Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Zwolnienie od podatku VAT szkoleń dotyczących udzielania pierwszej pomocy, doskonalenia zawodowego ratowników medycznych i dyspozytorów medycznych

sygnatura: IBPP1/443-1425/11/LG

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

data: 2011-12-19

słowa kluczowe:podatek od towarów i usług, usługi szkoleniowe, zwolnienie

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2011r. (data wpływu 13 września 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 listopada 2011r. (data wpływu 21 listopada 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla szkoleń dotyczących udzielania pierwszej pomocy, doskonalenia zawodowego ratowników medycznych i dyspozytorów medycznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla szkoleń dotyczących udzielania pierwszej pomocy, doskonalenia zawodowego ratowników medycznych i dyspozytorów medycznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 listopada 2011r. (data wpływu 21 listopada 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 listopada 2011r. znak: IBPP1/443-1425/11/LG.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca przeprowadza kursy i szkolenia w zakresie udzielania pierwszej pomocy, kwalifikowanej pierwszej pomocy, doskonalenia zawodowego ratowników medycznych i dyspozytorów medycznych, które są obowiązkowe dla uczestników na zajmowanym stanowisku pracy.

Działania te Wnioskodawca realizuje zgodnie z postanowieniami Statutu Wnioskodawcy (zatwierdzonego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia ...).

Zgodnie z jego § ... pkt ... ,,Wnioskodawca działalność w dziedzinie ochrony zdrowia...", zgodnie zaś z pkt ... ,,Wnioskodawca prowadzi szkolenia w zakresie pierwszej pomocy".

Podstawą do przeprowadzenia tych szkoleń są m. in. przepisy Kodeksu pracy, ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, rozprządzeń: w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, doskonalenia zawodowego ratowników medycznych, dyspozytorów medycznych.

Szkolenia te mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych, a ich odbycie jest jednym z warunków uprawniających do wykonywania zawodu ratownika medycznego oraz dyspozytora medycznego.

Przedmiotowe szkolenia mają więc na celu uzyskane lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji niezbędnych do celów zawodowych.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 17 listopada 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż:

  1. Jest odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a więc posiada nadany mu nr NIP, czynności podejmowane przez Wnioskodawcę są więc jego odrębnymi czynnościami. Wnioskodawca jest zatem czynnym podatnikiem VAT.
  2. Nie jest podmiotem objętym systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty, a także nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację.
  3. Szkolenia nie są finansowane ze środków publicznych.
  4. Przeprowadza m. in. kursy pierwszej pomocy dla pracowników i pracodawców różnych grup zawodowych. Podmioty zlecające, uwzględniając rodzaj i zakres prowadzonej działalności, liczbę zatrudnionych pracowników i innych osób przebywających na terenie zakładu pracy oraz rodzaj i poziom występujących zagrożeń, wybierają rodzaj kursu pierwszej pomocy.Kursy prowadzone są przez wykwalifikowanych instruktorów (szkolonych przez Zarząd Główny Wnioskodawcy wg Systemu Szkoleń Pierwszej Pomocy, określający m. in. wymogi stawiane przed kandydatami, nadanie uprawnień oraz zasady ich przedłużania), zgodnie ze standardami ustalanymi przez Europejską Radę Resuscytacji, w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach - m. in. art. 2091 ustawy Kodeks pracy. Kurs kończy się egzaminem końcowym. Każda osoba przeszkolona otrzymuje zaświadczenie ukończenia kursu udzielania pierwszej pomocy.
  5. Jednocześnie obowiązek przeszkolenia pracowników z zakresu pierwszej pomocy wynika z odrębnych przepisów. Stosownie bowiem do art. 2091 K. p., pracodawca jest obowiązany:
    1. zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników,
    2. wyznaczyć pracowników do:
      • udzielania pierwszej pomocy,
      • wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników,
    3. zapewnić łączność ze służbami zewnętrznymi wyspecjalizowanymi w szczególności w zakresie udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, ratownictwa medycznego oraz ochrony przeciwpożarowej

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przeprowadzanie ww. szkoleń w zakresie udzielania pierwszej pomocy, doskonalenia zawodowego ratowników medycznych i dyspozytorów medycznych korzysta ze zwolnienia z podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi zgodnie z obowiązującymi przepisami są zwolnione od podatku VAT, albowiem powołany w pytaniu przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług mówi o usługach kształcenia zawodowego, które są prowadzone na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wykonując i prowadząc powyższe szkolenia Wnioskodawca działa wg następujących przepisów: szkolenia osób w zakresie bhp oraz pierwszej pomocy są uregulowane w ustawie z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy oraz w przepisach wykonawczych wydanych przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Wszelkie kwestie związane z ratownictwem medycznym tj. pojęcie i zakres kwalifikowanej pierwszej pomocy, wymogi które muszą spełniać ratownicy i dyspozytorzy medyczni oraz kwestie obowiązku doskonalenia zawodowego reguluje ustawa z dnia 8 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, natomiast szczegółowe zasady organizowania i przeprowadzania szkoleń wskazanych we wniosku określa rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 czerwca 2007r. w sprawie doskonalenia zawodowego ratowników medycznych oraz rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 kwietnia 2007r. w sprawie doskonalenia zawodowego dyspozytorów medycznych powołane wyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach

Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest zatem uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu tj. prowadzenia danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 17 listopada 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż organizowane i prowadzone przez Wnioskodawcę kursy z zakresu pierwszej pomocy - zarówno podstawowe jak i elementarne skierowane do pracowników i pracodawców różnych grup zawodowych są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Znajomość zasad udzielania pierwszej pomocy jest bowiem istotna z punktu widzenia bezpieczeństwa wykonywania pracy. Daje gwarancję ochrony zdrowia i życia w przypadku nieszczęśliwych zdarzeń. Stanowi istotny element wiedzy pracownika zwiększając jednocześnie jego kwalifikacje.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, organizację oraz prowadzenie zarówno podstawowych jak i elementarnych kursów z zakresu pierwszej pomocy należy traktować jako usługę kształcenia zawodowego prowadzoną na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W konsekwencji, usługi te spełniają przesłanki do objęcia ich zwolnieniem przedmiotowym od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a VATU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

  1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
  2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

  1. prowadzone w formach i na zasadach
  2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
  3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca stwierdził bowiem, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty - w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a ponadto z opisu przedstawionego we wniosku nie wynika, żeby Wnioskodawca był podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT, tj. uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk czy jednostką badawczo - rozwojową.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe w zakresie udzielenia pierwszej pomocy, doskonalenia zawodowego ratowników medycznych i dyspozytorów medycznych, które są obowiązkowe dla uczestników na zajmowanych stanowiskach pracy. Szkolenia te mają na celu uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji niezbędnych do celów zawodowych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż przedmiotowe szkolenia, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto Wnioskodawca nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz przedmiotowe usługi nie są finansowane ze środków publicznych.

Analizując powyższe okoliczności stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie przysługuje zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b i c ustawy o VAT warunkujące posiadanie akredytacji niezbędnej do przeprowadzania tego typu szkoleń lub finansowanie tych usług w całości ze środków publicznych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał na nw. przepisy będące podstawą do przeprowadzenia przedmiotowych szkoleń.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 8 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410 ze zm.) Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, formy, sposób i zakres doskonalenia zawodowego ratowników medycznych, uwzględniając aktualny stan wiedzy i praktyki medycznej.

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 czerwca 2007r. w sprawie doskonalenia zawodowego ratowników medycznych (Dz. U. Nr 112, poz. 775) w § 1 pkt 1 i 2 określiło formy doskonalenia zawodowego ratowników medycznych, zwanego dalej ,,doskonaleniem zawodowym" oraz sposób i zakres doskonalenia zawodowego. Natomiast zgodnie z § 2 doskonalenie zawodowe jest realizowane w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

  1. kursu doskonalącego,
  2. seminarium,
  3. samokształcenia.

Art. 13 ust. 8 ww. ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym Minister zawiera uregulowanie, iż właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

  1. ramowy program kursu obejmujący założenia organizacyjno - programowe, plan nauczania zawierający rozkład zajęć, wykaz umiejętności wynikowych i treści nauczania, uwzględniając w szczególności zakres wiedzy i umiejętności niezbędnych do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy,
  2. kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej kurs, mając na celu zapewnienie odpowiedniego jej poziomu,
  3. sposób przeprowadzania egzaminu kończącego kurs, skład, tryb powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej, okres ważności oraz wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika, mając na celu uwzględnienie obiektywnych kryteriów weryfikacji wiedzy i umiejętności zdobytych podczas kursu.

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. Nr 60, poz. 408) określiło:

  1. ramowy program kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego
  2. kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej kurs,
  3. sposób przeprowadzania egzaminu kończącego kurs,
  4. skład, tryb powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej,
  5. okres ważności i wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika, zwanego dalej ,,zaświadczeniem";

Natomiast ramowy program kursu stanowi załącznik nr 1 do niniejszego rozporządzenia.

Natomiast na podstawie art. 26 ust. 4 o treści: ,, Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, formy, sposób i zakres doskonalenia zawodowego dyspozytorów medycznych, mając na celu zapewnienie profesjonalnego wykonywania zadań dyspozytora medycznego." ww. ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym funkcjonuje rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 kwietnia 2007r. w sprawie doskonalenia zawodowego dyspozytorów medycznych (Dz. U. Nr 77, poz. 525), które zawiera formy doskonalenia zawodowego dyspozytorów medycznych, zwanego dalej ,,doskonaleniem zawodowym" oraz sposób i zakres doskonalenia zawodowego. Na podstawie § 2 doskonalenie zawodowe jest realizowane w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

  1. kursu doskonalącego,
  2. seminarium.

Odnośnie natomiast szkoleń z zakresu pierwszej pomocy dla pracodawców i pracowników różnych grup zawodowych w zależności od rodzaju i poziomu zagrożeń występujących w danym zakładzie należy stwierdzić, że szkolenia te są usługami kształcenia zawodowego bowiem mają na celu zapewnienie uczestnikom zapoznanie się z procedurami udzielania pierwszej pomocy w stanach nagłych w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy.

Znajomość przepisów oraz zasad udzielania pierwszej pomocy jest warunkiem niezbędnym do wykonywania zadań narzuconych pracodawcy. Każdy pracodawca ma obowiązek wyznaczyć pracowników do udzielania pierwszej pomocy. Obowiązek przeszkolenia podwładnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy nałożony został na pracodawcę ustawą z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.). Zgodnie z art. 209? § 1 pkt 2 lit. a Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany wyznaczyć pracowników do udzielania pierwszej pomocy.

Szkolenia w zakresie udzielania pierwszej pomocy nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t. j. Dz. U. z 2003r. Nr 169, poz. 1650 ze zm.), które określa ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach pracy, w szczególności dotyczące:

  • obiektów budowlanych, pomieszczeń
  • procesów pracy;
  • pomieszczeń i urządzeń higienicznosanitarnych.

Zgodnie z § 44 cytowanego wyżej rozporządzenia:

Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom sprawnie funkcjonujący system pierwszej pomocy w razie wypadku oraz środki do udzielania pierwszej pomocy. W szczególności pracodawca powinien zapewnić:

  1. punkty pierwszej pomocy w wydziałach (oddziałach), w których wykonywane są prace powodujące duże ryzyko wypadku lub związane z wydzielaniem się par, gazów albo pyłów substancji sklasyfikowanych jako niebezpieczne ze względu na ostre działanie toksyczne;
  2. apteczki w poszczególnych wydziałach (oddziałach) zakładu pracy.

Ilość, usytuowanie i wyposażenie punktów pierwszej pomocy i apteczek powinny być ustalone w porozumieniu z lekarzem sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami, z uwzględnieniem rodzajów i nasilenia występujących zagrożeń.

Obsługa punktów i apteczek, o których mowa w ust. 1, na każdej zmianie powinna być powierzana wyznaczonym pracownikom, przeszkolonym w udzielaniu pierwszej pomocy.

W punktach pierwszej pomocy i przy apteczkach, w widocznych miejscach, powinny być wywieszone instrukcje o udzielaniu pierwszej pomocy w razie wypadku oraz wykazy pracowników, o których mowa w ust. 3.

Punkty pierwszej pomocy i miejsca usytuowania apteczek powinny być odpowiednio oznakowane, zgodnie z Polską Normą, i łatwo dostępne.

Analiza ww. przepisów wykazała, iż formy i zasady przedmiotowych szkoleń dla ratowników i dyspozytorów medycznych oraz w zakresie udzielenia pierwszej pomocy zostały określone w ww. przepisach z zakresu Państwowego Ratownictwa Medycznego, Kodeksu pracy oraz bhp.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych, gdyż formy i zasady tego typu szkoleń zostały określone we wskazanych wyżej przepisach.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY