Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

uznanie że otrzymywane środki z tytułu płatności kartami nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, oraz zwolnienia od podatku VAT usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 65.12.10-00.90

sygnatura: IPPP1/443-1082/10-2/AW

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

data: 2010-12-22

słowa kluczowe:Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), pośrednictwo finansowe, świadczenie usług, usługi taksówkowe, zwolnienia z podatku od towarów i usług

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14.10.2010 r. (data wpływu 21.10.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania że otrzymywane środki z tytułu płatności kartami nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, oraz zwolnienia od podatku VAT usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 65.12.10-00.90 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.10.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania że otrzymywane środki tytułu płatności kartami nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, oraz zwolnienia od podatku VAT usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 65.12.10-00.90.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie usług taxi, usług centrali radio taxi, pośrednictwa w zakresie rezerwacji usług taxi na zlecenie (korporacja taksówkowa E., dalej ,,E."). Usługi taxi realizowane są przez licencjonowanych przewoźników (kierowców) taxi (dalej ,,Przewoźnik"), z którymi E. ma zawarte umowy o współpracy.

Usługi taxi świadczone są sprzętem należącym bezpośrednio do poszczególnych Przewoźników. Aby ułatwić rozliczanie się klientom (dalej ,,Nabywca") korzystającym z usług poszczególnych Przewoźników, firma E. zakupiła terminale do rozliczeń transakcji kartami płatniczymi, w które wyposażyła poszczególnych Przewoźników. Firma E. w imieniu wszystkich Przewoźników zawarła umowę generalną z firmą obsługującą transakcje kartami płatniczymi. W związku z powyższym doszło do sytuacji w której E. otrzymuje z P. SA środki z tytułu płatności dokonanych kartami płatniczymi, za usługi wykonane bezpośrednio przez Przewoźników na rzecz ich Nabywców. Następnie w okresach miesięcznych, E. rozlicza się z Przewoźnikami wypłacając otrzymane wcześniej środki z tytułu płatności Nabywców kartami płatniczymi poszczególnym Przewoźnikom za konkretne transakcje (E. prowadzi w tym zakresie szczegółową ewidencję). Za obsługę tych płatności E. potrąca sobie prowizje od poszczególnych Przewoźników. Firma E. nie świadczy usług, za które jest otrzymywana zapłata poprzez karty płatnicze, usługi świadczone są poprzez poszczególnych Przewoźników, firma E. pośredniczy w tym przypadku jedynie w przekazaniu pieniędzy pomiędzy Nabywcą (klientem Przewoźnika) a samym Przewoźnikiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy wartość środków otrzymanych od Nabywców z tytułu płatności kartami płatniczymi przekazywanymi przez E. poszczególnym Przewoźnikom, nie stanowi wynagrodzenia E. z tytułu żadnej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, a tym samym nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem po stronie E....
  2. Czy potrącona przewoźnikom prowizja za obsługę płatności kartami płatniczymi podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług...

Stanowisko Wnioskodawcy

Ad. pytanie 1

Wartość środków przekazywanych przez E. do Przewoźnika, nie stanowi wynagrodzenia E. z tytułu żadnej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, a tym samym nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem po stronie E. TAXI.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Dostawę towarów stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez świadczenie usług, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się z kolei każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również m.in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Dodatkowo, na podstawie art. 15 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Należy zauważyć, że zgodnie z przepisami ustawy o VAT aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynności podlegającej opodatkowaniu dokonał podatnik VAT, który dla tej właśnie czynności będzie działał w takim charakterze. W związku z powyższym, aby uznać wartość otrzymanej kwoty transakcji kartą płatniczą za wynagrodzenie E. opodatkowane podatkiem VAT, konieczne jest rozstrzygnięcie czy wartość tych transakcji otrzymywanych przez E. od Nabywców (klientów Przewoźników), stanowi wynagrodzenie E. z tytułu jakiegokolwiek świadczenia (dostawy towarów bądź świadczenia usług) wykonywanego przez E. na rzecz Nabywców.

W tym kontekście, kluczowym dla rozstrzyganej sprawy jest fakt, że E. przekazuje jedynie otrzymaną kwotę transakcji kartą płatniczą do przewoźnika w imieniu Nabywcy, a zatem nie dokonuje refakturowania usługi taxi. Za wykonywanie tych czynności (czynności agencyjne, przekazu pieniężnego) E. otrzymuje wynagrodzenie od Przewoźnika.

Zdaniem E., przekazanie kwoty transakcji kartą płatniczą nie stanowi w rozumieniu ustawy o VAT, dostawy towarów.

Dostawę towarów stanowi bowiem przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Poprzez towary ustawa o VAT, zgodnie z art. 2 ust. 6, nakazuje rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu VAT, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W przypadku przekazywania kwot transakcji kartami płatniczymi, przekazywane są w rzeczywistości jednostki pieniężne. Należy zauważyć, iż jednostki pieniężne nie są uznawane za rzeczy ruchome. Pieniądze jako takie są uznawane za rzeczy ruchome oznaczone gatunkowo tylko w postaci znaków pieniężnych (banknotów i monet), a nie jednostek pieniężnych wyrażających abstrakcyjną jednostkę wartości. Charakterem pieniądza jako środka płatniczego zajmował się Sąd Najwyższy, który w wyroku z 4 grudnia 1998r., III CKN 49/98 stwierdził, że pieniądze jako środek płatniczy, zarówno banknoty, jak i bilon są wprawdzie rzeczami ale są to tylko rzeczy ,,sui generis" ponieważ nie mają samoistnej wartości wynikającej z ich właściwości fizycznych, lecz z określonej gwarancji jaką daje im państwo. Z powyższego wyroku wynika, iż jednostki pieniężne nie mogą być uznane za rzeczy ruchome.

W świetle powyżej przytoczonej definicji towaru, nie ulega wątpliwości, że kwota (wartość) transakcji kartą płatniczą nie może być za niego uznana. W konsekwencji czynność mająca na celu przekazanie kwot z transakcji kartami płatniczymi nie stanowi dostawy towarów w świetle ustawy o VAT.

Przez świadczenie usług, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się z kolei każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również m. in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Za wynagrodzenie E. nie można w żadnym razie uznać kwoty otrzymanej poprzez transakcję kartą płatniczą. E. nie refakturuje tej kwoty, przekazuje ją jedynie na zasadzie przekazu pieniężnego. Kwota ta bowiem stanowi wypełnienie zobowiązania wynikającego z umowy z Przewoźnikiem, za co E. otrzymuje odrębne wynagrodzenie od Przewoźnika. W związku z tym, otrzymana kwota w imieniu Przewoźnika z tytułu transakcji kartą płatniczą sama w sobie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT po stronie E.

W drodze analogi, przekazanie kwoty transakcji kartą płatniczą przez E. do Przewoźnika w imieniu Nabywcy można porównać do sytuacji, gdy w supermarketach klienci opłacają określone rachunki np. rachunki za energię elektryczną. W takim przypadku, pobierana przez supermarket kwota należności wynikającej z danego rachunku nie stanowi w żadnym przypadku wynagrodzenia supermarketu z tytułu jakiegokolwiek świadczenia na rzecz jego klienta. Supermarket jedynie przekazuje kwotę rachunku w imieniu klienta do sprzedawcy usługi np. zakładu energetycznego. Wynagrodzeniem supermarketu w analizowanym przykładzie będzie co najwyżej wartość odrębnie określonego wynagrodzenia (prowizji) pobieranej z tytułu wykonanej usługi - wynagrodzeniem supermarketu nie będzie wartość pobranej płatności odpowiadającej należności z danego rachunku.

Powyższe stanowisko znajduje również oparcie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 1 grudnia 2009 r (sygn. I SA/Kr 1462/09). w którym sąd stwierdził m.in. że ,,Jeżeli spółka nie była beneficjentem usługi a jedynie pośredniczyła w regulowaniu płatności za tę usługę, to nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez usługodawcę. Nie powinna też dokumentować rozliczeń z rzeczywistym usługobiorcą za pomocą refaktury". Należy zauważyć, iż w przypadku przekazywania przez E. kwoty z transakcji kartami płatniczymi do Przewoźników, E. nie nabywa we własnym imieniu od Przewoźników usług taxi dla swoich klientów (Nabywców), nie refakturuje tych usług. E. nie jest stroną umowy usługi taxi, ta świadczona jest bezpośrednio przez Przewoźnika na rzecz Nabywcy.

W związku z powyższym, kwota otrzymanych środków z tytułu transakcji kartami płatniczymi sama w sobie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT po stronie E.. Wartość otrzymanych środków w żadnym razie nie stanowi wynagrodzenia E.

Tym samym, wartość otrzymanych od Nabywców kwot z tytułu transakcji kartami płatniczymi, przekazywanymi przez E. do Przewoźników, nie stanowi wynagrodzenia E. z tytułu jakiejkolwiek usługi i tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT po stronie E..

Ad. pytanie 2

Potrącona Przewoźnikom prowizja za obsługę płatności kartami płatniczymi podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Wśród usług objętych zakresem zwolnienia znajdą się m. in. usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane w sekcji J ex (65-67) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 1997r. Nr 42 poz 264 ze zm. - dalej ,,PKWiU z 1997r."), z wyłączeniem niektórych kategorii usług wymienionych szczegółowo w poz 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT.

Tym samym, kluczowe dla określenia prawidłowego traktowania dla celów VAT usług, które E. świadczy na rzecz Przewoźników, jest właściwe ustalenie, do jakiego grupowania należy zaliczyć opisaną wyżej usługę, zgodnie z zasadami metodycznymi PKWiU.

Zdaniem E., działalność w zakresie opisanym w polu 54 niniejszego wniosku, ma charakter usługi polegającej na przyjmowaniu wpłat od ludności i innych podmiotów w imieniu oraz na rzecz poszczególnych Przewoźników. E. pobiera prowizję od Przewoźników z tytułu przekazywanych kwot uzyskanych poprzez transakcje kartami płatniczymi.

W ocenie Wnioskodawcy ww. usługa świadczona przez E. na rzecz Przewoźników to usługa mieszcząca się w grupowaniu PKWiU 65.12.10-00.90 ,,Usługi pośrednictwa pieniężnego pozostałe, gdzie indziej nie wymienione".

Usługi zaliczane do powyższego grupowania, zgodnie z treścią poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, zostały objęte zakresem zwolnienia z VAT. Stąd, zdaniem E., na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do tej ustawy, świadczenie powyższych usług przez E. na rzecz Przewoźników jest czynnością podlegają zwolnieniu od opodatkowania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie organ podatkowy informuje, że nie jest organem uprawnionym do dokonywania klasyfikacji statystycznych. Do zastosowania prawidłowej stawki podatkowej niezbędna jest klasyfikacja usług otrzymana z Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi. Przedmiotowa interpretacja została oparta na założeniu, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU 65.12.10-00.90 ,,Usługi pośrednictwa pieniężnego pozostałe, gdzie indziej nie wymienione".

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, iż z uwagi na fakt, że złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 14.10.2010 r. wpłynął do tut. Organu w dniu 21.10.2010 r., Podatnik winien wnieść opłatę w wysokości 80 zł (od dnia 20.09.2008 r. opłata za wydanie interpretacji indywidualnej wynosi bowiem 40 zł - art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej). Podatnik dokonał wpłaty w wysokości 150 zł (dwa stany faktyczne) za wydanie interpretacji indywidualnej w dniu 19.10.2010 r. Zatem kwota w wysokości 70 zł, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji Podatkowej zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY