INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 października 2015 r. (data wpływu do Biura - 2 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty dodatkowego odszkodowania w ramach Programu Dobrowolnych Odejść pracownikom, którzy nabyli prawo do wypłaty nagrody jubileuszowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych wypłaty dodatkowego odszkodowania w ramach Programu Dobrowolnych Odejść pracownikom, którzy nabyli prawo do wypłaty nagrody jubileuszowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka X Sp. z o.o. Oddział M. z siedzibą w K. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) aktualnie wdraża Program Dobrowolnych Odejść pracowników (dalej: PDO lub Program) na zasadach określonych w Porozumieniu w sprawie zakończenia sporu zbiorowego dotyczącego PDO zawartym 24 września 2015 r. pomiędzy Zarządem Spółki a Organizacjami Związkowymi działającymi w Spółce (dalej: Porozumienie). Porozumienie kończy rokowania sporu zbiorowego wszczętego przez związki zawodowe działające w Spółce w sprawie warunków PDO, który stał się konieczny w procesie przeprowadzanej restrukturyzacji zatrudnienia w Spółce, która związana jest z prowadzonymi przez Wnioskodawcę działaniami naprawczymi. W toku rokowań strony podkreślały, że świadczenia przysługujące zwalnianym pracownikom w ramach PDO, mają naprawić szkodę spowodowaną utartą pracy z przyczyn od nich niezależnych i zrekompensować przez pewien czas utratę dochodów ze stosunku pracy.

Porozumienie zostało zawarte pomiędzy Spółką a związkami zawodowymi na podstawie art. 9 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 295).

PDO określa zasady i wysokość wypłaty odszkodowań i odpraw. Pracownicy spełniający warunki określone w PDO, mają możliwość dobrowolnego rozwiązania umów o pracę za porozumieniem stron z przyczyn niedotyczących pracowników. Skorzystanie z Programu jest uzależnione od woli Spółki i uprawnionego pracownika. Warunkiem przystąpienia do Programu jest złożenie przez pracownika wniosku o rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron z przyczyn niedotyczących pracownika. Zgoda pracodawcy na przystąpienie przez pracownika do PDO będzie poprzedzona szczegółową analizą efektywności ekonomicznej dla konkretnego pracownika. Nieuwzględnienie wniosku pracownika przez Spółkę nie będzie stanowić podstawy do roszczeń pracownika wobec Spółki.

PDO dotyczy wszystkich pracowników zatrudnionych w Spółce na podstawie umowy o pracę, za wyjątkiem przypadków:

• zawarcia porozumienia stron o rozwiązaniu umowy o pracę przed dniem wdrożenia Programu,
• rozwiązania umowy o pracę z pracownikami w trybie art. 52 albo 53 Kodeksu pracy,
• pracowników posiadających prawo do emerytury lub renty na podstawie obowiązujących przepisów prawa,
• osób przebywających na urlopach związanych z rodzicielstwem i bezpłatnych.

W ramach Programu, Spółka planuje wypłacić pracownikom następujące świadczenia:

1. Odszkodowanie stanowiące dziewięciokrotność miesięcznego przeciętnego wynagrodzenia osobowego ogółem w Spółce, planowanego w budżecie na 2015 rok (tj. 9 x 4.131,88 PLN) w łącznej wysokości 37.186,92 PLN, z zastrzeżeniem przypadku pracowników, dla których okres pomiędzy rozwiązaniem stosunku pracy w ramach PDO a datą nabycia uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia społecznego, tj. emerytury lub emerytury pomostowej jest krótszy niż 12 miesięcy. W przypadku takich pracowników, wysokość odszkodowania stanowić będzie iloczyn:

• wartości miesięcznego odszkodowania w wysokości 3.098,91 PLN (37.186,92 PLN dzielone przez 12 miesięcy), oraz
• liczby pełnych miesięcy przypadających pomiędzy rozwiązaniem stosunku pracy w ramach PDO, a datą nabycia przez pracownika uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia społecznego, tj. emerytury lub emerytury pomostowej;

• Dodatkowe odszkodowanie dla pracowników, którzy nabyliby prawo do wypłaty odprawy emerytalnej (zgodnie z postanowieniami Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy (dalej: ZUZP) w okresie krótszym niż 12 miesięcy od dnia rozwiązania stosunku pracy w ramach Programu w wysokości odpowiadającej wartości odprawy emerytalnej, ustalonej na podstawie Załącznika nr 11 do ZUZP;
• Dodatkowe odszkodowanie dla pracowników, którzy zgodnie z ZUZP nabyliby prawo do wypłaty nagrody jubileuszowej w okresie krótszym niż 12 miesięcy od dnia rozwiązania stosunku pracy w ramach PDO, w wysokości odpowiadającej wartości nagrody jubileuszowej ustalonej na podstawie Załącznika nr 9 do ZUZP;
• Odprawę pieniężną wynikającą z art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników w wysokości uzależnionej od indywidualnego stażu pracownika.

• Odszkodowanie i dodatkowe odszkodowania mają stanowić rekompensatę za rozwiązanie umowy o pracę, która zaspokoi podstawowe potrzeby życiowe w sytuacji utraty źródła dochodu, oraz zadośćuczynienie doznanej szkody w postaci braku możliwości osiągania dochodu.

  Kwota odszkodowania zostanie wypłacona pracownikowi jednorazowo wraz z wynagrodzeniem za ostatni miesiąc pracy lub na pisemny wniosek pracownika w formie comiesięcznych rat, nie więcej jednak niż dziewięciu. W przypadku pracowników, którzy otrzymają odszkodowanie w ramach PDO jeszcze w tym roku, wypłata może zostać dokonana w dwóch transzach.

  Podstawą prawną do wypłaty świadczeń pieniężnych: odszkodowania, dodatkowych odszkodowań oraz odprawy z tytułu rozwiązania umowy o pracę jest Porozumienie, które określa wysokość i zasady ustalania przysługujących pracownikowi świadczeń pieniężnych. Porozumienie to stanowi regulację prawną odrębną od zakładowego układu zbiorowego pracy i jego treść została uzgodniona ze stroną społeczną. Porozumienie stanowi więc porozumienie zbiorowe, o którym mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy oraz znajduje swoją podstawę ustawową w art. 9 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych.

  Program będzie realizowany z bezwzględnym przestrzeganiem przepisów prawa pracy oraz Porozumienia. PDO będzie stosowany od dnia jego wdrożenia do 31 grudnia 2017 roku. PDO zostanie wdrożony pod warunkiem wyrażenia przez Zgromadzenie Wspólników Spółki zgody na zaciągnięcie zobowiązań wynikających z PDO oraz otrzymania środków finansowych na realizację zobowiązań wynikających z Programu w ramach pomocy publicznej.

  Wnioskodawca chciałby zaznaczyć, że odprawa pieniężna opisana w punkcie 4 powyżej nie jest przedmiotem niniejszego zapytania.

  W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

  Czy wartość dodatkowego odszkodowania oznaczonego numerem 3, która będzie wypłacona przez Wnioskodawcę na podstawie Porozumienia pracownikom, którzy nabyliby prawo do wypłaty nagrody jubileuszowej w okresie krótszym niż 12 miesięcy od dnia rozwiązania stosunku pracy w ramach PDO w wysokości odpowiadającej wartości nagrody jubileuszowej ustalonej na podstawie Załącznika nr 9 do ZUZP jest wolna od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

  W ocenie Wnioskodawcy, wartość dodatkowego odszkodowania wypłacanego przez Spółkę będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.).

  Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

  W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

  W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

  Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

  W świetle art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przy czym podkreślić należy, że użyty powyżej zwrot ,,w szczególności" wskazuje, że wymienione kategorie przychodów są jedynie przykładowe.

  W świetle powyższego należałoby zatem wskazać, że przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia, które będą skutkować u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego i które mają swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

  Jednocześnie, zgodnie z art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

  1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
  2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
  3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
  4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
  5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
  7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

  Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2014 r., poz. 1502, ze zm.), ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

  Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Zarząd Spółki zawarł z Organizacjami Związkowymi działającymi w Spółce Porozumienie w sprawie zakończenia sporu zbiorowego dotyczącego PDO, którego uzgodniona treść jest porozumieniem zbiorowym, o którym mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy. Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, wartość dodatkowego odszkodowania wypłaconego przez Spółkę zgodnie z uzgodnioną ze stroną społeczną treścią Porozumienia, z uwagi na brak na liście wyjątków wykluczających zwolnienie takiego odszkodowania, zawiera się w zwolnieniu wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

  Zasady wypłaty wspomnianego świadczenia pieniężnego w postaci dodatkowego odszkodowania wynikają wprost z PDO. Odszkodowanie, które otrzyma pracownik, ma na celu zadośćuczynić mu stratę w związku z brakiem możliwości osiągnięcia wynagrodzenia u dotychczasowego pracodawcy oraz umożliwić pracownikowi zaspokojenie podstawowych potrzeb w sytuacji utraty źródła dochodu. Zgodnie z definicją słownikową zamieszczoną w ,,Małym Słowniku Języka Polskiego" (Redakcja Słowników Języka Polskiego PWN, Warszawa 2004, s. 552) - odszkodowanie jest to ,,wynagrodzenie, zapłata za wyrządzone szkody, za poniesione przez kogoś straty, doznane krzywdy". Parafrazując, odszkodowanie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającym na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach chronionych przez prawo. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy.

  Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że jeżeli świadczenie pieniężne w postaci dodatkowego odszkodowania oznaczonego numerem 3, zgodnie z wykładnią językową ma charakter odszkodowania, które ma na celu zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych pracowników w sytuacji utraty źródła dochodu, oraz zadośćuczynienie doznanej szkody w postaci braku możliwości osiągania dochodu, to do tego świadczenia pieniężnego, w ocenie Wnioskodawcy, powinien znaleźć zastosowanie przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro bowiem wypłata świadczenia pieniężnego w postaci dodatkowego odszkodowania nastąpi na podstawie Porozumienia, z którego wprost będzie wynikała wysokość lub zasady ustalania tego świadczenia, a Porozumienie to jest regulacją prawną o której mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy opartą na wyraźnym przepisie ustawy, to spełniona będzie w tym zakresie przesłanka do zastosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

  Przepis ten wyraźnie wskazuje bowiem, że wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy Kodeks pracy.

  Reasumując, świadczenie pieniężne w postaci dodatkowego odszkodowania wypłacanego przez Spółkę w ramach PDO będzie korzystać ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wysokość i zasady wypłaty przedmiotowego świadczenia pieniężnego wynikają wprost z regulacji prawnej, o której mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy.

  W świetle powyższego, w opinii Spółki, wartość dodatkowego odszkodowania wypłacanego przez Spółkę korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

  Na potwierdzenie stanowiska, Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne.

  W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

  Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy zajęta w stosunku do pytania oznaczonego we wniosku nr 3. W pozostałym zakresie zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

  Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

  Mając powyższe na względzie, stosownie do powołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

  Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

  Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

  Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

  Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.