Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie zastosowania w odniesieniu do Wnioskodawcy przepisów dotyczących cen transferowych.

sygnatura: ILPB1/415-1088/13-4/AP

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2013-12-24

słowa kluczowe:podmioty powiązane, transakcja, udział w zyskach, umowa spółki, wkłady do spółki

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2013 r. (data wpływu 25 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania w odniesieniu do Wnioskodawcy przepisów dotyczących cen transferowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

  • rozliczania przychodów i kosztów uzyskania przychodów z tytułu udziału w spółce jawnej,
  • skutków podatkowych po stronie Wnioskodawcy związanych z wniesieniem do spółki jawnej przez Wspólnika wkładu nieproporcjonalnego do jego udziału w zyskach/stratach tej spółki,
  • zastosowania w odniesieniu do Wnioskodawcy przepisów dotyczących cen transferowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza utworzyć nową spółkę jawną (dalej: SJ), w której będzie wspólnikiem. Wnioskodawca zamierza wnieść do nowo utworzonej SJ wkład w postaci pieniężnej. Może okazać się, że ustalona na dzień wniesienia wartość wkładu Wnioskodawcy będzie niższa od wartości wkładu, który zamierza wnieść inny ze wspólników #61485; spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wspólnik), w której Wnioskodawca będzie udziałowcem. W zamian za wkład Wnioskodawca stanie się wspólnikiem nowo założonej SJ.

Przewiduje się, że umowa SJ będzie przewidywać udział w zyskach/stratach uzależniony od statusu wspólnika (tj. osoba fizyczna lub prawna), w związku z czym udział ten może różnić się od proporcji wynikającej z wartości wkładów wniesionych do SJ przez poszczególnych wspólników. Wprawdzie w chwili obecnej nie podjęto jeszcze decyzji w tym zakresie, niemniej brana pod uwagę jest możliwość, że Wnioskodawca uzyska udział w zyskach/stratach SJ, który będzie nieproporcjonalny w stosunku do wysokości wkładu wniesionego do SJ. Przewiduje się, że udział Wnioskodawcy w zyskach/stratach SJ będzie wyższy niż gdyby go określono proporcjonalnie do wysokości majątku przekazanego przez Wnioskodawcę do SJ, podczas gdy udział Wspólnika (będącego osobą prawną) w zyskach/stratach SJ będzie niższy niż gdyby go określono proporcjonalnie do wysokości majątku przekazanego przez Wspólnika do SJ. Taka struktura SJ będzie wynikać z zakładanej koncepcji jej działania, w ramach której przewiduje się, że Wnioskodawca ze względu na posiadanie niezbędnego doświadczenia i umiejętności, pełnić będzie rolę wspólnika aktywnego i odgrywać będzie zasadniczą rolę w kierowaniu sprawami SJ, podczas gdy Wspólnik będzie pełnił rolę wspólnika pasywnego #61485; inwestora.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie zastosowania w odniesieniu do Wnioskodawcy przepisów dotyczących cen transferowych.

Czy w związku z zawarciem umowy SJ przewidującej nieproporcjonalny do przekazanego majątku udział poszczególnych wspólników w zyskach/stratach SJ, wobec Wnioskodawcy zastosowanie będą miały przepisy ustawy o PDOF dotyczące tzw. cen transferowych, tj. art. 25 i art. 25a ustawy o PDOF...

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do ww. pytania, w związku z zawarciem umowy SJ przewidującej nieproporcjonalny do przekazanego majątku udział poszczególnych wspólników w zyskach/stratach SJ, wobec Wnioskodawcy przepisy ustawy o PDOF dotyczące tzw. cen transferowych, tj. art. 25 i art. 25a ustawy o PDOF, nie znajdą zastosowania. W szczególności, w odniesieniu do takiego zdarzenia nie wystąpi obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych, o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy o PDOF.

Stosownie do art. 25 ust. 1 ustawy o PDOF, jeżeli w wyniku powiązań pomiędzy określonymi (powiązanymi) podmiotami zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały #61485; dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań. Zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy o PDOF, podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takich transakcji.

Przede wszystkim należy wskazać, że w przypadku zawarcia umowy spółki osobowej nie dochodzi do transakcji w rozumieniu przepisów o cenach transferowych. Przepisy ustawy o PDOF nie definiują pojęcia ,,transakcji". Zgodnie jednak z definicją wynikającą ze słownika języka polskiego ,,transakcja" to ,,operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług" bądź ,,umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług; też: zawarcie takiej umowy". Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o PDOF dotyczące cen transferowych odnoszą się do transakcji o charakterze handlowym. Przepisy o cenach transferowych dotyczą zatem zdarzeń będących następstwem działalności gospodarczej (podstawowej lub dodatkowej), w wyniku których generowane są przychody. Nie znajdą one zatem zastosowania w przypadku zawarcia umowy spółki osobowej, które stanowi zdarzenie o charakterze czysto korporacyjnym i jednorazowym, uregulowane szczególnymi przepisami prawa handlowego. Powyższe znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2008 r., (ILPB3/423-637/08-2/HS), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, iż: ,,Ustawa podatkowa nie definiuje (...) pojęcia ,,transakcja" oraz ,,wartość transakcji". Dokonując wykładni językowej, stwierdza się, iż przez pojęcie ,,transakcja" należy rozumieć operację handlową dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów lub usług bądź też umowę handlową na kupno lub sprzedaż towarów lub usług (też zawarcie takiej umowy)".

Przy próbie zdefiniowania pojęcia ,,transakcji" racjonalnym jest odwołanie się tak do kupna, jak i sprzedaży. Przepisy o cenach transferowych nie znajdą zatem zastosowania do zawarcia umowy spółki osobowej również dlatego, że w kontekście zawarcia takiej umowy nie można mówić o cenie. Stosownie do art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.; dalej: KC) cena jest elementem umowy sprzedaży #61485; sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. W przypadku zawarcia umowy spółki osobowej nie dochodzi do jakiegokolwiek obrotu pomiędzy wspólnikami tej spółki. Zawarcie umowy spółki jest czynnością formalnoprawną związaną z utworzeniem spółki, w ramach której wykonywana będzie działalność gospodarcza. Wspólnicy wnoszą również wkłady, które zostają przeniesione do odrębnego majątku spółki osobowej. W takiej sytuacji brak jest jakichkolwiek świadczeń pomiędzy wspólnikami spółki osobowej, którym mogłaby towarzyszyć cena #61485; określona w ekwiwalencie pieniężnym bądź w naturze. Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż dyspozycja art. 25 ustawy o PDOF nie obejmuje czynności zawarcia umowy spółki osobowej. Skoro bowiem w kontekście umowy spółki nie można mówić o cenie, to tym bardziej nie można ustalić dla takiej czynności ceny rynkowej, czy też nierynkowej. Czynności tej zatem nie można zakwalifikować np. jako umowy sprzedaży, co jednocześnie potwierdza, że nie stanowi ona transakcji w rozumieniu przepisów o cenach transferowych.

Wskazać ponadto należy na aspekt celowościowy przepisów dotyczących cen transferowych. Praktyka gospodarcza zna przypadki, gdy powiązane ze sobą podmioty zawierają transakcje, w których zastosowane zostają ceny znacznie odbiegające od cen stosowanych pomiędzy podmiotami niepowiązanymi. Rezultatem takich działań jest zmiana wielkości przychodów sprzedawcy i kosztów nabywcy w celu oddziaływania na wysokość opodatkowanego dochodu u każdego z kontrahentów. W wyniku zastosowania przepisów o cenach transferowych, w przypadku gdy cena transakcyjna jest wyższa niż cena rynkowa, koszty nabywcy mogą ulec obniżeniu, podobnie jak przychody sprzedawcy. Natomiast gdy kontrahenci ustalą cenę niższą od rynkowej, na podstawie przepisów o cenach transakcyjnych możliwe jest odpowiednie podwyższenie przychodów sprzedawcy, jak i kosztów nabywcy. Funkcja art. 25 ustawy o PDOF polega zatem na uniemożliwianiu dokonywania modyfikacji dochodów z transakcji przez powiązanych ze sobą podatników, w celu zmniejszenia ich zobowiązań podatkowych. Jak wynika z powyższego, art. 25 ustawy o PDOF nie dotyczy umowy spółki osobowej. Zawarcie umowy spółki nie stanowi bowiem transakcji, a jego celem nie jest modyfikacja wysokości dochodów, jakie osiągają podatnicy powiązani, poprzez zastosowanie nierynkowej ceny. Zawarcie umowy spółki, w ramach stosunków korporacyjnych, jest wymagane przepisami KSH, a jego celem jest zawiązanie spółki, a nie dokonanie jakiejkolwiek transakcji gospodarczej. Na moment zawarcia umowy spółki nie jest możliwe do określenia, czy spółka wypracuje zysk, czy wygeneruje stratę. W związku z tym, na moment zawarcia umowy spółki osobowej nie może być mowy o celowej, ukierunkowanej modyfikacji dochodów jednego z podmiotów.

Ponadto należy podkreślić, że spółka osobowa jest specyficznym podmiotem, w którym za prowadzenie spraw spółki #61485; zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych odpowiedzialni są wspólnicy. Tym samym, z charakteru spółki osobowej wynika konieczność uwzględnienia specyficznych okoliczności i względów osobistych, które dotyczą jej wspólników #61485; takich jak ich umiejętności, doświadczenie, predyspozycje, posiadane znajomości, dyspozycyjność itd. W tym kontekście należy wskazać, że podział proporcjonalny do wartości wkładów wspólników do spółki osobowej częstokroć może być nieadekwatny do ich roli i zadań w ramach spółki. Co istotne, ww. względy osobiste dotyczące poszczególnych wspólników są niemierzalne i w związku z tym nie mogą zostać poddane wycenie. Również z tych względów nie jest możliwe zastosowanie, w stosunku do umowy spółki osobowej, regulacji z zakresu cen transferowych.

Co istotne, z brzmienia omawianych przepisów wynika, że regulacje dotyczące cen transferowych mają zastosowanie do sytuacji, gdy w ramach transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi zostają ustalone warunki, w wyniku których dochodzi do modyfikacji dochodu zrealizowanego w ramach tej właśnie transakcji gospodarczej. W tym kontekście należy podkreślić, że w przypadku zawarcia umowy spółki osobowej dochodzi do zupełnie innego zdarzenia. Brak jest bowiem jakichkolwiek świadczeń pomiędzy podmiotami powiązanymi, zawierającymi umowę spółki, które to świadczenia mogłyby #61485; w wyniku zastosowania odpowiedniej polityki cenowej skutkować modyfikacją wyników podatkowych zaangażowanych podmiotów. Podmioty te #61485; z tytułu zawarcia umowy spółki nie osiągają jakichkolwiek przychodów ani nie ponoszą kosztów podatkowych. Przedmiotem oceny, z punktu widzenia przepisów dotyczących cen transferowych, mogą być transakcje dokonywane przez spółkę osobową z podmiotami powiązanymi, w ramach działalności gospodarczej tej spółki, bądź transakcje gospodarcze dokonywane pomiędzy wspólnikami takiej spółki w sytuacji, gdy są oni podmiotami powiązanymi, takie jak sprzedaż towarów, świadczenie usług, udzielanie pożyczek itp. #61485; takie zdarzenia generują bowiem przychody i koszty podatkowe. Z całą pewnością, czynności zawarcia umowy spółki osobowej nie można zaliczyć do tego rodzaju transakcji.

Ponadto, należy wskazać, że przewidziane w ramach obowiązujących przepisów metody ustalania ceny transakcyjnej są całkowicie nieadekwatne i nieodpowiednie do umowy spółki osobowej. Nawet bowiem gdyby uznać, że zawarcie umowy SJ jest transakcją, z czym Wnioskodawca zdecydowanie się nie zgadza, to brak jest metody, która mogłaby znaleźć zastosowanie w odniesieniu do takiej transakcji. Za nieprzystające do umowy spółki należy bowiem uznać:

  • metodę porównywalnej ceny niekontrolowanej ze względu na brak ceny i brak transakcji porównywalnych,
  • metodę ceny odsprzedaży ze względu na brak ceny oraz brak sprzedaży (a tym bardziej odsprzedaży),
  • metodę ,,koszt plus" ze względu na brak sprzedaży brak bazy kosztowej i narzutu zysku,
  • metody zysku transakcyjnego ze względu na brak transakcji oraz brak zysku.

Jak wynika z powyższego, metody określania dochodów znajdują odniesienie do zupełnie innych zdarzeń niż zawarcie umowy spółki osobowej, co dodatkowo potwierdza, że regulacje dotyczące cen transferowych nie mogą w stosunku do zawarcia takiej umowy znaleźć zastosowania.

Za prawidłowością stanowiska Wnioskodawcy przemawia również fakt, iż nie jest możliwe ustalenie, czy zawarcie umowy spółki osobowej nastąpiło na warunkach rynkowych. Kształt umowy spółki osobowej może bowiem w konkretnych wypadkach zasadniczo się różnić, w zależności od zaistniałych okoliczności biznesowych. Brak możliwości wskazania porównywalnych transakcji pomiędzy niezależnymi podmiotami przesądza, iż nie jest możliwe określenie, jakie warunki uzgodniłyby te podmioty, a zatem nie istnieje rynek, który stanowiłby punkt odniesienia dla ustalenia, czy zawarcie umowy spółki nastąpiło z uwzględnieniem warunków rynkowych. Biorąc zatem pod uwagę brak możliwości ustalenia wartości rynkowej, za niemożliwe należy uznać zastosowanie przepisów dotyczących cen transferowych w praktyce.

Końcowo należy wskazać, że w opisanym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym, ustrukturyzowanie umowy SJ w opisany sposób wynika z przyjętych założeń biznesowych. Jak wskazano bowiem, planuje się, że Wnioskodawca będzie aktywnie uczestniczyć w kierowaniu sprawami SJ, do czego predestynują go posiadane umiejętności, doświadczenie i relacje biznesowe z potencjalnymi kontrahentami, podczas gdy Wspólnik będzie pełnił rolę inwestora #61485; wspólnika pasywnego.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zawarciem umowy SJ przewidującej nieproporcjonalny do przekazanego majątku udział poszczególnych wspólników w zyskach/stratach SJ wobec Wnioskodawcy przepisy ustawy o PDOF dotyczące tzw. cen transferowych, tj. art. 25 i art. 25a ustawy o PDOF, nie znajdą zastosowania. W szczególności w odniesieniu do takiego zdarzenia nie wystąpi obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych, o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy o PDOF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zastosowania w odniesieniu do Wnioskodawcy przepisów dotyczących cen transferowych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), jeżeli

  1. podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej "podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
  2. osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej "podmiotem zagranicznym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
  3. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów

#8210; i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

W myśl art. 25 ust. 2 ww. ustawy, dochody, o których mowa w ust. 1, określa się, w drodze oszacowania, stosując następujące metody:

  1. porównywalnej ceny niekontrolowanej;
  2. ceny odprzedaży;
  3. rozsądnej marży (,,koszt plus").

Jeżeli nie jest możliwe zastosowanie metod wymienionych w ust. 2, stosuje się metody zysku transakcyjnego (art. 25 ust. 3 ww. ustawy.).

Stosownie do treści art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

  1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
  2. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.

W myśl art. 25 ust. 5 ww. ustawy, przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach.

Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5% (art. 25 ust. 5a cyt. ustawy).

W tym miejscu wskazać należy, że artykuł 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przepisem szczególnym i dotyczy podmiotów powiązanych osobowo lub kapitałowo. Pozostawanie w związku kapitałowym lub osobowym nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowane. Znaczenie podatkowe ma natomiast wykorzystywanie powiązań i związków do zmiany poziomu opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu.

Celem szczególnej regulacji prawnej art. 25 ww. ustawy jest zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa przed takimi działaniami podatników, które polegają na stosowaniu we wzajemnych relacjach warunków różniących się od tych, jakie istnieją pomiędzy podmiotami niepowiązanymi, po to aby osiągnąć korzystny dla siebie rezultat podatkowy.

O przerzucaniu dochodu można mówić wówczas, gdy wykaże się, że podatnik miał możliwość osiągnięcia dochodu, jakiego należałoby oczekiwać. Oznacza to, że zawarte w art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych unormowania chronią interesy fiskalne wierzyciela podatkowego przed erozją podstawy opodatkowania na skutek zawierania przez podmioty pozostające ze sobą w szczególnych związkach relacji, których warunki odbiegają od wolnorynkowych, tj. odbiegają od warunków, jakie ustaliłyby ze sobą podmioty niepowiązane.

Przysługująca organowi podatkowemu na podstawie art. 25 ww. ustawy kompetencja do szacunkowego ustalania dochodów podatnika stanowi odstępstwo od ogólnych zasad dotyczących ustalania podstawy opodatkowania. Jednocześnie, szczegółowy sposób i tryb oszacowania przez organy podatkowe dochodów, o których mowa w tej regulacji, został podany w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób fizycznych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób fizycznych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz.U. Nr 160, poz. 1267 ze zm.).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że z regulacji zawartej w art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika, że określone w nim ,,warunki" (różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty) dotyczą tylko warunków w transakcjach zawieranych pomiędzy podmiotami (podatnikami) powiązanymi. Takie ,,warunki" (różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty) dotyczyć więc mogą np. sposobu ustalenia praw do udziału w zyskach utworzonej przez podmioty powiązane spółki osobowej, czy utworzonego wspólnego przedsięwzięcia, jeżeli podstawą ustalenia tych warunków nie są czynniki rynkowe, lecz warunki takie zostały narzucone lub ustalone w wyniku istniejących powiązań pomiędzy wspólnikami spółki osobowej.

Ponadto należy podkreślić, że użycie w art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrotu: ,,w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty", świadczy o zamiarze ustawodawcy objęcia hipotezą tej normy prawnej celowego działania podmiotów powiązanych, w kierunku takiego układania stosunków gospodarczych, które zmierzałoby do uchylania się od opodatkowania.

Tut. Organ zauważa, że z omawianej regulacji art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika, że ma ona zastosowanie tylko i wyłącznie do transakcji rozumianej jako operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług lub umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług, też zawarcie takiej umowy (według Internetowego Słownika Języka Polskiego - http://sjp.pwn.pl).

Przepisem art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych objęte są bowiem wszystkie stosunki gospodarcze (a za takie uznać należy również umowę spółki jawnej.) zachodzące pomiędzy podmiotami powiązanymi i mające wpływ na poziom opodatkowania tych podmiotów.

Jednocześnie zaznacza się, ze ustalenie, czy warunki rozliczeń między stronami umowy spółki jawnej różnią się od warunków, które określiłyby między sobą niezależne podmioty, wymaga przeprowadzenia postępowania podatkowego lub kontrolnego, weryfikującego - na podstawie dokumentów źródłowych - wszelkie warunki zaistniałych stosunków między tymi podmiotami.

Zgodnie z treścią 25a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

  1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);
  2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;
  3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;
  4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;
  5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki;
  6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.

W myśl art. 25a ust. 2 tej ustawy, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

  1. 30 000 euro - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
  2. 50 000 euro - w pozostałych przypadkach.

Obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro (art. 25a ust. 3 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza utworzyć spółkę jawną (SJ), w której będzie wspólnikiem. Wnioskodawca planuje wnieść do nowo utworzonej SJ wkład w postaci pieniężnej. Może okazać się, że ustalona na dzień wniesienia wartość wkładu Wnioskodawcy będzie niższa od wartości wkładu, który zamierza wnieść inny ze wspólników #61485; spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Wspólnik), w której Wnioskodawca będzie udziałowcem. Przewiduje się, że udział Wnioskodawcy w zyskach/stratach SJ będzie wyższy niż gdyby go określono proporcjonalnie do wysokości majątku przekazanego przez Wnioskodawcę do SJ, podczas gdy udział Wspólnika (będącego osobą prawną) w zyskach/stratach SJ będzie niższy niż gdyby go określono proporcjonalnie do wysokości majątku przekazanego przez Wspólnika do SJ.

W związku z tym Zainteresowany powziął wątpliwość dotyczącą tego, czy w związku z zawarciem umowy spółki jawnej przewidującej nieproporcjonalny do przekazanego majątku udział poszczególnych wspólników w zyskach/stratach tej spółki, wobec Wnioskodawcy zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące tzw. cen transferowych, tj. art. 25 i art. 25a ww. ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone regulacje prawne, należy wskazać, że w związku z zawarciem umowy spółki jawnej przewidującej nieproporcjonalny do przekazanego majątku udział poszczególnych wspólników w zyskach/stratach tej spółki, wobec Wnioskodawcy mogą mieć zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące tzw. cen transferowych, tj. art. 25 i art. 25a tej ustawy.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania w zakresie zastosowania w odniesieniu do Wnioskodawcy przepisów dotyczących cen transferowych jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Tut. Organ wskazuje, że wniosek w zakresie rozliczania przychodów i kosztów uzyskania przychodów z tytułu udziału w spółce jawnej został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną z dnia 24 grudnia 2013 r. nr ILPB1/415-1088/13-2/AP, natomiast w zakresie skutków podatkowych po stronie Wnioskodawcy związanych z wniesieniem do spółki jawnej przez Wspólnika wkładu nieproporcjonalnego do jego udziału w zyskach/stratach tej spółki wniosek został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną z dnia 24 grudnia 2013 r. nr ILPB1/415-1088/13-3/AP.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY