Czy w dalszym ciągu obowiązek zapłaty podatku akcyzowego ciąży na wytwórcach energii elektrycznej, mimo iż Dyrektywa 2003/96/WE przewiduje w tej kwestii odmienną regulację (stanowiąc, że obowiązek zapłaty podatku akcyzowego powstaje z chwilą dostawy energii elektrycznej do odbiorcy końcowego) od obecnie obowiązującej regulacji zawartej w ustawie o podatku akcyzowym z dnia 23 stycznia 2004 r., w szczególności z uwzględnieniem faktu, iż Dyrektywa nie została implementowana na czas przez Polskę do wewnętrznego porządku prawnego i tym samym czy Urząd Celny podziela stanowisko podatnika stwierdzające, że producenci energii elektrycznej, z uwagi na nie implementowanie na czas Dyrektywy przez Polskę do wewnętrznego porządku prawnego w sposób odmienny określającej moment powstania obowiązku zapłaty podatku akcyzowego, mogą nie płacić podatku akcyzowego od wyprodukowanej energii elektrycznej bez jakichkolwiek sankcji skarbowych z tego tytułu?
sygnatura: 340000-SPA-9116-113/06
autor: Izba Celna w Kielcach
data: 2006-12-29
| słowa kluczowe: | dyrektywy Unii Europejskiej, energia elektryczna, moment powstania obowiązku podatkowego, podatek akcyzowy, wyroby akcyzowe niezharmonizowane, zapłata podatku |
D E C Y Z J A
Dyrektor Izby Celnej w Kielcach, działając na podstawie art. 14b § 2 i § 5 pkt. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz. 60 z późniejszymi zmianami), po rozpatrzeniu zażalenia firmy XXXXXXXX z dnia 08.09.2006r., wniesionego na postanowienie Nr: 341000-RPA-911-15/06 wydane w dniu 01.09.2006r. przez Naczelnika Urzędu Celnego w Kielcach uznające za nieprawidłowe stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 14.06.2006. w sprawie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowana prawa podatkowego,
odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia organu I instancji.
U Z A S A D N I E N I E
W dniu 19 czerwca 2006 r. do Urzędu Celnego w Kielcach wpłynął wniosek podatnika z dnia 14 czerwca 2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
We wniosku Spółka wskazała, iż zgodnie z obowiązującym stanem prawnym w zakresie podatku akcyzowego, tj. art. 6 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym obowiązek zapłaty podatku akcyzowego powstaje z dniem wydania energii elektrycznej. Oznacza to, że zobowiązanym z mocy prawa do zapłaty podatku akcyzowego jest producent energii elektrycznej. Obecnie producenci energii elektrycznej płacą podatek akcyzowy w wysokości określonej dla energii elektrycznej. Stosownie natomiast do postanowień art. 21 ust. 5 Dyrektywy 2003/96/WE obowiązek zapłaty podatku akcyzowego powstaje z chwilą dostawy energii elektrycznej przez dystrybutora do odbiorcy końcowego.
W swoim wniosku Spółka zapytała czy w dalszym ciągu obowiązek zapłaty podatku akcyzowego ciąży na wytwórcach energii elektrycznej, mimo iż Dyrektywa 2003/96/WE przewiduje w tej kwestii odmienną regulację (stanowiąc, że obowiązek zapłaty podatku akcyzowego powstaje z chwilą dostawy energii elektrycznej do odbiorcy końcowego) od obecnie obowiązującej regulacji zawartej w ustawie o podatku akcyzowym z dnia 23 stycznia 2004 r., w szczególności z uwzględnieniem faktu, iż Dyrektywa nie została implementowana na czas przez Polskę do wewnętrznego porządku prawnego i tym samym czy Urząd Celny podziela stanowisko podatnika stwierdzające, że producenci energii elektrycznej, z uwagi na nie implementowanie na czas Dyrektywy przez Polskę do wewnętrznego porządku prawnego w sposób odmienny określającej moment powstania obowiązku zapłaty podatku akcyzowego, mogą nie płacić podatku akcyzowego od wyprodukowanej energii elektrycznej bez jakichkolwiek sankcji skarbowych z tego tytułu?
Zdaniem Spółki omawiana Dyrektywa wywołuje obecnie skutki prawne w stosunku do podmiotów krajowych. Bezpośrednia skuteczność Dyrektywy względem podmiotów krajowych oznacza w przedmiotowej sprawie, iż producenci energii elektrycznej mogą zgodnie z postanowieniami Dyrektywy nie płacić podatku akcyzowego, gdyż przewiduje ona, że obowiązek zapłaty podatku akcyzowego powstaje z chwilą dostawy energii elektrycznej do odbiorcy końcowego, czyli konsumenta, a nie jak to jest obecnie uregulowane w ustawie o podatku akcyzowym z chwilą wydania energii elektrycznej.
Postanowieniem Nr 341000-RPA-911-15/06 z dnia 01 września 2006r., doręczonym w dniu 05.09.2006r., Naczelnik Urzędu Celnego w Kielcach udzielił Spółce interpretacji, co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego stwierdzając, że przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe. XXXXXXXX wniosła pismem z dnia 08.09.2006r., wysłanym w dniu 12.09.2006r. (data stempla pocztowego), zażalenie na wymienione postanowienie, wnosząc o zmianę zaskarżonego postanowienia, a ewentualnie o jego uchylenie. W złożonym zażaleniu firma zarzuciła rażące naruszenie przez Naczelnika Urzędu Celnego w Kielcach przepisu art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej poprzez nieuwzględnienie przy sporządzaniu interpretacji zasad wynikających z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, a w konsekwencji przyznanie priorytetu przepisom krajowego porządku prawnego nad prawem wspólnotowym oraz brak wszechstronnego rozważenia stanowiska Skarżącego przedstawionego we wniosku z dnia 14.06.2006r., a w szczególności nieustosunkowanie się do możliwości bezpośredniego stosowania przez Skarżącego przepisów Dyrektywy 2003/96/WE, mimo iż nie została implementowana na czas do wewnętrznego porządku prawnego Rzeczpospolitej Polskiej, a jednocześnie spełniała pozostałe wymogi bezpośredniości stosowania sformułowane w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.
Dyrektor Izby Celnej w Kielcach, po przeanalizowaniu wszystkich aspektów sprawy stwierdza, co następuje:
W chwili obecnej obowiązujące w Polsce zasady w zakresie opodatkowania akcyzą energii elektrycznej reguluje ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (tekst jednolity: Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500 z późn. zm.). Wskazać należy, że terminy płatności podatku akcyzowego, w tym od energii elektrycznej, są uregulowane w rozdziale 4 ustawy. Co do zasady, moment powstania obowiązku podatkowego nie stanowi jednocześnie natychmiastowego obowiązku zapłaty podatku akcyzowego. Natomiast przepisy dyrektywy rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji ram wspólnotowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych oraz energii elektrycznej (Dz. U. L 283 z 31.10.2003) określają, iż w przypadku energii elektrycznej momentem powstania obowiązku podatkowego jest moment przekazania energii elektrycznej przez dystrybutora lub redystrybutora do odbiorcy końcowego.
Mając na uwadze powyższe nie można zgodzić się z twierdzeniem wnioskodawcy, że "producenci energii elektrycznej mogą zgodnie z postanowieniami dyrektywy nie płacić podatku akcyzowego, gdyż przewiduje ona, że obowiązek zapłaty podatku akcyzowego powstaje z chwilą dostawy energii elektrycznej do odbiorcy końcowego".
Przedstawiona przez podatnika kwestia prawna dotyczy wykładni szeroko rozumianego prawa wspólnotowego, jego powiązań z prawem krajowym, w szczególności czy w danej sprawie rozstrzygnięcie powinno być oparte na prawie krajowym czy wspólnotowym. Na podstawie orzecznictwa ETS należy wskazać, że aby można było stwierdzić bezpośrednią skuteczność, bezpośrednie stosowanie, czy bezpośrednie obowiązywanie prawa wspólnotowego, a więc że prawo wspólnotowe może oddziaływać bezpośrednio, powinny być spełnione m.in. przesłanki precyzyjności, bezwarunkowości i bezpośredniego wskazania praw jednostki, które wynikają z norm dyrektywy energetycznej.
W niniejszej sprawie podatnik przedstawił własne stanowisko, iż brak jest transpozycji do krajowych przepisów:
"Dla celów stosowania art. 5 i 6 dyrektywy 92/12/EWG energia elektryczna i gaz ziemny podlegają podatkom, które stają się wymagalne w momencie dostawy przez dystrybutora lub redystrybutora..." oraz
"Rzeczpospolita Polska może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2006 r. w celu dostosowania swojego systemu opodatkowania energii elektrycznej do ram wspólnotowych.", i w związku z powyższym podatnik - producent energii - mógłby nie płacić akcyzy od energii elektrycznej.
W ocenie Dyrektora Izby Celnej w Kielcach niedokonanie przez Polskę w wyznaczonym terminie transpozycji do krajowego porządku prawnego ww. art. 21 ust. 5 dyrektywy energetycznej, nie upoważnia podatnika do wykorzystania bezpośrednio przepisów ww. dyrektyw przed sądem krajowym. Stanowisko to można uzasadnić, iż ww. przepis dyrektywy określa wyłącznie, że "energia elektryczna podlega podatkom, które stają się wymagalne w momencie dostawy przez dystrybutora lub redystrybutora" i w związku z jego treścią nie można stwierdzić, precyzyjnie i bezwarunkowo, że podatnik jakim jest producent energii elektrycznej nie może być objęty obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku akcyzowego od energii elektrycznej. Przepisy ww. dyrektywy nie określają prawa producentów energii elektrycznej do niepłacenia akcyzy w związku z dyspozycją dyrektywy, że energia elektryczna podlega podatkom, które stają się wymagalne w momencie dostawy przez dystrybutora lub redystrybutora. Ponadto art. 21 ust 5 ww. dyrektywy nie określa prawa podatnika, producenta energii elektrycznej, do niepłacenia akcyzy w momencie wydania energii elektrycznej do sieci elektroenergetycznej, w związku z czym podatnika nie można uznać za osobę uprawnioną precyzyjnie i bezwarunkowo z dyrektywy do niepodlegania obowiązkowi akcyzy od energii elektrycznej, ponadto podatnik może być objęty sankcjami skarbowymi z powodu nie płacenia tego podatku. Ponadto przepis ten stanowiąc o momencie powstania zobowiązania podatkowego, nie rozstrzyga na kim to zobowiązanie ciąży. Dodatkowo można wskazać, że również po zmianie systemu podatkowego w taki sposób, iż podatnikiem akcyzy w przypadku energii elektrycznej będzie dystrybutor, a nie producent energii, jeżeli elektrownia będzie dostarczała energię elektryczną do odbiorców końcowych (najczęściej będą to duże podmioty przemysłowe) to właśnie ona będzie podatnikiem akcyzy. W takiej sytuacji moment powstania obowiązku podatkowego, w przypadku tej elektrowni, nie ulegnie zmianie w stosunku do obecnych przepisów. W tym kontekście elektrownie można uznać za dystrybutorów w rozumieniu dyrektywy.
Zdaniem Dyrektora Izby Celnej w Kielcach problematyczną pozostaje także sytuacja, w której po pełnej liberalizacji rynku energii elektrycznej (swobodny wybór dystrybutora i producenta), użytkownicy końcowi zobowiązani będą do zapłaty odrębnie za energię elektryczną oraz za usługę przesyłu. Akcyzą obciążona będzie nie usługa dystrybucji czy przesyłu energii, lecz towar, którym jest energia elektryczna wyprodukowana przez elektrownię. Można przyjąć, że w konsekwencji, gdy spółka dystrybucyjna będzie fakturowała jedynie usługę dystrybucji energii, zaś sama energia elektryczna będzie sprzedawana przez producenta, to w przypadku uznania za moment powstania obowiązku podatkowego, momentu upływu terminu płatności wynikającego z faktury sprzedaży samej energii, podatnikiem w tym przypadku będzie nadal elektrownia.
Należy ponadto wskazać, iż:
Biorąc pod uwagę powyższe oraz obowiązujące aktualnie przepisy krajowe dotyczące opodatkowania akcyzą energii elektrycznej, w opinii Dyrektora Izby Celnej w Kielcach, nie można stwierdzić, że postanowienia dyrektywy energetycznej w odniesieniu do przedstawionej przez podatnika kwestii są jasne, bezwarunkowe, precyzyjne i mogą być stosowane bezpośrednio.
Składając zażalenie na omawiane postanowienie Spółka wniosła o potwierdzenie jej stanowiska. Dyrektor Izby Celnej w Kielcach mając na uwadze stan faktyczny i prawny sprawy nie znajduje podstaw do przychylenia się do wniosku Spółki i stwierdza, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe, a Naczelnik Urzędu Celnego w Kielcach wydając postanowienie stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego poprawnie zinterpretował obowiązujące przepisy zasadnie uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe i jednocześnie nie znajduje podstaw do zmiany bądź uchylenia zaskarżonego postanowienia, a tym samym zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna.
POUCZENIE
Na decyzję służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach, w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji, za pośrednictwem Dyrektora Izby Celnej w Kielcach.