Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania dostawy i nabycia.
sygnatura: ILPP1/443-1231/11-2/KG
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
data: 2011-12-14
| słowa kluczowe: | dokumentowanie, dostawa, nabycie, opodatkowanie, podatek od towarów i usług, podatnik czynny, podatnik podatku od towarów i usług, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), tworzywa sztuczne |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2011 r. (data wpływu 16 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania dostawy i nabycia bloków z pianki poliuretanowej komórkowej PKWiU 22.21.41.0, płyty z pianki poliuretanowej komórkowej PKWiU 22.21.41.0, formatek z pianki poliuretanowej PKWiU 22.29.29.0, pianki poliuretanowej komórkowej w formie nieregularnych kształtów oraz granulatu PKWiU 20.16.30.0, klejów na bazie kauczuków syntetycznych, przeznaczonych do łączenia elementów w branży tapicerskiej PKWiU 20.52.10.0, klejów PCW - wykorzystywanych w branży motoryzacyjnej PKWiU 20.52.10.0, plastizoli - ciekłych polimerów na bazie polichlorku winylu PKWiU 20.16.30.0, lateksów prewulkanizowanych - produkowanych na bazie kauczuku naturalnego PKWiU 01.29.10.0 - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania dostawy i nabycia bloków z pianki poliuretanowej komórkowej PKWiU 22.21.41.0, płyty z pianki poliuretanowej komórkowej PKWiU 22.21.41.0, formatek z pianki poliuretanowej PKWiU 22.29.29.0, pianki poliuretanowej komórkowej w formie nieregularnych kształtów oraz granulatu PKWiU 20.16.30.0, klejów na bazie kauczuków syntetycznych, przeznaczonych do łączenia elementów w branży tapicerskiej PKWiU 20.52.10.0, klejów PCW - wykorzystywanych w branży motoryzacyjnej PKWiU 20.52.10.0, plastizoli - ciekłych polimerów na bazie polichlorku winylu PKWiU 20.16.30.0, lateksów prewulkanizowanych - produkowanych na bazie kauczuku naturalnego PKWiU 01.29.10.0.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.
Spółka jest producentem elastycznych pianek poliuretanowych oraz produktów ciekłych na bazie PCV i lateksu, w tym klei wodnych do pianek poliuretanowych. Główną działalnością Spółki jest produkcja pianki poliuretanowej, komórkowej, w szczególności w formie bloków, płyt, formatek i granulatu, o różnych kształtach i wymiarach, które są stosowane przeważnie w przemyśle meblowym. Dodatkowo Spółka zajmuje się również produkcją klejów (na bazie kauczuków syntetycznych oraz klejów PCW), plastizoli oraz lateksów prewulkanizowanych.
W dniu 28 lipca 2011 r. Spółka zwróciła się z wnioskiem o dokonanie klasyfikacji statystycznej produkowanych przez nią wyrobów do Ośrodka Interpretacji i Standardów Klasyfikacyjnych przy Urzędzie Statystycznym. W odpowiedzi na wniosek Spółki, pismem z dnia 8 sierpnia 2011 r., uzupełnionym pismem z dnia 1 września 2011 r., Urząd Statystyczny dokonał klasyfikacji produkowanych przez Spółkę towarów w następujący sposób:
Dodatkowo Spółka może nabywać powyżej wskazane towary (w szczególności piankę poliuretanową w formie nieregularnych kształtów lub/i granulat) od innych podmiotów w celu ich dalszej odsprzedaży.
W związku ze zmianą z dniem 1 lipca 2011 r. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), zgodnie z którym towary wymienione w załączniku nr 11 powinny być opodatkowane na zasadzie samonaliczenia podatku przez nabywcę, w Spółce powstała wątpliwość, czy dostarczane oraz nabywane przez nią towary powinny zostać zakwalifikowane do katalogu wskazanego w załączniku nr 11 do ustawy o VAT i w konsekwencji Spółka jako sprzedawca powinna wystawiać faktury bez naliczenia podatku należnego lub jako nabywca powinna rozliczać podatek na zasadzie samonaliczenia.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa wskazanych powyżej towarów przez Spółkę w ramach transakcji krajowej (zakładając, że nie korzysta ona ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT oraz jest dokonywana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT) powinna być opodatkowana na zasadzie ogólnej, tj. Spółka jako sprzedawca powinna wystawiać faktury VAT naliczając podatek należny.
W opinii Spółki, nabycie towarów wskazanych powyżej w ramach transakcji krajowej przez Spółkę (zakładając, że dostawa nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT oraz dostawca jest podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15, niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT), powinno być opodatkowane zgodnie z zasadą ogólną i tym samym Spółka nie powinna dokonywać samonaliczenia podatku.
Uzasadnienie
Ad. 1 i ad. 2
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W konsekwencji, zgodnie z tym przepisem, podatnikami są podmioty wykonujące działalność gospodarczą, która stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców. Dlatego też zasadniczo, to dokonujący dostawy towarów jest uważany za podatnika z tytułu VAT.
Niemniej jednak ustawodawca przewidział szereg wyjątków od tej ogólnej reguły, m. in. w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z tym przepisem, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Natomiast stosownie do ust. 7 tego przepisu, powyższą regulację stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.
Mając na uwadze powyższe, zasadniczo w sytuacji, jeśli Spółka dokonuje sprzedaży towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT na rzecz podmiotów będących podatnikami VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, dostawy te powinny zostać opodatkowane na zasadzie samonaliczenia przez nabywcę, a więc Spółka byłaby zobowiązana do wystawienia faktury bez naliczania podatku należnego. Natomiast w przeciwnym wypadku, dostawa powinna być opodatkowana przez sprzedającego.
Natomiast jeśli Spółka nabywa towary wymienione w załączniku 11 do ustawy o VAT od podmiotów będących podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, to Spółka powinna dokonywać rozliczenia podatku na zasadzie samonaliczenia.
Zgodnie z załącznikiem nr 11 do ustawy o VAT, art. 17 ust. 1 pkt 7 stosuje się do następujących towarów:
W konsekwencji, wyłącznie dostawa towarów zaklasyfikowanych do jednego z grupowań wskazanych powyżej powinna być opodatkowana na zasadzie samonaliczenia podatku przez nabywcę.
Należy wskazać, że zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. W konsekwencji, w związku z faktem, że załącznik 11 do ustawy o VAT powołuje się właśnie na symbole grupowań PKWiU, przy wyznaczaniu zakresu stosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT należy posłużyć się tą klasyfikacją.
Mając na uwadze dokonane klasyfikacje poszczególnych towarów będących przedmiotem sprzedaży oraz nabywanych przez Spółkę wskazanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, w opinii Spółki należy stwierdzić, że ich dostawa powinna zostać opodatkowana na zasadzie ogólnej, tj. w przypadku sprzedaży Spółka powinna wystawić fakturę naliczając podatek należny, natomiast w przypadku nabycia Spółka nie jest zobowiązana do rozliczenia podatku. Skoro bowiem żaden ze sprzedawanych lub nabywanych przez Spółkę towarów, nie został zaklasyfikowany do grupowań PKWiU wskazanych w załączniku nr 11, w odniesieniu do tych dostaw nie będzie miał zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT stanowiący wyjątek od reguły ogólnej. W konsekwencji do dostaw towarów wskazanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdą zasady ogólne, tj. opodatkowanie dostawy przez sprzedającego. W rezultacie, dokonując dostaw tych towarów, Spółka powinna wystawić faktury naliczając przy tym podatek należny według właściwej stawki, natomiast w przypadku nabycia nie powinna stosować zasad samoopodatkowania.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Należy podkreślić, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, a zatem odpowiedzi na pytania zawarte we wniosku udzielił w oparciu o grupowania statystyczne wskazane przez Wnioskodawcę. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu zaistniałego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.
Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania dostawy i nabycia bloków z pianki poliuretanowej komórkowej PKWiU 22.21.41.0, płyty z pianki poliuretanowej komórkowej PKWiU 22.21.41.0, formatek z pianki poliuretanowej PKWiU 22.29.29.0, pianki poliuretanowej komórkowej w formie nieregularnych kształtów oraz granulatu PKWiU 20.16.30.0, klejów na bazie kauczuków syntetycznych, przeznaczonych do łączenia elementów w branży tapicerskiej PKWiU 20.52.10.0, klejów PCW - wykorzystywanych w branży motoryzacyjnej PKWiU 20.52.10.0, plastizoli - ciekłych polimerów na bazie polichlorku winylu PKWiU 20.16.30.0, lateksów prewulkanizowanych - produkowanych na bazie kauczuku naturalnego PKWiU 01.29.10.0. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w ww. zakresie została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 14 grudnia 2011 r., nr ILPP1/443-1231/11-3/KG.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.