INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 września 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 2 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki komandytowej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń pracowniczych dot. wynagrodzenia przysługującego innemu niż Wnioskodawca wspólnikowi (komandytariuszowi) spółki komandytowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki komandytowej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń pracowniczych dot. wynagrodzenia przysługującego innemu niż Wnioskodawca wspólnikowi (komandytariuszowi) spółki komandytowej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest jednym z trzech wspólników spółki komandytowej (komandytariuszem posiadającym 65% udziału). Komplementariuszem spółki komandytowej jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (posiadająca 5% udziałów). Komandytariuszami spółki są dwie osoby fizyczne (posiadająca 65% i posiadająca 30% udziałów). Spółka komandytowa prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży obuwia męskiego i młodzieżowego, z czego ponad 80% eksportuje do państw Unii Europejskiej, Rosji, Ukrainy, Kazachstanu, Białorusi i do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Spółka komandytowa powstała z przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w trybie art. 551 i nast. kodeksu spółek handlowych (dalej: ,,k.s.h.") i wpisana została do Krajowego Rejestru Sądowego z dniem 2 września 2013 r.

Zgodnie z art. 553 k.s.h., spółce przekształconej przysługują wszelkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Przy czym skutki te należy rozpatrywać w kontekście sfery: cywilnoprawnej, administracyjnoprawnej (w tym podatkowej), organizacyjnej i prawa pracy. W przypadku art. 553 k.s.h. mowa jest o tym, że prawa i obowiązku ,,przysługują", co oznacza, że przysługują one spółce przekształcanej również po przekształceniu, czyli spółka jest cały czas ex lege podmiotem tych praw i obowiązków.

W związku z przekształceniem występują określone skutki w sferze prawa pracy, do których należy stosować art. 231 Kodeksu pracy (dalej: ,,k.p."). Spółka przekształcona staje się stroną dotychczasowych stosunków pracy, a więc wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki poprzednika. Nowy pracodawca z mocy samego prawa staje się stroną w stosunkach pracy nawiązanych przez dotychczasowego pracodawcę; odpowiada solidarnie z dotychczasowym pracodawcą za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy.

Zdarzenia gospodarcze w spółce ewidencjonowane są za pomocą ksiąg rachunkowych. Podatnikami podatku dochodowego są poszczególni wspólnicy spółki komandytowej, bowiem spółka osobowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Uzyskiwane przez wspólników (komandytariuszy) dochody z działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych i wg 19% stawki podatku liniowego. Dochody komplementariusza opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Od 27 stycznia 2003 r. jeden ze wspólników (obecnie komandytariusz), którego udział w zysku wynosi 30%, był zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku Dyrektora d/s handlowych i nadal wykonuje swoje dotychczasowe obowiązki. Został on zatrudniony zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami. Umowa o pracę została zawarta przez prezesa Spółki z o.o. przed przekształceniem. Tak jak poprzednio, do jego obowiązków, należy badanie rynków, nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów z kluczowymi klientami, rozwój sieci sprzedaży, prezentacja oferty handlowej u klientów, na targach i wystawach oraz pozyskiwanie nowych kontrahentów. W ramach umowy o pracę komandytariusz wykonuje czynności inne niż prowadzenie spraw spółki.

Komandytariusz zatrudniony na podstawie umowy o pracę jako wspólnik podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu, a nie podlega ubezpieczeniu społecznemu, gdyż oskładkowany przychód miesięczny z umowy o pracę przekracza kwotę minimalnego wynagrodzenia (art. 9 ust. 1-1 a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych).

Wnioskodawca nie jest komandytariuszem, z którym spółka zawarła umowę o pracę.

Wnioskodawca posiada wątpliwości dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpowiedniej części wynagrodzenia brutto wraz ze wszystkimi jego składnikami, które otrzymuje komandytariusz zatrudniony na podstawie umowy o pracę oraz składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i FGŚP w części, w której zobowiązany do ich uiszczenia jest pracodawca - spółka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do kosztów uzyskania przychodów mogę zaliczyć wydatki z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych dot. wynagrodzenia komandytariusza zatrudnionego na podstawie umowy o pracę, w części finansowanej - zgodnie z przepisami Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych - przez Spółkę Komandytową (tj. pracodawcę) proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki...

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, spółka komandytowa, jako pracodawca zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zobowiązana jest od wynagrodzenia za pracę komandytariusza zatrudnionego na podstawie umowy o pracę odprowadzać składki na ubezpieczenie społeczne (emerytalne, rentowe i wypadkowe), Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Przy kwalifikowaniu ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów przez spółkę należy uwzględnić ogólne zasady wynikające z art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz., 361 ze zm., dalej: ,,Ustawa"). Ponieważ świadczenia te wynikają z faktu zatrudnienia pracownika, zachodzi związek między tymi kosztami a przychodami uzyskanymi z prowadzonej przez spółkę osobową działalności gospodarczej. Koszty te powinny być rozpatrywane odrębnie od kosztów, które składają się na ,,wartość własnej pracy" zatrudnionego przez spółkę wspólnika na podstawie umowy o pracę. Również w tym przypadku należy wskazać ustawowe ograniczenia w zakresie możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów wynikające z tzw. negatywnego katalogu kosztów, ujętego w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 55a ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 37 oraz art. 22 ust. 6bb, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 55a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 37 oraz art. 22 ust. 6bb, do składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (art. 23 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast z treści art. 22 ust. 6bb Ustawy wynika, że składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 6ba. określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 23 ust. 1 pkt 37, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikających z odrębnych przepisów;
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy tub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 55a i ust. 3d.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, składki na ubezpieczenie społeczne związane z zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę wspólnika spółki, w części, w której zobowiązany do ich uiszczania jest pracodawca (spółka), stanowią koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1, wydano odrębne rozstrzygniecie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.