Jaka jest definicja podatkowa ,,ludności"?

sygnatura: IBPBI/1/415-999/08/WRz

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

data: 2009-03-09

Wniosek ORD-IN: [ 535 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P. W., przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 15 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem, w formie karty podatkowej, dochodów uzyskanych z tytułu robót budowlanych, świadczonych dla ludności, bez limitów określonych dla innych odbiorców - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem, w formie karty podatkowej, dochodów uzyskanych z tytułu robót budowlanych świadczonych dla ludności, bez limitów określonych dla innych odbiorców.

Wnioskodawca prowadzi firmę dekarską i płaci podatek w formie karty podatkowej. W decyzji urzędu skarbowego określono limit przychodów w kwocie 52.619 zł, wykonywania świadczeń dla innych odbiorców - poza świadczeniami dla ludności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonując świadczenia jako podwykonawca dla firmy budowlanej prowadzonej przez osobę fizyczną, która jest z kolei wykonawcą robót budowlanych dla sądu, należy zaliczyć te świadczenia do limitu wykonywania świadczeń dla innych odbiorców, czy też traktować je jako świadczenia dla ludności...

Zdaniem wnioskodawcy, wykonując świadczenia jako podwykonawca dla firmy prowadzonej przez osobę fizyczną należy traktować te świadczenia jako świadczenia dla ludności i nie ma tutaj znaczenia, że firma dla której świadczy usługi też jest podwykonawcą jakiejś innej firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) - zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy, zwanej dalej "tabelą", w zakresie wymienionym w załączniku nr 4 do ustawy - przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy działalność usługowa to pozarolnicza działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439 ze zm.), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Jak wynika natomiast z pkt 4 Objaśnień do części I (Działalność usługowa oraz wytwórczo - usługowa) Tabeli miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej, stanowiącej załącznik nr 3 - do ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2008 r., przy prowadzeniu działalności wymienionej w lp. 70-76 (w tym w zakresie usług budowlanych m. in. dekarskich dla ludności) dopuszczalne jest - poza świadczeniami dla ludności - wykonywanie świadczeń dla innych odbiorców w rozmiarze nieprzekraczającym kwoty 52.619 zł przychodu rocznie.

Przy czym, za świadczenia dla ludności zgodnie z pkt 5 ww. Objaśnień uważa się opłacane ze środków pieniężnych ludności świadczenia określone w ust. 3, oraz usługi, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przez pojęcie "ludność", rozumieć natomiast należy osoby fizyczne i gospodarstwa domowe oraz inne podmioty, tj. indywidualne gospodarstwa rolne i ogrodnicze, zakłady wytwórcze, budowlane, handlowe i usługowe, prowadzone przez osoby fizyczne i spółki niemające osobowości prawnej, oraz zakłady prowadzone przez agentów. Pojęcie "ludność" obejmuje również organizacje wyznaniowe i zakonne, placówki państw obcych (wyłącznie w rozumieniu służb dyplomatycznych i konsularnych) oraz rady szkół i placówek, rady rodziców i inaczej nazwane reprezentacje rodziców.

W świetle powyższych przepisów prawa podatkowego, świadczenia wnioskodawcy, jako podwykonawcy firmy prowadzonej przez osobę fizyczna, można traktować jako świadczenia opłacane ze środków pieniężnych ludności. W konsekwencji przychód uzyskany w wyniku tych świadczeń, nie jest przychodem limitowanym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.