Rozliczenie transakcji nabycia towarów od kontrahenta z USA, w sytuacji, gdy import miał miejsce na terytorium Niemiec, a następnie towar zostanie przemieszczony do kraju.
sygnatura: IBPP3/443-749/10/DG
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
data: 2010-12-31
słowa kluczowe: | import towarów, informacja podsumowująca, nabycie wewnątrzwspólnotowe, obowiązek podatkowy, podatek od towarów i usług, podstawa opodatkowania |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2010r. (data wpływu 1 października 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji nabycia towarów od kontrahenta z USA, w sytuacji gdy import miał miejsce na terytorium Niemiec, a następnie towar ten przemieszczono do kraju jest:
UZASADNIENIE
W dniu 1 października 2010r. został wniesiony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji nabycia towarów od kontrahenta z USA, w sytuacji gdy import miał miejsce na terytorium Niemiec, a następnie towar ten przemieszczono do kraju.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje importu towarów z USA. Towary dostarczane są do Hamburga, gdzie agencja celna dokonuje odprawy celnej. Po opłaceniu przez spółkę cła i podatku VAT towary są dostarczane przez przewoźnika do siedziby spółki. Dostawa traktowana jest jako import. Spółka jest w posiadaniu dokumentu celnego SAD. Obecnie spółka zamierza dokonywać odpraw celnych przez Przedstawiciela Fiskalnego, działającego w Hamburgu, zarejestrowanego dla potrzeb handlu wewnątrzwspólnotowego na terenie Niemiec. Towary zostaną dopuszczone do obrotu na podstawie procedury celnej o kodzie 42. Procedura 42 stanowi dopuszczenie do obrotu z jednoczesnym wprowadzeniem na rynek krajowy towarów, które podlegają zwolnieniu z podatku VAT w przypadku dostawy do innego Państwa Członkowskiego (import z kraju trzeciego z bezpośrednią następującą dostawą wewnątrzwspólnotową. Po dokonaniu odprawy celnej towary te będą bezpośrednio przewożone na teren Polski wraz z fakturą wystawioną przez sprzedawcę z USA.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że:
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:
Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) dalej zwaną ustawą o VAT- przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. W przypadku więc gdy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty, nie dochodzi do importu towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
W myśl z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
W świetle natomiast art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992r. ustanawiającego wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. UE L Nr 302, str. 1 ze zm.), zastosowanie procedury dopuszczenia do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zwłaszcza po dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celno - podatkowych, można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca importuje towary z USA. Ich odprawa następuje Hamburgu i tam jest naliczane cło. Odprawy celne dokonywane będą przez przedstawiciela podatkowego Wnioskodawcy w Hamburgu. Następnie towary zostają przetransportowane do Polski. Jak zatem wynika z wniosku, towary zostały odprawione i dopuszczone do obrotu w Niemczech. Oznacza to, że importu dokonano na terytorium Niemiec. Zgłoszenia towarów do odprawy celnej dokonał działający w imieniu Wnioskodawcy przedstawiciel podatkowy. Ponadto z przedstawionego stanu wynika, że Wnioskodawca będzie dokonywał przemieszczenia zaimportowanych towarów z terytorium Niemiec do Polski w ramach swojego przedsiębiorstwa.
Zatem, przedmiotowe przemieszczenie zaimportowanych towarów, służących działalności gospodarczej Wnioskodawcy, z Niemiec do Polski w świetle ww. przepisów spełnia przesłanki określone w art. 11 ust. 1 ww. ustawy i należy je traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski według stawek właściwych dla nabytych towarów.
Należy jednak zauważyć należy, iż w przedmiotowej sprawie import towarów nastąpił na terytorium Nieniec wobec czego podlega on przepisom tego państwa. Tym samym, podkreślić należy, ze Wnioskodawca dla tej transakcji działa na terytorium Niemiec w charakterze podatnika od wartości dodanej niezależnie od tego czy przepisy obowiązujące na terytorium Niemiec zwalniają z podatku od wartości dodanej import towarów przemieszczanych następnie na terytorium innego państwa członkowskiego.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania, iż w przedmiotowej sytuacji będzie dochodziło do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów należało uznać za prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 20 ust. 5 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.
Przepis ten ustanawia generalną zasadę dotyczącą powstania obowiązku podatkowego w przypadku czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Od powyższej zasady ustawodawca wprowadził pewne wyjątki określone m. in. w ust. 6 art. 20 ustawy o podatku VAT
W myśl tego przepisu, w przypadku gdy przed terminem o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Zasada ta jednak nie znajduje w przedmiotowej sprawie zastosowania. W zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku Wnioskodawca będzie przemieszczał towary należące do jej przedsiębiorstwa z terytorium Niemiec na terytorium kraju. Obowiązek podatkowy powstanie zatem zgodnie z art. 20 ust. 5 ww. ustawy o VAT tj. 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie powstania obowiązku podatkowego zgodnie z art. 20 ust. 5 ww. ustawy należało uznać za prawidłowe.
W odniesieniu do kwestii ustalania podstawy opodatkowania należy mieć na uwadze przepis art. 31 ust. 5 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie nabycia tych towarów. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
W myśl ust. 2 powołanego artykułu, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje: podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku; wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.
Uwzględniając powyższe, za podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia, opisanego w złożonym wniosku, należy uznać cenę nabycia tych towarów, a więc cenę określoną w fakturze wystawionej przez podmiot, który sprzedał Wnioskodawcy towary.
Tak określona podstawa opodatkowania obejmie też podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku (art. 31 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 31 ust. 5 ustawy).
A zatem, do podstawy opodatkowania należy włączyć cło uiszczone na terytorium Niemiec w związku z importem towarów będących następnie przedmiotem przemieszczenia.
Tak określona podstawa opodatkowania będzie powiększona o wydatki dodatkowe, pod warunkiem, że wydatki te będą pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia. Wszystkie inne koszty uboczne pobierane przez Przedstawiciela podatkowego, za które zapłata zostanie dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz tego przedstawiciela fiskalnego nie będą powiększały podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podstawy opodatkowania stwierdzające, że podstawą opodatkowania w przedmiotowym przypadku będzie wartość towarów powiększona o cło i inne opłaty poniesione przez Wnioskodawcę niezbędne do dokonania odprawy w Niemczech należało uznać za prawidłowe, jeśli opłaty ponoszone przez Wnioskodawcę niezbędne do dokonania odprawy w Niemczech są pobierane przez dostawcę (podmiot z USA).
Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. (...)
W art. 106 ust. 8 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług zawarto delegację, iż Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane które powinny zawierać oraz sposób ich przechowywania.
W oparciu m.in. o powołaną wyżej delegację zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).
Stosownie do § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:
Zasady wystawiania faktury wewnętrznej zostały określone w § 23 cyt. powyżej rozporządzenia Ministra Finansów.
W myśl § 23 ust. 1 ww. rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17 i 21 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, w tym wystawianych w formie elektronicznej, z tym że w przypadku:
Powyższe oznacza, że w przypadku faktur wewnętrznych stosuje się te same zasady, co w przypadku faktur dokumentujących sprzedaż.
Zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.
W związku z powyższym skoro w rozpatrywanej sprawie obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy tj. 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy, Wnioskodawca ma zatem obowiązek wystawić z tego tytułu, na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, fakturę wewnętrzną.
Stosownie zaś do art. 31a ustawy o VAT, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określane w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
W przypadku gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej na tej fakturze, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.
W przypadku importu towarów przeliczenia na złote dokonuje się zgodnie z przepisami celnymi.
W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, które poprzedza import dokonany na terytorium Niemiec brak jest faktury wystawionej przez podatnika od wartości dodanej.
W myśl powyższego, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokonanego po imporcie towarów na terytorium innego Państwa Członkowskiego dla którego jak wyżej wykazano obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, do przeliczenia na złote waluty obcej winien mieć zastosowanie kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania do przeliczenia na złote kursu waluty obcej z dnia powstania obowiązku podatkowego tj. 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia należało uznać za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.
W świetle art. 100 ust. 8 ww. ustawy o VAT informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:
Z powyższych przepisów wynika, że w informacji podsumowującej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy wskazać właściwy i ważny numer kontrahenta nadany w państwie członkowskim z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod kraju, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
W zaistniałym stanie faktycznym mamy do czynienia z nietransakcyjnym przemieszczeniem towarów z państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju dokonane przez Wnioskodawcę, który wcześniej dokonał importu tych towarów. W takim przypadku dostawcą i nabywcą towarów jest ten sam podmiot.
Jak wskazano we wniosku Wnioskodawcę reprezentuje w Niemczech przedstawiciel fiskalny, zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.
Wobec powyższego, mając na uwadze specyfikę przedmiotowej transakcji, w informacji podsumowującej jako numer kontrahenta należy wykazać numer przedstawiciela podatkowego, który posiada ważny numer nadany w państwie członkowskim, z którego dokonywane jest nietransakcyjne przemieszczenie towarów.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wykazania w informacji podsumowującej, po stronie wewnątrzwspólnotowej dostawy, niemieckiego przedstawiciela fiskalnego oraz jego numer nadany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, należało uznać za prawidłowe.
Reasumując stanowisko Wnioskodawcy jest:
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 25-366 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.