INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2010r. (data złożenia w siedzibie tut. organu 6 października 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2010r.,(data złożenia w siedzibie tut. organu 25 listopada 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalania podstawy opodatkowania w sytuacji gdy w trakcie wykonywania usługi zużywane są materiały i części - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, m.in., w zakresie ustalania podstawy opodatkowania w sytuacji gdy w trakcie wykonywania usługi zużywane są materiały i części.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 listopada 2010r. (data złożenia w siedzibie tut. organu 25 listopada 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 listopada 2010r. znak: IBPP2/443-814/10/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się automatyzacją przemysłu. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi usługi w zakresie:

• montażu urządzeń mechanicznych,
• podłączeń elektrycznych, pneumatycznych i hydraulicznych,
• remontów, napraw i modernizacji maszyn, urządzeń przesyłowych oraz linii produkcyjnych.

Usługi wykonywane są zarówno dla klientów krajowych jak i zagranicznych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej przedsiębiorca wykonuje szereg usług na rzecz kontrahentów z innych niż Polska krajów Unii Europejskiej. Najczęściej obsługiwani są przedsiębiorcy z Republiki Włoskiej oraz Republiki Federalnej Niemiec. Usługobiorcy mają w wymienionych krajach swoją siedzibę oraz stałe miejsca prowadzonej działalności.

Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę zawsze odbywają się na terytorium Polski, w większości w dużych zakładach zajmujących się produkcją maszyn lub istotnych części maszyn lub urządzeń.

Usługi Wnioskodawcy polegają na montażu, demontażu oraz naprawie, bieżącej konserwacji, przeróbce maszyn zamontowanych w wymienionych zakładach produkcyjnych i usługowych. W szczególności Wnioskodawca zajmuje się pracami ślusarskimi na wymienionych maszynach, pracami mechanicznymi, spawaniem poszczególnych elementów maszyn, naprawianiem i montowaniem instalacji elektrycznych, pneumatycznych i hydraulicznych na wymienionych maszynach, dokonywaniem pomiarów elektrycznych sprawności urządzeń, badaniem izolacji obwodów lub poszczególnych elementów elektrycznych stanowiących części składowe wymienionych urządzeń, badaniem spełniania kryteriów ochrony przeciwpożarowej oraz ich programowaniem. Urządzenia na których są prowadzone usługi stanowią często całe linie produkcyjne lub ich znaczące części.

Wymienione wyżej usługi zlecane są przez podmioty zagraniczne (z krajów wymienionych na wstępie). Zleceniodawcy są producentami lub dostawcami wymienionych urządzeń. Urządzenia te są montowane przez odrębne od Wnioskodawcy podmioty gospodarcze - innymi słowy Wnioskodawca nie zajmuje się posadowieniem i zamocowaniem wspomnianych urządzeń do podłoża (urządzenia te są bowiem przytwierdzane do posadzki zakładu produkcyjnego przy pomocy kotw technicznych, kołków rozporowych bądź też kotw z klejem chemicznym). Jednocześnie Wnioskodawca sygnalizuje, iż pomimo tego że urządzenia są trwale przymocowane do podłoża, istnieje możliwość ich demontażu i zamontowania w innym miejscu bez uszkodzenia lub zmiany istoty (materii) całości urządzenia.

Jak wspomniano wyżej Wnioskodawca zajmuje się wymienionymi usługami i robi to po posadowieniu i przymocowaniu urządzeń do posadzki hali produkcyjnej.

W związku z powyższym zadano, m.in., następujące pytanie:

Czy zużyte w trakcie wykonywania usług materiały i części należy potraktować jako element kalkulacyjny całej usługi i wliczyć ich wartość do wartości usługi czy też należy na te materiały i części wyodrębnić w oddzielnej pozycji faktury lub odrębnej fakturze... Jeżeli organ uzna, że wymagane odrębne opodatkowanie to z jaką stawką opodatkować zużyte materiały i części...

Ww. pytanie oznaczono we wniosku jako nr 5.

Zdaniem Wnioskodawcy, zużyte w trakcie wykonywania usługi materiały i części należy obowiązkowo wliczyć do podstawy opodatkowania wykonanej przy ich pomocy usługi (tzn. w skład ceny za usługę będzie wchodziła wartość zużytych materiałów i części). Inne stanowisko prowadziłoby do ignorowania wypracowanej przez ETS zasady zakazu "rozdrabniania" świadczonej usługi i sztucznego dzielenia wartości usługi na szereg mniejszych dostaw oraz usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, iż w ww. piśmie z dnia 24 listopada 2010r. (złożonym w siedzibie tut. organu w dniu 25 listopada 2010r.) Wnioskodawca zmodyfikował i uzupełnił opis stanu faktycznego, zmodyfikował pytania w porównaniu do treści zawartych we wniosku o interpretację indywidualną z dnia 6 października 2010r. oraz przedstawił własne stanowisko. Ponieważ ww. pismo Wnioskodawcy z dnia 24 listopada 2010r. było konsekwencją wezwania tut. organu z dnia 17 listopada 2010r. znak: IBPP2/443-814/10/BW do uzupełnienia przedmiotowego wniosku, przyjęto, że opis stanu faktycznego, pytania oraz własne stanowisko Wnioskodawcy, uwzględniające zmiany wprowadzone ww. pismem, są ostateczne i w tej wersji zostały one przywołane powyżej.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W świetle powołanego powyżej przepisu kwota należna obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych z dostawą towarów czy świadczeniem usługi kształtujące cenę, której sprzedawca żąda od nabywcy. Tak skalkulowana kwota należności powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla danego towaru czy świadczonej usługi.

Należy zauważyć, że przepisy podatkowe w przedmiotowym zakresie nie zawierają żadnych regulacji, które kształtowałyby lub ingerowały w jakikolwiek sposób w treść umowy, pomiędzy Stronami, w kwestii kształtowania wartości wzajemnych zobowiązań.

To Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych)

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że wykonuje na rzecz kontrahentów usługi.

Zatem zużyte w trakcie wykonywania usług materiały i części składowe należy potraktować jako element kalkulacyjny całej usługi i ich wartość należy wliczyć do wartości usługi jeżeli tak wynika z postanowień umowy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zauważyć, iż poruszone w przedmiotowym wniosku kwestie, do których odnoszą się pytania nr 1, 2, 3, 4 i 6 z wniosku, będą przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice3, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.