korzystanie z praw autorskich. Powołuje się w związku z tym na art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 90, poz. 631), w myśl którego twórca może żądać od osoby, która naruszyła jego autorskie prawa majątkowe między innymi zapłacenia określonej wysokości stosownego wynagrodzenia z chwili jego dochodzenia; twórca może również żądać naprawienia wyrządzonej szkody, jeżeli działanie naruszającego było zawinione.
Ponadto skarżący zauważa, że Naczelnik organu podatkowego I instancji w postanowieniu w ogóle nie odniósł się do kwestii zarówno faktycznego, jak i przewidywanego okresu używania utworów reklamowych (a priori założył, że ten okres będzie dłuższy niż rok, choć takie informacje nie były zawarte w opisie stanu faktycznego przedstawionym przez Towarzystwo), która to okoliczność ma kluczowe znaczenie przy określeniu, czy dany wydatek powinien podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w pełnej wysokości, czy też poprzez odpisy amortyzacyjne. Ponieważ zarówno faktyczny jaki i przewidywany okres używania tych utworów nie przekraczał jednego roku, stwierdzenie organu podatkowego I instancji jakoby zaliczenie "odszkodowania" za korzystanie z praw autorskich w pełnej wysokości bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów stworzyłoby sytuację, w której podatnik działający niezgodnie z prawem pozostaje pod względem podatkowym uprzywilejowany, wobec tego który dopełniając prawnych wymogów w zakresie korzystania z praw autorskich, dokonuje odpisów amortyzacyjnych, należy uznać w opinii strony za błędne.
W opinii Spółki analizowany wydatek wykazuje związek przyczynowo-skutkowy z przychodami, nawet gdyby wypłacone wynagrodzenie uznać za "odszkodowanie". Również odsetki ustawowe za zwłokę w zapłacie wynagrodzenia za korzystanie z praw autorskich-tak jak wszelkie inne zapłacone odsetki za zwłokę w zapłacie zobowiązań handlowych, wykazujące związek przyczynowo-skutkowy z przychodami - stanowią koszt ich uzyskania.


Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę stwierdza, co następuje.


Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. ) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z powyższego wynika, iż pomiędzy poniesionymi wydatkami a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy i jednocześnie wydatek ten nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1. Ścisłe określenie zakresu regulacji art. 15 ust. 1 powoduje, że przepisu nie można interpretować w sposób rozszerzający. Podatnik może zatem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dane wydatki, jeżeli między tymi wydatkami a osiąganiem przychodów istnieje taki związek, że poniesienie tych wydatków daje możliwość osiągnięcia przychodów, a zatem są to wydatki ekonomicznie uzasadnione z punktu widzenia prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej niezależnie od tego czy wydatek został poniesiony w efekcie działania niezgodnego z prawem. Poza wydatkami bezpośrednio służącymi osiąganiu przychodów do kosztów można również zaliczyć koszty funkcjonowania podmiotu, bez ich bowiem poniesienia osiąganie przychodów nie byłoby możliwe.
Działalność podmiotu gospodarczego może czasami wiązać się z naruszeniem dóbr innych osób. Takie działanie wiąże się z poniesieniem pewnych kosztów będących następstwem kar i odsetek. Nie wszystkie jednak poniesione kary umowne oraz odsetki stanowią dla podatnika koszt uzyskania przychodów. Ustawodawca w art. 16 ust. 1 wymienił szereg wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, w tym wydatków mających charakter kar i sankcji . Są one jednak związane z wadliwością towarów lub robót i usług będących przedmiotem działalności gospodarczej (art. 16 ust.1 pkt 22 ) jak również nieprzestrzeganiem przepisów w zakresie ochrony środowiska i niewykonaniem nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (art. 16 ust.1 pkt 19).
W odniesieniu do odsetek należy zwrócić uwagę, że za koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 11 nie uważa się naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Ponadto art. 16 ust. 1 pkt 22 stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. Przepis art. 16 ust.1 nie wyłącza z kosztów wynagrodzenia za bezumowne korzystania z praw autorskich oraz odsetek od tego wynagrodzenia.
W przedmiotowej sprawie strona zobowiązana była wypłacić wynagrodzenie Agencji Reklamowej za wykorzystanie utworów reklamowych, nie posiadając prawa do nich. Na podstawie art. 79 ust. 1.ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz.631 ) twórca może żądać od osoby, która naruszyła jego autorskie prawa majątkowe, zaniechania naruszenia, wydania uzyskanych korzyści albo zapłacenia w podwójnej, a w przypadku gdy naruszenie jest zawinione, potrójnej wysokości stosownego wynagrodzenia z chwili jego dochodzenia; twórca może również żądać naprawienia wyrządzonej szkody, jeżeli działanie naruszającego było zawinione. Przez uzyskane korzyści, które mają być wydane, należy rozumieć te korzyści, które naruszający uzyskał w związku z dokonanym naruszeniem prawa autorskiego. Należy więc stwierdzić, że strona nie uzyskała w rezultacie żadnych korzyści z tytułu wykorzystania przedmiotowych utworów reklamowych. Wypłata wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z praw autorskich stanowi więc swoistą sankcję cywilną za dokonane naruszenie praw autorskich wynikającą z założenia, że w żaden sposób nie powinno się opłacać bezprawne korzystanie z cudzych praw majątkowych.
Wynagrodzenie za bezumowne korzystania z praw autorskich oraz zapłacone odsetki nie zostały wymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów wymienionym w art. 16 ust. 1 updop Ponieważ celem utworów reklamowych było m.in. zachęcenie potencjalnych klientów do korzystania z oferowanych przez Spółkę usług, przedmiotowy wydatek wraz z zapłaconymi odsetkami pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanymi przychodami i należy uznać go za koszt uzyskania przychodu.
Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, że wypłaconego przez Stronę wynagrodzenia nie można wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów tylko dlatego, że prawa autorskie zaliczane są na podstawie art. 16b ust. 1 do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne a zasądzone wyrokiem sądowym wynagrodzenie (wraz z odsetkami) byłoby przerzuceniem na budżet Państwa skutków niezgodnego z prawem działania.
Niniejsza decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku postępowania.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY