Czy w związku z treścią certyfikatu rezydencji, jaki możliwy jest do uzyskania przez C. od brytyjskich władz podatkowych stanowiącym, iż wymienione z imienia i nazwiska osoby są wspólnikami spółki komandytowej C. i posiadają miejsce zamieszkania (rezydencję podatkową) na terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i posiadają określony udział w zyskach i majątku C., Spółka może, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, nie potrącić 20% podatku u źródła przy wypłacie wynagrodzenia za usługi prawne i inne usługi niematerialne świadczone na rzecz Spółki przez C. od tej części tego wynagrodzenia jaka odpowiada procentowemu udziałowi wspólników C. mających miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii w zysku i majątku C.?

sygnatura: IPPB1/415-758/09-2/KS

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

data: 2009-12-29

Wniosek ORD-IN: [ 364 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2009 r. (data wpływu 13 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości nie pobrania podatku przez Spółkę od tej części wynagrodzenia za usługi prawne i inne usługi niematerialne świadczone przez C. jaka odpowiada procentowemu udziałowi wspólników mających miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii w zysku i majątku C. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości nie pobrania podatku przez Spółkę od tej części wynagrodzenia za usługi prawne i inne usługi niematerialne świadczone przez C. jaka odpowiada procentowemu udziałowi wspólników mających miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii w zysku i majątku C.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest beneficjentem usług prawnych oraz innych usług o charakterze niematerialnym (takich jak: usługi związane ze wsparciem Działu Wiedzy i Informacji, Działu Rozwoju Praktyki i Komunikacji, Działu Finansów, Działu Personalnego, Działu Administracji, Administracji spraw partnerów, Działu Technologii, usługi zarządcze) świadczonych na rzecz Spółki przez C. (będącej spółką komandytową prawa brytyjskiego nie mającej osobowości prawnej). W związku z powyższym Spółka zobowiązana jest do zapłaty wynagrodzenia za otrzymane usługi, na podstawie faktur wystawionych przez C. Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ,,Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów: .5) z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji, pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze -- pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu, Zobowiązania, które Spółka musi uregulować do C. zakwalifikowane są do dochodów osiąganych od dnia 1 stycznia 2007 przez C.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z treścią certyfikatu rezydencji, jaki możliwy jest do uzyskania przez C. od brytyjskich władz podatkowych stanowiącym, iż wymienione z imienia i nazwiska osoby są wspólnikami spółki komandytowej C. i posiadają miejsce zamieszkania (rezydencję podatkową) na terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i posiadają określony udział w zyskach i majątku C. Spółka może, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, nie potrącić 20% podatku u źródła przy wypłacie wynagrodzenia za usługi prawne i inne usługi niematerialne świadczone na rzecz Spółki przez C. od tej części tego wynagrodzenia jaka odpowiada procentowemu udziałowi wspólników C. mających miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii w zysku i majątku C....

Zdaniem Spółki, w związku z treścią certyfikatu rezydencji, jaki brytyjskie władze podatkowe wystawią i stanowiącym, że wymienione z imienia i nazwiska osoby są wspólnikami spółki komandytowej C. i posiadają miejsce zamieszkania na terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i posiadają określony udział w zyskach i majątku C. Spółka może, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, nie potrącić 20% podatku u źródła przy wypłacie wynagrodzenia za usługi świadczone na rzecz Spółki przez C., od tej części tego wynagrodzenia jaka odpowiada procentowemu udziałowi wspólników C. mających miejsce zamieszkania w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w zyskach i majątku C. gdyż ta część wynagrodzenia nie podlega w Rzeczpospolitej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 7 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatku od dochodów i od zysków majątkowych.

Zdaniem Spółki, należności jakie będą wypłacane przez Spółkę na rzecz C. zakwalifikowane będą do należności, o których mowa w tym przepisie. Zatem co do zasady Spółka dokonując wypłaty na rzecz C. należności z tytułu usług prawnych oraz innych usług o charakterze niematerialnym powinna potrącić, jako płatnik 20% podatku dochodowego od osób fizycznych. Należy jednak zwrócić uwagę na ust. 2 tego przepisu, który uzależnia zastosowanie określonego powyżej obowiązku potrącenia podatku od postanowień Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatku od dochodów i od zysków majątkowych. Z przepisów art. 7 ust. 1, art. 5 ust. 1 i 2, art. 3 ust. 1 pkt f Konwencji wynika, iż dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z tytułu działalności prowadzonej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej może być opodatkowany w Rzeczpospolitej Polskiej, pod warunkiem, że działalność prowadzona jest poprzez położony na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej zakład. W takim przypadku dochód, może być przypisany temu zakładowi i może być opodatkowany w Rzeczpospolitej Polskiej. C. nie posiada i nigdy nie posiadała w Rzeczpospolitej Polskiej zakładu w rozumieniu powołanej powyżej Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. W związku z powyższym, dochody uzyskane przez C. z tytułu świadczenia na rzecz Spółki usług nie podlegają w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu. Brytyjskie władze podatkowe mogą wystawić dla C. zaświadczenia za lata 1 maja 2006 - 30 kwietnia 2007, 1 maja 2007 - 30 kwietnia 2008 oraz 1 maja 2008 - 30 kwietnia 2009 dotyczące rezydencji w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej poszczególnych wspólników C. w formie zbiorowego certyfikatu rezydencji.

Każde z tych zaświadczeń (certyfikatów rezydencji), odrębnie dla tych lat, określi: wspólnik (z podaniem imienia i nazwiska) C. mających miejsce zamieszkania (rezydencję podatkową) w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii oraz procentowy udział wszystkich tych wspólników w zysku C. (czyli innymi słowy określi jaki jest ich udział w majątku C.). W ten sposób określona zostanie jaka część wynagrodzenia jakie ma zapłacić Spółka na rzecz C. za usługi prawne i inne usługi niematerialne przypada na udziały wspólników C. posiadających miejsce zamieszkania w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, gdyż znany będzie skład osobowy wspólników mających miejsce zamieszkania w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz ich udział procentowy w zysku i majątku C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepisy prawa podatkowego w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie nadają spółce osobowej statusu podatnika.

Rozliczenie podatku dochodowego w przypadku spółek osobowych spoczywa na jej udziałowcach, będących podatnikami podatku dochodowego z tytułu uzyskiwanych dochodów w ramach posiadanego udziału w spółce osobowej.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku.

Oznacza to, że dochody uzyskane z tytułu udziału w spółce osobowej będą opodatkowane odrębnie u każdego udziałowca.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 29 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20 % przychodu.

Stosownie do treści art. 29 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego spoczywa na płatniku, zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 4 ww. ustawy. W myśl tego przepisu płatnicy, o których mowa w ust. 1, tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a, 5 i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Jak wynika z wyżej cytowanego art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

W interesie podatnika jest więc, by dostarczyć wymagany prawem dokument -- certyfikat. Pobranie podatku w stawce wynikającej z umowy bądź też odstąpienie od poboru zryczałtowanego podatku możliwe jest bowiem tylko pod warunkiem udokumentowania płatnikowi dla celów podatkowych miejsca zamieszkania (siedziby) podatnika (odbiorcy płatności) uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Certyfikat ma dla celów podatkowych potwierdzić miejsce zamieszkania podatnika (siedziby), jest więc formą dokumentowania stanu faktycznego. Dokument ten ma potwierdzać, w którym państwie podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nieposiadający miejsca zamieszkania na terytorium RP a uzyskujący dochody ze źródeł położonych na terytorium RP, posiada rezydencję podatkową, tj. w którym państwie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (jest opodatkowany z każdego źródła dochodu wskazanego przez to państwo, niezależnie od miejsca położenia źródła tego dochodu).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (spółka) będąc beneficjentem usług prawnych oraz innych usług o charakterze niematerialnym (m.in. usług zarządczych) zobowiązana jest do zapłaty wynagrodzenia za świadczone na jej rzecz usługi przez spółkę komandytową prawa brytyjskiego nie mającej osobowości prawnej. Z treści wniosku wynika, iż spółka brytyjska może uzyskać zbiorowy certyfikat rezydencji od brytyjskich władz podatkowych stanowiący, iż wymienione z imienia i nazwiska osoby są wspólnikami spółki brytyjskiej, mają miejsce zamieszkania (rezydencję podatkową) na terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz posiadają określony udział w zyskach i majątku spółki brytyjskiej.

O formie certyfikatu rezydencji wydawanego przez organ zagranicznej administracji podatkowej decydują przepisy wewnętrzne tego państwa. Jeżeli na podstawie wewnętrznych przepisów danego państwa właściwy organ podatkowy może wydać certyfikat rezydencji, który dotyczy więcej niż jednego podatnika, a z jego treści wynika, że wszystkie wymienione w nim osoby fizyczne mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w tym kraju to polski organ podatkowy powinien zaakceptować taki dokument jako certyfikat rezydencji.

Nie ma zatem podstaw w przepisach polskiego prawa podatkowego, pozwalających na uznanie, iż ,,zbiorczy" certyfikat rezydencji nie spełnia wymogów określonych w art. 5a pkt 21 ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych określonych dla tego dokumentu.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż Spółka dokonując wypłaty świadczeń, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 5 powoływanej ustawy, nie będzie zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w stosunku do tej części wynagrodzenia za świadczone usługi przez spółkę brytyjską jaka odpowiada procentowemu udziałowi wspólników C. mających miejsce zamieszkania w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w zysku C.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.