INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 04.11.2010 r. (data wpływu 05.11.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży działki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.11.2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży działki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W listopadzie 1999 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła działkę o pow. 0,11 ha. W grudniu 2005 r. uzyskali rozwód, a w maju 2007 r. zakończyła się sprawa o podział majątku wspólnego. W wyniku ugody sądowej Wnioskodawczyni otrzymała ww. działkę i samochód osobowy marki Peugeot 206. Mąż Wnioskodawczyni otrzymał prawo własności domu w Z. przy ulicy B.o pow. 273 m², prawo własności przyczepki samochodowej, samochodu osobowego marki Honda Civic, prawo wynikające z polisy na życie. Dodatkowo mąż miał spłacić Wnioskodawczyni różnicę 125 tys. zł. wynikającą z tego, że dom, polisa i przyczepka stanowiły większą wartość niż działka. Wnioskodawczyni z mężem uznali, że samochody były wartościowo równe. W październiku 2010 r. Wnioskodawczyni sprzedała ww. działkę za kwotę 50.000 zł. Dla jasności sytuacji Wnioskodawczyni dołącza kopię z rozprawy głównej podziału majątku (ugody sądowej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek od połowy wartości działki, która stanowiła własność męża przed podziałem...

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna płacić podatku od połowy wartości sprzedanej działki, gdyż podział majątku był równy. Owszem była spłata, ale z różnicy wartości majątku, który otrzymał mąż Wnioskodawczyni. Działka została nabyta w wyniku ,,transakcji bezgotówkowej".

Wnioskodawczyni przedstawia również artykuł z gazety prawnej, który odnosi się do jej sytuacji. Dzwoniła również do KIP i otrzymała informację, że jeżeli podział majątku był transparentny nie powinna płacić tego podatku. Nie podano Wnioskodawczyni aktów prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość),
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z cytowanego powyżej przepisu wynika, że przy ocenie, czy w przypadku zbycia nieruchomości, w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, decydujące jest ustalenie, czy od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, do daty sprzedaży upłynęło 5 lat.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Jednak z uwagi na treść art. 7 ust. 1 powołanej wyżej ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. do odpłatnego zbycia tych nieruchomości i praw, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r.

Istotna dla sprawy jest kwestia, od kiedy należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy zatem ustalić moment nabycia przez Wnioskodawczynię prawa własności nieruchomości.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują użytego w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) pojęcia ,,nabycie". Należy zatem sięgnąć przede wszystkim do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) o nabyciu i utracie własności. Pomiędzy prawem podatkowym a cywilnym istnieje bowiem wiele powiązań, wynikających chociażby z faktu, iż następstwa zdarzeń bądź czynności prawnych związanych z określonymi instytucjami prawa cywilnego wywołują również skutki wynikające z przepisów prawa podatkowego. Prawo cywilne i podatkowe posługują się zatem podobnymi określeniami. Jeżeli nie są one odmiennie zdefiniowane dla celów prawa podatkowego, należy je, biorąc pod uwagę fakt, iż obie gałęzie prawa składają się na jeden system prawny, interpretować tak, jak czyni to prawo cywilne. Przeniesienie (nabycie) własności na podstawie umowy stanowi podstawowy cywilnoprawny sposób nabycia własności właściwy prawu rzeczowemu.

Stosownie do art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. W myśl art. 535 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Umowa sprzedaży rzeczy oznaczonej co do tożsamości jest więc umową zobowiązującą do przeniesienia własności, która co do zasady przenosi własność - przeniesienie własności następuje z chwilą zawarcia umowy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem w 1999 r. nabyła nieruchomość - działkę o pow. 0,11 ha. W 2005 roku uzyskali rozwód a w 2007 r. w wyniku ugody sądowej Wnioskodawczyni stała się wyłącznym właścicielem przedmiotowej działki oraz samochodu marki Peugeot. Mąż Wnioskodawczyni miał dokonać na jej rzecz spłaty w kwocie 125 tyś. zł. wynikającej z różnicy wartości tego co otrzymał a tego co otrzymała Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni sprzedała przedmiotową działkę w 2010 r. za kwotę 50.000 zł.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 ze zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje pomiędzy małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa, obejmująca ich dorobek (wspólność ustawowa) i ma ona charakter współwłasności łącznej (bezudziałowej). Stosownie do treści art. 32 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dorobkiem małżeńskim są przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub jednego z nich.

Oznacza to, w analizowanym stanie faktycznym, że każdemu z małżonków przysługuje niepodzielnie w całości: przedmiotowa działka, która w wyniku podziału przypadła Wnioskodawczyni, dom, dwa samochody, przyczepka oraz polisa na życie. Dopiero ustanie współwłasności małżeńskiej powoduje przekształcenie współwłasności bezudziałowej we współwłasność w częściach ułamkowych i od tego momentu dopuszczalne jest zniesienie współwłasności.

Zgodnie z ogólną zasadą uregulowaną w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest przyznanie wspólnej rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych.

Za datę nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że wartość nieruchomości, otrzymanej przez Wnioskodawczynię w wyniku podziału majątku wspólnego nie przekraczała udziału, jaki przysługiwał Jej w majątku dorobkowym małżeńskim. Konsekwencją tego było zobowiązanie męża Wnioskodawczyni przez sąd do dokonania spłaty na rzecz byłej żony - Wnioskodawczyni.

Należy zatem uznać, że nabycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości w postaci działki, która mieści się w udziale, jaki przysługiwał Jej w majątku dorobkowym małżeńskim nastąpiło w 1999 roku, czyli w dacie jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego.

W związku z powyższym bieg 5 letniego terminu należy liczyć od końca 1999 roku, a zatem pięcioletni termin, określony zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z końcem 2004 roku. Zatem odpłatne zbycie działki w 2010 nie stanowi źródła przychodu z uwagi na to, że upłynął okres pięcioletni od momentu nabycia tej nieruchomości we współwłasności małżeńskiej.

Reasumując, mając na uwadze treść wniosku oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, iż sprzedaż działki, którą to Wnioskodawczyni nabyła wspólnie z mężem w trakcie trwania wspólnoty majątkowej, a która przypadła Jej w wyniku podziału majątku dorobkowego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż od dnia nabycia minęło już ponad 5 lat.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy zauważyć, że niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni.

Końcowo należy wskazać, iż niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku, natomiast dokumenty załączone do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach wydawania interpretacji indywidualnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.