Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

ustalenie podstawy opodatkowania wyrobów akcyzowych - gazu LPG

sygnatura: IBPP4/4513-210/16/MK

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

data: 2016-07-28

słowa kluczowe:podatek akcyzowy, podstawa opodatkowania, wyroby akcyzowe

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 24 maja 2016 r. (data wpływu 8 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania wyrobów akcyzowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania wyrobów akcyzowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej ,,Spółka" lub ,,Wnioskodawca") ma zamiar wysyłać z obcego składu podatkowego gaz LPG (wyroby energetyczne o kodach CN 2711 13 97; 2711 12 97) na podstawie zezwolenia wyprowadzenia, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy.

W składzie podatkowym, z którego Spółka ma zamiar korzystać, ustalanie ilości wyrobu wydawanego ze składu podatkowego odbywa się z użyciem legalizowanych wag. A zatem masa wyrobu jest odczytywana ze wskazań wag w ten sposób, że cysterny samochodowe waży się przed napełnieniem i po napełnieniu produktem, aby uzyskać wagę produktu (dalej ,,masę w powietrzu" lub ,,ciężar").

Wątpliwości Spółki budzi zagadnienie, czy w celu ustalenia podstawy opodatkowania akcyzą gazu LPG, która powinna być określona w kilogramach gotowego wyrobu, należy stosować współczynnik dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni według Polskiej Normy PN-ISO-1:1999 Tablice przeliczeniowe dla przetworów naftowych - Tablice oparte na temperaturze 15°C i 60°F w tabeli 56 stanowiącej załącznik do Polskiej Normy.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie:

Czy dla ustalenia podstawy opodatkowania wyrobów akcyzowych zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm., dalej ,,ustawa") w kilogramach gotowego wyrobu, Spółka winna stosować współczynnik dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni według Polskiej Normy PN-ISO-1:1999 Tablice przeliczeniowe dla przetworów naftowych - Tablice oparte na temperaturze 15°C i 60°F w tabeli 56 stanowiącej załącznik do Polskiej Normy ...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym dla ustalenia podstawy opodatkowania wyrobu akcyzowego (gazu LPG) w kilogramach gotowego wyrobu, zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, Spółka nie ma obowiązku stosowania współczynnika dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni według Polskiej Normy PN-1S0-1:1999 Tablice przeliczeniowe dla przetworów naftowych - Tablice oparte na temperaturze 15°C i 60°F w tabeli 56 stanowiącej załącznik do Polskiej Normy.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji (Dz.U. Nr 169, poz. 1386 ze zm.) pod pojęciem normy rozumie się dokument przyjęty na zasadzie konsensu i zatwierdzony przez upoważnioną jednostkę organizacyjną, ustalający - do powszechnego i wielokrotnego stosowania - zasady, wytyczne lub charakterystyki odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników i zmierzający do uzyskania optymalnego stopnia uporządkowania w określonym zakresie.

Stosownie do art. 5 ust. 1 i ust. 3 ww. ustawy Polska Norma jest normą krajową, przyjętą w drodze konsensu i zatwierdzoną przez krajową jednostkę normalizacyjną, powszechnie dostępną, oznaczoną - na zasadzie wyłączności - symbolem PN. Stosowanie Polskich Norm jest dobrowolne.

W Polskiej Normie PN-ISO-1:1999 Tablice przeliczeniowe dla przetworów naftowych - Tablice oparte na temperaturze 15°C i 60°F w tabeli 56 stanowiącej załącznik do Polskiej Normy opisano sytuacje, w których współczynnik powinien być stosowany.

Dokument mówi o dwóch przypadkach, gdzie należy zastosować współczynnik dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni:

  1. ,,Jeśli ciężar w kilogramach jest wyliczany z iloczynu zmierzonej gęstości i objętości w litrach przy tej samej temperaturze to wyniku wyliczenia otrzymujemy ciężar w próżni. Taki ciężar dla porównania z bezpośrednim wynikiem ważenia lub dla konwersji do odpowiadającego ciężaru w powietrzu, w amerykańskim i brytyjskim systemie metrologicznym, musi być skorygowany o wypór powietrza".
  2. ,,W tych krajach gdzie mierzony ciężar jest wymagany prawnie jako ciężar w próżni (tj. masa) ta tablica powinna być używana tylko w procesie, który wymaga wyniku bezpośredniego ważenia, na przykład, gdy ilość zmierzona w objętości napełniana jest do zbiorników według ciężaru". Zaznaczono zatem, że współczynnik, o którym mowa, należy stosować w ,,(...) krajach gdzie mierzony ciężar wymagany jest prawnie jako ciężar w próżni (tj. masa) (...)".

Analizując sytuację przedstawioną w pkt. a) Spółka informuje, iż ilość wyrobów akcyzowych wydawanych ze składu podatkowego, z którego Spółka ma zamiar korzystać, określana jest z użyciem legalizowanych wag. Z tego względu nie występuje tutaj sytuacja, gdzie ciężar w kilogramach jest wyliczany z iloczynu ,,zmierzonej gęstości i objętości w litrach, ponieważ masa wyrobu jest odczytywana na podstawie wskazań wag, dlatego pkt a) nie ma zastosowania.

Natomiast przypadek przedstawiony w pkt b) również nie znajduje zastosowania w opisanym zdarzeniu przyszłym, ponieważ polskie przepisy prawa nie wymagają podawania ciężaru w próżni.

Zastosowanie Polskich Norm, o ile nie nakazują tego przepisy prawa leży w gestii umawiających się stron. Jest obowiązkowe jedynie wtedy, jeśli zostaną one powołane w ustawach lub na mocy odpowiednich rozporządzeń właściwych ministrów. Mając na uwadze, że w przepisach w zakresie podatku akcyzowego nie odwołano się do Polskiej Normy należy stwierdzić, że jej stosowanie dla celów podatku akcyzowego jest dobrowolne.

Reasumując, dla celów ustalenia objętości i masy wymienionych wyrobów energetycznych dla celów podatku akcyzowego Spółka może wykorzystywać wynik ważenia masy wyrobu (otrzymany na podstawie wskazań legalizowanych wag) bez stosowania współczynnika określonego w ww. normie.

Spółka nadmienia, iż w sprawach podobnych do opisanej powyżej wydane zostały indywidualne interpretacje prawa podatkowego (IBPP4/443-282/13/BP z dn. 17 września 2013 r., IPPP3/443-929/13-2/KB z dn. 3 stycznia 2014 r.) potwierdzające prawidłowość wskazanego wyżej stanowiska Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.) zwanej dalej ustawą podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się m.in. wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Zapytanie Wnioskodawcy dotyczy czy dla ustalenia podstawy opodatkowania wyrobów akcyzowych zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy w kilogramach gotowego wyrobu, Spółka winna stosować współczynnik dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni według Polskiej Normy PN-ISO-1:1999 Tablice przeliczeniowe dla przetworów naftowych - Tablice oparte na temperaturze 15°C i 60°F w tabeli 56 stanowiącej załącznik do Polskiej Normy.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1483) pod pojęciem normy rozumie się dokument przyjęty na zasadzie konsensu i zatwierdzony przez upoważnioną jednostkę organizacyjną, ustalający - do powszechnego i wielokrotnego stosowania - zasady, wytyczne lub charakterystyki odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników i zmierzający do uzyskania optymalnego stopnia uporządkowania w określonym zakresie.

Stosownie do art. 5 ust. 1 i ust. 3 ww. ustawy Polska Norma jest normą krajową, przyjętą w drodze konsensu i zatwierdzoną przez krajową jednostkę normalizacyjną, powszechnie dostępną, oznaczoną - na zasadzie wyłączności - symbolem PN. Stosowanie Polskich Norm jest dobrowolne.

Co do zasady wzajemne przeliczanie masy na objętość oraz gęstości w różnych temperaturach, dla celów rozliczeniowych i finansowych powinno być wykonywane metodami znormalizowanymi. Metodą znormalizowaną do celów rozliczeniowych objętości przyjmowanych i wydawanych przetworów naftowych może być stosowany współczynnik korekcji objętości określany na podstawie średniej temperatury i gęstości produktu, w oparciu o tablice przeliczeniowe dla przetworów naftowych opublikowane przez Amerykański Instytut Naftowy (API) - USA, Amerykańskie Stowarzyszenie ds. Badań i Materiałów (ASTM) - USA i Instytut Naftowy (IP) - Zjednoczone Królestwo, które są wskazane jako punkt odniesienia do obliczeń przez Polski Komitet Normalizacji w normie PN-ISO 91-1:1999. Współczynniki dla konwersji ciężaru w próżni na ciężar w powietrzu i odwrotnie zawarte są w Tabeli ASTM Nr 56 stanowiącej tomy XI/XII tablic przeliczeniowych API-ASTM-IP.

Jak zauważył Wnioskodawca dokument mówi o dwóch przypadkach, gdzie należy zastosować współczynnik dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni:

  • z danych wynika, iż tabela 56 ,,Kilogramy na litry przy 15°C i litry przy 15°C na tonę metryczną w stosunku do gęstości przy 15°C ma zastosowanie w przypadku gdy ,,ciężar w kilogramach jest wyliczany z iloczynu zmierzonej gęstości i objętości w litrach przy tej samej temperaturze. W wyniku wyliczenia otrzymywany jest ciężar w próżni. Taki ciężar dla porównania z bezpośrednim wynikiem ważenia lub dla konwersji do odpowiadającego ciężaru w powietrzu, w amerykańskim i brytyjskim systemie metrologicznym, musi być skorygowany o wypór powietrza".
  • drugi przypadek mówi, iż ,,współczynnik, o którym mowa powinien być stosowany tylko w procesie, który wymaga wyniku bezpośredniego ważenia, np. gdy ilość zmierzona w objętości napełniana jest do zbiorników według ciężaru". Jednak zaznaczono, iż należy go stosować w ,,(...) krajach gdzie mierzony ciężar wymagany jest prawnie jako ciężar w próżni (tj. masa) (...)".

Mając zatem na uwadze powyższe oraz opis zdarzenia przyszłego zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że dla ustalenia podstawy opodatkowania wyrobu akcyzowego (gazu LPG) w kilogramach gotowego wyrobu, zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy Spółka nie ma obowiązku stosowania współczynnika dla konwersji ciężaru w powietrzu na ciężar w próżni według Polskiej Normy PN-ISO 91-1:1999.

Zastosowanie Polskich Norm jest obowiązkowe jedynie wtedy, jeśli zostaną one powołane w ustawach lub na mocy odpowiednich rozporządzeń właściwych ministrów. Jeśli zatem w przepisach w zakresie podatku akcyzowego nie odwołano się do Polskiej Normy należy stwierdzić, że jej stosowanie dla celów podatku akcyzowego jest dobrowolne.

Zaznaczyć jednocześnie należy, że w interesie Wnioskodawcy dla celów rozliczeniowych objętości i masy wymienionych przez Wnioskodawcę wyrobów energetycznych, jest stosowanie tej samej metodologii którą stosują jego kontrahenci w celu uniknięciu ewentualnych rozbieżności w deklarowanych ilościach wyrobów energetycznych oraz związanych z tym ewentualnych postępowań wyjaśniających zmierzających do ustalenia przyczyny rozbieżności.

Reasumując, Wnioskodawca dla celów ustalenia objętości i masy wymienionych wyrobów energetycznych dla celów podatku akcyzowego może wykorzystywać wynik ważenia masy wyrobu (otrzymany na podstawie wskazań legalizowanych wag) bez stosowania współczynnika kreślonego w normie PN-ISO 91-1:1999.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY