Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Czy Spółka przy fakturowaniu usług wykonywanych w ramach umowy prawidłowo stosuje zwolnienie, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 i art. 43 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług (publikacja: Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054)?

sygnatura: IPTPP1/443-818/12-2/MW

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

data: 2012-12-27

słowa kluczowe:pośrednictwo, usługi ubezpieczeniowe

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm. ) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 09 października 2012 r. (data wpływu 15 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczonych usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Spółka (sklep franczyzowy) wykonuje usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych na rzecz agenta ubezpieczeniowego. Podpisała umowę o współpracy, z agentem ubezpieczeniowym, spełniającym wymogi określone w art. 9 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. nr 124 poz. 1154 ze zm.), w zakresie sprzedaży ubezpieczeń przedłużonej gwarancji w ramach sieci franczyzowych.

Spółka zgodnie z zapisami umowy pełni rolę agenta (franczyza) - sklepu franczyzowego prowadzącego sprzedaż sprzętu agd, rtv w ramach sieci, który działa jako agent ubezpieczeniowy w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z 22 maja 2003 roku o pośrednictwie ubezpieczeniowym i wykonuje czynności pośrednictwa ubezpieczenia w imieniu i na rzecz agenta ubezpieczeniowego, w zakresie pełnomocnictwa udzielonego agentowi ubezpieczeniowemu przez zakład ubezpieczeń.

Ubezpieczenie przedłużonej gwarancji to ochrona ubezpieczeniowa obejmująca sprzęt agd, rtv znajdujący się w ofercie sieci sklepów franczyzowych, na warunkach określonych w umowie grupowego ubezpieczenia sprzętu agd rtv zawartej z zakładem ubezpieczeń.

Zakres czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego i obowiązki agenta (sklepu franczyzowego) określone w umowie to:

  1. Czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego agenta obejmują, wszelkie czynności faktyczne i prawne mające na celu realizację sprzedaży ubezpieczeń przedłużonej gwarancji oferowanej przez zakład ubezpieczeń, do których należą w szczególności:
    1. wystawianie dokumentu ubezpieczenia i rejestracja polisy w aplikacji sprzedażowej udostępnionej przez agenta ubezpieczeniowego,
    2. dokonywanie płatności składki pobranej od ubezpieczonych za zawartą umowę ubezpieczenia za pośrednictwem serwisu płatniczego,
    3. informowanie klientów o możliwości i warunkach ubezpieczenia przedłużonej gwarancji oferowanych przez zakład ubezpieczeń oraz wynikających z nich prawach i obowiązkach stron umowy ubezpieczenia, w tym o popostępowaniu w razie zaistnienia wypadku objętego ochroną ubezpieczeniową
    4. prowadzenie działalności promocyjnej w oparciu o materiały reklamowe otrzymane od zakładu ubezpieczeń oraz sieci, po uprzednim uzgodnieniu ich formy i treści z agentem ubezpieczeniowym,
    5. przekazywanie ubezpieczonym tekstu ogólnych warunków ubezpieczenia przedłużonej gwarancji.
    1. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa ust. 1, agent, zobowiązany jest w szczególności do:
      1. oferowania klientom produktów ubezpieczeniowych przedłużonej gwarancji dla sprzętu agd, rtv w ramach sieci franczyzowej, zgodnie z najlepszą, wiedzą, poprzedzonego etyczną i profesjonalną poradą w zakresie wyboru optymalnego dla ubezpieczonego wariantu ubezpieczenia;
      2. korzystania z aplikacji sprzedażowej w celu rejestracji sprzedanych polis ubezpieczeniowych w ramach programu ubezpieczeń przedłużonych gwarancji;
      3. wygenerowania z aplikacji sprzedażowej polisy potwierdzającej objęcie zakupionego przez klienta sprzętu ochroną ubezpieczeniową i wręczenie tego dokumentu wraz z obowiązującymi dla tego produktu ogólnymi warunkami ubezpieczenia;
      4. przekazywania składki ubezpieczeniowej netto niezwłocznie po dokonaniu transakcji sprzedaży polisy przedłużonej gwarancji i pobraniu składki ubezpieczeniowej od klienta, po potrąceniu prowizji należnej agentowi, bez względu na formę płatności składki przez klienta (serwis płatniczy, gotówka, kredyt);
      5. agent zobowiązany jest do archiwizowania egzemplarzy dokumentów ubezpieczenia, o których mowa w ust. 3, przez okres 9 lat od zawarcia umowy ubezpieczenia. Dokument ubezpieczenia będzie przekazywany ubezpieczycielowi w postaci elektronicznej, poprzez faks lub w oryginale, na każdorazowy wniosek ubezpieczyciela zgłoszony agentowi w formie e-maila, za potwierdzeniem jego przeczytania.

      Agentowi przysługuje wynagrodzenie prowizyjne od umów ubezpieczenia zawartych z klientami za pośrednictwem agenta, w wysokości i na zasadach określonych w umowie. Potrącenie prowizji należnej agentowi następuje każdorazowo przy dokonaniu płatności składki ubezpieczeniowej pobranej od klientów za pośrednictwem serwisu płatniczego. Faktura ma być wystawiana comiesięcznie na podstawie raportów sprzedażowych wygenerowanych z aplikacji sprzedażowej.

      W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

      Czy Spółka przy fakturowaniu usług wykonywanych w ramach umowy prawidłowo stosuje zwolnienie, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 i art. 43 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług (publikacja: Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054)...

      Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno ustawa o VAT oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia pośrednictwa ubezpieczeniowego. Według opinii Spółki (agenta-franczyza-sklepu franczyzowego), mimo iż nie działa bezpośrednio w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń, tylko na rzecz agenta ubezpieczeniowego, który te czynności zlecił, to wykonuje ona czynności, które mieszczą się rodzajowo w zakresie czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego, a więc przy fakturowaniu usług świadczonych w ramach umowy, Spółka ma prawo do zastosowania zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 i art. 43 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług (publikacja: Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054). Spółka stoi na stanowisku, że zastosowanie zwolnienia z VAT przysługuje również pośrednikom wykonującym usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, którzy działają na rzecz agenta ubezpieczeniowego.

      W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

      Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

      Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

      W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

      Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

      Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

      Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

      Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

      Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

      Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

      Ponadto, jak wynika z przepisu art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

      1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
      2. usług doradztwa;
      3. usług w zakresie leasingu.

      Pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. W pierwszej kolejności należy określić jakie czynności miał na myśli prawodawca formułując w art. 43 ust. 1 pkt 37 zwolnienie dla świadczonych usług ubezpieczeniowych, usług reasekuracyjnych i usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

      Stosownie do art. 135 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. Nr 347.1 ze zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

      Dyrektywa nie podaje definicji transakcji ubezpieczeniowych ani usług pokrewnych świadczonych przez maklerów i pośredników ubezpieczeniowych. Natomiast, ,,czynność ubezpieczeniowa", w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

      Czynność ubezpieczeniowa, w każdym wypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

      Jeśli chodzi o transakcje ubezpieczeniowe TSUE w sprawie C-8/01 orzekł, że istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu, iż ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skania C-240/99, paragraf 37).

      Trybunał wprawdzie orzekł, że wyrażenie ,,transakcje ubezpieczeniowe" nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli, ale zasadniczo jest na tyle obszerne, że obejmuje zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem, ale w kontekście polisy blokowej dostarcza swoim klientom taką ochronę, korzystając z wpływów od ubezpieczyciela, który przyjmuje na siebie ryzyko objęte w ubezpieczeniu (sprawy: Card Protection Plan, paragraf 22 i Skandia, paragraf 38).

      Jednak w akapicie 41 sprawy Skandia Trybunał podtrzymał stanowisko, że zgodnie z definicją transakcji ubezpieczeniowych zawartą w akapicie 39 niniejszego wyroku okazuje się, iż tożsamość osoby, której świadczy się usługę, jest istotna w rozumieniu definicji rodzaju usług objętych artykułem 13B(a) Szóstej Dyrektywy i że transakcja ubezpieczeniowa nieodzownie pociąga za sobą istnienie umowy między dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka, czyli ubezpieczonym.

      Natomiast, zasadniczym kryterium, pozwalającym na ustalenie, czy dana osoba jest pośrednikiem ubezpieczeniowym, czy też nie, jest charakter wykonywanych przez nią czynności wewnętrznych. W sprawie C-124/07 pomiędzy J.C.M. Beheer B.V. a Staatssecretaris van Financien TSUE zwrócił uwagę, że przepisy wspólnotowe nie zawierają żadnych wskazówek odnoszących się do stosunku pomiędzy brokerem lub pośrednikiem ubezpieczeniowym a stronami umowy ubezpieczeniowej, do której się przyczynił. Stwierdzenie posiadania statusu brokera lub pośrednika ubezpieczeniowego zależy zatem od cech badanej działalności.

      Z kolei, w sprawie C-453/05 TSUE stwierdził, że ,,pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem, że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową".

      Mając na uwadze powyższe należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (t. j. Dz. U z 2010 r. Nr 11, poz. 66 ze zm.).

      I tak, na podstawie art. 3 ust. 1 ww. ustawy przez działalność ubezpieczeniową rozumie się wykonywanie czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych.

      W przepisach art. 3 ust. 3-5 powołanej ustawy, wymienione zostały czynności ubezpieczeniowe, o których mowa w ust. 1.

      Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, czynnościami ubezpieczeniowymi, o których mowa w ust. 1, są:

      1. zawieranie umów ubezpieczenia, umów gwarancji ubezpieczeniowych lub zlecanie ich zawierania uprawnionym pośrednikom ubezpieczeniowym w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154, z późn. zm.), a także wykonywanie tych umów;

      1a)zawieranie umów reasekuracji lub zlecanie ich zawierania brokerom reasekuracyjnym w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym, a także wykonywanie tych umów, w zakresie cedowania ryzyka z umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych (reasekuracja bierna);

      1. składanie oświadczeń woli w sprawach roszczeń o odszkodowania lub inne świadczenia należne z tytułu umów, o których mowa w pkt 1 i 1a;
      2. ustalanie składek i prowizji należnych z tytułu zawieranych umów, o których mowa w pkt 1 i 1a;
      3. ustanawianie w drodze czynności cywilnoprawnych zabezpieczeń rzeczowych lub osobistych, jeżeli są one bezpośrednio związane z zawieraniem umów, o których mowa w pkt 1 i 1a.

      W myśl art. 3 ust. 4 ww. ustawy, czynnościami ubezpieczeniowymi są również:

      1. ocena ryzyka w ubezpieczeniach osobowych i ubezpieczeniach majątkowych oraz w umowach gwarancji ubezpieczeniowych;
      2. wypłacanie odszkodowań i innych świadczeń należnych z tytułu umów, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 1a;
      3. przejmowanie i zbywanie przedmiotów lub praw nabytych przez zakład ubezpieczeń w związku z wykonywaniem umowy ubezpieczenia lub umowy gwarancji ubezpieczeniowej;
      4. prowadzenie kontroli przestrzegania przez ubezpieczających lub ubezpieczonych, zastrzeżonych w umowie lub w ogólnych warunkach ubezpieczeń, obowiązków i zasad bezpieczeństwa odnoszących się do przedmiotów objętych ochroną ubezpieczeniową;
      5. prowadzenie postępowań regresowych oraz postępowań windykacyjnych związanych z wykonywaniem:
        1. umów ubezpieczenia i umów gwarancji ubezpieczeniowych,
        2. umów reasekuracji w zakresie cedowania ryzyka z umów ubezpieczenia i umów gwarancji ubezpieczeniowych;
        1. lokowanie środków zakładu ubezpieczeń;
        2. wykonywanie innych czynności określonych w przepisach innych ustaw.

        Natomiast aktem określającym zasady wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych jest ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154 ze zm.).

        Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy, pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia. Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, pośrednictwo ubezpieczeniowe może być wykonywane wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych (z zastrzeżeniem art. 3 tej ustawy). Status agenta i brokera ubezpieczeniowego został natomiast szczegółowo uregulowany w dalszych przepisach wskazanej ustawy.

        Stosownie natomiast do brzmienia art. 4 pkt 1 wskazanej ustawy, czynności agencyjne wykonywane przez pośrednika ubezpieczeniowego polegają na: pozyskiwaniu klientów, wykonywaniu czynności przygotowawczych zmierzających do zawierania umów ubezpieczenia, zawieraniu umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności agencyjnych.

        Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca wykonuje usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych na rzecz agenta ubezpieczeniowego. Podpisał umowę o współpracy z agentem ubezpieczeniowym, spełniającym wymogi określone w art. 9 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym, w zakresie sprzedaży ubezpieczeń przedłużonej gwarancji w ramach sieci franczyzowych. Spółka zgodnie z zapisami umowy pełni rolę agenta prowadzącego sprzedaż sprzętu agd, rtv w ramach sieci, który działa jako agent ubezpieczeniowy w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z 22 maja 2003 roku o pośrednictwie ubezpieczeniowym i wykonuje czynności pośrednictwa ubezpieczenia w imieniu i na rzecz agenta ubezpieczeniowego, w zakresie pełnomocnictwa udzielonego agentowi ubezpieczeniowemu przez zakład ubezpieczeń.

        Ubezpieczenie przedłużonej gwarancji to ochrona ubezpieczeniowa obejmująca sprzęt agd, rtv znajdujący się w ofercie sieci sklepów franczyzowych, na warunkach określonych w umowie grupowego ubezpieczenia sprzętu agd rtv zawartej z zakładem ubezpieczeń.

        Zakres czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego i obowiązki agenta - Wnioskodawcy określone w umowie to:

        1. Czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego agenta obejmują, wszelkie czynności faktyczne i prawne mające na celu realizację sprzedaży ubezpieczeń przedłużonej gwarancji oferowanej przez zakład ubezpieczeń, do których należą w szczególności:
          1. wystawianie dokumentu ubezpieczenia i rejestracja polisy w aplikacji sprzedażowej udostępnionej przez agenta ubezpieczeniowego,
          2. dokonywanie płatności składki pobranej od ubezpieczonych za zawartą umowę ubezpieczenia za pośrednictwem serwisu płatniczego,
          3. informowanie klientów o możliwości i warunkach ubezpieczenia przedłużonej gwarancji oferowanych przez zakład ubezpieczeń oraz wynikających z nich prawach i obowiązkach stron umowy ubezpieczenia, w tym o postępowaniu w razie zaistnienia wypadku objętego ochroną ubezpieczeniową
          4. prowadzenie działalności promocyjnej w oparciu o materiały reklamowe otrzymane od zakładu ubezpieczeń oraz sieci, po uprzednim uzgodnieniu ich formy i treści z agentem ubezpieczeniowym,
          5. przekazywanie ubezpieczonym tekstu ogólnych warunków ubezpieczenia przedłużonej gwarancji.
          1. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa ust. 1, agent, zobowiązany jest w szczególności do:
            1. oferowania klientom produktów ubezpieczeniowych przedłużonej gwarancji dla sprzętu agd, rtv w ramach sieci franczyzowej, zgodnie z najlepszą, wiedzą, poprzedzonego etyczną i profesjonalną poradą w zakresie wyboru optymalnego dla ubezpieczonego wariantu ubezpieczenia;
            2. korzystania z aplikacji sprzedażowej w celu rejestracji sprzedanych polis ubezpieczeniowych w ramach programu ubezpieczeń przedłużonych gwarancji;
            3. wygenerowania z aplikacji sprzedażowej polisy potwierdzającej objęcie zakupionego przez klienta sprzętu ochroną ubezpieczeniową i wręczenie tego dokumentu wraz z obowiązującymi dla tego produktu ogólnymi warunkami ubezpieczenia;
            4. przekazywania składki ubezpieczeniowej netto niezwłocznie po dokonaniu transakcji sprzedaży polisy przedłużonej gwarancji i pobraniu składki ubezpieczeniowej od klienta, po potrąceniu prowizji należnej agentowi, bez względu na formę płatności składki przez klienta (serwis płatniczy, gotówka, kredyt);
            5. agent zobowiązany jest do archiwizowania egzemplarzy dokumentów ubezpieczenia, o których mowa w ust. 3, przez okres 9 lat od zawarcia umowy ubezpieczenia. Dokument ubezpieczenia będzie przekazywany ubezpieczycielowi w postaci elektronicznej, poprzez faks lub w oryginale, na każdorazowy wniosek ubezpieczyciela zgłoszony agentowi w formie e-maila, za potwierdzeniem jego przeczytania.

            Agentowi przysługuje wynagrodzenie prowizyjne od umów ubezpieczenia zawartych z klientami za pośrednictwem agenta, w wysokości i na zasadach określonych w umowie. Potrącenie prowizji należnej agentowi następuje każdorazowo przy dokonaniu płatności składki ubezpieczeniowej pobranej od klientów za pośrednictwem serwisu płatniczego. Faktura ma być wystawiana comiesięcznie na podstawie raportów sprzedażowych wygenerowanych z aplikacji sprzedażowej.

            Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane uregulowania prawne stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie wykonuje ,,czynności ubezpieczeniowych". Czynność ubezpieczeniowa, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia, do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy. Tak rozumiana ,,czynność ubezpieczeniowa", w każdym wypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia od podatku a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym. Natomiast z opisu sprawy wynika, iż między Wnioskodawcą oraz ubezpieczonymi nie istnieje żaden stosunek prawny ubezpieczenia. Zainteresowany nie występuje w roli ubezpieczyciela, który w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia będzie zobowiązany do świadczenia na rzecz ubezpieczonego klienta.

            Wnioskodawca nie świadczy również usług reasekuracyjnych, polegających na wykonywaniu czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka.

            Z treści art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy wynika, iż prawodawca zwolnił od podatku również usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

            Działalność pośrednictwa ubezpieczeniowego dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek ze stron umowy, dotyczącej produktu finansowego. Powinna to być usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo ma na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia.

            Czynności wykonywane przez pośrednika ubezpieczeniowego dotyczą czynności wykonywanych w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń (agencyjne) oraz czynności wykonywanych w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej (brokerskie). Działalność pośrednictwa ubezpieczeniowego dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek strony umowy dotyczącej produktu finansowego. Usługa pośrednictwa ubezpieczeniowego to usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo ma zatem na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności, które umożliwiłyby zawarcie przez obie strony umowy, przy czym pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu.

            Przekładając powołane wyżej regulacje prawne na sytuację Wnioskodawcy wskazać należy, iż usługi świadczone przez Spółkę na rzecz agenta ubezpieczeniowego w ramach umowy o współpracę stanowią usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych.

            Ww. czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach usług świadczonych na rzecz agenta ubezpieczeniowego bez wątpienia mieszczą się w zakresie przedmiotowym czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego wskazanych na gruncie orzecznictwa TSUE. Ponadto, Wnioskodawca - w ramach usług świadczonych na podstawie umowy o współpracę - pozostaje w pośrednim stosunku z ubezpieczycielem (świadcząc usługi na rzecz agenta ubezpieczeniowego w zakresie pełnomocnictwa udzielonego agentowi ubezpieczeniowemu przez zakład ubezpieczeń).

            Zwolnieniu z opodatkowania VAT podlegają zarówno usługi świadczone przez pośrednika działającego w charakterze agenta, jak i usługi świadczone przez subagenta, tj. w przypadku, gdy pośrednika nie łączy relacja umowna z jedną ze stron umowy dotyczącej usługi ubezpieczeniowej zwolnionej z podatku VAT. W obu przypadkach podmiot (działający jako agent lub subagent) będzie miał za zadanie stworzenie warunków do kontaktu klienta z instytucją ubezpieczeniową i zawarcia przez niego umowy na zakup produktu (ubezpieczenia).

            Zatem usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz agenta ubezpieczeniowego w ramach umowy o współpracę stanowią usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

            Jak wynika z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące nabywcy.

            Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem.

            Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

            Elementy, jakie co najmniej powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, zostały określone w § 5 ust. 1 rozporządzenia i są to:

            1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
            2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
            3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
            4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
            5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
            6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
            7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
            8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
            9. stawki podatku;
            10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
            11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
            12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

            W myśl § 5 ust. 7 rozporządzenia, w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy, poza danymi określonymi w ust. 1 pkt 5, wskazuje się również:

            1. symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy powołują ten symbol, lub
            2. przepis ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku, lub
            3. przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub to świadczenie.

            W świetle powyższego, Wnioskodawca w sytuacji, gdy spełnia wymogi z § 4 ust. 1 rozporządzenia, dokonując świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, jest zobowiązany do udokumentowania tej czynności za pomocą faktury VAT, uwzględniając wymogi wynikające z § 5 rozporządzenia.

            Reasumując, Spółka przy fakturowaniu usług wykonywanych w ramach ww. umowy prawidłowo stosuje zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT.

            Przy czym należy podkreślić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami pośrednictwa ubezpieczeniowego a nie elementem usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, o którym mowa w art. 43 ust. 13 ustawy. Tym samym zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT z tytułu świadczenia tych usług przysługuje Wnioskodawcy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, a nie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 w związku z art. 43 ust. 13 ustawy. Dlatego też, mimo iż Wnioskodawca wywodzi skutek prawny w postaci zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 37 w związku z art. 43 ust. 13 ustawy, to tut. Organ uznał stanowisko za prawidłowe.

            Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

            Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tj. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

            Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY