Opodatkowanie usługi indywidualnego doradztwa zawodowego.
sygnatura: IPPP1/443-1409/11-3/EK
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
data: 2011-12-19
| słowa kluczowe: | doradztwo, stawki podatku, usługi medyczne, zwolnienia przedmiotowe |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2011 r. (data wpływu 19 września 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi indywidualnego doradztwa zawodowego- jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi indywidualnego doradztwa zawodowego.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka rozpoczyna projekt obejmujący, zgodnie z Umową z Klientem - dużą instytucją finansową: indywidualne doradztwo w zakresie rozwoju osobistego dla uczestników - pracowników Klienta w wieku 45+. Usługa odbywać się będzie w postaci indywidualnych sesji telefonicznych z psychologiem, poprzedzonych wykonaniem przez każdego pracownika testów: osobowości, podejścia do zmiany, motywacji. Celem sesji jest dostarczenie pracownikom wiedzy i wskazówek, które pozwolą im lepiej radzić sobie z kryzysem związanym z wielkim i bardzo szybko zmieniającymi się wyzwaniami biznesowymi, w bardzo konkurencyjnym środowisku biznesowym oraz sytuacji zagrożenia utratą pracy w wyniku niedopasowania do wymagań, co z kolei pozwoli zapobiec depresji, wypaleniu zawodowemu oraz innym niekorzystnym skutkom zdrowotnym. Projekt w 100% finansowany jest ze środków unijnych, które pozyskał Klient Spółki - instytucja finansowa.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy usługa indywidualnego doradztwa zawodowego, w 100% finansowana ze środków unijnych jest zwolniona z VAT... Czy zwolnienie dotyczy zarówno Spółki, jak i psychologów zatrudnionych przez Spółkę do tego projektu...
Według oceny spółki usługa doradztwa indywidualnego dla pracowników 45+ powinna być zwolniona z podatku VAT. Jest to bowiem usługa świadczona przez psychologów i polega ona na indywidualnych konsultacjach i doradztwie psychologicznym. Zwolnieniu z VAT podlegać będą również zatrudnieni przez Spółkę do projektu psycholodzy.
UZASADNIENIE
Doradztwo zawodowe indywidualne jest formą indywidualnej pomocy klientowi, który znalazł się w psychologicznie trudnej sytuacji, wyczerpał możliwości uzyskania pomocy lub nie potrafi sam poradzić sobie z jej rozwiązaniem. W takiej sytuacji są właśnie pracownicy 45+ objęci projektem indywidualnego doradztwa. Musi dojść koniecznie do kontaktu doradcy z klientem, który ma problem. Kontakt ten odbywa się w postaci rozmowy doradczej. Rozmowa taka jest podstawową metodą stosowaną w poradnictwie indywidualnym. Przy tak zdefiniowanej usłudze wg Spółki mają zastosowanie następujące przepisy:
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.
Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r.), zwolnieniu podlegają również usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone przez:
Wyjaśnić przy tym należy, iz z dniem 1 kwietnia 2011 r. weszła w życie nowelizacja do ustawy o podatku od towarów i usług, tj. ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332).
Przepis art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy uzyskał nowe brzmienie, zgodnie z którym zwolnieniu podlegają również usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:
Powyższą nowelizacją dodane zostały również w art. 43 ust. 1 ustawy nowe przepisy, tj. m.in. art. 43 ust. 1 pkt 18a, i 19a. Zgodnie z pierwszym z nich zwolnieniu podlegają również usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz zakładów opieki zdrowotnej na ich terenie.
Natomiast wmyśl art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy, zwolnieniu podlega również świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, Jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.
Przy czym w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r. -- jak stanowi art. 6 ww. ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach -- podatnik może stosować zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 1 Sa, 19, 1 9a i 22 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
Z powyższego przepisu wynika, że od dnia 1 stycznia 2011 r. zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki - służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i świadczone w ramach wykonywania zawodów (lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarki, położne, psychologów i osoby wykonujące inne zawody medyczne, o których mowa w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej).
Profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby. Z kolej interpretując termin ,,poprawa zdrowia", którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, należy zastosować wykładnię literalną, zgodnie z którą wyrażenie to oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie. Podobnie należy postąpić dokonując wykładni pojęcia ,,przywracanie zdrowia", które oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio.
Wg Spółki projekt doradztwa indywidualnego służy zapobieganiu powstawania niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, zapobieganiu zjawisku wypalenia zawodowego i depresji, które w prostej linii przyczyniają się do zwiększenia ryzyka wielu poważnych chorób.
Dodatkowo Wnioskodawca zauważa, iż obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r. przepis art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT, stanowi implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust 1 lit. b) i lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L.347.1 ze zm.) (dalej zwana ,,Dyrektywą"), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze, a także świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie. Zdefiniowanie w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o podatku od towarów i usług zakresu zwolnienia poprzez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał określeniom ,,postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych". Podkreślenia wymaga, iż Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE wskazuje również, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/0l, pkt 40. Zgodnie z orzeczeniem w tej sprawie ,,celu terapeutycznego nie należy określać w sposób szczególnie wąski, świadczenie profilaktycznych usług medycznych może być również zwolnione od podatku nawet jeśli okaże się że osoby, które są poddane badaniom lub innym zabiegom medycznym o charakterze profilaktycznym nie cierpią na żadną chorobę lub anomalię zdrowotną."
O zwolnieniu z podatku VAT decydować będzie również wg Spółki art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. Nr 73, poz. 763 ze zm.) określającego zakres wykonywanej działalności przez psychologa, wymieniając między innymi takie czynności jak diagnozę psychologiczną, opiniowanie, orzekanie, psychoterapię oraz udzielanie pomocy psychologicznej.
Opierając się na w/w ustawie o zawodzie psychologa usługi te posiadają charakter terapeutyczny służący leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia, wypełniając tym samym przesłanki zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, w związku z czym objęte będą zwolnieniem od podatku VAT. Za powyższym przemawia także indywidualny charakter świadczonych usług w tym zakresie, co świadczy, iż czynności te są nakierowane na konkretną osobę.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ww. ustawy stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.
Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.
I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.
Ponadto zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:
Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy, zwolnieniu podlega również świadczenie usług, o którym mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.
Z powołanych przepisów art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ww. ustawy jednoznacznie wynika, iż zwolnienie ma charakter przedmiotowy-podmiotowo. Ze zwolnienia korzystają bowiem usługi mające cel diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy), świadczone przez zakłady opieki zdrowotnej (podmioty prowadzące działalność leczniczą), bądź przez przedstawicieli zawodów medycznych (lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarki i położne, osoby wykonujące inne zawody medyczne oraz psychologów). Zwolnienie obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu przez określone osoby (podmioty). W tym miejscu należy zaznaczyć, iż pojęcia używane do określenia zwolnień, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej dostawy towarów lub usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.
Powyższe przepis stanowi implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) i c) Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347), dalej zwana Dyrektywą, zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze, a także świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.
Jak wynika z powyższego, czynności z zakresu profilaktyki, zachowania, ratowania, przywracania i poprawiania zdrowia muszą być powiązane wyłącznie z opieką medyczną. Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć ,,opieka" i ,,profilaktyka". Zatem przy dokonywaniu interpretacji ww. przepisu, należy posłużyć się wykładnią literalną odwołując się do językowego znaczenia tego wyrazu. Zgodnie z definicją zawartą we ,,Współczesnym słowniku języka polskiego" (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r. tom II str. 1119 oraz 1391), ,,opieka" oznacza ,,troskliwe zajmowanie się kimś, dbanie o kogoś (...)", natomiast ,,profilaktyka" oznacza ,,wszelkie działania podejmowane w celu zapobieżenia czemuś; ochrona przed niepożądanym skutkiem czegoś (...)".
Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE jednoznacznie wynika, że zwolnieniu od podatku nie powinny podlegać takie usługi, których celem nie jest ochrona zdrowia. W wyroku w sprawie L.u.P. GmbH (C-106/05) Trybunał stwierdził: ,,(...) pojęcie ,,opieki medycznej" oraz ,,świadczeń opieki medycznej" (...) odnosi się do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia". Natomiast w sprawie CopyGene (C-262/08) wskazano, iż ,,Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania". Innymi słowy, aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny. Tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel.
Jeżeli podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia (t.j. świadczeniu nie przyświeca cel terapeutyczny), świadczenie takie nie podlega zwolnieniu z VAT. Takie stanowisko były prezentowane przez TS UE w licznych orzeczeniach (wyrok z 20 listopada 2003r. w sprawie Peter d'Ambrumenil C-307/01; wyrok z 20 listopada 2003r. w sprawie Margarete Unterpertinger, C-212/01; wyrok z 10 września 2002 r. w sprawie Kügle, C-141/00).
Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca rozpoczyna projekt obejmujący, zgodnie z Umową z Klientem-dużą instytucją finansową: indywidualne doradztwo w zakresie rozwoju osobistego dla uczestników - pracowników Klienta w wieku 45+. Usługa odbywać się będzie w postaci indywidualnych sesji telefonicznych z psychologiem, poprzedzonych wykonaniem przez każdego pracownika testów: osobowości, podejścia do zmiany, motywacji. Celem sesji jest dostarczenie pracownikom wiedzy i wskazówek, które pozwolą im lepiej radzić sobie z kryzysem związanym z wiekiem i bardzo szybko zmieniającymi się wyzwaniami biznesowymi, w bardzo konkurencyjnym środowisku biznesowym oraz sytuacji zagrożenia utratą pracy w wyniku niedopasowania do wymagań, co z kolei pozwoli zapobiec depresji, wypaleniu zawodowemu oraz innym niekorzystnym skutkom zdrowotnym. Projekt w 100% finansowany jest ze środków unijnych, które pozyskał Klient Spółki - instytucja finansowa.
Wykładnia normy zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT wskazuje, iż zwolnienie od podatku świadczenia usług w zakresie opieki medycznej dotyczy podatników będących osobami wskazanymi w tym przepisie (między innymi psychologów), nie wykluczając jednocześnie możliwości zastosowania zwolnienia np. w sytuacji świadczenia tych usług przez spółkę, której wspólnikami są osoby wskazane w tym przepisie. Brak jest również przesłanek, aby z ww. zwolnienia wykluczyć inne podmioty np. prawa handlowego lub osoby fizyczne, które zatrudniają wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT osoby, jeżeli umowa zatrudnienia przewiduje, iż to właśnie te osoby wykonują usługi w zakresie opieki medycznej w tych podmiotach. W takich przypadkach ziszczenie się świadczenia dokonanego przez osoby wymienione w punktach od a) do d) art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, następuje bowiem w świadczeniu usług dokonywanych przez te podmioty.
Reasumując, działalność podatnika polegająca na świadczeniu usług psychologicznych, w sytuacji gdy świadczenia te wykonywane są przez zatrudnioną u niego osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje do wykonania tych czynności (psychologa), powinna być zwolniona z podatku VAT, oczywiście po spełnieniu drugiej przesłanki wynikającej z ww. przepisów. Nie ma przy tym znaczenia forma organizacyjna prowadzonej przez podatnika działalności w ww. zakresie (osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej czy osoba fizyczna). Istotne jest jednak, aby z dokumentacji podatnika wynikało, że wykonanie usług w zakresie opieki medycznej przypada w danym podmiocie osobie wymienionej w punktach od a) do d) art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT.
W przedmiotowej sprawie usługi, o których mowa we wniosku, świadczone są przez psychologów zatrudnionych przez Wnioskodawcę, zatem pierwsza z przesłanek wynikająca z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18d ustawy została spełniona. Do rozpatrzenia pozostaje zatem, czy świadczone przez zatrudnionych przez Wnioskodawcę psychologów usługi służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.
Odnosząc się do kwestii opodatkowania usług psychologa zatrudnianych przez Wnioskodawcę kierowanych do pracowników objętych projektem, sprowadzających się do indywidualnego doradztwa w zakresie rozwoju osobistego, polegającego na indywidualnych sesjach telefonicznych, stwierdzić należy, iż w ocenie tut. Organu, usługi te nie mieszczą się w zakresie usług opieki medycznej służących profilaktyce, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, lecz mają charakter edukacyjno - informacyjny. Niewątpliwie przekazana przez psychologa wiedza i wskazówki w zakresie umiejętności podejścia do zmiany, motywacji bądź w sytuacji zagrożenia utratą pracy itp. może zapobiec ewentualnym zaburzeniom zdrowia związanym z wejściem w wiek 45+ na tle zawodowym, bądź wypaleniu zawodowemu pracowników uczestniczących w projekcie, jednakże związek ten wydaje się być zbyt luźny, aby móc mówić w omawianym przypadku, iż usługi świadczone przez psychologów mają charakter usług w zakresie opieki medycznej. Jak wynika z wniosku, celem sesji jest dostarczenie pracownikom wiedzy i wskazówek, które pozwolą im lepiej radzić sobie z kryzysem związanym z wiekiem i bardzo szybko zmieniającymi się wyzwaniami biznesowymi oraz w sytuacji zagrożenia utratą pracą w wyniku niedopasowania do wymagań. Z powyższego zatem wynika, iż psychologowie uczestniczący w projekcie wykonują usługę doradztwa zawodowego, gdzie pomoc w istocie przybiera postać działań o charakterze informacyjno-instruktażowym, gdzie osoba korzystająca z doradztwa, w trakcie rozmowy uzyskuje informacje, porady i wskazówki, ułatwiające rozwiązanie problemu zawodowego (w odniesieniu do ukończonego wieku), który może wystąpić, ale nie musi. Trudno takim czynnościom przypisywać rolę diagnostyczno-terapeutyczną, i postrzegać owe doradztwo w kategoriach usług ochrony zdrowia, świadczonych przez psychologa.
Reasumując, usługi psychologa w zakresie indywidualnego doradztwa zawodowego, o którym mowa we wniosku, nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy. Usługi te bowiem nie spełniają podstawowej przesłanki umożliwiającej zastosowanie zwolnienia, tj. ich bezpośrednim celem nie jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia.
Z uwagi natomiast, iż świadczona przez Wnioskodawcę usługa jest finansowana z środków publicznych i kierowana jest do osób pracujących zasadne jest odwołać się do zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.
Na podstawie uregulowań zawartych w pkt 29 niniejszego artykułu zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:
- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Wskazać należy, iż od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.
Zatem w odniesieniu do usług indywidualnego doradztwa zawodowego, aby w ogóle można było rozpatrywać wymienioną czynność w kategoriach zwolnienia od podatku, w kontekście art. 43 ust. 1 pkt 29, należy na wstępie rozstrzygnąć czy mamy do czynienia z usługą kształcenia, co stanowi podstawową przesłankę warunkującą zastosowanie zwolnienia. I tak, kierując się wskazówkami w/w rozporządzenia Rady UE, zawierającymi definicję kształcenia zawodowego, należy stwierdzić, iż kształcenie zawodowe jest procesem mającym na celu nauczenie, przekazanie wiedzy z określonej dziedziny, które ma posłużyć zdobyciu bądź uaktualnieniu wiedzy obecnie posiadanej przez uczestnika takiego szkolenia. Doradztwo zawodowe w odróżnieniu od kształcenia ma za zadanie swojego rodzaju zdiagnozowanie problemów osoby, i przedstawienie możliwych działań mających na celu optymalizację dostosowania zawodowego z punktu widzenia społecznego, ekonomicznego i profesjonalnego, uwzględniającą indywidualne cechy charakteru, zainteresowania danej osoby. Doradztwo zawodowe co do zasady sprowadza się do udzielenia pomocy, w konkretnym problemie zawodowym, co ściśle jest uzależnione od analizy indywidualnych czynników, różnych w odniesieniu do różnych osób. Mając powyższe na uwadze, pojęcia usług kształcenia zawodowego i doradztwa zawodowego są pojęciami różniącymi się od siebie, a kierując się zasadą możliwie ścisłej wykładni przepisów prawa podatkowego dotyczących zwolnień od podatku, należy stwierdzić, iż tylko w przypadku usług kształcenia zawodowego (przekwalifikowania zawodowego) - przy założeniu spełnienia pozostałych przesłanek - możemy mówić o zwolnieniu od VAT.
Mając na względzie powyższą definicję, prowadzonych przez Wnioskodawcę usług indywidualnego doradztwa zawodowego w zakresie rozwoju osobistego, w tych konkretnych okolicznościach nie można uznać za nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników oraz nie będzie to nauczanie mające na celu uzyskanie, bądź uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, stąd też przedmiotowych usług nie można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wynika z wniosku, przedmiotowe usługi mają na celu pomoc psychologa w zakresie rozwoju osobistego, w sytuacji, w której pracownik ukończył określone lata i pracuje zawodowo, zatem nie można mówić, w ocenie tut. Organu, o zdobywaniu wiedzy do celów zawodowych. W świetle powyższego bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia pozostaje fakt, iż niniejsze usługi realizowane są w ramach projektu finansowanego w 100% z środków publicznych.
W odniesieniu zatem do omawianych usług doradztwa zawodowego nie można mówić także o zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, bowiem doradztwo nie stanowi usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, stąd też stawką właściwą dla opodatkowania w/w usług, będzie podstawowa stawka podatku.
Reasumując, stawką właściwą dla opodatkowania w/w usług polegających na indywidualnym doradztwie zawodowym, będzie podstawowa stawka podatku, tj. 23%.
W związku z powyższym w niniejszym zakresie stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.
Jednocześnie tut. Organ informuje, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie zwolnienia usług indywidualnego doradztwa zawodowego (pyt. nr 2 wniosku), natomiast w odniesieniu do opodatkowania szkoleń coachingu dla menedżerów zostało wydane odrębne roztrzygnięcie.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.