W pytaniu zawartym we wniosku Podatnik zwrócił się o wyjaśnienie czy w sytuacji przejęcia przez Sp. z o.o. "A" spółek Sp. z o.o. "Z-G" oraz Sp. z o.o. "Z-M" zakończy się rok podatkowy spółek przejmowanych i Sp. z o.o. "A" jako ich następca prawny będzie mieć obowiązek złożenia urzędowi skarbowemu zeznania CIT-8 o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym przez poszczególne spółki przejęte.
sygnatura: 1401/BP-I/4230Z-113/06/MC
autor: Izba Skarbowa w Warszawie
data: 2006-12-07
| słowa kluczowe: | interpretacja przepisów, interpretacja urzędu skarbowego, łączenie spółek, następstwo prawne, ocena stanu faktycznego, połączenie, przejęcie, rok podatkowy, stan faktyczny, ustawa o rachunkowości |
D E C Y Z J A
Na podstawie art. 233 §1 pkt 1 i art. 239 w związku z art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 02.10.2006r. Sp. z o.o. "A" wniesionego na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 18.09.2006r., Nr 1472/ROP1/423-236-287/06/RM w sprawie udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Spółki w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych,
orzeka:
- odmówić zmiany postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 18.09.2006r., Nr 1472/ROP1/423-236-287/06/RM.
U Z A S A D N I E N I E
W dniu 10.07.2006r. Sp. z o.o. "A" (zwana dalej Podatnikiem lub Spółką) wystąpiła w trybie art. 14a §1 Ordynacji Podatkowej z wnioskiem do Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika.
W pytaniu zawartym we wniosku Podatnik zwrócił się o wyjaśnienie czy w sytuacji przejęcia przez Sp. z o.o. "A" spółek Sp. z o.o. "Z-G" oraz Sp. z o.o. "Z-M" zakończy się rok podatkowy spółek przejmowanych i Sp. z o.o. "A" jako ich następca prawny będzie mieć obowiązek złożenia urzędowi skarbowemu zeznania CIT-8 o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym przez poszczególne spółki przejęte.
Zdaniem Spółki rok podatkowy Sp. z o.o. "Z-G" oraz Sp.zo.o. "Z-M" nie ulega zakończeniu w dacie połączenia, gdyż spółki te są przejmowane przez swojego jedynego udziałowca, będącego jednocześnie jednostką zależną od jednostki dominującej wyższego szczebla, co w myśl ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości wymaga rozliczenia połączenia z zastosowaniem metody łączenia udziałów.
W dniu 18.09.2006r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wydał postanowienie Nr 1472/ROP1/423-236-287/236/06/RM, w którym uznał stanowisko Podatnika za prawidłowe. W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, iż jeżeli nie doszło do zakończenia roku podatkowego żadnej z łączących się spółek, spółki te za rok, w którym doszło do połączenia mogą ustalić wspólną podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. Zatem Spółka będzie zobowiązana do złożenia jednego zeznania podatkowego dotyczącego wysokości dochodu osiągniętego w roku podatkowym. Zeznanie to należy złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego właściwego dla spółki przejmującej w ostatnim dniu roku podatkowego.
W dniu 02.10.2006r. Podatnik złożył zażalenie na wydane postanowienie.
W uzasadnieniu zażalenia Podatnik zarzuca organowi I instancji, iż:
Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu zebranego materiału dowodowego, stwierdza, co następuje:
Zażalenie wniesione przez Spółkę, w ocenie organu odwoławczego nie zasługuje na uwzględnienie.
Przedmiotem sporu jest kwestia właściwej analizy stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika we wniosku oraz brak analizy stosownych przepisów ustawy o rachunkowości.
Zgodnie z art. 14a Ordynacji podatkowej, organy podatkowe na indywidualny wniosek m.in. podatnika mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie.
Art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2005r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) wskazuje natomiast, że za ustawy podatkowe należy uznać te ustawy, które dotyczą trzech kategorii danin publicznych: podatków, opłat i niepodatkowych należności budżetowych. Za ustawę podatkową można uznać tylko taką ustawę, która określa podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku, stawki podatkowe a także reguluje prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, jak również następców prawnych oraz osób trzecich. Jeżeli dana ustawa nie spełnia w/w warunków należy uznać, że nie stanowi ona ustawy podatkowej zdefiniowanej w art. 3 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
Spółka w złożonym do Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wniosku pyta czy w dniu połączenia związanego z przejęciem Sp z o.o. "Z-G" oraz Sp. z o.o. "Z-M" przez Sp. z o.o. "A" zakończy się rok podatkowy spółek przejmowanych i Sp. z o.o. "A" jako ich następca prawny będzie mieć obowiązek złożenia urzędowi skarbowemu zeznania CIT-8 o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym przez poszczególne spółki przejęte?
Organ I instancji w wydanym postanowieniu informuje podatnika, iż zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, "jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego".Obowiązek zamykania oraz otwierania ksiąg, o którym mowa w art. 8 ust. 6 w/w ustawy wynika z przepisów ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości.
W związku z powyższym organ odwoławczy zauważa, iż Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w wydanym postanowieniu udzielił precyzyjnej odpowiedzi. Organ I instancji nie może dokonywać analizy czy też interpretacji przepisów ustawy o rachunkowości, gdyż zgodnie z treścią art. 3 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa nie stanowi ona ustawy podatkowej. Udzielenie zatem informacji, w przedmiocie analizy stosownych przepisów ustawy o rachunkowości wykracza poza zakres obowiązków i uprawnień organu podatkowego wynikających z przepisu art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa.
Drugi podniesiony przez Spółkę w zażaleniu zarzut to brak sprawdzenia przez organ podatkowy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i wydanie postanowienia w oparciu tylko i wyłącznie na opinii Spółki.
W myśl art. 14a § 2 w/w ustawy, podatnik składając wniosek o interpretację przepisów jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.
Obowiązek wnioskodawcy przedstawienia wyczerpującego stanu faktycznego nie powinien budzić zatem wątpliwości. Oznacza to, że podany we wniosku stan faktyczny stanowi jedyną faktyczną podstawę udzielonej interpretacji i tym samym wyznaczy granice, w jakich interpretacja będzie mogła wywołać określone w ustawie skutki prawne. W związku z tym Organ I instancji miał obowiązek dokonania interpretacji stanu faktycznego przedstawionego we wniosku.
W postępowaniu odwoławczym Strona nie skorzystała z uprawnień wynikających z art. 200 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego. Postanowieniem nr 1401/BP-I/4230Z-113/06/MC z dnia 03.11.2006 został wyznaczony stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego. Do dnia wydania niniejszej decyzji Strona nie wniosła nowych dowodów w sprawie.