Czy na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z opisanym stanem faktycznym, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług?
sygnatura: ILPP2/443-1015/12-4/JK
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
data: 2012-12-27
| słowa kluczowe: | działalność gospodarcza, obrót, rachunkowość, świadczenie usług, usługi, usługi doradcze, zwolnienia podatkowe, zwolnienia podmiotowe, zwolnienie |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2012 r. (data wpływu 2 października 2012 r.) uzupełnionym pismami z dnia 3 października 2012 r. (data wpływu 5 października 2012 r.) oraz z dnia 20 listopada 2012 r. (data wpływu 21 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania podmiotowego zwolnienia od podatku VAT -jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania podmiotowego zwolnienia od podatku VAT. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 3 października 2012 r. o potwierdzenie dokonania opłaty za wniosek oraz z dnia 20 listopada 2012 r. o sformułowanie pytania.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca prowadzi Biuro Rachunkowe, świadczące usługi w zakresie:
Zainteresowany posiada Świadectwo Kwalifikacyjne nr X wydane przez Ministra Finansów dnia X r. uprawniające do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Posiadane świadectwo kwalifikacyjne uprawnia go do prowadzenia działalności identycznej z prowadzoną obecnie na podstawie wpisu na listę doradców podatkowych, gdyż nigdy nie świadczył usług zarezerwowanych dla licencjonowanego doradcy podatkowego.
Posiada ostateczny wpis na listę doradców podatkowych X dokonany X r.
Wnioskodawca poinformował, że z dniem 1 stycznia 2013 r. zrezygnuje z posiadania wpisu na listę doradców podatkowych. Poinformował również, że obrót realizowany przez Biuro nie przekracza w roku podatkowym kwoty 150.000,00 złoty netto.
Zainteresowany jest czynnym podatnikiem VAT.
Prośba o indywidualną interpretację dotyczy problemu czy prowadzący Biuro Rachunkowe i nie świadczący usług w zakresie doradztwa (pisemnych, ustnych ani w jakiejkolwiek innej formie) może wybrać zwolnienie z podatku od towarów i usług, w związku z nieosiągnięciem w poprzednim roku obrotowym obrotu w wysokości przekraczającej 150.000,00 złoty.
Na mocy art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i ust. 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z opisanym stanem faktycznym, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z powyższymi wyjaśnieniami oraz w oparciu o stan faktyczny oraz przewidywane posunięcia, uważam, że mogę skorzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) uszczegółowił zakres wyłączenia ze zwolnienia, stwierdzając, że wyłącza się usługi w zakresie doradztwa, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.
Działalność prowadzonego przez Wnioskodawcę Biura Księgowego polega wyłącznie na technicznym dokonywaniu wpisów księgowych na podstawie przekazanych przez Klientów dokumentów, sporządzaniu na ich podstawie deklaracji podatkowych, sporządzaniu na podstawie informacji przekazanych przez Klientów list płac oraz deklaracji ZUS, wyliczaniu na podstawie dokumentów przekazanych przez Klientów należnych do zapłaty podatków oraz składek ZUS.
Biuro nigdy nie świadczyło usług doradczych, ani nie zamierza takich usług świadczyć.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, iż do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).
Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:
Art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy stanowi, iż Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.
Na podstawie tej delegacji, Minister Finansów w § 27 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) wskazał, iż określa się listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.
W poz. 12 tego załącznika wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.
W świetle powyższego usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.
W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.
Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, iż termin ,,doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem ,,doradcy" należy rozumieć tego, ,,kto udziela porad". Natomiast ,,doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza ,,udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, doradztwo finansowe, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin ,,usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.
Należy zatem wskazać, iż jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213), zwanej dalej ustawą o doradztwie podatkowym, czynności doradztwa podatkowego obejmują:
W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.
Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 tej ustawy, są osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych, adwokaci i radcowie prawni oraz biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 (art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym).
Natomiast zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).
Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy o rachunkowości, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.
W myśl ust. 2 ww. art. 76a ustawy o rachunkowości, przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:
-- w zakresie określonym odrębnymi przepisami.
Działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:
-- o czym stanowi art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości.
Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy o rachunkowości, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi Biuro Rachunkowe, świadczące usługi w zakresie: prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, prowadzenie ksiąg rachunkowych, sporządzanie sprawozdań finansowych, prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowywanie na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług, obliczanie/rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców (klientów) i ich pracowników oraz sporządzanie stosownych informacji, deklaracji podatkowych, podpisywanie oraz składanie deklaracji/informacji w imieniu przedsiębiorców (klientów) do Urzędów Skarbowych, obliczanie/rozliczanie składek ZUS dot. przedsiębiorców i ich pracowników, przygotowywanie stosownych deklaracji/raportów do ZUS, prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia, sporządzanie listy płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników. Zainteresowany posiada Świadectwo Kwalifikacyjne uprawniające do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Świadectwo to uprawnia go do prowadzenia działalności identycznej z prowadzoną obecnie na podstawie wpisu na listę doradców podatkowych, gdyż nigdy nie świadczył usług zarezerwowanych dla licencjonowanego doradcy podatkowego. Wnioskodawca posiada ostateczny wpis na listę doradców podatkowych X dokonany dnia 7 czerwca 2006 r. Zainteresowany poinformował, że z dniem 1 stycznia 2013 r. zrezygnuje z posiadania wpisu na listę doradców podatkowych. Poinformował również, że obrót realizowany przez Biuro nie przekracza w roku podatkowym kwoty 150.000,00 złoty netto. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem VAT.
Reasumując, mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, iż Wnioskodawca będzie mógł dokonać ponownego wyboru zwolnienia podmiotowego od dnia 1 stycznia 2013 r., na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy, o ile przewidywana wartość świadczonych usług w roku 2012 nie przekroczy kwoty 150.000 zł, przy założeniu, że Zainteresowany nie będzie wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, w szczególności nie będzie wykonywać usług o charakterze doradczym, ani nie będzie udzielać porad prawnych oraz że przygotowanie deklaracji podatkowych nie będzie realizowane w ramach odrębnego zlecenia, lecz będzie stanowiło element kompleksowej usługi rachunkowo-księgowej.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.