Pytanie wnioskodawcy: 1) czysprzedaż w ramach małżeńskiej wspólności majatkowej nieruchomości składającej się z działek gruntu ornego, łąk i rowów (grunt niezabudowany) będącej współwłasnością z inną osobą będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?, 2) czy sprzedaż gruntu niezabudowanego, klasyfikowanego jako grunt orny, rowy i łaki korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r?

sygnatura: PVE/443-5/2007

autor: Urząd Skarbowy w Biłgoraju

data: 2007-09-12

P o s t a n o w i e n i e

Na podstawie art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu pisemnego wniosku Pana z dnia 18 czerwca 2007r., NaczelnikUrzędu Skarbowego w Biłgoraju udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w sprawie indywidualnej podatnika stwierdza, iż przedstawione w przedmiotowym wniosku stanowisko w zakresie braku obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży przez Pana gruntu jest prawidłowe przy uwzględnieniu przedstawionego stanu faktycznego oraz stanu prawnego istniejącego na dzień wydania niniejszego postanowienia.

U z a s a d n i e n i e

W dniu 21 czerwca 2007 r. wpłynął do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Biłgoraju pisemny wniosek Pana o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania niektórych przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) w indywidualnej sprawie wnioskodawcy.

Według przedstawionego stanu faktycznego nabył Pan wraz z żoną w dniu 24 listopada 2000 r. w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej nieruchomość składającą się z działek gruntu ornego, łąk i rowów (grunt niezabudowany) na współwłasność z Panem ... . Przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej (wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej jako osoba fizyczna) i jest przeznaczony na cele rolnicze.

Wnioskodawca zadał we wniosku następujące pytania: 1) czy sprzedaż wyżej wskazanego gruntu jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług - czy wnioskodawca w tym przypadku występuje w charakterze podatnika tego podatku jako prowadzący działalność gospodarczą (spełniając tym samym przesłanki wynikające z art.15 ust.1 w zw. z ust.2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług) ? oraz 2) czy sprzedaż gruntu niezabudowanego, klasyfikowanego jako grunt orny, rowy i łąki, korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art.43 ust.1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ?W ocenie wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowej działki gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie jest on z tego tytułu podatnikiem i nie prowadzi działalności gospodarczej, o której jest mowa w art. 15 ust.2 (w zw. z ust.1) wyżej przytaczanej ustawy. W przedmiotowej sprawie dojdzie do jednokrotnej sprzedaży gruntu (bez zamiaru wykonywania czynności w sposób częstotliwy), sprzedaży dokona po raz pierwszy, a ponadto nie podjął żadnych czynności, które mogłyby ewentualnie świadczyć o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej (t.j. nie dokonał podziału gruntu na mniejsze działki, nie doprowadził do niego infrastruktury technicznej, ,,nie odrolnił" posiadanej nieruchomości), a tym samym nie wykonał żadnych czynności przygotowujących działki do sprzedaży.W przypadku natomiast, gdyby sprzedaż gruntu niezabudowanego podlegała jednak w przedmiotowym stanie faktycznym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w opinii wnioskodawcy zastosowanie w tym zakresie znajdzie art.43 ust.1 pkt 9 ustawy o PTU, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Wnioskodawca oświadczył, iż grunty powyższe w ewidencji gruntów sklasyfikowane są jako grunty orne, rowy i łąki; na dzień zakupu przez Niego tych gruntów były one przeznaczone zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego pod uprawy polowe i użytki zielone, a na dzień złożenia wniosku gmina nie ustaliła miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania danej działki. Według oświadczenia znane jest ogólne studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy- na gruncie tym planowana jest zabudowa jednorodzinna oraz zabudowa przeznaczona pod usługi turystyczne - jednak studium nie jest uznawane za akt prawa miejscowego. Zdaniem wnioskodawcy z uwagi, iż przedmiotowe grunty nie znajdują się na terenie objętym obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, a zapisy znajdujące się w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy nie odpowiadają klasyfikacji gruntów, wynikającej z ewidencji gruntów - grunty te spełniają znamiona definicji zawartej w art.43 ust.1 pkt 9.

W ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Biłgoraju przedstawione stanowisko strony , iż sprzedaż przedmiotowej działki gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie jest on z tego tytułu podatnikiem i nie prowadzi działalności gospodarczej, o której jest mowa w art. 15 ust.2 jest prawidłowe w opisanym we wniosku stanie faktycznym. Definicja podatnika podatku od towarów i usług zawarta w art.15 ust.1 w związku z ust.2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) stanowi, iż jest nim osoba prawna, jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej oraz osoba fizyczna, wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust.2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Ze złożonego we wniosku oświadczenia nie wynika fakt, iż transakcji sprzedaży dokona Pan jako handlowiec, usługodawca czy też rolnik - podkreśla Pan natomiast, że transakcji ,,dokona po raz pierwszy i w sposób jednokrotny" . Wnioskodawca wypowiadając się we wniosku wprost o zamiarze dokonania jednej transakcji wyklucza istnienie zamiaru wykonywania takich czynności w sposób częstotliwy. Zamiar taki nie jest więc znany organowi podatkowemu w chwili wydania interpretacji - okoliczności wynikające z wniosku na istnienie takiego zamiaru nie wskazują.

W zakresie zastosowania - w opisanej we wniosku transakcji sprzedaży gruntu - normy wynikającej z art.43 ust.1 pkt 9 ustawy o PTU, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę - pogląd wnioskodawcy należy uznać za prawidłowy. Ustawa ,,o podatku od towarów i usług" nie definiuje pojęcia ,,teren niezabudowany inny niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę". Zastosować w tym przypadku należy normy prawne wynikające z innych ustaw, które pozwolą zdefiniować powyższe pojęcia. Tak więc w art.4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016, z póź. zm.) stanowi, iż każdy ma prawo zabudowy nieruchomości gruntowej, jeżeli wykaże prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, pod warunkiem zgodności zamierzenia budowlanego z przepisami. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. ,,o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym" (Dz.U. z 2003, Nr 80, poz. 717, z póź. zm.) w art.59 ust.1 wskazuje, iż zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego, polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych wymaga ustalania w drodze decyzji warunków zabudowy. Przepis ust.1 stosuje się również do zmiany zagospodarowania terenu, która nie wymaga pozwolenia na budowę, z wyjątkiem tymczasowej, jednorazowej zmiany zagospodarowania terenu, która nie wymaga pozwolenia (art.59 ust.2 tejże ustawy). Art. 86 ustawy ,,o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym" nakazuje obowiązek ustalenia w drodze decyzji warunków zabudowy dla zmiany sposobu zagospodarowania terenu o której mowa w art.59 ust.1, jeżeli na terenie tym obowiązuje plan uchwalony przed dniem 1 stycznia 1995 r. . Studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz plany miejscowe uchwalone po dniu 1 stycznia 1995 r. zachowują moc. Biorąc pod uwagę powyższe normy prawne należy uznać grunty opisane we wniosku jako ,,teren niezabudowany inny niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę", z uwagi na nieistnienie prawem przewidzianych aktów administracyjnych stanowiących o ich charakterze budowlanym lub przeznaczonym pod zabudowę.Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, najczęściej określane w skrócie jako studium uwarunkowań lub studium określa w sposób ogólny planowany sposób zagospodarowania całego terytorium gminy, zawierając informacje o położeniu przeznaczonych pod zabudowę obszarów, przebiegu głównych szlaków komunikacyjnych, terenów chronionych itp.Studium uchwalane jest jako uchwała rady gminy, nie posiada jednak rangi przepisu prawa miejscowego, stanowiąc jedynie podstawę do opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jest dokumentem poprzedzającym wykonanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W dokumencie tym formułuje się zasady polityki przestrzennej miasta, wsi, jednostki osadniczej oraz integruje dokumenty programowe i wizje związane z rozwojem gospodarczym i społecznym jednostki osadniczej. Studium nie jest źródłem prawa, jest zobowiązaniem władzy lokalnej do działań zgodnie z wyznaczonymi kierunkami.

Biorąc powyższe pod uwagę postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia. Interpretacja traci moc z chwilą zmiany stanu prawnego. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany albo uchylenia.

Od niniejszego postanowienia służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Biłgoraju w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia (art. 14a par. 4, art. 223 par. 1, art. 236 par. 1 i par. 2 oraz art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa).

Zażalenie na postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa). Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania postanowienia, jednakże organ podatkowy, który wydał postanowienie, może w uzasadnionych przypadkach, na wniosek strony, wstrzymać jego wykonanie (art. 238 Ordynacji podatkowej).