INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 września 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 19 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu udzielania licencji na zarejestrowany znak towarowy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu udzielania licencji na zarejestrowany znak towarowy.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, będącą rezydentem Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W najbliższej przyszłości otrzyma w formie darowizny zarejestrowany w Urzędzie Patentowym RP znak towarowy (prawo ochronne na znak towarowy), które ujmie w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, oraz będzie od jego wartości początkowej dokonywał odpisów amortyzacyjnych. Nie jest wykluczone również, że nazwa firmy Wnioskodawcy przybierze nazwę otrzymanego w formie darowizny znaku towarowego. Jednocześnie Wnioskodawca będzie udzielał praw do znaku towarowego w formie licencji innemu podmiotowi lub innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą w różnej formie na terenie kraju, bądź za granicą. Umowy licencyjne będą zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nie jest wykluczone, że jednocześnie oprócz, bądź w ramach umów licencyjnych, podmioty licencjonujące znak towarowy będą nabywały usługi, w tym usługi doradcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Niezwłocznie po otrzymaniu znaku towarowego Wnioskodawca dokona zmiany przedmiotu działalności, na zakres uwzględniający również udzielanie licencji.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Do jakiego ze źródeł przychodów w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zakwalifikować przychód powstały w wyniku wykorzystywania tego znaku towarowego w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym)...

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane z tytułu wykorzystywania wskazanego we wniosku znaku towarowego należy kwalifikować, jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz 361 ze zm. - zwanej dalej: ,,u.p.d.o.f.").

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników z pozarolniczej działalności gospodarczej, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Jak twierdzi Wnioskodawca, wykorzystywanie wartości niematerialnych i prawnych (np. prawa ochronnego na znak towarowy) może mieć miejsce w ramach działalności gospodarczej (na co wskazuje wprost art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.) albo w ramach innego rodzaju działań (w którym to przypadku przychody z tego tytułu zaliczone byłyby do przychodów z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, w tym odpłatnego zbycia praw majątkowych), jeśli działania te nie spełniałyby kryteriów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie, w ocenie Wnioskodawcy, rozważyć należy, czym są przychody z działalności gospodarczej w rozumieniu u.p.d.o.f., czym jest sama działalność gospodarcza oraz czym są wartości niematerialne i prawne ze szczególnym uwzględnieniem znaków towarowych w rozumieniu tej ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f., źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
2. działalność wykonywana osobiście;
3. pozarolniczą działalność gospodarcza;
4. działy specjalne produkcji rolnej;
5. (uchylony)
6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a - c;
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   4. innych rzeczy
   -jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

9.inne źródła.

Mając na względzie, że jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego (winno być zdarzenie przyszłego) Wnioskodawca wykonuje pozarolniczą działalność gospodarczą, jego zdaniem, zasadnym jest również wskazanie, które przychody uznawane są w świetle u.p.d.o.f za przychody z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ponadto, przywołany artykuł u.p.d.o.f. stwierdza w ust. 2 pkt 11, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zważywszy, że w stanie faktycznym sprawy (winno być zdarzeniu przyszłym) prawo ochronne na znak towarowy będzie wykorzystywane dłużej niż rok do celów związanych z udzieleniem licencji na rzecz jednego, bądź kilku podmiotów prowadzących działalność gospodarczą i amortyzowane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy należy stwierdzić, że stanowi ono składnik majątku związany z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Przy czym, przychód osiągnięty z wykorzystywania znaku towarowego nie jest ujęty w katalogu negatywnym przychodów nie zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej, który zawarty jest w art. 14 ust. 3 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków, tj. wykonywanie tej działalności:

• w celu osiągnięcia dochodu - przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
• w sposób ciągły - jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości nie przesądza prowadzenie danej działalności przez np. kilka lat, lecz powtarzalność (stałość) podejmowanych działań,
• w sposób zorganizowany - co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Istotna jest również okoliczność, że przed rozpoczęciem osiągania przychodów z licencjonowania znaku towarowego, zakres ten uwzględni on w ramach przedmiotu swojej działalności gospodarczej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że działalność gospodarcza, w tym odpłatne udostępnianie składników majątku wykorzystywanych w tej działalności, niezależenie od tego, czy stanowią one środki trwałe, czy wartości niematerialne i prawne, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu na podstawie przepisów u.p.d.o.f. Nie ulega również wątpliwości, że w świetle ustawowej definicji działalności gospodarczej, wykorzystywanie wartości niematerialnych i prawnych mieści się w zakresie przedmiotowym tej definicji - ergo wykorzystywanie składników majątku, w tym wartości niematerialnych i prawnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, generuje przychód z tej działalności, który winien być opodatkowany na zasadach przewidzianych dla opodatkowania przychodów (dochodów) uzyskiwanych z działalności gospodarczej. Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wyraźnie potwierdza ustawodawca, nie ma bowiem w u.p.d.o.f. przepisu, który ograniczałby możliwość zakwalifikowania przychodów związanych z licencjonowaniem znaku towarowego, do przychodów z działalności gospodarczej, tak jak ma to miejsce w przypadku składników majątkowych będących budynkami mieszkalnymi, czy lokalami mieszkalnymi.

Kolejną kwestią niezbędną dla spójności wywodu jest wyjaśnienie, czym są wartości materialne i prawne w rozumieniu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na podstawie art. 22b ust. 1 i art. 22b ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.f. wartościami niematerialnymi i prawnymi w rozumieniu tej ustawy są:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm. - winno być t.j. Dz.U. z 2013, poz. 1410),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z kolei pojęcie znaku towarowego jest zdefiniowane przez art. 120 ustawy Prawo własności przemysłowej, zgodnie z którym znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.

Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 120 ust. 1 cyt. ustawy).

Przy czym stosownie do treści art. 120 ust. 3 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o:

1. znakach towarowych - rozumie się przez to także znaki usługowe;
2. towarach - rozumie się przez to w szczególności wyroby przemysłowe, rzemieślnicze, płody rolne oraz produkty naturalne, zwłaszcza wody, minerały, surowce, a także, z zastrzeżeniem art. 174 pojęcie oznaczeń geograficznych, usługi;
3. znakach towarowych podrobionych - rozumie się przez to użyte bezprawnie znaki identyczne lub takie, które nie mogą być odróżnione w zwykłych warunkach obrotu od znaków zarejestrowanych, dla towarów objętych prawem ochronnym;
4. znakach wcześniejszych - rozumie się przez to znaki zgłoszone lub zarejestrowane z wcześniejszym pierwszeństwem.

Wszystkie dotychczas przytoczone przepisy miały wykazać, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega przychód z działalności gospodarczej, w tym przychód z odpłatnego udostępniania składników majątku wykorzystywanych w tej działalności. Z przepisów u.p.d.o.f. wynika również, że w świetle ustawowej definicji działalności gospodarczej wykorzystywanie wartości niematerialnych i prawnych mieści się w zakresie przedmiotowym tej definicji, a wartościami tymi mogą być również znaki towarowe.

Tak więc przychód osiągnięty przez osobę fizyczną z wykorzystywania składników majątku, w tym wartości niematerialnych i prawnych będących znakami towarowymi w ramach prowadzonej przez tę osobę pozarolniczej działalności gospodarczej, stanowi przychód z tej działalności i winien być opodatkowany na zasadach przewidzianych dla opodatkowania przychodów (dochodów) uzyskiwanych z tego źródła przychodów.

Odpłatne udostępnienie znaku towarowego w drodze wynajmu przez osobę fizyczną innemu podmiotowi w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. Istotnym przejawem działania w sposób zorganizowany jest również to, że wynajem (odpłatne udostępnienie) znaku towarowego związane jest z koniecznością podejmowania szeregu czynności, np. zawarcia umowy, założenia rachunku bankowego, prowadzenia dokumentacji księgowej określającej uzyskiwane przychody i uwzględniającej poniesione koszty etc. Tego rodzaju działania, nie mogą mieć ze swej istoty charakteru przypadkowego, incydentalnego. Wymagają one podejmowania szeregu zaplanowanych i przemyślanych działań i czynności. Wykorzystanie znaku towarowego poprzez oddanie go do odpłatnego używania następuje w sposób ciągły (umowa o odpłatnym udostępnieniu ma charakter czasowy) i jest zawierana na określony czas (a nie jest czynnością okazjonalną i o jednorazowym charakterze).

Reasumując Wnioskodawca stwierdza, że opisane we wniosku odpłatne oddanie przez osobę fizyczną znaku towarowego do korzystania przez inny podmiot (na podstawie umowy) skutkuje osiąganiem przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. (tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej). Oddanie znaku towarowego stanowiącego podlegający amortyzacji składnik majątku związany z działalnością gospodarczą do odpłatnego używania na podstawie umowy licencyjnej stanowi przejaw działalności prowadzonej w profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły sposób.

W konsekwencji, oddanie znaku towarowego do korzystania w tych warunkach jest przedmiotem działalności gospodarczej. W związku z powyższym, uzyskiwany przez Wnioskodawcę przychód z oddania znaku towarowego do używania na podstawie odpłatnej umowy licencyjnej, będzie dla niego stanowić przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza i przychód ten winien być opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach przewidzianych dla pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 lipca 2011 r., Znak: IPPB1/415-365/11-4/EC,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 października 2012 r, Znak: ITPB1/415-877/12/MR,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30 kwietnia 2014 r, Znak: IPTPB1/415-54/14-4/KO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazać przy tym należy, że stosownie do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego oraz zadanego pytania (wyznaczających zakres wniosku) przedmiotem niniejszej interpretacji była wyłącznie kwestia ustalenia źródła przychodów do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu udzielania licencji na zarejestrowany znak towarowy. Nie była przedmiotem interpretacji ta część przedstawionego stanowiska, która odnosiła się do kwestii uznania wskazanego we wniosku składnika majątku za wartość niematerialną i prawną w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.