INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 21 września 2011 r.), uzupełnionym w dniach 2 i 5 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• możliwości amortyzacji środków trwałych nieodpłatne przekazanych na rzecz Wnioskodawcy, a wykorzystywanych uprzednio w prowadzonej przez Jego żonę pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe,
• sposobu udokumentowania ww. czynności prawnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości amortyzacji środków trwałych nieodpłatne przekazanych na rzecz Wnioskodawcy, a wykorzystywanych uprzednio w prowadzonej przez Jego żonę pozarolniczej działalności gospodarczej oraz sposobu udokumentowania ww. czynności prawnej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 23 listopada 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-1003/11/AP, IBPBI/1/415-1004/11/AP, IBPB II/1/436-414/11/MCZ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 2 i 5 grudnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Żona Wnioskodawcy od 1996 r. prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Jest czynnym podatnikiem w zakresie podatku od towarów i usług. Dochody z tej działalności w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych opodatkowuje 19% ,,podatkiem liniowym". Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Cała sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest sprzedażą opodatkowaną. Żona Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży kwiatów, roślin, nasion, sprzętu ogrodniczego itp.

W dniu złożenia wniosku Wnioskodawca i jego małżonka objęci byli wspólnością majątkową małżeńską. Przedsiębiorstwo prowadzone przez żonę Wnioskodawcy należy do majątku wspólnego małżonków. Małżonkowie postanowili przekazać (nieodpłatnie) na początku 2012 roku środki trwałe i wyposażenie z firmy żony do nowo utworzonej firmy Wnioskodawcy. Natomiast towary handlowe żona Wnioskodawcy zamierza sprzedać do Jego firmy. Po sprzedaży towarów i przekazaniu środków trwałych oraz wyposażenia do firmy Wnioskodawcy, Jego żona zakończy pozarolniczą działalność gospodarczą. Wnioskodawca będzie prowadził jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, w tym samym zakresie co Jego małżonka. Zamierza zgłosić się jako czynny podatnik w zakresie podatku od towarów i usług. Dochody z tej działalności w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zamierza opodatkować 19% ,,podatkiem liniowym". Zdarzenia gospodarcze ujmował będzie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Cała sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie sprzedażą opodatkowaną.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 1 grudnia 2011 r. wskazano, iż czynność przesunięcia środków trwałych i wyposażenia stanowić będzie darowiznę w rozumieniu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Jak udokumentować przesunięcie środków trwałych z firmy żony do firmy Wnioskodawcy...

Czy Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej przekazanych z firmy żony środków trwałych...

(pytania oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, przesunięcie środków trwałych między firmami małżonków objętych wspólnością majątkową małżeńską bez wynagrodzenia może odbyć się w dowolnej formie (np. protokół przekazania) niemniej jednak dokument taki musi zawierać dane potwierdzające fakt dokonania takiej operacji, określać strony biorące udział w tej czynności, datę jej dokonania oraz jej przedmiot. Ponadto konieczne jest również określenie rodzaju środka trwałego z uwzględnieniem danych umożliwiających wprowadzenie środka trwałego do ewidencji środków trwałych i prawidłowe ustalenie odpisów amortyzacyjnych.

Natomiast zgodnie z art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstały podmiot gospodarczy wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podmiotu poprzedniego. Wartość początkową środków trwałych (dla Wnioskodawcy) ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji żony, a odpisów amortyzacyjnych dokonuje się z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów amortyzacyjnych oraz kontynuując stosowanie zasad oraz stawek przyjętych przez żonę.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Na wstępie zauważyć należy, iż z uwagi na fakt, że jak wskazano we wniosku, pomiędzy Wnioskodawcą a jego żoną istnieje małżeńska wspólność majątkowa, wątpliwości tut. Organu budzi możliwość darowiania przez żonę Wnioskodawcy składników majątku wchodzących w skład majątku wspólnego (m.in. środków trwałych), wykorzystywanych w prowadzonej przez nią indywidualnie pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednakże powyższa kwestia regulowana jest przez przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) oraz ustawy z dnia 15 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.), niebędące przepisami prawa podatkowego i niemogące być przedmiotem niniejszej interpretacji.

Niezależnie od powyższego stwierdzić jednak należy, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodów są także odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Sposób ustalania wartości początkowej, który jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób nabycia, reguluje art. 22g ww. ustawy.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W przypadku jednak nabycia do prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej składnika majątku, który wcześniej stanowił środek trwały w pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie przez małżonka podatnika, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje wyjątek od powyższej zasady. W myśl bowiem art. 22g ust. 12 ww. ustawy, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.

Przy czym zgodnie z art. 22g ust. 13 pkt 5 ww. ustawy, przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu).

Stosownie natomiast do treści art. 22h ust. 3 ww. ustawy, podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż żona Wnioskodawcy zamierza do nowo utworzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy przekazać nieodpłatnie - w drodze darowizny - m.in. środki trwałe wykorzystywane w prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza ustalić wartość początkową ww. środków trwałych w wysokości określonej w ewidencji środków trwałych żony, a odpisów amortyzacyjnych dokonywać z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów amortyzacyjnych, kontynuując zasady oraz stawki przyjęte przez Jego żonę.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż Wnioskodawca, przyjmując do swojej działalności gospodarczej wskazane we wniosku środki trwałe wykorzystywane uprzednio w prowadzonej przez Jego żonę pozarolniczej działalności gospodarczej, winien ustalić ich wartość początkową w wysokości wartości przyjętej wcześniej przez Jego żonę oraz kontynuować stosowaną przez nią metodę amortyzacji tych środków. Przy dokonywaniu amortyzacji przedmiotowych środków trwałych powinien także uwzględnić dokonane już przez żonę odpisy amortyzacyjne.

W tym też zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii sposobu udokumentowania przekazanych Wnioskodawcy środków trwałych, o których mowa we wniosku, zauważyć należy, iż jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowe środki trwałe otrzyma w drodze darowizny. Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż dokumentem potwierdzającym dokonanie ww. czynności prawnej winna być umowa darowizny. Czynność ta nie może zatem zostać dokonana w dowolnej formie, jak wskazano we wniosku.

Nadmienić przy tym należy, iż jeżeli środkami trwałymi, które otrzyma Wnioskodawca będą również nieruchomości, to umowa darowizny winna zostać zawarta w formie aktu notarialnego. Stosownie bowiem do treści art. 158 Kodeksu cywilnego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

W tym więc zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1,2 i 4 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.