INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 lipca 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działki gruntu zabudowanego -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2016 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 5 lipca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 9 października 1991 r. założył Pan działalność gospodarczą - fermę drobiu i z tytułu sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust.1 pkt 3 tejże ustawy (Dz.U 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z poźn.zm.). Natomiast w dniu 25 czerwca 2012 r. złożył wniosek o wpis do centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej (CEIDG-1) ze wskazaniem daty rozpoczęcia działalności jako firma usługowa od dnia 1 lipca 2012 r. oraz rodzaj przeważającej działalności usługowej wspomagającą produkcję roślinną.

Od dnia 29 czerwca 2012 r. zgłoszeniem rejestracyjnym VAT-R zrezygnował Pan ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust 1 lub 9 ww. ustawy o VAT i od lipca 2012 r. składał deklaracje VAT-7. W dniu 2 lipca 2014 r. złożył Pan we właściwym urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R, w którym wskazał Pan rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust 1 pkt 3 od dnia 1 lipca 2014 r. Natomiast 6 listopada 2014 r. złożył Pan wniosek do CEIDG i rozszerzył działalność w zakresie przygotowania terenu pod budowę.

W roku 2009 r. zakupił Pan (prywatnie) działkę budowlaną z zabudową, która nie wykorzystywana była do prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, nie odliczano od niej podatku naliczonego, ani nie wykonywano do żadnych czynności opodatkowanych, mających na celu zwiększenia ich wartości (uzbrojenie, podział). Działka została przez Pana nabyta z zamiarem wyremontowania budynku i zamieszkania w nim. Z przyczyn osobistych porzucił Pan ten pomysł jeszcze w 2009 r. W uzupełnieniu z dnia 5 lipca 2016 r. podkreślił Pan, że od 2009 r. od momentu zakupu do momentu podjęcia decyzji o sprzedaży działka nie była wykorzystywana w żaden sposób, nie prowadził Pan na niej żadnych czynności. Jednocześnie nie podejmował Pan, ani nie zamierza podjąć żadnych czynności przygotowawczych w celu odsprzedaży ww. działki, tj. działań marketingowych, podziału lub inne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonując sprzedaży www działki jestem zobowiązany odprowadzić VAT należny od wartości jej dostawy...

Pana zdaniem, sprzedaż opisanej we wniosku działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co jest zgodne z orzeczeniem NSA w Warszawie z dnia 3 lutego 2012 r. sygn. I FSK 1874/11, w którym sąd orzekł, że ,,o osobistym charakterze majątku decyduje zamiar nabywcy, co do dalszego przeznaczenia przedmiotu, towarzyszący mu w chwili jego nabycia. skoro z okoliczności (...) nie można dostrzec, aby podatnik podejmował czynności, które mogłyby świadczyć o jego aktywności podobnej, jak u sprzedawcy profesjonalnie zajmującego się obrotem gruntami, to należało przyjąć, że czynności te mieściły się w ramach zarządu majątkiem prywatnym - niemającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług" (Lex nr 1136191). Brak jest zatem przesłanek pozwalających uznać Pana za podatnika od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust 2 tej ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. W Pana opinii, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem nie wystarcza stwierdzić jedynie, że nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku z tą sprzedażą, jako podatnika podatku od towarów i usług. Powyższe stwierdzenie wynika z faktu, że sprzedaż opisywanej działki, niewykorzystywanej do działalności gospodarczej, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Dokonując sprzedaży ww. działki korzysta Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, uważa Pan, że dokonując sprzedaży działki wchodzącej w skład majątku osobistego, nie będę działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy trudno uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości gruntowej zabudowanej. Pomimo, iż grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że dokonując sprzedaży przedmiotowego gruntu działa Pan w charakterze handlowca. Grunt nie stanowił składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą i nigdy nie był do takiej działalności wykorzystywany, celem nabycia było wyremontowanie budynku i zamieszkanie w nim. Jednakże plany te nigdy nie zostały zrealizowane z przyczyn osobistych. Ponadto oświadczył Pan, iż nie podejmował żadnych zorganizowanych działań mających na celu przygotowanie przedmiotowej działki do sprzedaży. Powyższe wyklucza zatem handlowy cel transakcji. W konsekwencji sprzedając nieruchomość gruntową zabudowana, korzysta Pan z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynności sprzedaży oznaczają działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania, bowiem dokonuje Pan zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że sprzedaż opisanych nieruchomości gruntowych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną). Z uwagi na fakt, iż z opisu nie wynika, aby wykonywał Pan takie zorganizowane działania, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, należącej do Pana majątku prywatnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu sprawy, oznacza to, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.