Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego

Spółka z o.o. zwróciła się o interpretację przepisów prawa odnośnie prawidłowości zarachowania do kosztów uzyskania przychodów w swietle art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatków ponoszonych przez Spółkę na rzecz emerytów , rencistów oraz osób pobierających zasiłki i świadczenia przedemerytalne, a także wdów i sierot, którzy pobierają rentę po zmarłych pracownikach emerytach lub rencistach , w postaci wypłaty ekwiwalentu pieniężnego związanego z uprawnieniem do korzystania z Taryfy pracowniczej.

sygnatura: 1461/DCi-I/423-1/U/06/AO

autor: Izba Skarbowa w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Ciechanowie

data: 2006-07-27

słowa kluczowe:ekwiwalent pieniężny, emeryci, koszty pośrednie, koszty uzyskania przychodów, zbiorowy układ pracy

DECYZJA

Na podstawie art.14b par.5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa /j.t.Dz.U.z 2005r.,Nr 8,poz.60 z późn.zm./ Dyrektor Izby Skarbowej , po wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie zmiany interpretacji udzielonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku postanowieniem Nr 1419/UPO-415-90/06/AS z dnia 4 maja 2006 roku. a dotyczącej stosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ekwiwalentów za energię elektryczną wypłaconą emerytom i rencistom, postanawia:

- zmienić przedmiotowe postanowienie jako rażąco naruszające prawo i uznać stanowisko Strony w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ekwiwalentu pieniężnego związanego z uprawnieniem do korzystania przez emerytów i rencistów z energii elektrycznej wg Taryfy pracowniczej - za prawidłowe.

W dniu 29 marca 2006 r. Spółka z o.o. złożyła w US w Płocku wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego tj. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie dotyczącym zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ekwiwalentu pieniężnego związanego z uprawnieniem do korzystania przez emerytów i rencistów z energii elektrycznej wg Taryfy Pracowniczej.

We wniosku Spółka wyjaśniła , że jest stroną Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla pracowników Przemysłu Energetycznego z dnia 13 maja 1993 roku . Zgodnie z Protokołem nr 14 do tego układu, emeryci i renciści oraz osoby pobierające zasiłki i świadczenia przedemerytalne, którzy z dniem przejścia na emeryturę lub rentę korzystali z energii elektrycznej, od dnia 1 stycznia 2006 r. nabywają prawo do ekwiwalentu pieniężnego z w/w tytułu w określonej wysokości.

Spółka wyraziła własne stanowisko w sprawie , a mianowicie , że kwoty wypłaconych ekwiwalentów mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Postanowieniem z dnia 4 maja 2006 r. Nr 1419/UPO-415-90/06/AS Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu postanowienia organ I instacji stwierdził, że wypłata ekwiwalentu nie przekłada się na skutek podatkowy w postaci uznania za koszt uzyskania przychodu. Narzucona pracodawcy, na mocy Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Przemysłu Energetycznego , wypłata ekwiwalentu nie ma na celu osiągnięcia , zachowania lub zabezpieczenia przychodu. Nie ma również żadnego wpływu na prawidłowe funkcjonowanie Spółki. Stąd też na podstawie art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wypłacony ekwiwalent nie stanowi kosztów uzyskania przychodu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po przeanalizowaniu stanu faktycznego i prawnego sprawy - w ramach weryfikacji przed zamieszczeniem na stronie internetowej Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że przedmiotowe postanowienie rażąco narusza przepisy , stąd działając z urzędu wszczął postępowanie w celu jego zmiany.

Treść uregulowania art.15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym kosztami uzyskania są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1 , wskazując, że ustawodawca użył pojęć niedookreślonych, dopuszczając ich elastyczne stosowanie w zależności od okoliczności faktycznych sprawy. Sformułowana w tym przepisie definicja oznacza, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1 powołanej ustawy. Definicja ta nie określa związku bądź rozpiętości czasowej pomiędzy poniesionymi wydatkami a osiągniętym przychodem.

W świetle przedstawionych wyjaśnień, dla Spółki, jako byłego pracodawcy, obowiązek wypłaty ekwiwalentów wynika z konkretnych przepisów Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników przemysłu Energetycznego z dnia 13 maja 1993 roku.

W omawianej sytuacji wydatki na wypłatę ekwiwalentów nie są połączone z uzyskaniem przychodu związkiem , o którym mowa w art.15 ust.1 ustawy. jednak fakt efektywnego uzyskiwania przychodu nie może być jedynym kryterium oceny zasadności zakwalifikowania poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Po skreśleniu pkt.35 z art.16 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych , który pozwalał uznać za koszty uzyskania przychodów wydatki ponoszone bezpośrednio na rzecz pracowników, jeżeli wynikały one z układu zbiorowego pracy lub innych aktów prawnych, od 1 stycznia 1995 roku wszystkie wydatki ponoszone bezpośrednio lub pośrednio na rzecz pracowników i byłych pracowników są uznawane za koszt uzyskania przychodu- jeżeli nie zostały pokryte ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Uwzględniając powyższe okoliczności faktyczne i prawne sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie , działając na podstawie art.14b par.5 pkt 2 Ordynacji podatkowej postanowił jak w sentencji.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY