Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Diety właściciela w przypadku transportu.

sygnatura: ITPB1/415-759/09/AD

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

data: 2009-12-16

słowa kluczowe:diety, podróż służbowa (delegacja), właściciel

Wniosek ORD-IN: [ 302 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2009 roku (data wpływu 2 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych. Jedna z firm zaproponowała Panu współpracę w zakresie usług wykonywanych na terenie Unii Europejskiej, tj. przewóz towarów samochodem tej firmy do kilku wyznaczonych krajów. Po wykonaniu usługi wystawi Pan fakturę. Podróż Pana trwałaby różną ilość dni w zależności od miejsca docelowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy diety z tytułu ww. podróży stanowią w Pana przypadku koszty uzyskania przychodów...
  2. W jaki sposób winien Pan rozliczać diety w sytuacji kiedy wyjazd z towarem ma miejsce do Anglii, a następnie towar z Anglii przewozi Pan do Niemiec... Czy winien Pan obliczyć diety osobno dla każdego z krajów, czy też ustalić kraj docelowy i w stosunku do niego obliczyć diety...
  3. Jak prawidłowo w podatkowej księdze przychodów rozchodów powinny być udokumentowane diety oraz czy może to być na zwykłej kartce opatrzonej datą sporządzenia opisu i podpisem...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, dieta przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży. Jednakże dla rozliczenia diety w przypadku wykonywania transportu na terenie kilku państw w ruchu ciągłym, właściwe będzie przyjęcie stawki odnoszącej się kraju docelowego. Mając na uwadze względy funkcjonalne w ocenie Pana należy uznać, że ilekroć mowa jest o podróżach czy też podróżach służbowych, w odniesieniu do nie-pracowników, należy przyjąć, iż dotyczy to ich wyjazdów o charakterze służbowym (związanych z zadaniami wiążącymi się z prowadzeniem działalności). Zdaniem Pana pojęcie ,,podróż służbowa" dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy rozumieć w sensie potocznym. Powyższe wynika z kontekstu przepisów, iż podróże służbowe dotyczą nie tylko pracowników. Wskazuje Pan, iż w niektórych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi się o ,,podróżach służbowych osoby prowadzącej działalność gospodarczą (art. 23 ust. 1 pkt 52), zaś w innych mowa jest o ,,podróżach (już nie służbowych) osób niebędących pracownikami" (art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b). Zdaniem Pana biorąc pod uwagę definicję zawartą w przepisach kodeksu pracy, lecz odwołując się do niej tylko posiłkowo, należy uznać, że podróżą służbową właściciela firmy (przedsiębiorcy) będzie wyjazd poza miejsce (miejscowość) prowadzenia (wykonywania) działalności, który to wyjazd podejmowany jest w związku ze sprawami firmy. Mając na uwadze powyższe uważa Pan, iż diety są kosztem uzyskania dla prowadzącego działalność w zakresie usług transportowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy stanowi, że nie uznaje się za koszt uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Zatem, przedsiębiorca ponosząc wydatki związane z wyjazdem służbowym może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie faktycznie poniesione wydatki, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiągnięcie przychodu, o ile nie są one wyszczególnione jako nie stanowiące takich kosztów. Aby jednak przedsiębiorcy przysługiwały diety konieczne jest, aby odbywana przez niego podróż miała cechy ,,podróży służbowej".

W przepisach prawa podatkowego brak jest definicji ,,podróży służbowej". Jest to pojęcie z zakresu prawa pracy odnoszące się do pracowników.

Podkreślić należy, że zgodnie z tezą uchwały Sądu Najwyższego wydanej w składzie 7 sędziów w dniu 19 listopada 2008, sygn. akt II PZP 11/08, kierowca transportu międzynarodowego odbywający podróże służbowe w ramach wykonywania umówionej pracy i na określonym w umowie obszarze jako miejsce świadczenia pracy nie jest w podróży służbowej w rozumieniu art. 775 § 1 Kodeksu pracy.

W myśl art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94 ze zm.) podróżą służbową jest wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy pracownika.

Pojęcie podróży służbowej należy odnosić do przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą nie bezpośrednio i wprost, ale biorąc pod uwagę oczywiste różnice jakie istnieją pomiędzy zakresem pracy pracownika i sytuacji przedsiębiorcy.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż wykonywaniem zadania służbowego w podróży służbowej nie jest wykonywanie pracy określonego rodzaju, wynikającej z charakteru zatrudnienia (działalności). Ta bowiem ma zawsze charakter incydentalny. Nie jest zatem podróżą służbową osobiste wykonywanie usług przez przedsiębiorcę w zakresie działalności przedsiębiorstwa i na podstawie zawartej z kontrahentem umowy poza miejscowością, w której znajduje się siedziba firmy, jeżeli stanowi to istotę prowadzonej działalności, a zatem nie ma charakteru incydentalnego.

Należy zauważyć, że podatnicy zgłaszający działalność gospodarczą zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095) obowiązani są - składając wniosek o dokonanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej - do wskazania, m.in.: miejsca zamieszkania, adresu, pod którym wykonywana jest działalność gospodarcza, a jeżeli przedsiębiorca wykonuje działalność poza miejscem zamieszkania - adres głównego miejsca wykonywania działalności i oddziału, jeżeli został utworzony.

O tym, czy dana podróż przedsiębiorcy lub osoby z nim współpracującej, stanowi w rozumieniu przepisu art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podróż służbową, decyduje każdorazowo cel podróży i jej służbowy charakter. Oznacza to, że podróżą służbową nie jest osobiste wykonywanie usług przez przedsiębiorcę w zakresie działalności przedsiębiorstwa i na podstawie zawartej z kontrahentem umowy.

W sytuacji, gdy wykonywane usługi stanowią przedmiot działalności gospodarczej, przejazd i pobyt w miejscu wykonywania usług nie jest podróżą służbową, wobec czego przedsiębiorcy nie przysługuje prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów diet z tytułu podróży służbowych.

Z treści wniosku wynika, iż przedmiotem prowadzonej przez Pana działalności są usługi transportowe. Realizacja tego rodzaju usług wiąże się z ich wykonywaniem poza siedzibą firmy. Zatem pobyt Pana poza miejscowością, w której znajduje się siedziba firmy, będący wynikiem zawartego kontraktu na wykonanie usług stanowiących istotę prowadzonej działalności gospodarczej, nie jest podróżą służbową. Wyjazdy krajowe czy zagraniczne są nieodzowne dla realizacji istoty działalności i jako takie nie są podróżami służbowymi.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym brak jest podstaw do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wartości diet z tytułu wskazanych w przedmiotowym wniosku podróży.

Niemniej jednak wskazać należy, iż prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego towarów związane z wyjazdami w celu realizacji zawartych zleceń nie oznacza całkowitego braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet do wysokości określonego limitu. Przedsiębiorca może oczywiście powiększać koszty uzyskania przychodów o diety, o ile odbywać będzie podróż służbową. Jako przykład można wskazać podróż związaną z koniecznością zawarcia umowy o świadczenie usługi, czy też dokonania zakupu środka trwałego. Kwestię udokumentowania dla potrzeb prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów wydatków z tytułu diet regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475).

Stosownie do § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia, na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę oraz podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne) określające przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku).

Dowody wewnętrzne, zgodnie § 14 ust. 2 pkt 5 cytowanego rozporządzenia dotyczą m.in. kosztów diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą. W myśl przepisu zawartego w § 14 ust. 3 ww. rozporządzenia - dowody wewnętrzne dotyczące rozliczenia kosztów podróży służbowych powinny zawierać co najmniej następujące dane: imię i nazwisko, cel podróży, nazwę miejscowości docelowej, liczbę godzin i dni przebywania w podróży służbowej (data i godzina wyjazdu oraz powrotu), stawkę i wartość przysługujących diet.

Udokumentowane w ww. sposób wydatki z tytułu podróży służbowych winny być zaewidencjonowane w kolumnie 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów jako pozostałe wydatki.

Natomiast sposób rozliczania diet w podróży krajowej regulują przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. nr 236, poz. 1990; ost. zm. w Dz. U. z 2006 r. nr 227, poz. 1661).

Zaś sposób rozliczania diet w podróży zagranicznej regulują przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. nr 236, poz. 1991; ost. zm. w Dz. U. z 2005 r. nr 186, poz. 1555). Zgodnie z § 4 ust. 3 tego rozporządzenia dieta przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży.

Jednakże podkreślenia wymaga, iż omówione powyżej zagadnienia dotyczące kwestii udokumentowania wydatków z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą jaki i ich rozliczenia, dotyczą wyłącznie podróży służbowych w rozumieniu przedstawionym uprzednio. Nie dotyczą zatem wydatków z tytułu wyjazdów odbywanych w ramach wykonywania kontraktu, opisanych we wniosku o interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY