Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Możliwe jest dokonanie obu umów darowizn nieruchomości w jednym akcie notarialnym, bez konieczności przedkładania przy umowie darowizny zaświadczenia organu podatkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 6 ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn.

sygnatura: IPPB2/436-40/09-2/MZ

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

data: 2009-04-09

słowa kluczowe:akt notarialny, darowizna, nieruchomości, notariusze, obowiązek podatkowy, podatek od spadków i darowizn, przedmiot opodatkowania, umowa darowizny, zwolnienie

Wniosek ORD-IN: [ 331 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12.02.2009 r. (data wpływu 16.02.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie braku konieczności przedkładania przy umowie darowizny zaświadczenia organu podatkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 6 powyższej ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.02.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie braku konieczności przedkładania przy umowie darowizny zaświadczenia organu podatkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 6 powyższej ustawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

A jest właścicielem nieruchomości gruntowej położonej w W., stanowiącej działkę gruntu nr ewid. 1, objętej księgą wieczystą. A zamierza w drodze umowy darowizny przenieść własność opisanej nieruchomości na rzecz swojego syna B. W akcie notarialnym obejmującym umowę darowizny pomiędzy A i B chce ponadto dokonać w tym samym akcie notarialnym dalszej darowizny przedmiotowej nieruchomości (nabytej przez niego w drodze darowizny od A) na rzecz swojej córki C.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanej sytuacji, przedkładanie takowego zaświadczenia przez A jest niecelowe i mija się z ratio legis art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Notariusz jako płatnik podatku od spadków i darowizn, zgodnie z treścią art. 18 ust.1 ustawy o podatku od spadków i darowizn m.in. od darowizny dokonanej w formie aktu notarialnego, sam ustala w każdym konkretnym przypadku, czy podatek takowy się należy, a jeśli tak, jaka jest jego wysokość. W przedmiotowej sprawie umowa darowizny zawarta pomiędzy A i B jest zwolniona od podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Celem tego zwolnienia jest zapewnienie ochrony interesów majątkowych członków najbliższej rodziny ze względu na szczególne powiązania osobiste rodzinne. Zwolnienie to ma charakter podmiotowy - wynika ze stwierdzonego przez notariusza na podstawie okazanych przy sporządzaniu aktu notarialnego dowodów osobistych i odpowiednich aktów stanu cywilnego stawających. Nie zależy od wartości przedmiotu darowizny ani żadnych innych czynników poza wykazaniem pokrewieństwa pomiędzy stronami. Nie ma więc charakteru typowo ocennego, nie opiera się na oświadczeniach stron, a jedynie na treści przedkładanych dokumentów. Oprócz przesłanki podmiotowej, musi zostać spełniony jeszcze warunek instrumentalny w postaci obowiązku zgłoszenia nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, przy czym zgodnie z treścią art. 4a ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadku, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego. Notariusz zgodnie z treścią art. 18 ust. 2 ustawy przekazuje w terminie do siódmego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została dokonana czynność, z tytułu której notariusz jest płatnikiem podatku, naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na siedzibę płatnika, odpis sporządzanego aktu notarialnego dotyczącego czynności, z tytułu której jest płatnikiem podatku. Wypis aktu notarialnego obejmującego umowę darowizny dokonaną pomiędzy A i B zostanie przesłany przez notariusza właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Warunki do zwolnienia z art. 4a ustawy podlegają zatem weryfikacji dokonywanej jedynie przez notariusza jako płatnika podatku od spadków i darowizn. Wobec powyższego, skoro notariusz sam dokonuje analizy warunków do zwolnienia od podatku umowy darowizny nieruchomości między A i B, nie potrzebuje dodatkowego potwierdzenia w postaci zaświadczenia wydanego przez naczelnika urzędu skarbowego, potwierdzającego jedynie prawidłowo przeprowadzone rozumowanie.

Warto również podkreślić, że w treści pkt 2 pisma Ministerstwa Finansów Departament Podatków i Opłat Lokalnych z dnia 26 stycznia 2007 roku, znak PL-8341851JB1061PDJC-345 stwierdzono, odnosząc się do kwestii uzyskania uprzedniej zgody lub zaświadczenia naczelnika w przypadku równoczesnego ustanowienia służebności osobistej, także po dniu 01 stycznia 2007 roku w tym samym akcie notarialnym, w którym zawarto umowy darowizny, za prawidłowe należy uznać stanowisko przedstawione w pkt 2 pisma KRN, zgodnie z którym zawarcie urnowy darowizny z jednoczesnym obciążeniem przedmiotu zbycia w tym samym akcie notarialnym, nie wymaga uprzedniej zgody lub zaświadczenia organu podatkowego przed dokonaniem czynności obciążenia przedmiotu zbycia, o których mowa w art. 19 ust. 6 ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn. Należy uznać za słuszne, iż opisana powyżej zasada ustalona przez Ministra Finansów w odniesieniu do obciążania służebnością nabytej w drodze umowy darowizny nieruchomości, powinna znaleźć zastosowanie również w odniesieniu do dokonania w jednym akcie notarialnym zbycia nieruchomości nabytej uprzednio w drodze umowy darowizny, objętej tym samym aktem. Zwłaszcza, że art. 19 ust. 6 powołanej ustawy dotyczy w tym samym stopniu zbycia praw do spadku albo rzeczy lub praw majątkowych uzyskanych tytułem określonym w art. 1 powołanej ustawy, jak i obciążenia wskazanych praw.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest dokonanie obu umów darowizn nieruchomości (A na rzecz B, a następnie B na rzecz C) w jednym akcie notarialnym, to jest bez konieczności przedkładania przy umowie darowizny zawieranej pomiędzy B i C, zaświadczenia organu podatkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 6 ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn, dotyczącego podatku od spadków i darowizn od umowy darowizny zawartej pomiędzy A i B...

Zdaniem wnioskodawcy:

Nie ma obowiązku przedkładania zaświadczenia organu podatkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 6 ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn dotyczącego podatku od darowizny dokonanej między A i B, w sytuacji, gdy jednym aktem notarialnym objęte są dwie umowy darowizny dotyczące tego samego przedmiotu, polegające na tym, że A daruje tę nieruchomość B, a następnie B daruje tę nieruchomość C (przy zastrzeżeniu, że A i B należą do tzw. ,,grupy 4a" lub ,,grupy 0", określonej w art. 4a powołanej ustawy darowizna dokonana przez A na rzecz B jest zwolniona od podatku od darowizny).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY