Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Czy pracownikowi przysługuje zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z otrzymaną dopłatą do wypoczynku w stosunku do niepełnoletnich dzieci pracownika?

sygnatura: IBPBII/1/415-802/10/BJ

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

data: 2010-12-22

słowa kluczowe:dofinansowanie wypoczynku, dzieci i młodzież, fundusz świadczeń socjalnych, wypoczynek, zwolnienia przedmiotowe

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2010r. (data wpływu do tut. Biura - 22 września 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dopłat do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2010r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dopłat do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pracownik wnioskodawcy korzysta z dopłaty do wypoczynku pochodzącej z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, realizowanej w oparciu o obowiązującą w zakładzie tabelę dopłat z zastosowaniem kryterium dochodowego. Dopłata ta jest realizowana na podstawie złożonego przez niego wniosku, do którego załączony jest dokument w postaci faktury VAT marża za usługę turystyczną PKWiU (1997) 63.30.12-00.00, z której wynika kwota poniesionych na wypoczynek wydatków - łączna i przypadająca na jedną osobę, ilość osób w nich uczestnicząca, wymienienie tych osób, oraz informacja ,,...". W przedmiotowym stanie faktycznym w wypoczynku uczestniczyła 4-osobowa rodzina, w tym dwoje niepełnoletnich dzieci, podmiot organizujący wypoczynek zapewniał opiekę rezydenta, nocleg, oraz wyżywienie. Do faktury dołączono zaświadczenie wystawcy faktury o wpisie do Rejestru Organizatorów Turystyki i Pośredników Turystycznych, z którego wynika, iż przedmiotem działalności przedsiębiorcy jest ,,organizator turystyki i pośrednik turystyczny", o zasięgu terytorialnym wykonywanej działalności: ,,kraje pozaeuropejskie".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedmiotowym stanie faktycznym pracownikowi przysługuje zwolnienie podatkowe określone w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z otrzymaną dopłatą do wypoczynku w stosunku do niepełnoletnich dzieci pracownika...

Zdaniem wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym pracownikowi nie przysługuje zwolnienie podatkowe określone w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z otrzymaną dopłatą do wypoczynku w stosunku do niepełnoletnich dzieci pracownika. W myśl art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dopłaty do:

  • wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym połączonego z nauką,
  • pobytu na leczeniu sanatoryjnym w placówkach leczniczo-sanatoryjnych,
  • przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu

- dzieci i młodzieży do lat 18.

Zwolnienie przedmiotowe wynikające z ww. przepisów można zastosować tylko wówczas, jeżeli zostaną spełnione następujące warunki:

  • wypoczynek powinien być zorganizowany,
  • dziecko przebywało na wypoczynku w jednej z ww. form,
  • dopłata dotyczy dzieci i młodzieży, które nie ukończyły 18-go roku życia,
  • źródłem finansowania powinien być ZFŚS,
  • organizatorem wypoczynku musi być podmiot prowadzący działalność w tym zakresie.

Ustawodawca określił katalog zwolnień, ale jednocześnie postawił wymóg dla organizatorów tego wypoczynku, powodując, że tylko dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa wyżej. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997r. (D. U. Nr 12 poz. 67, poz. 329 i Nr 18 poz. 102) w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży, także zasad jego organizowania i nadzorowania określono, że:

  • organizatorzy wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej obowiązani są do zapewnienia bezpiecznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej. Organizatorzy wypoczynku są obowiązani również zatrudniać odpowiednio przygotowaną kadrę pedagogiczną,
  • organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej,
  • wypoczynek może być organizowany w formach wypoczynku wyjazdowego (kolonie, obozy, zimowiska) i w formach wypoczynku w miejscu zamieszkania (np. półkolonie, wczasy w mieście) zwanych dalej ,,placówkami wypoczynku".

Mając powyższe na uwadze należy - zdaniem wnioskodawcy - wskazać, czy podmiot organizujący wypoczynek statutowo zajmuje się tego typu działalnością i czy jest to zgodne z ww. regulacjami jakie zawarto w rozporządzeniu MEN. Na pracowniku ciąży obowiązek przedłożenia stosownych dowodów i udowodnienia prawa do zwolnienia z opodatkowania. Wnioskodawca wskazał, iż z przedłożonej przez pracownika faktury nie wynika, że podmiot, z usług którego korzystały dzieci pracownika z wypoczynku letniego ma w zakresie swojej działalności organizowanie wypoczynku dla dzieci i młodzieży, zgodnie z wytycznymi zawartymi w ww. rozporządzeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Biorąc powyższe pod uwagę do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się więc zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie w myśl art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo- opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

  1. z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra niezależnie od ich wysokości,
  2. z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Z brzmienia ww. przepisu wynika, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

  • wypoczynek powinien być zorganizowany,
  • organizatorem wypoczynku musi być podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,
  • wypoczynek powinien przybrać formę: wczasów, kolonii, obozu lub zimowiska, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych,
  • dopłata powinna dotyczyć dzieci i młodzieży uczestniczącej w wypoczynku, które nie ukończyły 18-tego roku życia.

Dopłaty do wypoczynku, które spełniają łącznie ww. warunki i są finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych podlegają w całości zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym, natomiast w przypadku sfinansowania z innych źródeł zwolnienie przysługuje do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Jak wynika z wniosku, pracownik wnioskodawcy korzysta z dopłaty do wypoczynku pochodzącej z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Dopłata ta jest realizowana na podstawie złożonego przez niego wniosku, do którego załączony jest dokument w postaci faktury VAT. W przedstawionym stanie faktycznym w wypoczynku uczestniczyła 4-osobowa rodzina, w tym dwoje niepełnoletnich dzieci, podmiot organizujący wypoczynek zapewniał opiekę rezydenta, nocleg, oraz wyżywienie. Do faktury dołączono zaświadczenie wystawcy faktury o wpisie do Rejestru Organizatorów Turystyki i Pośredników Turystycznych, z którego wynika, iż przedmiotem działalności przedsiębiorcy jest ,,organizator turystyki i pośrednik turystyczny", o zasięgu terytorialnym wykonywanej działalności: ,,kraje pozaeuropejskie".

Stosownie do postanowień cytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie każda dopłata do wypoczynku może korzystać ze zwolnienia. Ustawodawca jednoznacznie określił w tym przepisie katalog zwolnień, a także wymóg dla organizatorów tego wypoczynku, co powoduje, że tylko dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa wyżej.

Wprowadzając obowiązek zorganizowania wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego pojęcia. Powołany przepis nie wskazuje czy ma być to podmiot, który świadczy usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy podmiot zajmujący się statutowo tego typu działalnością. Istotne jest to, czy tego typu wypoczynek organizowany jest zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży, tj. zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, także zasad jego organizowania i nadzorowania (D. U. Nr 12, poz. 67 ze zm.).

Tak więc, zasadnicze znaczenie ma formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu, tj. czy podmiot organizujący wypoczynek dla dzieci statutowo zajmuje się tego typu działalnością i czy jest to zgodne z regulacjami jakie określono w ww. rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż świadczenie przekazane pracownikowi w postaci dopłaty do wypoczynku letniego jego niepełnoletnich dzieci ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych gdyż z wniosku nie wynika aby podmiot, z usług którego korzystały dzieci pracownika miał w zakresie swojej działalności organizowanie wypoczynku dla dzieci i młodzieży, zgodnie z wytycznymi zawartymi w ww. rozporządzeniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY