INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2011 r. (data wpływu 19 września 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 grudnia 2011r. (data wpływu 22 grudnia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz sposobu wyliczenia podatku dla bezpłatnych porad prawnych i obywatelskich finansowanych przez zleceniodawcę realizującego projekt ,,..." - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz sposobu wyliczenia podatku dla bezpłatnych porad prawnych i obywatelskich finansowanych przez zleceniodawcę realizującego projekt ,,...".

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 grudnia 2011r. (data wpływu 22 grudnia 2011r.) w zakresie doprecyzowania zaistniałego stanu faktycznego oraz o opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny

Wnioskodawczyni jest adwokatem. Prowadzi Kancelarię Adwokacką.

Zainteresowana jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawczyni 1 września 2009r. przystąpiła do projektu ,,..." realizowanego w ramach programu operacyjnego Kapitał Ludzki. Beneficjentem projektu jest Polskie Towarzystwo.

Projekt ten jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Priorytetu V - Dobre Rządzenie, Działania 5,4- Rozwój potencjału trzeciego sektora, Poddziałania 5.4.2. - Rozwój dialogu obywatelskiego.

Projekt jest realizowany w okresie: 1.01.2009 - 31.12.2011r.

Celem projektu jest udzielanie bezpłatnych porad prawnych i obywatelskich osobom niepełnosprawnym i osobom z ich otoczenia (regulamin projektu ,,..." w załączeniu).

Wnioskodawczyni została zaangażowana jako specjalistka z zakresu prawa i powierzono jej do wykonania czynności przewidziane w projekcie:

• udzielanie bezpłatnych porad prawnych uczestnikom projektu,

• szkolenie asystentów projektu,

• ustalenie zakresu porad prawnych.

Wszystkie powyższe czynności Zainteresowana wykonuje osobiście.

Za ich wykonywanie beneficjent wypłaca Wnioskodawczyni wynagrodzenie brutto, określone w okresowych umowach zlecenia.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż interpretacja przepisów podatkowych dotyczących podatku VAT dotyczy realizacji projektu w okresie 1.01.2009-31.12.2011 r.

Otrzymywane przez Zainteresowaną przychody stanowią środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o której mowa w rozporządzeniu wykonawczym VAT z dnia:

• 28.11.2008r. - § 8 ust. 3 pkt 1,

• 24.12.2009r. - § 7 ust. 3 pkt 1,

• 22.12.2010r. - § 8 ust. 3 pkt 1.

Są to środki, które zostały przekazane polskim podmiotom na podstawie umów zawartych z nimi przed dniem 1 maja 2004r. na sfinansowanie programów realizowanych przez te jednostki w ramach Programów Ramowych Unii Europejskiej oraz w ramach innych programów wspólnotowych Unii Europejskiej.

Wynagrodzenie wnioskodawczyni jest określone w okresowych umowach zlecenia: wynosi brutto 100 zł na godzinę.

Natomiast warunki wykonywania tych czynności zapewnia Zainteresowana porad udziela we własnej Kancelarii Adwokackiej, co wiąże się z obciążeniem kosztami: utrzymania lokalu, obsługi sekretarskiej, opłat za telefony, zakupu materiałów biurowych.

Całkowita odpowiedzialność za wykonanie zleconych czynności wobec osób trzecich spoczywa na Wnioskodawczyni, a nie na zlecającym.

Fakt otrzymania wynagrodzenia dokumentowany jest rachunkami do umowy zlecenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)..

Czy przychody Wnioskodawczyni uzyskane z tytułu przedstawionego w stanie faktycznym są zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie rozporządzenia wykonawczego VAT z dnia:

• 28.11.2008r.: § 13 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 8 ust. 3 pkt 1,

• 24.12.2009r.: § 12 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 7 ust. 3 pkt 1,

• 22.12.2010r.: § 13 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 8 ust. 3 pkt 1...

W przypadku odpowiedzi negatywnej, w jaki sposób należy wyliczyć podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, generalna zasada udzielania pomocy ze środków Unii Europejskiej stanowi, że wszelkie fundusze i programy pomocowe finansowane przez Unię Europejską są wyłączone z opodatkowania.

Środki pomocowe Europejskiego Funduszu Społecznego, jako środki celowe winny stanowić tylko wsparcie konkretnych celów strukturalnych w państwie członkowskim, nie powinny zaś stanowić źródła wtórnego finansowania budżetu państwa.

Przychód otrzymywany przez Wnioskodawczynię w przedstawionym stanie faktycznym pochodzi z bezzwrotnej pomocy zagranicznej ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu społecznego co powoduje spełnienie przesłanki § 7 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia wykonawczego VAT.

Projekt ,,......" jest realizowany w ramach programu operacyjnego Kapitał Ludzki.

Projekt przewiduje m. in. udzielanie porad prawnych przez specjalistę - prawnika, a więc zadania, które Wnioskodawczyni wykonuje, czyni to pierwotnie, ponieważ podstawa do umocowania i wypłacania środków finansowych wynika bezpośrednio z treści projektu, a nie umowy Zainteresowanej z beneficjentem.

Nadto jako adwokat na podstawie art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26.05.1982r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. 2009 Nr 146, poz. 1188 ze zm.) w wykonaniu swoich obowiązków zawodowych Wnioskodawczyni podlega tylko ustawom.

W tym konkretnym stanie faktycznym Zainteresowana bezpośrednio realizuje cel programu.

Usługi adwokackie w ramach powyższego programu Wnioskodawczyni świadczy dla uczestników projektu nieodpłatnie co spełnia warunek z rozporządzenia wykonawczego VAT z dnia:

• 28.11.2008r.: § 13 ust. 1 pkt 1,

• 24.12.2009r.: § 12 ust. 1 pkt 1,

• 22.12.2010r.: § 13 ust. 1 pkt 1

(są to przepisy o jednakowym brzmieniu)

W związku z powyższym przychody Zainteresowanej korzystają ze zwolnień podatkowych przewidzianych we wskazanych przepisach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 lub 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W świetle art. 15 ust. 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

• z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.);

• z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W związku z powyższym oceny zakresu stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności wykonywanych przez Wnioskodawczynię na zlecenie Beneficjenta projektu tj. Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego należy dokonywać w świetle uregulowań zawartych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, pod kątem kryterium decydującym o uznaniu Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wskazano we wniosku całkowita odpowiedzialność za wykonanie zleconych czynności wobec osób trzecich spoczywa na Wnioskodawczyni, a nie na zlecającym. Odbiorcą czynności Wnioskodawczyni jest korzystający z pomocy prawnej. Ponadto adwokat świadczący pomoc w ramach projektu, nie przestaje być podmiotem podlegającym rygorom wykonywanego zawodu, co oznacza, iż nadal podlega on obowiązkowemu ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu tego zawodu, a także, że podlega on odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, z zasadami etyki lub godności zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych.

Przedstawiając powyższe należy stwierdzić, że czynności wykonywane na zlecenie Polskiego Towarzystwa przez Wnioskodawczynię nie korzystają z wyłączenia z zakresu ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie jest spełniony jeden z warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnośnie odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności za ich wykonanie przez zleceniobiorcę. Tym samym czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest adwokatem i prowadzi Kancelarię Adwokacką. W dniu 1 września 2009 r. Wnioskodawczyni przystąpiła do projektu ,,...", realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Beneficjentem projektu jest Polskie Towarzystwo. Projekt ten jest finansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Priorytetu V - Dobre Rządzenie, Działania 5,4 - Rozwój potencjału trzeciego sektora, Poddziałania 5.4.2. - Rozwój dialogu obywatelskiego. Realizacja przypada na okres od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r.

Celem projektu jest udzielanie bezpłatnych porad prawnych i obywatelskich osobom niepełnosprawnym i osobom z ich otoczenia. Wnioskodawczyni została zaangażowana jako specjalista z zakresu prawa i powierzono Jej do wykonania czynności przewidziane w projekcie:

• udzielanie bezpłatnych porad prawnych uczestnikom projektu,

• szkolenie asystentów projektu,

• ustalenie z zakresu porad prawnych.

Powyższe czynności Wnioskodawczyni wykonuje osobiście za co otrzymuje od beneficjenta projektu wynagrodzenie brutto, określone w okresowych umowach zlecenie.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z:

• § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 z późn. zm., obowiązującego w okresie od 1 grudnia 2008 r. do 31 grudnia 2009 r.), zwalnia się od podatku nieodpłatne świadczenie usług, które uprzednio zostały sfinansowane ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4;

• § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm., obowiązującego w okresie od 1 stycznia 2010 r. do 31 grudnia 2010 r.), zwalnia się od podatku nieodpłatne świadczenie usług, które uprzednio zostały sfinansowane ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 7 ust. 3 i 4;

• § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U Nr 246, poz. 1649 z późn. zm., obowiązującego w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 6 kwietnia 2011 r.), zwalnia się od podatku nieodpłatne świadczenie usług, które uprzednio zostały sfinansowane ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa § 8 ust. 3 i 4.

Za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej o której mowa w przepisach ww. rozporządzeń Ministra Finansów uważa się bezzwrotne środki przekazane polskim podmiotom z budżetu Unii Europejskiej na podstawie umów zawartych z Rządem Rzeczypospolitej Polskiej dotyczących:

1. Programu Pomocy w Przebudowie Gospodarczej Państw Europy Środkowej i Wschodniej (PHARE), w tym złotowe fundusze partnerskie powstałe w wyniku realizacji tego programu (CPF), a także środki, które zostały przekazane polskim podmiotom na podstawie umów zawartych z nimi przed dniem 1 maja 2004r. na sfinansowanie programów realizowanych przez te jednostki w ramach Programów Ramowych Unii Europejskiej oraz w ramach innych programów wspólnotowych Unii Europejskiej;
2. kontraktów zawartych przed dniem 1 maja 2004r. w ramach Przedakcesyjnego Instrumentu Polityki Strukturalnej (ISPA).

Za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej uważa się także bezzwrotne środki przekazane polskim podmiotom przez rządy państw obcych lub organizacje międzynarodowe udzielające pomocy na podstawie:

1. umów zawartych z Rządem Rzeczypospolitej Polskiej,
2. jednostronnych deklaracji rządów i organizacji międzynarodowych udzielających pomocy

- z wyłączeniem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz przypadków, kiedy umowa nie wyłącza możliwości opłacania podatku ze środków finansowych bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów (Narodowej Strategii Spójności) służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007-2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r. Funkcję Instytucji Zarządzającej pełni minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego.

W myśl art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm.), sposób zapewnienia wieloletniego finansowania programu operacyjnego ze środków pochodzących z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych określają przepisy o finansach publicznych.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. programy operacyjne, o których mowa w ustawie o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, były finansowane według zasad określonych w przepisach ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy - środkami publicznymi są m.in. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej, w tym na podstawie art. 5 ust. 3 pkt 2 - środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybołówstwa.

W myśl natomiast art. 106 ust. 1 pkt 1 ustawy o finansach publicznych wydatkami budżetu państwa są dotacje, przez które ustawa ta rozumie w szczególności wskazane w art. 106 ust. 2 pkt 3a tego aktu prawnego podlegające szczególnym zasadom rozliczania wydatki budżetu państwa przeznaczone na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2 lub projektów realizowanych w ramach tych programów.

Na podstawie art. 200 ust. 4 ww. ustawy, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej, w tym środki Europejskiego Funduszu Społecznego, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa, stanowią dochody tego budżetu, z którego realizowane są wydatki budżetu państwa na finansowanie programów i projektów, na których wprowadzenie w życie uzyskano te środki.

Z dniem 1 stycznia 2010 r. wprowadzono nowe zasady systemu przepływów środków pomocowych (europejskich) przeznaczonych na finansowanie programów operacyjnych. Zmiany te wprowadzono ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich, rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4.

Do środków europejskich zalicza się zatem:

1. środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a) i b);
2. niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c) i d):
3. Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009-2014,
4. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014,
5. Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;
6. środki na realizację Wspólnej Polityki Rolnej:

• Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej "Sekcja Gwarancji",
• Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji,
• Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Zgodnie z art. 5 ust. 3 pkt 1 i 5 lit. a) i b) ustawy o finansach publicznych, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz środki przeznaczone na realizację:

1. programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna, o których mowa w rozdziale III rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1080/2006 z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1783/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31 lipca 2006 r., str. 1),
2. programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 9 listopada 2006 r., str. 1).

Środki europejskie, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa, stanowią dochód budżetu państwa (art. 111 ust. 1 pkt 16 ustawy o finansach publicznych).

W myśl art. 117 ust. 1 i 2 powołanej ustawy, budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej.

W budżecie środków europejskich ujmuje się:

1. dochody z tytułu realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
2. wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich w części podlegającej refundacji.

Przy czym, wydatkami budżetu państwa, w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 powyższej ustawy, są wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich, które na podstawie art. 186 cyt. ustawy o finansach publicznych mogą być przeznaczone na:

1. realizację projektów przez jednostki budżetowe;
2. płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
3. dotacje celowe dla beneficjentów;
4. realizację projektów finansowanych w ramach Programu Środki Przejściowe;
5. realizację Wspólnej Polityki Rolnej zgodnie z odrębnymi ustawami.

Zgodnie z art. 187 ww. ustawy, za obsługę płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanych dalej ,,płatnościami", odpowiada Minister Finansów.

Na podstawie art. 188 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, podstawą dokonania płatności na rzecz beneficjenta jest zlecenie płatności wystawione przez instytucję, z którą beneficjent zawarł umowę o dofinansowanie projektu, oraz pisemna zgoda dysponenta części budżetowej na dokonanie płatności (...). Nowa ustawa o finansach publicznych zmieniła również sposób dystrybucji środków finansowych na realizację programów, wprowadzając odrębny podmiot - płatnika dokonującego płatności na rzecz beneficjentów. Na podstawie art. 200 powyższej ustawy, obsługę bankową płatności prowadzi Bank Gospodarstwa Krajowego w ramach umowy rachunku bankowego zawartej z Ministrem Finansów. Minister Finansów przedstawia do zaopiniowania ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego oraz ministrowi właściwemu do spraw rybołówstwa projekt umowy, o której mowa w ust. 1.

Mając na uwadze stan sprawy oraz ww. przepisy należy wskazać, iż Wnioskodawczyni na podstawie umowy zlecenia świadczy usługi na rzecz beneficjenta projektu. Za świadczone usługi Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie. Przy czym środki, które otrzymuje Wnioskodawczyni nie są środkami, o których mowa w ww. przepisach rozporządzenia, tj. bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Jak już wyżej wskazano, w przedmiotowej sprawie środki na realizację projektu otrzymało Polskie Towarzystwo będące beneficjentem projektu, które w związku z realizacją tego projektu zatrudniło na podstawie umowy zlecenia Wnioskodawczynię, której wypłaca wynagrodzenie refundowane ze środków projektu.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni nie jest beneficjentem projektu, na realizację którego przyznane zostały środki pomocowe. Natomiast Wnioskodawczyni na podstawie umowy zlecenie wykonuje określone czynności w związku z realizacją ww. projektu przez zleceniodawcę w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Realizuje zatem cel programu poprzez wykonywanie zleconych zadań. Zapłatę za wykonanie zadań otrzymuje od Polskiego Towarzystwa jako zlecającego. Zatem Wnioskodawczyni nie świadczy usług nieodpłatnie. Za otrzymane wynagrodzenie Wnioskodawczyni świadczy ekwiwalentne usługi. Istnieje bezpośredni konsument, odbiorca odnoszący z niego korzyść. Wobec powyższego świadczone przez Wnioskodawczynię usługi podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nadto należy wskazać, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, nie zawierają przepisów, które mogłyby stanowić podstawę prawną do zwolnienia od podatku VAT lub zastosowania obniżonej stawki podatku VAT dla usług świadczonych przez Wnioskodawczynię.

Jak wynika z treści art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.)

Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

W świetle § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik jest obowiązany do stosowania cen urzędowych zawierających podatek, w fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży:

1. jako cenę jednostkową wykazuje się cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje się wartość sprzedaży brutto;
2. kwota podatku jest obliczana według następującego wzoru:

KP = (WB*SP) / (100+SP)

gdzie:

KP -oznacza kwotę podatku z podziałem na poszczególne stawki podatku, przy czym wielkość wynikającą z wzoru zaokrągla się według zasad określonych w § 5 ust. 6,

WB -oznacza sumę wartości sprzedaży brutto z podziałem na poszczególne stawki podatku,

SP -oznacza stawkę podatku;

3. sumę wartości sprzedaży netto stanowi różnica między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatku.

Przepis ust. 1 może być stosowany również w przypadku, gdy sprzedawca stosuje jako ceny sprzedaży umowne ceny brutto (§ 8 ust. 2 rozporządzenia).

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że usługi pomocy prawnej udzielanej przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy zlecenia zawartej z Polskim Towarzystwem w związku z realizacją projektu ,,...", w ramach Priorytetu V - Dobre Rządzenie, Działania 5,4 - Rozwój potencjału trzeciego sektora, Poddziałania 5.4.2. - Rozwój dialogu obywatelskiego, Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, nie korzystają ze zwolnienia na podstawie przepisów § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, odpowiednio do okresów ich obowiązywania. Podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej 22% obowiązującej w latach 2009 i 2010 oraz wg stawki podstawowej 23% obowiązującej w roku 2011.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy Organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.