Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Czy z tytułu wydania pamiętnika na wyżej wymienionych warunkach i sprzedaży pewnej liczby egzemplarzy Wnioskodawca powinien zapłacić podatek, mimo że nie osiągnąłby z tego dochodu? Jeżeli tak to jak wysoki byłby ten podatek i jak Wnioskodawca powinien wówczas rozliczać go z Urzędem Skarbowym? Gdyby Wnioskodawca nie sprzedawał żadnego egzemplarza, a tylko je rozdał czy sytuacja by się zmieniła?

sygnatura: IPPB1/415-730/09-4/MT

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

data: 2009-12-16

słowa kluczowe:druk, formularze podatkowe, książka, przychody z innych źródeł, przychód, rozliczenie roczne, sprzedaż, strata, zeznanie roczne

Wniosek ORD-IN: [ 391 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30.09.2009 r. (data wpływu 02.10.2009 r.) oraz piśmie (data nadania 11.12.2009 r.), (data wpływu 14.12.2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPP2/443-1048/09-2/ASZ, Nr IPPB1/415-730/09-2/MT, z dnia 02.12.2009 r. (data nadania 02.12.2009 r., data doręczenia 07.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży pamiętnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.10.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży pamiętnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca otrzymuje emeryturę w połączeniu z rentą inwalidy wojennego. Ponadto od czasu do czasu osiąga dochody z tłumaczeń. Corocznie wnioskodawca rozlicza się z podatku wspólnie z żoną emerytką przesyłając odpowiedni PIT do Urzędu Skarbowego. Ani Wnioskodawca, ani jego żona nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zamierza wydać własnym nakładem pamiętnik w postaci książki w nakładzie 100 egzemplarzy. W tym celu zgłosiłby to w Bibliotece Narodowej i otrzymałby tzw. numer ISBN. Według wstępnego rozeznania w drukarniach koszt takiego wydania wyniósłby ok. 10.000,00 zł. Posiadając numer ISBN Wnioskodawca zapłaciłby w rachunku drukarni VAT w wysokości 7%.

Z wydanych 100 egzemplarzy ok. 50 szt. Wnioskodawca rozesłałby do rodziny, znajomych i do Bibliotek w Polsce w postaci darowizn. Pozostałe ok. 50 szt. być może udałoby się Wnioskodawcy sprzedać w komisach książkowych w cenie po 15-20 zł/szt.

Całe to przedsięwzięcie nie przyniosłoby Wnioskodawcy żadnego dochodu, wręcz przeciwnie stratę, gdyż Wnioskodawca wydałby ok. 10.000,00 zł, a ze sprzedanych ewentualnie egzemplarzy uzyskałby ok. 1000,00 zł.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 02.12.2009r. Nr IPPP2/443-1048/09-2/ASZ, Nr IPPB1/415-730/09-2/MT, Wnioskodawca uzupełnił swój wniosek w dniu 14.12.2009 r. informując, że zdarzenie przyszłe opisane we wniosku dotyczy wyłącznie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy z tytułu wydania pamiętnika na wyżej wymienionych warunkach i sprzedaży pewnej liczby egzemplarzy Wnioskodawca powinien zapłacić podatek, mimo że nie osiągnąłby z tego dochodu... Jeżeli tak to jak wysoki byłby ten podatek i jak Wnioskodawca powinien wówczas rozliczać go z Urzędem Skarbowym...
  2. Gdyby Wnioskodawca nie sprzedawał żadnego egzemplarza, a tylko je rozdał czy sytuacja by się zmieniła...

Zdaniem Wnioskodawcy ze względu na to, że wydanie pamiętnika nie przyniosłoby jemu żadnego dochodu, chyba nie byłby zobowiązany do płacenia z tego tytułu podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłami przychodów są również inne źródła, które nie zostały wymienione w tym artykule.

Z treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie natomiast do treści art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie ,,w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić zatem w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza wydać własnym nakładem pamiętnik w postaci książki w nakładzie 100 egzemplarzy. Koszt takiego wydania wyniósłby ok. 10.000,00 zł. Wnioskodawca zamierza rozesłać 50 szt. egzemplarzy do rodziny, natomiast pozostałą ilość sprzedać w cenie 15-20 zł/szt, bądź też wszystkie egzemplarze rozdać.

W świetle powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że przychód ze sprzedaży pamiętnika stanowić będzie dla wnioskodawcy przysporzenie majątkowe, a zatem należy opodatkować go jako przychód z ,,innych źródeł", o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

  • pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • być właściwie udokumentowany.

A zatem, jeżeli wnioskodawca poniesie wydatki związane z wydaniem pamiętnika, to wydatki te będą stanowiły koszt w wysokości kosztu faktycznie poniesionego. Zauważyć jednak należy, że aby wydatki te mogły być zaliczone jako koszty uzyskania przychodu, to ich poniesienie winno być udowodnione - udokumentowane.

Stosownie natomiast do przepisu art. 9 ust. 1a, dochody z innych źródeł podlegają sumowaniu z innymi dochodami i podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 tej ustawy, według skali podatkowej.

Ponieważ żaden z przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie nakłada na podatnika uzyskującego z powyższego tytułu przychody (dochody) odprowadzania zaliczek na podatek oraz wypełniania i składania w ciągu roku podatkowego jakichkolwiek deklaracji czy informacji, dlatego przychody (dochody) te należy opodatkować dopiero w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym wpłaty na konto wnioskodawcy zostaną dokonane

Na mocy przepisu art. 45 ust. 1 powołanej ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Odnosząc się do kwestii darowizny pamiętnika należy zauważyć, iż stosownie do treści art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

W przypadku darowizny, tj. jak wskazano świadczenia nieodpłatnego, po stronie darczyńcy nie powstaje dochód. Darczyńca nie otrzymuje bowiem żadnych wartości pieniężnych, ani przysporzenia majątkowego. Darowizna pamiętnika nie skutkuje więc dla darczyńcy obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Reasumując należy stwierdzić, iż:

  1. w przypadku osiągnięcia przez Wnioskodawcę przychodu z tytułu sprzedaży pamiętnika, przychód ten należy wykazać jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający sumowaniu w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym doszło do jego uzyskania, z innymi dochodami opodatkowanymi na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 tejże ustawy. W przypadku gdy Wnioskodawca nie uzyska dochodu ze sprzedaży pamiętników (koszt będzie wyższy niż przychód), wówczas podatek z tego źródła nie wystąpi.
  2. w przypadku darowizny pamiętników u Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY