INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 maja 2016 r.), uzupełnionym w dniu 27 czerwca, 14 i 27 lipca 2016 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia budynków oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 27 czerwca, 14 i 27 lipca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia budynków oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Spółdzielnia, będąca podatnikiem VAT czynnym, zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkami wzniesionymi w latach 1969 i 1970, bez prawa do odliczenia podatku naliczonego. W latach 2008-2014 Spółdzielnia poniosła wydatki w kwocie netto powyżej 30% wartości początkowej, które dotyczyły bieżących napraw wynikających ze zużycia eksploatacyjnego instalacji wodnej i elementów poszycia dachu. Budynki do dnia obecnego są wynajmowane innym podmiotom, na podstawie umowy najmu, opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Przedmiotem sprzedaży będzie:

1. działka gruntu nr ... w wieczystym użytkowaniu, o powierzchni 1.551 m2, przy ul. D. w miejscowości O., zabudowanej budynkami użytkowymi wynajmowanymi od 2000 r.,
2. działka gruntu nr .../22 o powierzchni 788 m2, w części udziałów 50/100, przy ul. S., zabudowana budynkiem usługowym, wynajmowanym od 2000 r.,
3. działka gruntu nr .../23 o powierzchni 213 m2, w części udziałów wynoszących 42/100, stanowiąca drogę dojazdowa do nieruchomości przy ul. S. w miejscowości O., nie jest zabudowana, a w planie zagospodarowania przestrzennego jest ujęta jako grunt przeznaczony pod zabudowę usługową.

W związku z powyższym opisem, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytania.

• Czy sprzedaż budynków usytuowanych na działkach nr ... i .../22 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku oraz czy sprzedaż niezabudowanej działki nr .../23 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku...
• Czy znaczenie ma status nabywcy, który nie jest podatnikiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, sprzedaż ,,nieruchomości" na działkach zabudowanych budynkami użytkowymi, jak i na działce niezabudowanej, będących w użytkowaniu wieczystym, powinna korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Działka gruntu nr 14/23 nie jest i nie była nigdy zabudowana, mimo że w planie zagospodarowania przestrzennego figuruje jako przeznaczona pod zabudowę usługową. Spółdzielnia uważa, że nie ma znaczenia status nabywcy dla zastosowania zwolnienia od podatku dla tej sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710), zwanej dalej ,,ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

(...),

6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste,

7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 grudnia 2013 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że ,,Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako ,,pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT".

Na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a 30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że zbycie budynków, o których mowa we wniosku, będzie zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Z okoliczności faktycznych sprawy wynika bowiem, że ww. budynki są wykorzystywane na cele prowadzonej przez Spółdzielnię działalności gospodarczej (od 2000 r. są przedmiotem najmu), a poniesione w latach 2008-2014 wydatki nie dotyczyły ulepszenia tych budynków. Zatem należy uznać, że dostawa zostanie dokonana po upływie co najmniej dwóch lat od pierwszego ich zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Podkreślić należy, że zwolnienie to ma zastosowanie, o ile strony nie wybiorą opcji opodatkowania przewidzianej w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, przy spełnieniu warunków o których mowa w tych przepisach.

Jednocześnie należy wskazać, że zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu (działki nr 91 oraz udziałów w działce nr .../22), na którym są posadowione te budynki - z uwagi na brzmienie art. 29a ust. 8 ustawy - również będzie zwolnione od podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku dla sprzedaży ww. nieruchomości nie ma znaczenia status nabywcy, tj. czy jest to zarejestrowany podatnik VAT czynny, czy osoba/podmiot niebędący podatnikiem. Status nabywcy miałby znaczenie w przypadku rezygnacji ze zwolnienia od podatku sprzedaży ww. budynków, przewidzianej w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy.

Natomiast zbycie udziałów w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu nr .../23 - wbrew stanowisku zawartemu we wniosku - nie będzie zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Co prawda Spółdzielnia wskazała, że ww. grunt nie jest i nigdy nie był zabudowany, jednak należy uznać, że stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, bowiem zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jest gruntem przeznaczonym pod zabudowę. Z okoliczności faktycznych sprawy nie wynika także aby grunt był wykorzystywany przez Spółdzielnię wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku, wobec tego nie będzie miał zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W konsekwencji jego sprzedaż będzie opodatkowana 23% stawką podatku od towarów i usług.

Dodatkowo nadmienić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.