Czy dla celów rozliczeń podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, całość dochodu (straty) generowanego przez działalność Spółki prowadzoną na terenie SSE (tj. objętej zarówno Zezwoleniem I jak i Zezwoleniem II) powinna być zwolniona z opodatkowania łącznie, wykorzystując w pierwszej kolejności limit pomocy publicznej dostępny w ramach Zezwolenia I, a po jego wykorzystaniu (lub wygaśnięciu Zezwolenia I) limit pomocy publicznej wynikający z Zezwolenia II?
sygnatura: IPTPB3/423-242/11-2/MF
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
data: 2011-12-20
| słowa kluczowe: | ewidencja rachunkowa, inwestycje, pomoc publiczna, specjalna strefa ekonomiczna, wydatki inwestycyjne, zwolnienie |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2011 r. (data wpływu 22 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości objęcia zwolnieniem dochodu z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach pierwszego zezwolenia, a po jego wyczerpaniu lub wygaśnięciu, limit wynikający z drugiego zezwolenia #61485; jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości objęcia zwolnieniem dochodu z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach pierwszego zezwolenia, a po jego wyczerpaniu lub wygaśnięciu, limit wynikający z drugiego zezwolenia.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE") na podstawie dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie SSE:
Zezwolenie I, wydane w 2004 r., wskazuje jako rodzaje działalności gospodarczej objętej zwolnieniem podatkowym, działalność produkcyjną, handlową, usługową objętą następującymi pozycjami Polskiej Klasyfikacji Wyborów i Usług z 2004 r. (dalej: ,,PKWiU 2004"):
Zezwolenie I zostało Spółce udzielone do 28 maja 2017 roku.
Zakres działalności gospodarczej korzystającej ze zwolnienia podatkowego w ramach Zezwolenia II obejmuje działalność produkcyjną, handlową, usługową objętą następującymi pozycjami Polskiej Klasyfikacji Wyborów i Usług z 2008 r. (dalej: ,,PKWiU 2008"):
Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami, Zezwolenie II obowiązuje do 31 grudnia 2020 r.
Wniosek o wydanie Zezwolenia II związany był z planowaną przez Spółkę nową inwestycją, której celem było unowocześnienie procesów produkcyjnych prowadzonych na terenie zakładu Spółki w SSE oraz znaczące zwiększenie wolumenu produkcji tego zakładu.
Nowa inwestycja nie wiązała się ze zmianą profilu działalności Spółki, a zakresy przedmiotowe obu wydanych na rzecz Spółki Zezwoleń są, co do zasady, zbieżne i obejmują główną działalność Spółki. Niewielkie rozbieżności pomiędzy zakresami przedmiotowymi Zezwolenia I i Zezwolenia II wynikają głównie z różnic w poziomie szczegółowości między PKWiU 2004 i PKWiU 2008.
Wnioskodawca podkreśla, że podstawowa działalność prowadzona na terenie SSE, objęta jest zarówno zakresem Zezwolenia I (pod kodami PKWiU 2004: Produkcja wyrobów nożowniczych - 28.61; Produkcja pozostałych wyrobów z tworzyw sztucznych - 25.24), jak i zakresem Zezwolenia II (pod kodami PKWiU 2008: Golarki (maszynki do golenia, brzytwy itp.) i ostrza do nich (np. żyletki), włączając żyletki w taśmach (kategoria 25.71.12); Pozostałe wyroby z tworzyw sztucznych (klasa 22.29)).
Obie inwestycje, na które Spółka uzyskała zezwolenia zlokalizowane są na terenie tego samego zakładu znajdującego się w granicach SSE.
Spółka prowadzi również działalność gospodarczą niepodlegającą zwolnieniu podatkowemu.
Ewidencja rachunkowa prowadzona przez Spółkę pozwala na jednoznaczne wydzielenie łącznego dochodu (straty) zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w związku z prowadzeniem działalności na terenie SSE oraz dochodu (straty) podlegającego opodatkowaniu.
Spółka prowadzi również ewidencję pozwalającą na przyporządkowanie utworzonych miejsc pracy oraz poniesionych wydatków inwestycyjnych do poszczególnych zezwoleń. Dzięki prowadzonej ewidencji Spółka jest w stanie precyzyjnie obliczyć dostępny limit pomocy publicznej dla każdego z zezwoleń (w obu przypadkach kalkulowany, jako iloczyn intensywności pomocy regionalnej i kwoty poniesionych wydatków kwalifikowanych), oraz monitorować spełnienie warunków prowadzenia działalności na terenie SSE wskazanych w Zezwoleniu I i Zezwoleniu II.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy dla celów rozliczeń podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, całość dochodu (straty) generowanego przez działalność Spółki prowadzoną na terenie SSE (tj. objętej zarówno Zezwoleniem I jak i Zezwoleniem II) powinna być zwolniona z opodatkowania łącznie, wykorzystując w pierwszej kolejności limit pomocy publicznej dostępny w ramach Zezwolenia I, a po jego wykorzystaniu (lub wygaśnięciu Zezwolenia I) limit pomocy publicznej wynikający z Zezwolenia II...
Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów rozliczeń podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, całość dochodu (straty) generowanego przez działalność Spółki prowadzoną na terenie SSE (tj. objętej zarówno Zezwoleniem I jak i Zezwoleniem II) powinna być zwolniona z opodatkowania łącznie, wykorzystując w pierwszej kolejności limit pomocy publicznej dostępny w ramach Zezwolenia I, a po jego wykorzystaniu (lub wygaśnięciu Zezwolenia 1) limit pomocy publicznej wynikający z Zezwolenia II.
W ocenie Spółki, zarówno treść ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jak i przepisów regulujących działalność specjalnych stref ekonomicznych nie nakładają na podatników obowiązku odrębnego kalkulowania wyniku podatkowego (tj. dochodu lub straty) dla każdego z projektów inwestycyjnych, na które udzielone zostały odrębne zezwolenia strefowe.
Za wystarczające dla spełnienia wymogów ustawowych należy uznać prowadzenie ewidencji rachunkowej w sposób pozwalający na precyzyjną kalkulację:
Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, łączny dochód osiągnięty na terenie SSE objęty Zezwoleniem I i Zezwoleniem II, powinien korzystać ze zwolnienia podatkowego w ramach limitu pomocy publicznej wygenerowanego przez Zezwolenie I, a po jego wykorzystaniu (lub po wygaśnięciu Zezwolenia I) w ramach limitu wygenerowanego przez Zezwolenie II.
Wnioskodawca zauważa, iż jak wskazuje art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm., dalej: ,,ustawa o SSE"), dochody uzyskane z działalności gospodarczej przez osobę prawną na terenie strefy w ramach zezwolenia są zwolnione z podatku dochodowego na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą do korzystania ze zwolnienia jest art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.). Zgodnie z powołanym przepisem, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielonej w formie tego zezwolenia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Wnioskodawca wskazuje, iż jak wynika z § 5 ust. 5 rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.) zwolnienie podatkowe przysługuje tylko w zakresie działalności prowadzonej na terenie strefy. Analogiczny przepis znajduje się w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 46, poz. 289 ze zm.), w wersji na dzień wydania Zezwolenia I.
Zdaniem Wnioskodawcy, konieczne jest, zatem odpowiednie wydzielenie dochodu (straty) generowanego na terenie strefy od dochodu (straty) podlegającego opodatkowaniu.
Wnioskodawca zauważa, iż zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie oraz praktyce organów podatkowych poglądem, wystarczającym sposobem wydzielenia organizacyjnego działalności strefowej jest prowadzenie ewidencji rachunkowej odrębnej dla działalności zwolnionej i działalności podlegającej opodatkowaniu. Powyższy pogląd znalazł też odzwierciedlenie w odpowiedzi Ministra Finansów na interpelację poselską z dnia 19 kwietnia 2006 r. (znak SPS-023-2267/06), w której stwierdzono: ,,Organizacyjne wyodrębnienie z osoby prawnej - prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią - jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym przedsiębiorca musi zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu."
W opinii Wnioskodawcy, również art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zobowiązuje podatników do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami art. 16a #61485; 16m ustawy.
Zdaniem Wnioskodawcy, łączna wykładnia cytowanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, ze ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku osobnego wyodrębniania dochodu (straty) osiągniętego w ramach poszczególnych projektów inwestycyjnych objętych różnymi zezwoleniami strefowymi. Za wystarczające i w pełni prawidłowe z punktu widzenia regulacji polskiego prawa, należy zatem uznać prowadzenie przez Spółkę ewidencji księgowej w sposób pozwalający na ustalenie dochodu (straty) z działalności opodatkowanej oraz łącznego dochodu (straty) z działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (tj. objętej wszystkimi posiadanymi zezwoleniami strefowymi). Taki stopień szczegółowości prowadzonej ewidencji wypełnia wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż pozwala na ustalenie podstawy opodatkowania (tj. dochodu nieobjętego żadnym z zezwoleń strefowych) oraz wysokość należnego podatku.
Wnioskodawca zaznacza, iż należy również zauważyć, że w przypadku, gdy zakres przedmiotowy obu zezwoleń jest zasadniczo zbieżny, a inwestycje, w związku, z którymi zostały wydane zezwolenia realizowane są w tym samym zakładzie produkcyjnym, wyodrębnienie dochodu (straty) przypadającego na każde z zezwoleń jest w praktyce bardzo trudne lub wręcz niemożliwe pod względem księgowym i technicznym. Wobec faktu, że całość dochodów osiąganych przez Spółkę na terenie SSE na podstawie Zezwolenia I i Zezwolenia II podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych (w granicach dostępnego limitu pomocy publicznej), nakładanie na Spółkę obowiązku ustalania odrębnego dochodu (straty) dla każdego z zezwoleń byłoby nieuzasadnione i bezcelowe.
Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z uzyskaniem Zezwolenia II jest ona zobowiązana do prowadzenia ewidencji rachunkowej pozwalającej na wyodrębnienie dochodu (straty) podlegającego opodatkowaniu oraz łącznego dochodu (straty) podlegającego zwolnieniu (na podstawie Zezwolenia I i Zezwolenia II).
Wnioskodawca wskazuje, iż stanowisko to potwierdza interpretacja z dnia 8 marca 2011 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPBI/2/423-1520/09/MO), gdzie wprost stwierdzono: ,,(...)Spółka zobowiązana będzie do odrębnego ewidencjonowania dochodu opodatkowanego (osiąganego poza Zezwoleniami) oraz dochodu zwolnionego (osiąganego w ramach posiadanych przez Spółkę Zezwoleń). Ani wykładnia literalna, ani celowościowa powołanych na wstępie przepisów nie wymaga od Spółki wyodrębniania dochodu osiąganego w ramach poszczególnych Zezwoleń (jako że dochód ten korzysta w całości ze zwolnienia)."
W ocenie Wnioskodawcy, łączny dochód podlegający zwolnieniu, stanowił będzie pomoc publiczną, która będzie przysługiwać Spółce w ramach dostępnego limitu pomocy regionalnej. Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka prowadzi odpowiednią, ewidencję pozwalającą na przypisanie do poszczególnych zezwoleń dotyczących ich wydatków inwestycyjnych oraz nowoutworzonych miejsc pracy. Dzięki tak prowadzonej ewidencji Spółka jest w stanie precyzyjnie wyliczyć limit pomocy publicznej dostępny dla Zezwolenia I i Zezwolenia II oraz monitorować wypełnianie warunków prowadzenia działalności na terenie SSE.
Wnioskodawca wskazuje, iż z uwagi na fakt, że Zezwolenie I jest chronologicznie wcześniejsze oraz że Spółka rozpoczęła już korzystanie z limitu pomocy publicznej wygenerowanego w ramach tego Zezwolenia, w pierwszej kolejności wykorzystywać będzie limit pomocy dostępny właśnie dla Zezwolenia I. Po wyczerpaniu dostępnego limitu (lub wygaśnięcia Zezwolenia I) Spółka będzie mogła kontynuować korzystanie ze zwolnienia podatkowego w ramach dostępnego limitu wygenerowanego przez Zezwolenie II (w odniesieniu do działalności objętej zakresem przedmiotowym Zezwolenia II).
Wnioskodawca zwraca uwagę, że przedstawione stanowisko, co do zasady, znalazło potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych wydanych w podobnych sprawach, w tym m.in.:
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.