Czy w opisanej sytuacji dochodzi do udzielenia upustu, o którym mowa w art. 29 ustawy i czy podstawę opodatkowania należy pomniejszyć o wartość udzielonego upustu?

sygnatura: IBPP2/443-979/08/BW

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

data: 2008-12-30

Wniosek ORD-IN: [ 503 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2008r. (data wpływu 16 października 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy w opisanej sytuacji dochodzi do udzielenia upustu, o którym mowa w art. 29 ustawy i czy podstawę opodatkowania należy pomniejszyć o wartość udzielonego upustu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy w opisanej sytuacji dochodzi do udzielenia upustu, o którym mowa w art. 29 ustawy i czy podstawę opodatkowania należy pomniejszyć o wartość udzielonego upustu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem jego działalności jest między innymi sprzedaż paliw płynnych na stacjach paliw. Na jednej ze stacji prowadzona jest promocyjna sprzedaż gazu LPG. Klient otrzymuje karnet, w którym przy każdym tankowaniu wpisywana jest ilość zatankowanych litrów. Po dokonaniu 35 tankowań obliczana jest średnia ilość zatankowanego paliwa i taką ilość klient ma prawo zatankować gratis.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji dochodzi do udzielenia upustu, o którym mowa w art. 29 ustawy i czy podstawę opodatkowania należy pomniejszyć o wartość udzielonego upustu...

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanej sytuacji dochodzi do udzielenia upustu z chwilą wydania ,,bezpłatnego" tankowania.

Klient za opłaconą wcześniej kwotę otrzymuje większą ilość paliwa. Podstawę opodatkowania w tym wypadku stanowi obrót pomniejszony o kwotę upustu czyli kwota należna pobierana od klienta pomniejszona o podatek należny. Wnioskodawca wskazał, iż podobne stanowisko zajęła Izba Skarbowa w Krakowie w decyzji z dnia 24 marca 2006r. nr PP-3/4407/18/06.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

Przepis art. 7 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności.

I tak, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jak stanowi art. 7 ust. 3 cyt. ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zauważyć jednocześnie należy, iż stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.

Z cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3) wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest jednak to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Kwestie dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały uregulowane w Dziale IX (art. 86-95) ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, iż uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego związanego z dokonywanymi zakupami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Prawo to jednak w dalszych przepisach ustawy (art. 88) zostało ograniczone. Wskazać tu należy brzmienie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy zgodnie z którym, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy tj. zaliczenie poniesionych wydatków na nabycie towarów i usług służących czynnościom premiowym lub reklamowych do kosztów uzyskania przychodów. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem m. in. bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca na jednej ze stacji paliw dokonuje promocyjnej sprzedaży gazu LPG. Klient otrzymuje karnet, w którym przy każdym tankowaniu wpisywana jest ilość zatankowanych litrów. Po dokonaniu 35 tankowań oblicza średnią ilość zatankowanego paliwa i taką ilość klient ma prawo zatankować gratis.

W opisanej we wniosku sytuacji, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności dokonuje zatem nieodpłatnego przekazania towarów (w ramach sprzedaży - promocyjnej). Przekazanie towarów (paliwa gratis) ramach tzw. sprzedaży promocyjnej jest kierowane do odbiorców - bezpośrednich nabywców produktów (paliwa) u Wnioskodawcy (jest nagrodą za dokonanie u Wnioskodawcy 35 tankowań paliwa).

Niewątpliwie wartość nagrody w opisanym przypadku przekracza 5 zł i Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów (paliwa) w ramach sprzedaży promocyjnej, jako że wiąże się to z opodatkowaną działalnością Wnioskodawcy.

Ze sprzedażą promocyjną mamy do czynienia wtedy, gdy dochodzi do wydania nagrody z racji nabycia towaru lub usługi. Nagroda jest przyznawana każdemu nabywcy, który spełnia określone przez sprzedającego warunki zakupu, i podatnik posiada dowody potwierdzające, że wręczane gratisy faktycznie wspierają podstawową sprzedaż, np. regulamin, w którym określone zostaną warunki i adresaci promocji.

Celem sprzedaży promocyjnej nie jest obniżenie ceny sprzedawanego towaru, lecz sprzedaż ta ma charakter motywacyjny do dalszej współpracy dla kontrahentów firmy. Przekazanie przez sprzedawcę gratisu w postaci prezentu (nagrody) stanowiącego swego rodzaju premię specjalną za dokonanie u danego handlowca zakupów o określonej wartości nie stanowi więc rabatu w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, czyli upustu (obniżenia ceny nabywanych towarów). Nie dochodzi tu bowiem do obniżenia ceny sprzedawanych towarów, lecz do bezpłatnego przekazania kupującemu pewnej partii towarów.

Mając na względzie wyżej przedstawiony stan prawny i stan faktyczny należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe i stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie towarów (paliwa ) w ramach sprzedaży promocyjnej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Tut. organ pragnie tutaj zauważyć, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony przez Wnioskodawcę.

Bez znaczenia dla sprawy jest zatem powoływanie się we wniosku na stanowiska innych organów podatkowych (np. decyzję Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 24 marca 2006r. nr PP-3/4407/18/06).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo informuje się, iż ocenę stanowiska Wnioskodawcy dokonano w oparciu o stan prawny obowiązujący do dnia 30 listopada 2008r. Z dniem 1 grudnia 2008r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), z zastrzeżeniem przepisów wymienionych w art. 15 tejże ustawy.

W związku z powyższym z dniem 1 grudnia 2008r. został uchylony art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, natomiast z dniem 1 stycznia 2009r. zmianie ulega m.in. przepis art. 7 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy o VAT.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.